ÇEVİRMEN:SNBURAK

EDİTÖR:BLACKLOTUS

“Orada söylediğin şeyde – ciddi miydin?”

Konferans salonunun dışında bekleyen Adam White bu soruyu sordu.

Jin-Woo, ‘Neden bahsediyorsun?’ diye sormak istese de konferans salonunun içinde tek bir şey söylemişti, değil mi?

Bu yüzden yanıtı olarak sırıttı.

“Evet.”

“Haha...”

Gülmenin vakti olmamasına rağmen Adam White, Jin-Woo'nun sırıtışını gördükten sonra kıkırdadı.

Konferans salonunun içindekiler kimdi?

Avcı Bürosu tarafından bu konferansa katılmaları için davet edilen yaklaşık 120 ülkeden 500 kadar birinci sınıf Avcılardı. Başka bir deyişle, insanlığın sunduğu en iyi elitlerdi.

Ama sonra bu adam onlara gidip ‘Dünyadaki her Avcı benim düşmanım olsa bile’ demişti.

Herhangi sert bir adam Jin-Woo'nun yaptığını taklit etmeye bile cesaret edemezdi. Daha da şaşırtıcı olan, bu iddiayı öne sürdüğü için hiç kimsenin onunla alay etmemesiydi.

Kötü kişiliğiyle tanınan Liu Zhigeng bile sessiz kaldı ve Avcı Seong Jin-Woo'ya baktı. Korelinin dediği şeye karşı hiçbir şikâyette bulunmadı.

Yalnızca konferans salonundaki Avcılar değil, aynı zamanda çeşitli monitörlerden işlemleri izleyen ajanlar bile şaşıp kalarak ağızlarını kapatamadılar. Adam White belli ki bu ajanlar arasındaydı.

Hayranlıkla iç çekti ve konuştu.

“Büyük olasılıkla, bu koca dünyada sen de dâhil olmak üzere orada böyle bir şeyi söyleyebilecek sadece iki kişi olmalı, Avcı-nim.”

Jin-Woo, diğer adamın kim olabileceğini biraz merak etti.

“Bu diğer kişi kim…?”

“Şu anda hastanede.”

Jin-Woo, Adam White'ın alaycı gülümsemesini gördü ve o gizemli ‘diğer adamın’ kim olabileceğini hemen anladı. Sadece Thomas Andre olabilirdi.

Elbette o adam, onun küstah kişiliğiyle bu kadar çılgınca bir şey yapardı.

‘Ama yine de bu şekilde davranıp davranmayacağı bilinmiyor.’

Jin-Woo, Thomas Andre'nin yenilgisini kabul ederken yaptığı son ifadeyi hatırladı ve kendi alaycı gülümsemesini oluşturdu.

Bu arada Adam White, günün geri kalanının planını hızlı bir şekilde açıkladı.

“Bu akşam bir akşam yemeği partisi planlandı. Büro’da bu büyük ziyafeti hazırlamak için elimizden gelenin en iyisini yaptığımız için, acil bir şeyin yoksa diğer Avcılarla samimi bir yemek yemeye ne dersin…?”

Jin-Woo hemen başını salladı.

“Bir hastaneye uğramayı planlıyorum.”

“Affedersin?”

Adam White’ın kaşları kalktı.

Dün gece bir yerde yaralandı mı? Hayır, bekle. Belki de bu kaçınılmaz bir sonuçtu. Özel Otorite Seviyeli Avcı Thomas Andre, çok sayıda birinci sınıf Şifacı’dan konsantre şifa aldıktan sonra hala tam olarak iyileşemeyecek kadar ağır yaralar almıştı. Bu, kavganın ne kadar şiddetli olduğunu kanıtlıyordu.

Yani bu kişi Avcı Seong Jin-Woo olsa bile, bir veya iki yarası olmalıydı…

“Yu Jin-Ho için endişeliyim, görüyorsun.”

“Ah...”

Yani ‘bundan’ bahsediyordu.

Jin-Woo için biraz bile endişelenmenin gereksiz olduğunu fark eden Adam White, sessizlik içinde yalnızca telaşını yansıtabilirdi. Yine de bırakamadı ve her ihtimale karşı bir kez daha sordu.

“Ah, belki omzunuz veya bilekleriniz dün geceden beri ağrıyor...?”

“Pardon?”

“Ah, hayır. Önemli değil…”

Adam White her zamankinden daha fazla sinirlenirken…

...İki ve üç kişilik küçük gruplar halinde kendi aralarında sohbet etmek için toplanan avcılar aniden yollarını ayırdı ve koridorun iki yanında durdu. Doğal olarak hem Jin-Woo’nun hem de Adam White’ın dikkati orada da kaydı.

Ve Liu Zhigeng'i orada gördüler.

Çin'in Yedi Yıldız Seviyeli Avcısı, Jin-Woo'ya doğru ilerlerken tamamen astlarından oluşan ‘Liu Zhigeng Filosu’ tarafından kuşatılmıştı.

Aklında önceden bir hedef varmış gibi, Çinli Avcı Jin-Woo’nun burnunun hemen önünde durana kadar düz bir çizgide yürüdü.

‘Heok…!’

‘Bu ikisi şu ana kadar ne yapıyor?’

Avcılar orada konuşmayı bıraktı.

Jin-Woo ve Liu Zhigeng arasında akan gergin gerilim, çevreyi tamamen susturmayı başardı. Belirli tedirginlik hissi burayı hızla doldurdu.

Avcılar endişeyle etraflarına baktı.

‘Liu Zhigeng neden bu şekilde davranıyor?’

‘Avcı Seong Jin-Woo'nun orada söylediği yüzünden mi?’

‘Evet, o zaman neden sessiz kaldığını merak ediyordum...’

Şüphesiz, Jin-Woo'nun söylediği şey diğer Avcılara karşı bir kışkırtma olarak yorumlanabilirdi. Ve ona soruyu soran kişi Liu Zhigeng'den başkası değildi.

Birincisi, Thomas Andre idi. Ve şimdi sıra Liu Zhigeng'e mi gelmişti?

Avcılar, bu iki adamın ifadelerine çok dikkat ettiler, daha fazla endişe kendi yüzlerini gölgeledi ve sonra ne olacağını merak ettiler.

Bu arada, Adam White kendini bu iki titan arasında büyük bir şans eseri sıkışmış buldu ve kendi ifadesi neredeyse anında soldu.

“A-Affedersiniz, Avcılar…”

Liu Zhigeng bir şey söylemeyi bitiremeden bir adım daha attı ve önce ağzını açtı. Sonra ağır sesi dışarı çıktı. Jin-Woo onu dinledi ve yüzünde yavaş yavaş kasvetli bir ifade oluştu.

‘…Ne diyor? Tek bir kelimeyi anlayamıyorum.’

Daha önce Çin'e yakın bir yere dahi gitmemişti, bu yüzden Çince bilmesinin bir yolu yoktu.

Diğer adam ciddi bir ifadeyle konuştuğu için, o da benzer şekilde ciddi bir ifade oluşturmaya karar verdi, ama anlaşıldığı üzere, anlayamadığı kelimeleri dinlemek oldukça rahatsız edici ve zor bir görevdi.

Tam, Çinli Avcı'nın yüzünde bu kadar ciddi bir ifadeyle onunla dalga geçmediğini düşünmeye başladığında, Adam White kulağına bir şeyler fısıldadı.

“Geçenlerde Çin sahilinde Japonya'ya yaptığın seyahat sırasında kaçırdığın Dev canavarı avladığını söylüyor, Seong Jin-Woo Avcı-nim.”

Jin-Woo’nun yüzüne bir sürpriz ifadesi yayıldı.

“Çince bile biliyor musun?”

“Sonuçta Asya şubesinden ben sorumluydum. Birkaç Asya dili konuşabiliyorum. Ah, ayrıca, biraz Rusça, İspanyolca, Arapça ve Almanca konuşabiliyorum…”

Jin-Woo kısaca, Ajan Adam White'ın Gölge Askerlerinden biri olmasının kendisi için çok daha uygun olacağını düşündü. Tabii ki, eğlenmek için olsa bile böyle bir düşünceyi hemen aklından sildi.

Belki hala söyleyecek çok şeyi vardı? Liu Zhigeng bu arada sözlerine devam etti.

“Lütfen benim için çevirmeye devam et.”

“Peki.”

Adam White başını salladı ve kararlı bir ifadeyle tercüman olarak geçici görevine başladı.

“Dev canavarın hiç beklenmedik bir şekilde güçlü olduğuna şaşırdığını söylüyor. Ayrıca canavarla okyanus yüzeyinde savaşması gerektiği için bunun zor bir savaş olduğunu söylüyor.”

Jin-Woo, onları avlarken o Dev canavarların gücüne şaşırdığını hatırladı. Çok büyük vücutları vardı ama aynı zamanda vahşi hayvanlar gibi çevik bir şekilde hareket ediyorlardı.

Liu Zhigeng, canavarla su üzerinde savaştığını ve bu da kişinin hareketlerine daha büyük bir kısıtlama getirdiğini söylediğinden, kuru arazide yaratıkla savaşmaya kıyasla şaşkınlığı daha büyük olmalıydı.

Bir Avcı arkadaşı olan Jin-Woo, Çinli adamın telaşının nereden kaynaklandığını hemen hemen anlayabiliyordu.

Liu Zhigeng’in sözleri uzadıkça, Adam White’ın ifadesi daha parlak hale geldi.

“O karşılaşmadan beri seninle tanışmak istediğini söylüyor. Tüm bu güçlü canavarları kolayca avlayabilen kişi hakkında daha fazla şey öğrenmek için gerçekten meraklıymış. Böyle diyor.”

Adam White'ın çeviriyi bitirdiği aynı nefeste Liu Zhigeng parlak bir gülümseme oluşturdu ve sallamak için elini uzattı.

Görünüşe göre önceki ciddi ifade gerginliğinden kaynaklanıyordu.

Jin-Woo, gülümsemeyle o eli sıkmadan önce, sunulan ele biraz baktı. İlk önce dünyanın en iyi Avcılarından biri tarafından sunulan bir selamlamayı reddetmek için kesinlikle hiçbir nedeni yoktu.

Adam White burada neler olduğunu anlamıştı ve sonunda rahat bir nefes alabilirdi.

“Vay be…”

Diğer Avcılar arasında bir bağ oluşturmak – bu karşılaşma kesinlikle Uluslararası Lonca Konferansı'nın asıl amacına sadıktı.

El sıkıştıklarında Liu Zhigeng gülümseyerek başka şeyler söyledi. Jin-Woo tekrar Adam White'a baktı.

“Şaka yapıyor gibi görünüyor, ne diyor peki?”

“Ah…”

Adam White, dudaklarının köşeleri yukarı doğru kıvrılmadan önce kısa bir süre ne diyeceğini bilemedi.

“Thomas Andre Avcı-nim'e dersini verdiğin için gerçekten mutlu olduğunu söylüyor. Her şey başlatanın Thomas olduğunu anlamak için göz atmasına bile gerek yokmuş…”

Jin-Woo buna sırıttı.

Çinli Avcı başlangıçta sinirli ve kaba bir amca olarak görünüyordu, ancak oldukça ilginç biri olduğu ortaya çıktı. Artık selamlaşma bitti, ellerini ayırdılar.

Ama sonra Liu Zhigeng’in cildi biraz koyulaştı.

Aynı şekilde Adam White’ın yüzündeki gülümseme de silindi. Çinli Avcı'nın söylediklerini hızla tercüme etti.

“Bu nedenle, ‘Şüpheli S’nin aslında ailenizden biri olmaması için şimdi daha da çok dua edecek. Ne olursa olsun sana karşı savaşmak istemediğini söylüyor.”

Jin-Woo sessiz bir şekilde başını salladı.

“İkiniz de buradasınız.”

Jin-Woo ve Liu Zhigeng bakışlarını bu sese doğru kaydırdı. Bu kişinin varlığını hissetmelerine rağmen, herhangi bir sihirli enerji yaymadığı için Avcı olmadığını biliyorlardı.

Elbette, bu ses Avcı Bürosu'nun Müdürü’ne aitti. Her ikisine de sormadan önce bakışlarını Jin-Woo ve Liu Zhigeng arasında gezdirdi. Nedense sesi oldukça gergin görünüyordu.

“İkiniz de programınızda biraz zaman ayırabilir misiniz lütfen?”

Jin-Woo onay için Adam White'a baktı ve White başını salladı. Yani, bu onların seyahat programında yoktu.

O zaman onlardan ne istiyordu?

Cevabını vermeden önce Jin-Woo, Algı İstatistiğini en uç noktaya itti ve konferans alanındaki her bir Avcının hareketlerini analiz etti.

‘Çok yoğun sihirli enerjiye sahip iki kişi…’

Çok güçlü iki Avcı, birkaç refakatçinin rehberliğinde aynı hedefe doğru gidiyordu. Hem kendisinin hem de Liu Zhigeng'in bu şekilde çağrıldığını görünce, bu olay bir tesadüf olarak değerlendirilemezdi.

‘Bir yerde bir şey mi oldu?’

Jin-Woo biraz tereddüt ediyormuş gibi göründüğünde, Adam White bir şeyi hatırladı ve onun yerine hızla cevap verdi.

“Ah, bu doğru. Efendim, Seong Jin-Woo Avcı-nim daha önce hastanede Yu Jin-Ho Avcı-nim'i ziyaret edeceğini söylemişti…”

Ancak Jin-Woo, onu durdurmak için elini Amerikan ajanının omzuna koydu. Bakışları buluştuğunda, müdürle yüz yüze gelmeden önce başını salladı.

“Tamam, yapacağım.”

Müdürün ifadesi hemen parladı ve ardından Liu Zhigeng'e baktı.

“Ya sen, Avcı Liu Zhigeng?”

“Varım.”

“Çok iyi. Bu durumda lütfen beni takip edin.”

Müdürün ifadesi, zorlu bir müzakereyi başarmış bir çalışan kadar parlaktı. Daha sonra liderliği ele geçirdi ve iki Avcı’ya da rehberlik etti.

***

Tuhaf bir şekilde, ikisi için hedef aynı değildi.

Liu Zhigeng diğer ajanlar tarafından yönlendirildi ve soldaki koridordan aşağı inerken, Jin-Woo müdürü takip etti ve orijinal yollarında devam etti.

‘Bu tuhaf değil mi...?’

Liu Zhigeng'in daha önce hissettiği bu iki güçlü Avcı’nın saflarına eklenmesiyle, oldukça büyük sihirli enerjiye sahip üç varlık şimdi bir noktada toplanmıştı.

Jin-Woo, o yere de gideceğini düşündü, ancak tamamen farklı bir yere götürüldüğünü görünce, bunun birkaç olası nedenini bulmaya başladı. Yine de sonunda pes etti ve müdüre sordu.

“Neden farklı odaya giden tek kişi benim?”

“Ah…”

Müdür, cevabı tamamen ertelemeye karar vermeden önce biraz düşündü.

“Aslında sizi bekleyen biri var. Oraya vardığımızda size her şeyi açıklayacak.”

“…”

Nitekim Jin-Woo, bu koridorun sonunda bulunan bir odadan belirli bir kişinin aurasının geldiğini hissedebiliyordu.

‘Ha? Bu sihirli enerji ona ait değil mi…’

Jin-Woo’nun gözleri, onu bekleyen kişi burada görmeyi beklemediği biri olduğu için büyüdü. Nitekim yakın zamanda bir daha birbirleriyle buluşacaklarını asla düşünmüyordu.

“Görünüşe göre onun kim olduğunu çözmüşsünüz.”

Müdürün alnında gözle görülür şekilde soğuk ter damlaları oluştuğu için kendini gerçekten gergin hissediyor olmalıydı.

“Eğer yardım edebilirsek konumunu ifşa etmemek için elimizden geleni yapıyoruz. Ama sonra, bu mesele olduğu gibi, fazla seçeneğimiz yoktu…”

“Bu, Avcı Bürosu'nun onun gelmesini talep ettiği anlamına mı geliyor?”

“Hayır, hiç de değil. Burada olmayı talep eden oydu. Özellikle sizinle görüşmek istiyor.”

Gıcırtı…

Müdür odanın kapısını açtı ve Jin-Woo, orada sabırla bekleyen belli bir Afrikalı Amerikalı kadının bakışlarıyla buluştu.

“Uzun zaman oldu, Seong Jin-Woo Avcı-nim.”

“Aynı şekilde, Madam Selner.”

Bu kişi, eşsiz bir yeteneğe sahip olan ‘Geliştirici Norma Selner'dan başkası değildi.

Son karşılaşmalarından bu yana biraz zaman geçtiği için şimdi sakinleşip sakinleşmediğini merak ediyordu, ama maalesef gözlerinde parlayan ışık öncekiyle aynıydı. Hala ondan oldukça korkuyor gibi görünüyordu.

Ona karşı bakışından kesinlikle ona olan güçlü korkusunu hissediyordu. Buna rağmen, nedense onunla görüşmek istemişti. Korkularına rağmen onu ne hareket ettirebilirdi? Jin-Woo’nun merakı artık kesinlikle artmıştı.

“İlk sizin aramanızı beklemiyordum hanımefendi, bu yüzden…”

Jin-Woo, onun karşısındaki koltuğa yerleşti. Bir kez daha tercüman olarak atanan Adam White, Jin-Woo'nun yanında sıkışıp kaldı.

Madam Selner kibarca başını eğdi.

“O gün için özür dilerim. O zamanlar, aklım... Yerinde değildi.”

Jin-Woo ellerini kaldırdı ve onu durdurdu.

O zamanlar sırf onun özür dilediğini duyabilmek için konuşmayı planlamıyordu. Müdüre gizlice bir bakış attı, ancak onun sert bir ifadeyle başını salladığını gördü.

Madam Selner dudakları biraz zorlanmadan önce çok tereddüt etti.

“Her gün aynı rüyayı görüyorum.”

Jin-Woo, insanların hayallerini okuma konusunda emin değildi. Ve kendisi bile bu amaçla burada olmasını istemeyeceğini söyleyebilirdi. Yine de bu konu hakkında biraz açıklama yapabilmesi için ona sordu.

“Ne tür bir rüyaydı bu?”

“Rüyamda, en iyi Avcıların bir grup bilinmeyen insan tarafından avlanmasını görüyorum.”

Güçlü Avcıları avlayan bir grup bilinmeyen insan, dedi. Neredeyse anında Jin-Woo, bu konunun onunla bir ölçüde ilgili olması gerektiğini fark etti.

“Ve birkaç gün sonra bu rüya gerçek oluyor.”

“Christopher Reid hakkında konuşuyor olabilir misin?”

Madam Selner başını salladı.

Müdür açıklamayı oradan devraldı.

“Bay Reid’i önceden uyardık ama bizi dinlemekle ilgilenmedi. Sonuç… Şey, zaten ne olduğunu biliyorsunuz.”

Gerçekten de Jin-Woo, Christopher Reid’in kaderini yeterince görmüş ve duymuştu.

Madam Selner titreyen bir sesle devam etti.

“Bu dünyayı destekleyen güçlü Avcılar ölmeye devam edecek. Avcıları avlayanlar yaptıklarını bırakmayacaklar.”

“Öyleyse, söylediğin şey…”

Jin-Woo düşüncelerini topladı ve dikkatlice ağzını açtı.

“…Ayrıca beni tehlikeler konusunda uyarmak istiyorsun…?”

“Hayır, öyle değil.”

Kararlılıkla başını salladı.

Onu uyarmak istemiyorsa o zaman ne istiyordu? Jin-Woo ona şaşkın bir ifadeyle baktı. Madam Selner daha sonra umutsuzca yalvaran bir ses tonuyla konuştu.

“Lütfen, yalvarırım. Bu Avcıları koruyun.”

   Egemenler Listesi

1) Gölge Egemeni-Ölülerin Kralı ( Seong Jin-Woo)

2) Beyaz Alevlerin Egemeni - İblis Kralı ( Baran) (öldü)

3) Başlangıç Egemeni- Devlerin Kralı (Reghia) (öldü)

4) Yıkım Egemeni- Vahşi Ejderhalar Kralı

BL: Bu avcıları kimden ve nasıl kurtaracak. Egemenlerden mi yoksa Hükümdarlardan mı? Bu arada Egemenler ve Hükümdarlar neden savaşta fikri olan var mı?  

  BL: Gençler dediğim gibi bu bölüm öyle bir bölüm ki yarın akşama laptopu alırsam geç attığımın özrü olarak geçecek ha yok alamazsam yarını bölümü olarak geçecek. Ona göre okuyun benden demesi. İki bölüme de yorumlarınızı beğenileriniz ve ifadelerinizi bekliyorum. Laptopun başına ne geldi yarın öğreneceğim. Herkese iyi okumalar.