ÇEVİRMEN:SNBURAK

EDİTÖR:BLACKLOTUS

Uçağa bindikten sonra yanınızda bir koltukta oturan tanıdık bir yüz bulma ihtimali neydi?

Jin-Woo, hostes tarafından birinci sınıf kabine yönlendirildi, ancak koltuğuna oturmadan önce, geçici komşusuna yalnızca boş bir şekilde bakabiliyordu. Daha sonra oldukça öfkeli bir sesle konuştu.

“Umarım buna tesadüf demezsiniz.”

“Öyle olsa çok mutlu olurdum, ama… Evet, kulağa biraz garip geliyor, değil mi?”

Mavi gözlü bir yabancının böyle akıcı bir Korece konuşmasını dinlemek, Jin-Woo için hala oldukça uyumsuz bir deneyimdi. Koltuğuna otururken gözlerini adamdan ayırmadı.

“Tekrar karşılaştık, Bay Adam White.”

“Sizinle tekrar konuşmak benim için bir onur, Seong Jin-Woo Avcı-nim.”

Amerika'nın Avcı Bürosu Kıdemli Temsilcisi Adam White, ilk tanıştıklarındaki gibi başını eğerek o sevimli gülümsemeyi hala taşıyordu.

Jin-Woo, birinci sınıf kabinin geri kalanını taradı.

‘Ah, demek bu yüzden...’

Birinci sınıf kabinde neden oldukça güçlü iki Avcının bulunduğunu merak ediyordu, ama şimdi bir tahminde bulunabilirdi ve Avcı Bürosu ile bağlantılı olduklarını söyleyebilirdi.

Siyah takım elbise giymiş iki adam, Jin-Woo’nun bakışlarıyla karşılaştı ve selamlarken sessizce başlarını salladılar.

Yine de mesele şuydu – Birlik'teki İzleme Bölümü çalışanları ve bu ikisi dâhil, neden bu ‘ajanlar’ kendi üniformaları gibi siyah iş kıyafetleri giyerek dolaşıyorlardı?

Bir organizasyonun temsilcileri olduklarını göstermeye mi çalışıyorlardı?

Jin-Woo, kafasında böyle gereksiz düşünceler dönen bu iki adamı inceledi. Bu arada Adam White hayranlıkla iç çekiyordu.

“Sadece bir kez kısa görüştük, yine de adımı hatırlıyorsunuz. Onur duydum.”

“Şey, ilk buluşmamız hatırlanamayacak kadar unutulmazdı diyelim.”

“O günkü olaylarla ilgili olarak özür dilemek istiyorum. Madam Selner’ın yeteneklerinin ulaşamayacağı bir Avcı olacağını kesinlikle beklemiyorduk…”

Jin-Woo elini hafifçe salladı.

Çünkü özürler söz konusu olduğunda o gün neredeyse bıkana kadar müdür yardımcısının kendisinden çok şey duymuştu. Bu konuyu tekrar gündeme getirmek istemedi.

Ancak, onu sersemletmekten temiz bir şekilde vazgeçmiş gibi görünen Avcı Bürosu ajanlarının neden onun önünde böyle göründüklerini hala merak ediyordu.

“Müzakeremizin tamamen bittiğini sanıyordum?”

Jin-Woo’nun sesi alçaldı. O anda Adam White’ın yüzündeki sevimli gülümseme kayboldu.

“Önceden haber vermeden sizi bu şekilde aramanın oldukça kaba olduğunun farkındayız, ancak acil bir durum gelişti ve sizinle iletişim kurmaktan başka seçeneğimiz yoktu.”

Jin-Woo aniden ABD'nin doğusunda bir yerde görünen S-Seviyeli Kapı haberini hatırladı.

“Siz de o S-Seviyeli Kapı’yı idare edememiş olabilir misiniz...?”

“Mm? Ah, hayır. O değil. Onu biz hallettik, sorun değil.”

Bu S-Seviyeli Kapı ile ilgili değilse, başka ne sorun olabilirdi? Bu mesele bir şekilde onun Devlerin Kralı'nı öldürmesiyle ilgili olabilir miydi?

Jin-Woo açık ilgisini gösterdiğinde Adam White daha fazla zaman kaybetmedi ve bir dizüstü bilgisayar çıkardı.

Bilgisayarın ekranına bir video klip geldi ve sanki bir yerlerde geniş çaplı bir orman yangını başlamış gibi kalın, siyah duman bulutları gösteriyordu. Adam dizüstü bilgisayarı Jin-Woo'ya uzattı, böylece Jin-Woo klibi izleyebildi.

İtfaiyecilerin, giderek güçlenen alevleri dizginlemek için çok zorlandıklarını görebiliyordu. Bu alevler kesinlikle sihirli enerji içeriyordu.

- Bu yangının nesi var? Onu söndüremeyiz!

- Normal bir alev olamazlar!

- Heeey! Orada! Oradan uzaklaş! Alevler gelirse kömüre dönüşürsün!

İtfaiyeciler açıkça panik halindeydiler. Her türden yöntemi deniyor gibiydiler, ancak öfkeli alevler hiçbir zayıflama belirtisi göstermedi.

Hayır, aslında daha da güçleniyordu ve bunun yerine onları yavaşça sıkıştırmaya başlamıştı.

Kavrulmuş bir ağaç devrildi, bu sırada başka bir ağaca çarptı ve alevleri aktardı. Bitmeyen alevleri doğuran zincirleme bir reaksiyondu.

Yükselen alevler, kızgın bir gelgit dalgası gibi öne doğru düştü.

- Aman Tanrım!!

- Desteğimiz nerede?!

- Ne zaman geliyorlar?!

O zamandı. Tam zamanında bir helikopter geldi ve birkaç Büyücü tipi Avcı araçtan indi. Ve alevlere su tipi büyü dökmeye devam ettiler.

Ateşli ormana onlarca kez büyülü su püskürtülmesinin ardından alevler yavaş yavaş kontrol altına alındı.

Jin-Woo videoyu dikkatlice inceledi.

‘Tüm bu adamlar… Birinci sınıf Avcılar.’

Kullanılan büyülerin gücüne bakılırsa en yüksek seviyelerde yer alan Avcılar olduklarına dair çok az şüphe vardı.

Birkaç yüksek seviyeli Avcı güçlerini bir araya getirmek zorunda kaldıktan sonra ancak kontrol altına alınabilen alevler – bu gerçek, yangının nedeninin de bir Avcı olması gerektiğini doğruluyordu.

- Oh, Bay Avcılar!

- Biz, biz kurtulduk…

- Yardımınız için teşekkürler, Avcılar!

İtfaiyeciler, gücünün çoğunu kaybeden yangını kademeli olarak söndürürken hayranlıklarını ifade etmeye devam ettiler. Avcılar sadece bir saniye sonra gelmiş olsaydı o bölgede maliyetli bir insanlık trajedisi ortaya çıkabilirdi.

- Daha derine inelim!

- Yangın sönüyor!

- Başardık! Ateşi söndürdük!

Videonun sonuna yaklaşıyordu. Videonun süresine fazla zaman kalmadığını gören Jin-Woo tuhaf hissetti ve sormak zorunda kaldı.

“Bunu bana neden gösteriyorsunuz?”

Elbette, ilginç bir izleme deneyimiydi ancak ABD'deki orman yangını nedeniyle onu görmeye gelen insanlar ona hiç mantıklı gelmiyordu.

Adam White uzandı ve klibin son kısmına atladı.

“İşte… Lütfen onunu izleyin.”

Videoyu çeken adam, hala yükselmekte olan kalın siyah dumanı geçti ve görüntü yangının kökenini yakalayana kadar yanmış ormanın derinliklerine girmeye devam etti.

Süpürülen nesnelerin yarıçapına bakılırsa, inanılmaz derecede güçlü bir patlama olmuş olmalıydı.

Ve bu yarıçapın ortasında…

Orada tek bir ceset yüz üstü yatıyordu.

Kurbanın hala hayatta olup olmadığını teyit etmeye gerek yoktu. Göğsünde geniş bir delik vardı ve burası eskiden kalbinin olduğu yer olmalıydı.

“Bu adamın neden olduğu yangını söndürmek için 1800 itfaiyecinin ve 14 Büyücü tipi Avcı’nın seferber edilmesi gerekti.”

Sadece bu da değil, hepsi birinci sınıf Avcılardı.

14 yüksek seviyeli Avcı, zaten söndükten sonra etrafta kalan bir yangını söndürmek için ellerinden geleni yapmak zorunda mıydı? Sadece bundan dolayı, Jin-Woo yerde yüzüstü yatan cesedin kimliği hakkında bir tahminde bulunabildi.

“Yoksa o…?”

Jin-Woo ona baktığında, Adam White melankolik bir ifadeyle cevap verdi.

“Düşündüğüm gibi, onu tanıdınız. Gerçekten de Christopher Reid Avcı-nim'di.”

Önceden emin olmayan Jin-Woo’nun gözleri şokta büyüdü.

Ancak bu mantıklı gelmedi. Dünyanın en iyilerinden biri olan Özel Otorite Seviyeli Avcı başka biri tarafından mı öldürülmüştü?

“Biz de inanmak istemiyoruz ama kesinlikle suikasta kurban gitti.”

Videonun oynatılmasının hemen sonunda itfaiyecilerden biri Christopher Reid'in vücudunu çevirdi. Bununla, cesedin durumu çok daha net bir şekilde görülebiliyordu.

Sadece göğsündeki bir delik değil, hayır, vücudunun her yerinde açılan birkaç korkunç yara da vardı. Kesinlikle yoğun bir savaşın izleriydi.

“Ve son olarak, bunlar…”

Adam White iç cebinden birkaç fotoğraf çıkardı ve konuştu.

“Bunlar, Avcı Bürosu'nda bizlerin bu davada suçlu olduğundan kesinlikle şüphelenilen varlığın fotoğrafları.”

‘…Varlık?’

Jin-Woo, Adam White'ın sözlerini söyleme biçiminden sadece kafası karışmış hissedebiliyordu, çünkü bir erkek ya da kadın hakkında konuşuyormuş gibi sanki bir insandan değil, bir ‘şey’den bahsediyordu. Ancak kısa süre sonra Korelinin bakışları fotoğraflara düştü.

Daha yakından bakmak için almasına bile gerek yoktu. Jin-Woo basitçe koltuğundan kalktı ve parmağıyla işaret etti ve bu Adam White'ın da koltuğundan otomatik olarak kalkmasına neden oldu.

“Ha, ha?!”

Adam White’ın gözleri şaşkınlıkla kocaman açıldı.

Jin-Woo, Amerikan ajanını daha da yakınlaştırmak için ‘Hükümdar Otoritesi’ni kullandı ve Adam White’ı yakasından tuttu.

“Keo-heok!”

Artık burunlarının dokunmasına yetecek kadar yakınlaşınca Jin-Woo, öncekinden birkaç oktav daha düşük bir sesle konuştu.

“Eğer bir numara yapmaya çalışmanın yoluysa... Hiçbiriniz buradan canlı çıkamazsınız.”

Burada boş bir tehdit yapmıyordu.

Jin-Woo'nun soğuk gözleri, gerçekten ölümcül bir niyet ortaya koyarken vahşi bir canavar gibi parlıyordu.

Adam White, yakaları sıkıca tutulmasına rağmen yine de bağırdı.

“Yapma! Yapma!”

Tabii ki Jin-Woo'ya bağırmıyordu.

Umutsuzca bağırışı iki yüksek seviyeli Avcının Jin-Woo'ya inmek üzere olan hareketlerini tam zamanında durdurmayı başardı.

Yangına körükle gitmeye benzeyen eylemleri başarıyla durduran Adam White, daha sonra Jin-Woo’ya yalvardı.

“Fotoğraftaki varlık bir zindandan çıktı! Muhtemelen tanıdığınız kişi değil!”

“Bir zindan...??”

Jin-Woo’nun Adam White’ın yakasındaki tutuşu biraz gevşedi. Şimdi biraz daha rahat nefes alabilen Amerikalı, aceleyle daha fazla açıklama ekledi.

“O adamdan yayılan sihirli enerji, canavarlarınkiyle eşleşiyor ve aniden S-Seviyeli Avcımıza da saldırmaya başladı."

Jin-Woo’nun bakışları Adam White’ın elinden düşen fotoğraflara indirildi. Güvenlik kameraları tarafından fotoğraflanan kişi…

Jin-Woo’nun babasından başkası değildi.

‘Babam bir zindandan çıktı ve diğer Avcılara mı saldırmaya başladı?’

Jin-Woo'nun kafası karışmaya başladığında, Adam White hızla kendini açıkladı.

“Birkaç ay önce Avcı Bürosu Genel Merkezinde meydana gelen kazayı hala hatırlıyor musunuz? Patlamayı?”

Jin-Woo nasıl unutabilirdi? Ne de olsa bu olay, dünya çapında epey yaygara koparmıştı.

Her türden çılgın komplo teorileri ortaya atılmıştı, örneğin – yanlış giden gizli bir deneyin sonucu olan patlama, ortalığı kasıp kavuran yüksek seviyeli bir Avcı, hatta iki S-Seviyeli Uyanmış’ın birbiriyle savaşması, vb.

“Bunun babamın eseri olduğunu mu söylüyorsun?”

Adam White başını salladı.

“Avcılarımızdan birini dövdü ve ortadan kayboldu. Biz, Avcı Bürosu'nda onu gizlilik içinde kovalamaya devam ettik, ama sanki bu dünyadan kaybolmuş gibi hiçbir iz bulamadık.”

“….”

Jin-Woo bir şey demeden Adam White'ın açıklamasını dinledi.

“Nasıl hissettiğinizi anlıyorum, Avcı-nim. Ancak bu kişi, bu özel suç için en iyi profile uyuyor.”

Birincisi, başka bir Avcıya saldırmakta önceliğe sahipti, Uyanmış bir S-Seviyeli'yi kolayca aşacak kadar güçlüydü ve nihayet nerede olduğu tam bir muammaydı. Avcı Bürosu'nun ‘Seong Il-Hwan olduğunu iddia eden kişiyi’ ana şüphelilerden biri olarak belirlediğini görmek o kadar da tuhaf olmazdı.

Ancak Adam White'ın söylediklerini %100 gerçek olarak kabul etse bile…

Jin-Woo’nun gözleri kısıldı.

“Bana o resimleri gösterme sebebiniz nedir?”

“Uluslararası Lonca Konferansı."”

“…??”

“Dünyanın önde gelen Loncalarından temsilcilerin tek bir noktada toplanacağı Uluslararası Lonca Konferansı sırasında Avcı Bürosu'nun üst düzey yöneticileri bu kişinin resimlerini dağıtmayı planlıyor.”

Yani, artık soruşturmayı gizli tutmayacaklardı.

Aynı zamanda, Amerikan hükümetinin, Özel Otorite Seviyeli Avcı adı verilen paha biçilmez bir varlığın kaybına gerçekten öfkelenmiş olduğu ve sorumlu kişiyi takip etmek ve tutuklamak için emrindeki her kaynağı tamamen seferber edecekleri anlamına geliyordu.

Bu bakımdan Uluslararası Lonca Konferansı'ndan daha iyi bir zamanlama olamazdı.

Özel Yetkili Seviye Avcıya yapılan suikast – açıkça görülüyor ki toplanan Loncalar bu konuya daha fazla ilgi gösterecek ve Avcı Bürosu'ndan yapılacak duyuru kesinlikle ilgilerini arttıracaktı.

“Biz Avcı Bürosu olarak sizinle dostane ilişkimizi sürdürmek istiyoruz, Seong Jin-Woo Avcı-nim.”

“Yani bu sebeple kamuya açıklanmadan önce beni bilgilendirmeye geldiniz, öyle mi?”

Adam White, hala kısıtlanmış olan başını biraz zorlukla yukarı ve aşağı hareket ettirmeyi başardı.

“Eğer toplantıya katılıp babanızın imajıyla yüzleşirseniz şüphesiz şok olur ve kafanız karışır, değil mi?”

O şeyin gerçekten zindandan dönen babası mı yoksa ona benzeyen bir sahte bir şey olduğu bilinmese bile.

Özel Otorite Seviyesindeki bir Avcının ölümünden, kendisini Seong Il-Hwan olarak adlandıran bir varlığın varlığına ve nihayet, emrin kendisi – bunlar, Avcı Bürosu'nun Jin-Woo'nun yetenekleri çok yüksek olduğunu ve onun düşmanı olmak istemesini düşündüğü içindi.

‘…….’

Jin-Woo’nun sessizliği devam etti.

Adam White'ın yalvaran gözlerinden ve sesinden doğruluğu hissedebiliyordu. Bu, dostça niyetlerden doğan bir duygudan geliyordu.

Jin-Woo burada, bir dakika bile düşmanlık hissettiği anda geri durmamayı düşünüyordu.

Ancak, babasına benzeyen bir adam ile Amerikan vatandaşlığı olan Hwang Dong-Su'nun, Koreli bir Avcı’nın ensesine bastıkları sırada çekilmiş fotoğraflı bir kanıt vardı.

Avcı Bürosu'nun bu fotoğraflardaki kişinin insan olamayacağı yönündeki iddiasını çürütemedi.

“Bunu yapmaktan başka seçeneğimiz olmadığı konusunda anlayışınızı istiyoruz.”

Ancak o zaman Jin-Woo yakasını bıraktı. Kırmızı yüzlü Adam White öksürdü ve ağır bir şekilde yan tarafa doğru hırıldadı.

Bu sırada Jin-Woo yerdeki fotoğrafları aldı. Ne kadar bakarsa baksın bu resimlerdeki kişi kesinlikle babasıydı. Daha çok bakarken kalbi delice çarptı.

O sıralarda pilotlardan duyuru anons sisteminden duyuldu.

[Bayanlar ve baylar, uçak birazdan inecek.]

Birinci sınıf kabininde bir kargaşa çıksa da uçak, Incheon Uluslararası Havaalanı'na herhangi bir olay olmadan inmeyi başardı.

Jin-Woo, ‘Gizli Kalma’ becerisini kullanarak orada onu bekleyen tüm muhabirlerin gözünden kaçtı. Kaçtıktan sonra yaptığı ilk şey Yu Jin-Ho'yu aramak oldu.

- “Ah, hyung-nim! Ülkeye geri döndün!”

Belki de babası tamamen iyileştiği için, Yu Jin-Ho'nun sesi hyung-nimi karşılarken öncekinden daha mutlu geliyordu.

Ancak Jin-Woo şu anda gülümseyecek durumda değildi.

“Görünüşe göre önümüzdeki hafta ABD'ye gitmem gerekecek.”

- “Pardon? Uluslararası Lonca Konferansı olayından mı bahsediyorsun? Gitmekle ilgilenmediğini söylememiş miydin, hyung-nim?”

“Durum değişti.”

Daha fazla bilgi bulması gerekiyordu.

Daha fazlasını bilmesi gerekiyordu.

Bu varlığın gerçekten babası mı yoksa başka bir şey mi olduğunu belirleyebilmek için bir kanıta ihtiyacı vardı.

Amacına ulaşmak için bu Uluslararası Lonca Konferansına katılmaktan başka seçeneği yoktu.

“O zaman bana uçak bileti ayırtabilir misin?”

Sorduğunda, tereddüt etmeden yanıt verdi.

- “O zaman hemen iki dönüş bileti alacağım, hyung-nim!”

***

Adam White, Jin-Woo uçaktan ayrıldıktan sonra bile uzun süre ayakta duramadı. Ayağa kalkmaya çalıştı, sadece dengesiz bir şekilde ayakları üzerinde sendeledi. Ona eşlik eden Avcılar hemen sordu.

“İyi misiniz?”

“Evet, aşağı yukarı. Sadece şu anda biraz yorgunum.”

Adam White daha çok kendini teselli etmeye çalışıyor gibiydi. Avcılar, yeniden dik durmasına yardım etti.

Bölümü suç psikolojisi alanında olduğu için şimdiye kadarki oldukça korkunç insanlardan aldığı payını sorguladı. Ama yine de başka bir insandan bu derece ilk kez korkmuştu.

Avcı Seong Jin-Woo’nun sessiz ama soğuk gözlerinin boynunda bir ilmik gibi sıkışmış gibi göründüğünü hala hatırlayabiliyordu.

Adam White, Korelinin kendisine zarar vermek için geri gelmeyeceğini çok iyi biliyordu, ancak sadece o gözleri hatırlayarak bağırsaklarının kasıldığını hissetti.

Avcı Seong Jin-Woo, fotoğraflardan önce ve sonra tamamen iki farklı insan gibiydi.

‘Bir insan bu kadar değişebilir, ha.’

Ancak, gerçekten şok edici olan başka bir şeydi. Adam White, Avcılardan onay istedi.

"Benim için çok hızlı olduğu için ikinizle de teyit etmem gerekiyor. Az önce Avcı Seong Jin-Woo bana hiç dokunmadan beni bir şekilde hareket ettirdi, değil mi?”

Mükemmel görme konularında kimseye kaybetmeyen iki seviyeli rütbeli Avcı, Adam White'ın sorusuna cevap olarak başlarını salladılar.

‘Düşündüğüm gibi...!’

Amerikan ajanı şimdi tam anlamıyla çıldırıyordu. Kesinlikle yanlış görmemişti. O Koreli adam, psikokinezi kullanabiliyordu.

Şimdiye kadar, psikokinezinin yalnızca Özel Otorite Seviyesindeki Avcılar için mevcut olan özel yetenek olduğu biliyordu. Ancak, Avcı Seong göz kapağını bile kırpmadan kullanmıştı.

Adam White tüylerinin diken diken olduğunu hissetti.

Seong Jin-Woo, beş Özel Otorite Seviyesindeki Avcı dışında psikokinezi becerisine sahip olduğu bilinen ilk kişiydi.

‘Kaybedilecek zaman yok.’

Titreyen eli telefonunu aldı. Zil sesi, müdür yardımcısı cevap vermeden önce bir süre çaldı.

Adam White titreyen sesini sakinleştirmek için elinden geleni yaptı.

“Müdür yardımcısı... Altıncıyı keşfettim.”

BL: Evet arkadaşlar sizce Christopher’i kim öldürdü. Seong Jin-Woo nun babası mı yoksa Hükümdarlar mı yoksa Egemenler mi? Birde bu 6 kişinin 5 kişisi kim? Herkesin düşüncelerini bekliyorum. Beğenmeyi, ifade koymayı ve yorumları unutmayın.Herkese iyi okumalar.

Egemenler Listesi

1) Gölge Egemeni-Ölülerin Kralı ( Seong Jin-Woo)

2) Beyaz Alevlerin Egemeni - İblis Kralı ( Baran) (öldü)

3) Başlangıç Egemeni- Devlerin Kralı (Reghia) (öldü)