ÇEVİRMEN:SNBURAK

EDİTÖR:BLACKLOTUS

Jin-Woo’nun akıllı telefonu, resepsiyon alanına girer girmez durmadan çalmaya başladı.

‘Avcı Birliği mi?’

Arayanın kim olduğunu doğrulayınca ifadesi sertleşti. Biraz uzaktayken kötü bir şey olmuş olabilir mi?

Aramayı çabucak yanıtladı.

- “A-Avcı-nim ?!”

“Evet, benim, Seong Jin-Woo.”

Birlik çalışanının sesindeki aceleyi duyduktan sonra kesinlikle bir şeylerin yanlış olduğunu hissetti. Şüphelenerek hemen sordu.

“Ne oldu?”

- “Şey, bu, mesele şu ki, hayır, bekleyin, Birlik Başkanı bunu size açıklayacak. Sizi hemen ona bağlayayım.”

Birlik liderinin kişisel olarak açıklamasına neden olacak kadar ciddi bir sorun muydu?

Jin-Woo, meselenin basit olamayacağını fark etti ve sessiz bir şekilde cevabı bekledi. Farklı bağlantı sinyali tonu kısa süre sonra sona erdi ve sanki çaresizce aramayı bekliyormuş gibi, Woo Jin-Cheol aceleyle telefona cevap verdi, endişeli sesi hoparlörden sızdı.

- “Seong Avcı-nim!! Neden sana ulaşamadık?”

“Bir dakika öncesine kadar resepsiyon alanının dışındaydım.”

Belki de sık sık zindan kırılmaları nedeniyle kirlendiğinden, o uçsuz bucaksız ağaç denizinin içinde dışarıyla temas kurmak neredeyse imkânsızdı.

Ancak, korumak istediği kişilerle birlikte Gölge Askerlerini geride bırakmanın fazlasıyla yeterli olduğunu düşünüyordu. İnandığı buydu.

‘Ben ormandayken süper-devasa Kapı açılmış olabilir mi?’

Ama yine de en az iki gün daha kalmış olmalıydı?

Jin-Woo’nun zihninde her türlü hipotez ortaya çıktı ve Woo Jin-Cheol'u gerçeği söylemeden hemen önce, ona mevcut krizin büyük ölçüde basitleştirilmiş versiyonunu anlattı.

- “Seul'ün ortasında bir canavar belirdi ve büyük bir öfke patlaması yaşıyor!”

Jin-Woo, koşuşturmadan sonra nadir bir mola verdiği için kendini enerjik hissediyordu. Ama şimdi, sanki kalbi midesine düşmüş gibi hissediyordu.

“Canavar sürüsünün boyutu ne kadar büyük?”

- “Hayır, kalabalık yok. Bu sadece bir yaratık.”

“Sadece bir mi?”

Şu anda, tüm Koreli Avcılar Seul'de toplanmıştı.

Süper-devasa Kapı’daki potansiyel zindan kırılmasına karşı savaşmak için şehre çağrıldılar, bu yüzden bir an önce harekete geçmeye hazırlanıyorlardı.

Üstelik Birlik, uygun ekipmana sahip olmayan Avcılara silah da sağlıyordu.

‘Ama sonra, birdenbire ortaya çıkan bir canavar tarafından yok ediliyorlar?’

Jin-Woo’nun kafası daha da karışırken, Woo Jin-Cheol aceleyle açıklamasına devam etti.

- “Yaratıkla savaşmaya çalışan bir Lonca bir anda yok edildi. Görünüşe göre canavar hiç de sıradan bir yaratık değil.”

“Mevcut konumu nedir?”

- “Şu anda Seul Büyük Otel’inin yakınında olduğuna inanıyoruz.”

Bu sadece tesadüf olarak değerlendirilebilir miydi?

Woo Jin-Cheol, Thomas Andre'nin kaldığı ultra lüks otelin adından bahsettiği an, Jin-Woo, bu ürpertici rahatsızlık hissinin boğazında onu gıdıkladığını hissetti.

Gerçekten de…

Birlik Başkanı’nın Amerikalının adını söyleyen sesi, ağzına kadar endişeyle doluydu.

- “Kısa bir süre önce Thomas Andre Avcı-nim'in canavarla savaşmaya hazırlandığına dair bir telefon aldım.”

Ancak bu olamazdı.

Her ihtimale karşı Jin-Woo, Thomas Andre ile arkasında bir Gölge Asker bırakmıştı. Askere verilen emir, ‘yakın çevrede tuhaf bir şey hissedilirse hemen bir sinyal gönder’ şeklindeydi.

Ama sonra, koruma hedefi bir Lonca’yı yok edebilecek bir canavara karşı tek başına savaşmaya başladı ve yine de sinyal yok muydu?

‘…Bekle.’

Jin-Woo ancak şimdi bir şeylerin yanlış olduğunu fark etti.

Gölge Askerlerden Seul'e yayılan sinyaller son derece zayıftı. Sanki bir şey aktarımı etkiliyormuş gibiydi.

‘Neler oluyor?’

İnanılmaz güce sahip bir düşman, onunla savaşan Özel Otorite Seviyeli bir Avcı ve sonuncusu da bloke edilen sinyaller.

Olabilir miydi?

Jin-Woo’nun kafasında belirgin bir olasılık belirdi. Aceleyle onaylamak için sordu.

“Birlik Başkanı! O canavarın bir gölgesi var mıydı?”

- “Pardon?”

“Lütfen, o canavarın gölgesi olup olmadığını doğrulayın!”

Woo Jin-Cheol’un sesi görünüşe göre bir anlığına kesildi – daha büyük bir aceleyle devam etmeden önce.

- “Bu nasıl olabilir… Haklısın Seong Avcı-nim! Sadece fotoğraflarla onayladım ve canavarın gölgesi yok!”

‘Aman Tanrım.’

Jin-Woo, Goh Gun-Hui'ye saldıran Buz Elfi’nin de gölgesi olmadığını ve yüksek sesle bağırdığını hatırladı.

“Thomas Andre'nin o canavarla dövüşmesine asla izin vermemelisin!”

Canavarın başından beri Thomas Andre'yi hedeflemiş olma ihtimali çok yüksekti.

- “Affedersin? Ama çoktan…”

Şu anda zaman çok önemliydi.

Jin-Woo, daha fazla açıklama dinlemesine gerek olmadığını fark etti ve Thomas Andre'ye bağlı Gölge Asker ile ‘Gölge Takası’nı etkinleştirmeye çalıştı.

Bip.

Oldukça uğursuz bir uyarı sesi eşliğinde, aniden net bir holografik mesaj belirdi.

[Belirlenen Gölge Asker bulunamadı.]

Jin-Woo birkaç kez daha denedi, ama aynı şey oluyordu.

Bip, bip…

[Belirlenen Gölge Asker bulunamadı.]

[Belirlenen Gölge Asker bulunamadı.]

‘Bu nasıl olabilir?’

Jin-Woo çıldırmaya başladı, ifadesi yavaş yavaş taş gibi sertleşti.

‘Askerim… Kayıp mı oldu?’

‘Gölge Takası’ becerisi için koordinat olarak kullanması gereken Gölge Asker bir şekilde iz bırakmadan ortadan kaybolmuştu.

O belirli askerden hiçbir iz tespit edemedi.

Ve şimdi, tıpkı bazı askerleri boşluğa geri gönderdiği zamanki gibi, Thomas Andre'ye bağlı askerle paylaştığı bağlantının koptuğunu kesinlikle hissedebiliyordu.

Gölge Askerin iradesinden bağımsız olarak iptal olması??

Sonra Jin-Woo’nun ağzından kafası karışmış bir ses sızdı.

“Burada ne oldu?”

***

Lennart Niermann arkasından gelen ağır sesi duydu.

“Yoldan çekil.”

Alman daha önce de benzer bir durum yaşamıştı, ancak şu anda hissettiği duygu o zamana göre oldukça farklıydı.

“Thomas Andre!”

Güneşi engelleyecek kadar büyük bir dev adam, bu Thomas Andre. Lennart Niermann’ın ifadesi arkasında duran Amerikalıyı keşfettiği anda aydınlandı.

Thomas Andre sessizce Lennart'ın yanından geçti ve yavaşça öne çıktı.

Çığlık atan insanlar bile olay yerinden kaçtılar, Özel Otorite Seviyeli Avcı’yı ve onun devasa fiziğini fark ettiler ve adımlarının hepsi yavaş yavaş durdu.

“O, o Amerikalı Avcı…”

“T-Thomas Andre??”

“Bu Goliath! Goliath!!”

Birinci sınıf Avcı Lennart Niermann bile, Thomas Andre'nin ileri doğru yürürken geniş sırtını görünce kalbinin heyecanla çarptığını hissetti. Öyleyse canavarın yoğun öldürme niyetinden çaresizce korku içinde kaçarken sıradan insanlar ne hissederdi?

“Ah ah!”

“Aman Tanrım! Teşekkür ederim!”

Hatta bazı insanlar, dünyanın en iyi Avcılarından birinin onları kurtarmaya geldiğini bilerek, biriken gerilimlerini yok ederken rahatlama duygusuyla yere düşmeye başladı.

Bu arada, Thomas Andre öfkeyle, bilinmeyen canavarın yaydığı güçlü basınçtan donmuş halde bulunan yakındaki diğer Avcılara bağırdı.

“Etrafta salak gibi durmayı bırakın ve bu vatandaşları tahliye etmeye başlayın, piçler!”

Özel Otorite Seviyeli Avcı'nın bağırışı, diğer Avcıların düşünce sürecini körelten boğucu baskıyı uçurmak için fazlasıyla yeterliydi.

Niyetini o gürlemeyle anladılar ve geride kalan vatandaşları Thomas Andre'den uzaklaştırmak için toplamaya başladılar. Lennart Niermann da Koreli meslektaşları ile birlikte güçsüz vatandaşların tahliyesinde iş birliği yaptı.

Amerikalı onları koruyacakmış gibi sokağın ortasında dimdik durdu. Ve bu ‘canavar’ yavaş yavaş onun yönüne doğru ilerledi.

Özel Otorite Seviyeli Avcı güneş gözlüğünü çıkardı, gözleri bir yarık gibi kısıldı.

“…”

Gördüğü şey kanla kaplı bir canavardı. Belirsiz bir şekilde öyle görünse de o şeyin bir insan olmasının hiçbir yolu yoktu.

Kurbanların bu ‘canavar’ın arkasında dağınık bir şekilde dağılmış parçalarını fark ederken, Thomas Andre’nin yüzünde damarlar şişti.

“Kendini bilmeyen kokuşmuş bir canavar çok uzun süredir ortalıkta dolanıyor.”

‘Canavar’, Thomas Andre'nin öfkesiyle dalga geçiyormuş gibi, sırıtarak et parçalarıyla kaplı dişlerini gösterdi.

Deli bir hayvanı yere sermek, nereden gelirse gelsin evrensel bir gerçekti. Thomas Andre’nin gözleri o anda, kıyaslanamayacak kadar cani hale geldi.

“Güçlendirme.”

Kasları bir zırh gibi değişti ve hâlihazırda iri olan fiziği eskisinden daha da büyüdü. Fiziksel boyutu söz konusu olduğunda bu canavardan bir tık daha büyüktü.

Güçteki açıklığı bulmak için Thomas Andre hedefine koştu.

Bir tank!

Her adım attığında olayı izleyen ve hisseden insanlar, içgüdüsel olarak güçlü bir tank hayal ettiler.

Canavar da yeni bir avın ortaya çıkmasıyla dudaklarını şapırdattı ve hamlesini yaptı.

İki dev bir anda mesafelerini kapattı ve karşı karşıya geldi. İlk başta, yeni rakiplerini incelerken birbirlerine baktılar ve kısa süre sonra, aynı anda kükreyerek devasa sihir enerjisiyle yüklü kaslarını aynı sıktılar.

İki canavar varlık ve betonu tofu gibi ezecek kadar güçlü yumrukları, mermi gibi birbirlerine doğru patlamaya başladı.

Boomboomboomboomboomboom!!

Bu yumruk takası, herhangi bir teknik türü dikkate alınmadan yalnızca kaba kuvvete dayanıyordu. İzleyen Avcılar bu gösteri karşısında kesinlikle şaşkına döndü.

Bu yumruklardan birine maruz kalmak bile bu Avcılar için anında ölümle sonuçlanırdı. Ancak bu ikisi, sanki bu yumruklar sadece hafif sondalama darbelerinden ibaretmiş gibi, nefes bile almadan, onları engelleme zahmetine girmeden böylesine ölümcül darbeler vuruyorlardı.

‘İşe yarıyor.’

Thomas Andre bundan emin oldu.

Pat!

Yumruğu canavarın kafasının yana dönmesine neden oldu. Bu ağır darbe hissi sol eline geçti. Bu saldırı kesinlikle işe yaradı.

Jin-Woo'ya kaybettikten sonra Goliath, güveninin bir şekilde düştüğünü hissetti, ancak bu it dalaşı boyunca tekrar arttığını hissetti.

Boomboomboomboomboomboom!!

Sürekli güçlü yumruk akışı, canavarı yavaş yavaş geriye doğru itti. Bu açıklığı kavrayan Thomas Andre’nin yumruğunu ürkütücü şekilde sonuna kadar savurması, serseriyi yere indirdi.

Kwa-boooom!!

Kwa-jeeeeeeeck!

Aşağıdaki beton katıksız kuvvetten ayrılırken canavar itildi. Yaratık bir binanın yan tarafına çarptı ve duvarı yıktı, ancak o zaman hareket etmeyi bıraktı.

İzleyen diğer Avcılar havayı yumrukladılar ve kutladılar, ancak sorumlu kişi, Thomas Andre'nin kendisi, herhangi bir neşe belirtisi göstermedi.

‘Hayır, bu yanlıştı. Bu… İstediğim kadar derin değildi.’

Kalın toz bulutu yayıldı ve görüşü engelliyordu. Bununla birlikte, binanın çökmüş enkazının ötesinden yoğun bir ölümcül niyet yayan canavarın varlığını hala hissedebiliyordu.

Çat-!

Pat-!!

Aniden, ağır metal parçaları tozun içinden ve Thomas Andre'nin bulunduğu yerden uçtu. Bu uçan arabaları kendinden uzaklaştırdı ve gözünden saklanan canavarı kendine daha yakın bir yere çekmek için ‘Yakalama’ becerisini hızla etkinleştirdi.

Wuuwoong!

Direnen canavar, Amerikalının burnunun dibine geldi, en güçlü becerisini anında etkinleştirdi.

“Yıkım!!”

Thomas Andre’nin her iki kolundaki kaslar neredeyse patlayana kadar şişti. Sahip olduğu tüm güçle yere çarptı.

KWA-BOOM!!

Yerden çıkan korkunç şok dalgası canavara vurdu.

[Kuuwahhh!!]

Canavar, düşmeden önce havaya fırlatılırken acı içinde haykırdı.

Thomas Andre bu şansı kaçırmadı ve inanılmaz miktarda sihirli enerji yüklü yumruklarını yağdırmadan önce canavarın üstüne atladı.

Beceri ‘Güçlü Vuruş!!’

Boomboomboomboomboomboom!!

Waaaah!!

Goliath ile canavar arasındaki savaşı uzaktan endişeli bir şekilde izleyen insanlar, heyecanlı tezahüratlar yapmaya başladı. Avcılar bile rahat gülümsemeler oluşturmaya başladı.

Kim görürse görsün, bu dövüş artık açık bir galipti. Bu, genellikle dünyanın en iyisi olarak anılan Özel Otorite Seviyeli Avcı’ya yakışan ezici bir zaferdi.

Ancak…

Canavarı acımasızca yumruklasa bile Thomas Andre’nin alnında daha kalın soğuk ter damlaları oluşmaya başladı.

‘Bu da ne?’

Zafere yaklaştıkça boynunun etrafında yavaş yavaş sıkışan bu ilmik hissinden doğan endişe neydi?

Saldırılarının her biri muhteşem bir şekilde yere iniyordu ve canavar herhangi bir direniş belirtisi göstermiyordu.

Peki neden…?

‘Açıkça avantajlı bir konumda olmama rağmen neden bu kadar endişeli hissediyorum?’

Oldukça hızlı bir şekilde, Thomas Andre kaygısının kaynağını keşfetti.

Gözleriydi.

Dövüşün en başından şimdiye kadar, canavar ona aynı kayıtsız gözlerle bakıyordu, hatta saldırılarının gelişigüzel dökülmesini tamamen görmezden gelmek için o kadar ileri gidiyordu.

Sanki o şey onunla alay ediyor, ona elinden gelenin en iyisini yapmasını söylüyordu.

Gıcırtı.

Goliath tamamen öfkelendi ve iç içe geçmiş yumruklarını havaya kaldırdı.

Omuz kasları bir anda genişledi ve derisinde kalın damarlar şişti. Omuzlarına, kollarına, bileklerine ve yumruklarına dehşet verici miktarda sihirli enerji aktı ve aynı zamanda kemik ürpertici bir aura yaydı.

Bu şekilde bunun solması gerekiyordu.

Bu canavar, ‘Yıkım’ becerisi ile vurulduktan sonra bu gözleri tekrar açabilir miydi?

Thomas Andre tüm gücüyle iki yumruğunu da yere indirdi.

“Yıkım!!!!”

O anda.

Açıkça gördü.

Canavarın kısa bir süre gözlerini kapattığını gördü ve onları açmadan önce, daha önce bir insanınkine benzeyen bu gözlerin artık vahşi bir yırtıcı hayvana tamamen benzediğini ortaya çıkardı.

Tak.

Canavar, Thomas Andre’nin iki yumruğunun tüm gücüyle aşağı doğru sallanmasını kolayca durdurmak için elini yavaşça kaldırdı.

“…?”

Amerikalı ellerine baktı, şimdi sıkıca tutulmuştu ve hiç geri çekilemezdi, sırtından aşağı doğru inen bir ürperti hissetti.

[Bir Parça’nın kuklası olsan bile, bu kadar gücü çekip çıkarmayı başardın.]

Yırtıcı bir hırıltıya benzeyen sesler ile Thomas Andre’nin ifadesinin parçalanmasına neden oldu.

“Neydi o?”

Tam o anda.

Canavarın siyah saç rengi beyaza döndükçe uzamaya başladı.

Hepsi bu kadar değildi. Tığları andıran tırnakları uzarken dişleri de keskinleşti. Kısa süre sonra beyazımsı kürk tüm vücudunu kapladı.

‘Bir kurt adam mı?!’

Ne yazık ki, baskınlara girilen on yıl içinde beyaz bir Kurt Adam’ın tek bir örneği bile yoktu.

“Sen… Senin gerçek kimliğin nedir?”

Canavarın gözlerinden sızan iğrenç, aşağılık sihir enerjisinin bu uğursuz ürpermesini hissettiğinde Thomas Andre bu soruyu sordu.

Ne yazık ki, yaratık ona cevap verme zahmetine girmedi ve insanın elindeki kemikleri katıksız fiziksel güçten başka bir şey olmadan parçalamaya başladı.

Wuduk!!

“Wuuuuaaahk!!”

Egemenler Listesi

1) Gölge Egemeni-Ölülerin Kralı ( Seong Jin-Woo)

2) Beyaz Alevlerin Egemeni - İblis Kralı ( Baran) (öldü)

3) Başlangıç Egemeni- Devlerin Kralı (Reghia) (öldü)

4) Yıkım Egemeni- Vahşi Ejderhalar Kralı

5) Buz Egemeni-

6) Canavar Egemeni - Canavarların Kralı Köpek Dişleri

 BL: Aboo işler çok kızıştı. Seong Jin-Woo yetişebilecek mi? Yoksa Goilaht'ın ölümü mü gelecek? Beğenmeyi yorum atmayı ve ifade kullanmayı unutmayın.