ÇEVİRMEN:SNBURAK

EDİTÖR:BLACKLOTUS

Gölge Egemeni, uçurumun çukurlarına düşen bir ruhu geri çekebilecek tek varlıktı. Bu nedenle, Ejderhanın Jin-Woo’nun kimliğini tanıması için tek bir bakışa ihtiyacı vardı.

Bir insan vücudundaki Ölülerin Kralı, yaratığa ağırbaşlı gözlerle bakıyordu. Sahip olduğu bir Egemen’in otoritesi, Ejderhanın vücuduna güçlü bir ürperti göndermişti.

Ancak bu sadece kısa bir süre sürdü.

Yaratığın gözleri biraz daha uzak bir yere kaydı. Ve işte o zaman aptal görünen insanların ve devasa yaratığa bakarken çenelerinin açık olduğunu keşfetti.

‘İnsanlar… İnsanlar mı?’

Ölümüne kadar insanlığa karşı taşıdığı dipsiz kötülüğü hemen hatırladı. Ve bu, Ejderhanın son nefesini alırken hissettiği korkunç acıyı hatırlamasına da yardımcı oldu.

‘İnsanlar... Öldürülmeli.’

Çat.

Mantık burada kesildi. Gözlerini kırmızı ışık doldururken Ejderha vücudunu kaldırdı.

[Her biriniz… Hepinizi öldüreceğim.]

Yeraltı depolama alanının havası hemen kaynamaya başladı.

“Aman Tanrım…”

Avcı Bürosu'nun müdürü şaşkınlıkla nefesini kesti.

Bu kubbe, Ejderhanın uyuyan figürüne uyacak şekilde tasarlanmıştı. Yani, yaratık başını kaldırdığında bütün alan tamamen yetersiz görünüyordu.

Çat!!

Ejderhanın kafası tavana doğru itildi ve oradaki betonu yok etti.

“N-Ne oluyor?!”

“Hayır, yoksa...?”

Artık Ejderhanın açık ağzı içinde kan kırmızısı ışığın toplandığını görebiliyorlardı.

Bir yığın kırmızı ışık – hem müdür hem de müdür yardımcısının video görüntülerini sayısız kez görmüştü ve bu kırmızı ışık kümesinin ne yapması gerektiğini biliyorlardı.

Adam White acilen müdürün omzunu tuttu ve bağırdı.

“Efendim! Tahliye etmemiz gerekiyor...”

“Bu Kamish’in Nefesi! Kaçtığımız için güvende olacağımızı mı düşünüyorsun?!”

Kırmızı ışık patladıktan sonra yer altı depolama alanı bir yana, tüm Avcı Bürosu binasının bir göz açıp kapayıncaya kadar tamamen yok olacağı açıktı. Başka bir deyişle, Ejderhanın saldırısından güvende olan bir yer yoktu.

Güm-!!

Görevli personellerden biri, sanki bacakları korkudan tüm gücünü kaybetmiş gibi yere yığıldı. Bu arada diğer ikisi, kubbeden kaçmak için elektronik kapı kilidini açmak için acil olarak güvenlik kodunu tuşluyordu.

Müdür ve müdür yardımcısı bunun bir zaman kaybı olduğunu çok iyi biliyordu. Bakışlarını sadece yüzlerine kazınmış şaşkın ifadelerle Jin-Woo ve canlanan Kamish arasında değiştirebilirlerdi.

Kuwaaaaah-!!

Saf sihirli enerjiden yaratılan kırmızı parıltı, sonunda kör edici alev küresine dönüştü. Ejderha nihayet önünde duran tüm ‘insanları’ silme hazırlığını bitirdi. Çok yüksek sıcaklıktaki Nefesini üflemeden hemen önce...

[Geber!]

…Jin-Woo yüksek sesle bağırdı.

“Yeter!”

Müdür ve beraberindekiler, gözlerini parlak, kör edici ışıktan korumak için refleks olarak kollarını kaldırdılar. Ancak Jin-Woo’nun çağrısını duyduktan sonra hepsi kollarını yavaşça indirdi.

Kubbenin içini o ışık doldurunca her şeyin bittiğini sandılar. Fakat bu kararı verirken çok aceleci davrandıkları ortaya çıktı.

“Ama ama... Bu nasıl mümkün olabilir?”

Öfkeli Kamish'in çenesindeki alevler yavaş yavaş sönüyordu.

Tek bir Nefes ile yüzlerce seçkin Avcı’nın hayatını eriten Ejderha, Avcı Seong Jin-Woo'nun verdiği tek bir emir yüzünden saldırısını mı durdurdu?

Gulp.

Müdür, Jin-Woo'ya hala dizginlenemeyen şokta yüzdüğü açıkça belli olan gözlerle baktı. Ve sonra, bu gözler daha da inanılmaz bir görüntüden neredeyse yuvalarından fırladı.

Jin-Woo Kamish ile konuşmaya başlamıştı.

“Kafana gömülü olan Sihirli Kristal uzun zaman önce kaldırıldı. Hükümdarların emirlerine uymak için artık nedenin yok.”

Patronunun hemen yanında duran müdür yardımcısı, korkunç bir şokla ürperdi ve aceleyle sordu.

“Avcı Seong Jin-Woo şu anda gerçekten canavar dilinde mi konuşuyor?!”

“…Ona baksam bile bu durumu nasıl yorumlayacağımı çözemiyorum.”

Herkes hala saf şaşkınlık çukurunda sıkışıp kalırken Jin-Woo zihninde rahat bir nefes almakla meşguldü.

‘Whew-woo…’

Orada kısa bir süre ne yapması gerektiği konusunda endişeliydi, ancak sonuç oldukça iyi çıktı. Ne kadar rahatlamıştı.

O zaman bile, Jin-Woo, ejderhadan kontrolsüz öfkenin fışkırdığını hissettiği anda, neredeyse aklını kaçırıyordu

‘Nasıl bir Gölge Asker bu kadar güçlü bir egoya sahip?!’

Görünüşe göre, Devlerin Kralı'nın söylediği gibi, daha güçlü egolara sahip olan daha yüksek varoluşlar doğru olabilirdi. Bu arada Ejderha, yeni Egemen'in emrine isteyerek itaat etmesine oldukça şaşırdı.

[Demek Gölge Egemeni’ne boyun eğmek böyle hissettiriyor…]

Ejderha daha sonra uzun duruşunu indirdi ve Jin-Woo'ya saygısını gösterdi. Büyük yaratığın her hareketinden sürekli olarak kaçan insanlar, sonunda uzun bir iç çektiler.

Ejderha sanki yeri öpecekmiş gibi başını eğdi ve konuştu.

[Eskiden Ejderha İmparatoruna hizmet eden bu alçakgönüllü hizmetkâr, yeni Egemen’e saygılarını sunar.]

Yaratığın sesinde hala çoğu canavarınki gibi homurdanan büyük bir saygı vardı. Jin-Woo yavaşça Ejderhaya yaklaştı ve elini yaratığın burnuna koydu. Sessizce gözlerini kapattı ve yeni efendisinin sıcaklığının keyfini çıkardı.

Sadece kelimelerle tarif edilemeyen his, burnunun ucundan vücudunun geri kalanına yayıldı.

Jin-Woo ayrıca Ejderhanın ruh halinin yükseldiğini de hissetti. O zamana kadar, çarpan kalbini zar zor sakinleştirmeyi başarmıştı, ama şimdi, yine sert bir şekilde atıyordu.

Güm, güm!!

‘Kamish… Ejderha Kamish gerçekten benim Gölge Askerim oldu…’

Yüzünde otomatik olarak geniş bir gülümseme belirdi.

Bu arada Adam White’ın çenesi, gözlerinin hemen önündeki bu inanılmaz sahneden sarkıyordu. Ama sonra daha da inanılmaz bir şey fark etti ve aceleyle müdür yardımcısıyla doğruladı.

“E-Efendim. Ejderha gerçekten kuyruğunu mu sallıyor?”

‘Tarihin en kötü musibeti köpek yavrusu falan değil, o halde ne saçmalıyor?’

Müdür yardımcısı, böyle bir şeyin tamamen mantıksız olacağını düşündü ve gözlerini Kamish'in kuyruğunun olduğu yere çevirdi, sadece ağrılı bir inilti ağzından kaçtı.

“Yüce İsa...”

Jin-Woo elini kaldırdı ve Ejderhanın da kuyruğu sallanmayı bıraktı. Sonra başını tekrar kaldırdı.

‘Kamish’ adı, insanların rahatlığı için Ejderhaya verilmişti. Jin-Woo, onu şimdi selamlamak için kullandığı kelimeleri aniden hatırlamadan önce, Gölge Askerlerinin saflarına en son eklenen kişiye hangi adı vermesi gerektiğini düşünüyordu.

“Eskiden Ejderha İmparatoruna hizmet ettiğini söyledin, değil mi?”

[Bu gerçekten doğru, kralım.]

Ejderha kibar bir ses tonu kullanmaya devam etti.

[Ben Yıkım Egemeni, Vahşi Ejderhalarının Kralına hizmet ettim.]

‘Ben Ölülerin Kralıyım, Gölge Egemeni…’

Ve sonra, Başlangıç Egemeni, Devlerin Kralı vardı.

Jin-Woo, Ejderhanın hizmet verdiği eski sahibinin, Sistemin daha önce bahsettiği dokuz Egemen’den biri olması gerektiğini fark etti.

Ancak şu anda bu önemli değildi. Hayır, bilmek istediği şey yaratığın gerçek adıydı, bu yüzden onu da kullanabilirdi.

“Tamam, o zaman. Asıl adın ne…”

Jin-Woo sözlerine devam edemedi. Yaratığa bakan gözleri şiddetle titremeye başladı. Rüzgârın savurduğu bir kumdan kale gibi, Ejderhanın bedeni tam önünde yavaşça parçalanıyordu.

[Maalesef, kralım… Size veda etmeliyim.]

“Ne?!”

Jin-Woo’nun Algı İstatistiği, Ejderha’nın mevcut duygusuyla iletişim kurdu. Ve bu saf bir kederdi, içinde yer alan bir yalan bile değildi.

Ejderha şu anda gerçekten ağıt yakıyordu.

[Görünüşe göre çok geç buluştuk, Egemenim.]

Bir Gölge Egemen'in gücü olsa bile, sekiz yıllık boşluğun kapatılamayacak kadar geniş olduğu kanıtlandı. Ejderha uçurumun dibinde çok uzun süredir mahsur kalmıştı ve sonuç olarak sihirli enerjisi çok zayıflamış ve havada dağılmaya başlamıştı.

“Sistem?! Sisteeeem!”

Jin-Woo bunu kabul edemedi ve çaresizce Sistem'e bağırdı, ama lanet şey her zamanki gibi tamamen sessiz kaldı.

Tıpkı Ejderhanın duygularını hissedebildiği gibi, yaratık da onun duygularını hissedebiliyordu.

[Majestelerinin askerlerini gerçekten kıskanıyorum, çünkü onlar artık sonsuza dek size hizmet etmekle görevlendirildiler.]

Kalbinin derinliklerinden konuştu.  Ejderha askerini kaybetmek istemeyen krala, arkasında son bir tavsiye bıraktı.

[Kralım. Hükümdarların güçlerini ödünç almış dört insan var. Lütfen, onlara karşı dikkatli olmalısın.]

Ejderhanın bedeni tamamen bulanık ve belirsiz hale geldikçe sesi bile gittikçe uzaklaştı.

[Yeni bir kralın huzurunda bulunmaktan onur duydum…]

Ve sonra, kubbeye ölümcül bir sessizlik çöktü.

Değişen bir serap gibi, Ejderhanın gölgesi kayboldu. Her şeyden önce tehlikeli bir şekilde titreyen tüm spot ışıkları, tekrar normal çalışmaya döndü.

Müdür bu gösteriye tanık olurken nefesini tutuyordu. Ejderha gittiğinde, yaratığın cesedine hızla baktı.

Kamish'in kalıntılarına kesinlikle hiçbir şey olmamıştı.

Şimdiye kadar rüya görüyormuş gibi hissetti, bu onu tamamen sersemlemiş ve kafası karışmış halde bıraktı.

Ama yine de eğer olanlar kötü bir rüya ise Avcı Seong Jin-Woo şu anda ortalıkta öyle boş, umutsuz bir ifade takınarak durmazdı.

“….”

Jin-Woo bakışlarını Ejderhanın gölgesinin eskiden durduğu noktadan ayıramadı. Sonunda, tanıdık ‘Bip!’ ile birlikte Sistem mesajı görüntülendi.

[Gölge Çıkarma başarısız oldu.]

[Hedefin ölümünden bu yana çok fazla zaman geçti ve bu nedenle, Çıkarma için daha fazla girişimin hiçbir anlamı yok.]

[Hedefin gölgesi boşluğa geri döndü.]

Kafasında mekanik bip sesleri çıkmaya devam etti.

Bugün, kafasında sürekli ‘Bip, bip’ seslerinden ilk kez nefret ediyordu. Jin-Woo’nun sıkıca kenetlenen yumrukları hafifçe titredi.

Ka-boom!

Öfke içinde yere sert bir yumruk attı. Kısa bir an için, tüm bina biraz sallandı.

***

Jin-Woo otele döndü.

Adam White, çok kasvetli bir ruh hali içinde olduğu için kendisine ‘eşlik etme’ görevi verilmiş olmasına rağmen, yolculuk sırasında tek bir şey söyleyemedi.

Amerikalı ajan, Jin-Woo'yu kontrol etti ve sonunda ona konuşma fırsatı sundu.

“ABD'de kaldığınız süre boyunca ihtiyaçlarınızı karşılamaktan ben sorumluyum, bu yüzden bir şey isterseniz lütfen tereddüt etmeyin ve beni arayın.”

Adam White parlak bir ifadeyle konuştu ama cevap soğuk ve ilgisiz kaldı.

“...Anladım.”

Adam White’ın yüzündeki gülümseme anında sertleşti.

‘K-Korkunç...’

Çok üzgün bir yüksek seviyeli Avcı’nın önünde durmanın bugün hayatında ilk kez oldukça korkutucu bir deneyim olabileceğini öğrendi.

Görüşme daha sonraki bir tarihe ertelendi. Jin-Woo’nun şu anki ruh hali düşünüldüğünde bu şaşırtıcı değildi. Ve hem müdür hem de yardımcısı, kaybettikleri morallerini geri kazanmamışlardı, bu yüzden onlar da herhangi bir hayal kırıklığı belirtisi göstermediler.

Jin-Woo, bugünkü olayları uyuyup unutabileceğini düşündü ve ona verilen odasına doğru yönelmek üzereydi, ama sonra…

“Ha?”

Woo Jin-Cheol tam o sırada otelin lobisine geliyordu ve burada Jin-Woo'yu fark etti. İzleme Bölümü Şefi çabucak konuştu.

“Seong Avcı-nim, neden sana ulaşamadık?”

“Ah, o... Geçici olarak telefonun çalmayacağı bir yerdeydim.”

Yabancılara, Avcı Bürosu'nun karargâhının içindeyken kişisel telefonlarını taşımalarına izin verilmiyordu. Önemli bir misafir olsanız bile bu kuralın bir istisnası yoktu. Kuruluşun birçok sırrını korumak için bir zorunluluktu.

Madam Selner gibi önemli bir kişinin yüzünün fotoğrafı çekilirse tüm Avcı Bürosu alt üst olurdu.

Woo Jin-Cheol başının yan tarafını kaşıdı ve sordu.

“O halde Yu Jin-Ho Avcı-nim ile görüştün mü?

“He?”

Neredeyse hemen, Woo Jin-Cheol’un yüzünde bir kafa karışıklığı ifadesi oluştu.

“Ama Yu Avcı-nim'in senden bir mesaj alıp da dışarı çıktığını sandım? Mesajda onu Avcı Bürosu binasında beklediğin yazıyordu.”

“Şu anda geldiğim yer burası, neden bahsediyorsun?”

Adam White bu konuşmayı yandan dinliyordu ve onlar için gerçeği çabucak doğruladı.

“Ziyaretçinin günlüğünde Yu Jin-Ho Avcı-nim yoktu.”

“Affedersiniz? Ama bu nasıl olabilir? Yaklaşık iki saat önce, S-Seviyeli bir Avcı onu şahsen götürmek için buraya geldi.”

Jin-Woo hızla içeri girdi.

“Hangi S-Seviyeli Avcı’dan bahsediyorsun?”

“Avcı Hwang Dong-Su'ydu. Aslında otele geldi.”

Jin-Woo, Hwang Dong-Su adını duyduğu anda neden birdenbire bu uğursuz duyguyu hissettiğini anlayamadı. Bu, burada neler olup bittiğini bilmeyen diğer iki adamla tam bir tezat oluşturuyordu.

‘Algı İstatistiği yüzünden mi?’

Jin-Woo’nun gözlerindeki ışığın alışılmadık şekilde gerildiğini gören Adam White, telefonunu hızla tekrar çıkardı.

“Hemen şimdi Hwang Dong-Su Avcı-nim’in Loncasını arayacağım.”

Birkaç zil sesinden sonra, Çöpçü Birliği’nin yüksek seviyeli Avcılarından sorumlu müdür Laura adında bir kadın Adam White’ın çağrısına cevap verdi. Kendini kısaca tanıttı ve mevcut durumu anlattı.

Yine de şaşırtıcı bir şekilde – telefonun hoparlöründen gelen ses sakindi, bu tamamen Adam White'ın beklentilerine aykırı idi. Kadının kendisi kadar telaşlı olabileceğini düşünmüştü ama değildi.

- “Seong Jin-Woo Avcı-nim bu durumdan henüz haberdar değil mi?”

Adam White sadece Avcı Hwang Dong-Su'nun Yu Jin-Ho'yu götürdüğünü söyledi, ancak Seong Jin-Woo'nun adı birdenbire ortaya çıktı. Jin-Woo'ya bakmadan önce başını hafifçe eğdi.

Koreli Avcı kısaca başını salladı. Adam White kabul ederek başını salladı ve bir cevap verdi.

“Seong Jin-Woo Avcı-nim, Avcı Bürosu'nda sıkışıp kaldığı için henüz haberleri öğrenmedi. Ancak Yu Jin-Ho Avcı-nim’in gezen grubu, daha önce neler olup bittiğini öğrenmek için bizi aramıştı.”

- “Bu durumda, olabildiğince çabuk öğreneceğiz.”

Çağrı aniden sona erdi.

Jin-Woo tek bir kelime bile söylemeden konuşmayı dinledi ve görüşme bittiğinde doğruca otelin çıkışına yöneldi.

“Seong Avcı-nim?! Çöpçü Loncası öğreneceklerini söyledi, bu yüzden beklemeliyiz...”

Adam White aceleyle Jin-Woo'nun peşinden koştu ve otelin çıkışından çıktı, ancak Koreli Avcı çoktan gitmişti.

“Ne oluyor be…? Nereye gitti?”

Adam White, daha sonra ne yapacağını bilmeden yüzünde sıkıntılı bir ifadeyle sokağa baktı.

***

Jin-Woo, kalabalık ana caddeden uzakta ıssız bir arka sokak aradı ve ‘Gizli Kalma’yı geri aldı.

Adını kullanan S-Seviyeli bir Avcı ortaya çıkmıştı ve Yu Jin-Ho'yu götürmüştü. Ama sonra, bu adamın çalıştığı Lonca, ne olduğuna dair ayrıntılı bir açıklama yapmaya bile çalışmamıştı ve sadece aramayı tek taraflı olarak bitirmeden önce öğreneceklerini söylemişti.

‘Kötü bir şeyler oluyor…’

Ve bu şey, telefondaki Lonca personelinin neden hemen isminden bahsettiğiyle ilgili olmalıydı.

Jin-Woo’nun ifadesi, yeni bir komut verirken sertleşti. Bu adam bela arıyorsa kesinlikle bunun için çok kötü bir gün seçmişti.

‘Onu bul.’

Binlerce askeri şehre dağılıp Yu Jin-Ho'nun sihirli enerji işaretini ararsa onu bulmak o kadar uzun sürmemeliydi.

Shashashak, shashashashak…

Jin-Woo’nun ayaklarının altından kopan bin gölge hızla her yöne dağıldı.

***

Thomas Andre dairenin içini sert bir yüzle taradı.

Hwang Dong-Su'nun kalması gereken bu lüks dairede, ona göz kulak olmak için atanan iki Avcı, ağızlarından köpük köpürerek yüzüstü yatıyorlardı.

“Cık.”

Cıkladı ve güneş gözlüklerini çıkardı.

“…”

Derinden buruşuk ifadesi sonunda herkesin görebileceği şekilde ortaya çıktı ve daireyi arayan astlarının ten rengi bir anda soldu.

Thomas Andre dişlerini gıcırdattı ve alçak, hırıltılı bir sesle yeni bir emir verdi.

“Hwang Dong-Su… Onu Seong Jin-Woo bulmadan önce bulun. Ne olursa olsun önce onu bulmalıyız.”

Egemenler Listesi

1) Gölge Egemeni-Ölülerin Kralı ( Seong Jin-Woo)

2) Beyaz Alevlerin Egemeni - İblis Kralı ( Baran) (öldü)

3) Başlangıç Egemeni- Devlerin Kralı (Reghia) (öldü)

4) Yıkım Egemeni- Vahşi Ejderhaların Kralı

BL: Evet arkadaşlar taşlar biraz daha yerine oturdu. 9 Egemenin 4.yüd e öğrenmiş olduk. Ha birde Şöyle bir bilgi daha öğrendik. Hükümdarların gücünü alan 4 insandan bahsedildi. Belki de Özel avcılardan bir kaçı bunlardır veya Christopher’i ölmesinin nedeni bu olabilir. Bu arada Bizimkinin babası nerelerde hala belli değil. Hwan Dong-Su nerede Yo Jin-Ho ya ne yapıyor belli değil. Sırf burada bilerek kesiyorum. Birde arkadaşlar bazı arkadaşlarınızın soruları var. Epik Novel’in discordundan bana ulaşabilirsiniz. BlackLotus~Göktürk#5577 benim nick olmakta bana özelden tüm sorularınızı sorabilirsiniz.