Çeviri: madShy Düzenleme: Dunklesplatz

Jiang-Nan şehrinin yüz mil kuzeyinde bir askeri kamp bulunuyordu.

[GÜMBÜRT~~] Tren yavaşça askeri bölgenin istasyonunda durdu.

Tamamen silahlı dövüşçüler trenden bir bir indiler, toplamda 20 kişilerdi. Yirmi kişi doğal olarak dört takım demekti.

“Luo Feng genellikle biz dövüşçüler canavar avlamaya gittiğimizde askeri bölgeleri ikmal yapmak için kullanırız.” Chen Gu karşıyı uzun, 50-60 metrelik demir kuleyi işaret etti, “Şu kuleyi gördün mü? Çin topraklarında ve hatta dünyanın her yerinde askeriye vahşi doğada dövüşçülere bir üs imkanı, dinlenmelerini ve ikmal yapmalarını sağlamak amacıyla özel bölgelerde hizmet verir. Bu ikmal yerleri ışık fenerleriyle işaretlenmiştir. Diğer bir deyişle biz dövüşçülere evin yolunu gösterirler.”

Luo Feng onayladı.

Askeri bölgedeki yeniden ikmal üssünde, çevresi iyi düzenlenmiş muhteşem küçük binalar vardı.

“Ateş çekici takımı, siz çocuklar #E6 da dinlenebilirsiniz” bir üs görevlisi ateş çekici takımı kaptanı ‘Gao Feng’e bir anahtar vererek güldü ve omzunu sıvazladı, “Yaşlı Gao bu zamanda daha ne kadar avlanmayı planlıyorsun? Eğer iyi parçalar bulursan yeraltı ittifakıma satabilirsin. Sana iyi fiyat verdiklerinden kesinlikle emin olacağım”

Çoğu görevli askeri üniformalar giymesine rağmen.

Aslında çoğu servis çalışanı Sınırların Dojo'su, Yıldırım Dojo'su, Hükümet Ordusu ve yeraltı birliğinden geliyordu. Hizmet etmek için orada olmalarına rağmen ayrıca dövüşçülerin canavarlardan elde ettikleri değerli materyalleri de satın alıyorlardı.

“Haha, tabii” güldü Gao Feng, “çabuk olun ve öğle yemeklerimizi hazırlayın.”

Yeniden ikmal üssü o kadar büyük değildi.

“E6 işte orada” ateş çekici takımı çabucak üzerinde ‘E6’ yazan küçük üç katlı binayı buldu. Anahtar bir çip şeklindeydi. Anahtarı kapıdaki delikte kaydırınca açıldı. Ateş çekici takımı yeniden ikmal üstünden ayrılana kadar binanın sahipliği onların üzerineydi.

“Biraz uzanıp uyuyacağım, dün gece yeterince uyuyamadım”  Chen Gu iki metal kutusunu bıraktı ve kanepeye atladı. Bedenini kanepeye yaydı ve rahatladı.

“Eğer dinlenmek istiyorsanız şimdi dinlenin, resmi olarak bu gece yola çıkacağız. Aynı zamanda odaklanmaya çalışın” diye komut verdi Gao Feng.

“Anlaşıldı.”

‘Mızrak’ Zhang Ke ve Çift Ay Palası kardeşleri kuralları yıllar önceden bildiklerinden cevap olarak güldüler.

“Yola bu gece mi çıkıyoruz?” Luo Feng şaşırmıştı.

“Luo Feng hava durumuna bile bakmıyor musun? Şuan Eylül’ün sonlarında yılın en sıcak zamanındayız. Gün içinde birkaç yüz kiloluk yükle koşmaya değer mi? Ne kadar su getirdiğin fark etmez yeterli olmayacaktır. Bu yüzden sadece nehirden içebilirsin” Chen Gu Luo Feng’e bakarak güldü,” Gece ilerlemek daha iyi değil mi? Suyu da saklarız.”

Luo Feng sakarca güldü.

Çok paylaşım okumasına rağmen bu açıdan hiç düşünmemişti.

“Hm?” Luo Feng’in bakışları pencereden dışarıya yeniden ikmal üssünde gördüğü birine takılmıştı, “Kardeş Chen bak, bu Zhang Ze Hu değil mi?” O sırada, Zhang Ze Hu’nun bedeni bandajlarla kaplıydı ve kum torbalarının üzerinde kan izleri vardı, bu açıkça yaralandığını ve yeniden ikmal üssünde iyileştiğini gösteriyordu.

Chen Gu bakmak için başını çevirdi: “Evet, bu Zhang Ze Hu.”

“Heh!” Chen Gu kapıya yürüdü ve hoşça bağırdı,”Dağ Kaplanı, yanlış olan ne? Geçen sefer iyi değil miydin, göz açıp kapayana kadar nasıl böyle yaralandın?”

Dışarıda yürüyen Zhang Ze Hu yoldaşlarıyla konuşuyordu, başını çevirince kapıdaki Chen Gu ve Luo Feng’i gördü. Sinirden dişlerini gıcırdattı ve öfkelenerek alaycı bir sesle:  “Ateş Topu Chen, ateş çekici takımın elit bir takım, nasıl oldu da bir çaylağı aldınız? Haha bahse girerim tüm takımınız bu yük tarafından aşağıya çekilecektir!”

Elit takımlar genellikle çaylakları getirmiyordu.

Çünkü çaylağın formu iyi bile olsa tecrübesi olmadan kritik zamanlarda batırabilir ve emektar üyeleri uğraştırabilirdi.

※※※

Zhang Ze Hu ve Chen Gu biraz hakaretleştiler, fakat kaptan ‘Çift Balyoz’ Guo Feng’in bağırışıyla, Zhang Ze Hu sustu. Chen Gu ile bile tartışacak kadar cesaretli olmasına rağmen, Gao Feng ile tartışmaya cüret edemezdi! Çünkü Chen Gu ateşli silahlar kullanırken Gao Feng soğuk silahlar kullanıyordu.

Ateşli silahlarla en üst dereceye ulaşsan bile ancak ‘acemi kumandan seviyesi’ olabiliyordun. Çünkü tabanca gibi ateşli silahlar genellikle canavarlar açısından ‘düşük derece komutan seviyesi’ sayılırdı.

Zhang Ze Hu ‘kumandan’ derecesine çok yakındı.

“Lanet olsun, Luo Feng’i ateş çekici takımına aldıklarına inanamıyorum.” Zhang Ze Hu yoldaşlarıyla yolda yürüdü, ağzından hala lanet okuyordu, “Normal bir takıma gideceğini sanıyordum. Böylece rahat bir şekilde benimle uğraşmak neymiş ona gösterebilecektim. Fakat ateş çekici takımına alındı!”

Zhang Ze Hu’nun dişleri öfkeyle gıcırdadı.

“Kaplan, az önce Chen Gu’nun yanındaki genç adam Luo Feng sana 100 milyon harcatan kişi değil mi?” dedi yanındaki tek gözlü orta yaşlı adam.

“Evet, bu o”

Zhang Ze Hu’nun gözleri şiddetle parladı, “Bu tavşanın bu kadar taşaklı olacağını düşünmüyordum. Tartışmadan sonra başımı çevirdiğimde, güvenlik ajansı doğru yeğenimin evine gitmiş! Bu çocuk gerçekten de güvenlik ajansına rapor etmişti. Çabucak yeğenimi ‘tek yıldız sivil’ yapması için ülkeye 100 milyon verdim. Bundan sonra bile yeğenimin birkaç ay hapis yatması gerekecek.”  

Abisinin nasıl sinirlendiğini, güvenlik ajansı onu aldığında Zhang Hao Bai’nin yaşadığı şaşkınlık ve korkuyu düşündükçe, Zhang Ze Hu daha da kuduruyordu.

Yeğenini korumak için 100 milyon harcamasına rağmen. Zhang Hao Bai birkaç ay hapishanede acıdan kaçamayacaktı.

“Tamam, fazla düşünme. Yeğeninin biraz zorluk çekmesi onun için iyi” tek gözlü orta yaşlı adam yumuşakça güldü, “Bu zamanı dinlenmek için kullanmalısın. Yaraların üç gün içinde iyileşebilir ve o zaman bu yaşlı adamla hesaplaşabiliriz. Yaşlı adamı öldürdükten sonra takımımız zengin olacaktır”

“Tamam” Zhang Ze Hu sertçe başıyla onayladı ve E6 binasına kaçamak bir bakış atarak alay etti, “Bahse girerim Luo Feng vahşi doğaya ilk girişinde ölecek ve ya ağır bir yara alacaktır!”

“Haha, ona karşı kin tuttuğuna emin misin? Ne olursa olsun vahşi doğaya ilk girişte yaralanmaktan kaçınmak imkansızdır” diyerek güldü orta yaşlı tek gözlü adam.

※※※

Gece yarısında ateş çekici takımının tam donanımlı altı üyesi yeniden ikmal üssünden vahşi doğaya yola çıktı.

“Chen Gu, metal kutularından birini bana ver” diye komut verdi kaptan Gao Feng.

“Haha, sağ ol kaptan. Onları kısa bir süre daha taşıyabilirim, fakat uzun süre yapamam” dedi Chen Gu metal kutulardan birini kaptan Gao Feng’e verirken. Gao Feng tek eliyle kolayca kutuyu aldı ve sırtına yükledi. Bu ağırlıkta bir yük ateş çekici takımının en güçlü üyesi Gao Feng için hiçbir şeydi.

[KİAA!]

Chen Gu içinde makineli tüfek olan diğer kutuyu açtı. Silahın namlusunda metalik bir parlaklık vardı. Diğer makineli tüfeklerden farklı olarak kutunun içerisinde silahla birlikte paketlenmiş tonla mermi vardı. Belli ki muazzam sayıdaydılar.

“Kardeş Chen bu ne tür bir silah?” diye sordu Luo Feng merakla.

“Tür m81,12.7 kalibre. Dakikada 50-300 mermi arası ateşleyebilir, ayarlanabilir” Chen Gu mutluluk doluydu, “Bu silah tamamen üçüncü derece Ke-Luo alaşımından yapılı, bu yüzden sürekli mermi ateşlese bile, mermilerin ısısı hızlarını etkilemiyor”

Luo Feng merakla sordu, “Kardeş Chen, nasıl oluyor da ateş tanrısı topu kullanmıyorsun? Ateş tanrısı serisi makineli tüfekler daha güçlü değil mi?”

“Seni çaylak!”

Chen Gu dik dik baktı.

Mızrak ‘Zhang Ke’ kenardan güldü ve konuştu: “Luo Feng ateş tanrısı serisi makineli tüfek aslında daha güçlü. Ancak ateş tanrısı topları mermileri aşırı derecede fazla kullanıyor. Dakikada 7000 atış yapıyor ve biri daha hızlı bile atış yapabilir. Ne anlama geldiğini biliyor musun? Dakikada 7000 atış. Ve en düşük seviye canavara zarar verebilecek türden mermiler en az 50 gram! 10 bin merminin ağırlığı 500 kg!”

“Sırtında 500 kg ile yüz mil yol aldın. Ve sonunda canavarı öldürdün, bir dakika sonra veya ateş tanrısı topun bütün mermileri kullandıktan sonra.” Zhang Ke güldü ve Luo Feng’e baktı, “Peki ne düşünüyorsun? Ateş tanrısı topu iyi mi?”

Luo Feng şaşırmıştı.

Bunu gerçekten anlamamıştı. Evet, mermilerin ağırlığı büyük bir problemdi. Dakikada 7000 mermiydi, tüm gezi için ne kadar mermi getirmeliydin?

“Ateş tanrısı topuyla çok fazla mermi çektirmek sadece orduyla ve ya özel bir tür canavar ile karşılaşılacaksa yapılır. Genellikle bizim gibi insanlar çok fazla mermi gerektirdiğinden bu tür silahlar kullanmaz.” Chen Gu kendi kendine güldü,” Ben bu sefer 10 bin mermi getirdim ve kaptan bile birazını taşımama yardım etti.”

Chen Gu’nun vücudunun etrafına sarılı mermi zincirleri vardı ve bir makineli tüfek tutuyordu. Luo Feng ile ikisi takımın ortasındaydı ve diğerleri tarafından korunuyordu.

İkiz Ay Palası kardeşler takımın önündeydi.

Kaptan Gao Feng ve Zhang Ke arkadaydı.

“Bu kara yolunu takip edeceğiz. Üç günün sonunda varış noktamıza varacağız----#0201 seviyeli kırsal şehir” dedi kaptan Gao Feng fakat Luo Feng elinde olmadan önlerindeki kara yoluna bakmaya devam ediyordu. İnsanlar için şehirlerde yaşamak, kara yolları gibi şeyler sadece efsanelerde geçiyordu.

Ayaklarının altındaki kara yolu çoktan harap olmuştu; üzerinde çokça çatlak açılmıştı.

İleriye bakınca tonla dağılmış veya parçalanmış arabalar, kamyonetler ve yoldan aşağı uçmuş tırlar vardı. Etrafta kopmuş kablolar da uzanıyordu. Bazı zamanlar yerdeki kurumuş kan izlerini bile görüyordunuz.

“Hadi gidelim!”

Bu sessizlikte gün batışının kırmızı ışıkları eşliğinde yıllardır harap olmuş kara yolunda ilerliyorlardı. Ateş çekici takımının altı üyesi ilerlemeye devam ediyordu.

[GRAAAWRR~~]

[İİNHHHH~~]

Yolun iki tarafındaki terk edilmiş şehirlerden ve köylerden canavarların dalga dalga ulumaları duyuluyordu. Ateş çekici takımının diğer 5 üyesi rahattı fakat Luo Feng tamamıyla gerilmişti… Çünkü canavarların her yerde olduğunu söyleyebilirdi.

“Hm, Luo Feng, ileride bir boynuzlu domuz var. Bunu sana bırakıyorum” kaptan Gao Feng’in sesi duyuldu, “Bu senin vahşi doğada ilk savaşın olacak!”