Kışın şafağında hava oldukça soğuktu ve yerdeki bazı canavar cesetleri donuyordu. Luo Feng yavaşça yolda yürüdü, ileride vahşi domuzun etinden neşeyle ziyafet çeken iki gölge kedisi vardı. Diğer yandan birinin geldiğini anladıklarında hızlıca saklandılar.

Canavarların da kafası biraz basıyordu. #003 şehrinde etrafta gezen bütün insanlar çok güçlüydü bu yüzden bir veya iki asker seviye canavar onları durduramazdı.

“O iki gölge kedisi muhtemelen diğer gölge kedilerini çağırmaya gitti.”

Luo Feng hızlıca yoldan geçerek ilerlemeye devam etti, çevreden dolaşmak bir sürü boşa vakit harcamak demekti. Yavaşça ilerledi ve içki mağazasının kuzey kapısına varması yarım saat civarı sürdü.

���

İçki mağazasının kapısı son derece kirliydi ve yerde yağmurun bile yıkayıp temizleyemediği siyah renkte bir kan vardı. Luo Feng tek başına orada durdu.

“Çoktan yarım saat geçti, öyleyse Yıldırım Topu takımının yedi üyesi an itibariyle çoktan uzaklaşmış olmalı.” Luo Feng önündeki uzunca kırılmış kapıya baktı ve hemen ruhsal gücünü pazı bandına yoğunlaştırdı, kalkanı ve bıçağı sırtındaydı. Bu aşırı güç Luo Feng’in bedenini son derece hafifletmişti; adımlarının her biri çok hafifti.

“Yukarı!”

Merdivenler boyunca adım adım en ufak ses çıkartmadan ilerledi.

Luo Feng son derece dikkatliydi fakat üçüncü kata tırmandığında bir bakışta orada yavaşça ilerleyen büyük bir Mastif kaplanı olduğunu gördü. Mastif kaplanı aniden bu insan dövüşçüyü buldu ve Luo Feng korkudan soğuk terlet dökmeye başladı!

Whoooş! Whoooş!

İki siyah gölge anında Mastif kaplanını kesti ve devasa kafası kükremeye fırsat bulamadan düştü. İki fırlatma bıçağı etrafta bir daire çizerek uçtu ve pantolondan çıktıkları kılıfa geri kondular. Eğer Zhang Ze Hu ve Li Xiao’nun dikkatini çekseydi o zaman biraz sıkıntı olabilirdi.

Zhang Ze Hu ve Li Xiao’yu öldürmenin tavuk kesmek kadar kolay olmasına rağmen.

Fakat Zhang Ze Hu ve Li Xiao dikkat ederlerse o vakit ölmeden önce diğer Yıldırım Topu takımı üyelerine haber verebilirlerdi… Yıldırım Topu takımından birisi bir kez onları hedef alan bir insan dövüşçü olduğunu öğrenseydi, o zaman Luo Feng’in sıradaki aksiyonu kaldırması yüz kat daha zor olurdu.

“Altıncı kat!”

Luo Feng altıncı kata vardığında elinde olmadan gülümsedi, şansına altıncı kata kadar olan yolda sadece bir canavarla karşılaşmıştı. Yıldırım Topu takımı ilk seferde binayı hızlıca tarayarak buraya gelmişti ve Mastiff kaplanı canavarı muhtemelen uzun zaman önce içki mağazasına girmişti.

Altıncı katın koridorunda Luo Feng yavaşça ilerledi.

“Penceresi güneye bakan odanın doğudan batıya doğru sekizinci penceresi” Luo Feng hangi odanın sekizince pencereye karşılık geldiğinden emin olamıyordu.

“Burada muhtemelen üç ya da dört oda var.”

Luo Feng nefesini tuttu ve hafif bedeni hiç ses çıkartmadı. Odalardan birinin içerisine yürüdü ve durdu, o vakit kulağını duvara dayadı ve dikkatle dinledi. Gerçekten hafif sohbet seslerini duyabiliyordu, Luo Feng ikisinin bu odada olduğuna karar verdi. Sonra sessizce odanın dışına yürüdü.

“Oda bu olmalı” Luo Feng odadaki durumu ruhsal gücüyle taradı.

“Orada sadece sohbet mi ediyorlar?” Luo Feng güldü.

���

Odanın içinde.

Zhang Ze Hu şuanda kırılmış sofanın karşısında oturuyordu, Li Xiao ise elindeki makineli tüfeği temizliyordu. İkisi de durmadan konuşuyordu.

“Bu Ateş Çekici takımı tam bir taşaksız. Geçen sefer bizimle karşılaştıklarında direkt olarak ikmal üssüne geri kaçmışlardı. Ne kadar arasak da bulamamamıza şaşmamalı.” Zhang Ze Hu hakaret ederek konuştu. Li Xiao yüksek sesle güldü: “Şimdilik kaçabilirler fakat sonsuza kadar kaçamazlar. Biz düşmanları olduğumuzdan onlar kesinlikle öldüler.”

Zhang Ze Hu küçümsedi: “Onlar bize karşı kendi başlarına dövüşebileceklerini mi sanıyor? Hm?”

Zhang Ze Hu’nun yüzü hafifçe değişti ve Li Xiao’nun yüzü de hafifçe değişti.

“Şuan bir şey olmuş gibi hissettim.”  Zhang Ze Hu Li Xiao’ya baktı. Li Xiao da hoşnutsuzca söyledi: “Ben de bir şey hissettim.”

Dövüşçüler her daim yaşam ile ölüm arasındaki sınırda olduklarından kalpleri tehlikeyle karşılaştığında bazı şeyler hissediyorlardı. Ve böylesine net bir hisleri vardı çünkü... Luo Feng ruhsal gücüyle odayı taramıştı. Ruhsal güç yayıldığında normal insanlar anlamakta zorluk çekerdi fakat güçlü dövüşçüler hala biraz hissedebilirlerdi.

“Dışarıda bir canavar olabilir mi?” dedi Zhang Ze Hu sessizce.

“Muhtemelen” Li Xiao başıyla onayladı. “İlk geldiğimizde tüm içki mağazası genelinde canavarları temizlememize rağmen orada hala mağazaya girmiş bazı canavar sürüleri olabilir.”

“KA!”

Li Xiao makineli tüfeğini tutarken Zhang Ze Hu palasını tuttu. İkisi birden ayağa kalktı ve kapıya ilerlediler. Düzinelerce yıllık aşınmadan sonra kapıların kilitleri uzun zamandır kırıktı. Zhang Ze Hu’nun hafifçe itmesiyle kapı kolayca açıldı. Ve kapının dışında ne canavar ne de insan gölgesi vardı.

“Fazla ses yok” Zhang Ze Hu ve Li Xiao bakıştılar. Zhang Ze Hu sonra derin bir nefes aldı ve ihtiyatla çıkış kapısına ilerlemeye başladı.

Ve o vakit!

Whoooş! Whoooş!

İki esrarengiz siyah ışık aniden Zhang Ze Hu ve Li Xiao’nun önünde belirdi. Bunlardan biri Zhang Ze Hu’nun sol kolunu çizerek aniden onu kesti. Kolu kestikten sonra yavaşlamadan ışık Li Xiao’nun boynunu keserek Li Xiao’nun kafasının uçmasına neden oldu.

Ve ikinci ürkütücü siyah ışık aniden Zhang Ze Hu’nun boğazını kesti!

PUCHİU! PUCHİU!

Taze kan oluk oluk aktı.

“Eh--eh---” Zhang Ze Hu’nun gözleri kocaman açıldı fakat ses çıkartamadı.

Bu iki siyah ışık fazla hızlıydı. Zhang Ze Hu ve siyah ışığın arasında muhtemelen sadece bir veya iki metre vardı ve Li Xiao sadece üç dört metre uzaklıktaydı. Böylesine kısa bir mesafede… Keskin nişancı tüfeğinden ateşlenen mermiden bile daha hızlı bir şeyi nasıl savuşturabilirlerdi ki?

Belki ileri düzey bir kumandanın hayatta kalma şansı olurdu fakat onlar için en ufak bir şans yoktu.

“Eh--”Zhang Ze Hu konuşmak istedi fakat ses çıkartamıyordu. Taktiksel iletişim saatine basmak istedi fakat sol kolu çoktan kesilmişti ve taktiksel iletişim saati yerdeydi.

“Ölecek miyim? Nasıl, nasıl ölebilirim?”

Zhan Ze Hu sağ eliyle boğazını tuttu.Taze kan çılgınca boğazından fışkırdığı için açıkça ruhunun yavaşça çıkmakta olduğunu hissediyordu, “Bu nasıl olabildi? BU NASIL OLABİLDİ!”

Aniden--

Kapıda bir gölge belirdi, dövüşçü savaş üniforması giyen, alaşımlı botlarıyla, sırtındaki kalkanı ve bıçağıyla. Onun iki gözü de buz gibi ona doğru bakıyordu.

“Eh!” Zhang Ze Hu baktığı gibi gözleri döndü, önünde duran dövüşçünün kim olduğuna inanamıyordu!

Luo Feng!

O gerçekten Luo Feng!

O gerçekten ciddiye almadığı çaylak Luo Feng miydi?

“Önce sen gidiyorsun, Kaplan Dişi takımının diğer üyeleri de yeterince yakın bir zamanda sana katılacak.” Luo Feng’in sesi çalındı. Zhang Ze Hu’nun ağzı yarım açıktı fakat boğazı kesikti, hiçbir şey söyleyemiyordu. Ve Zhang Ze Hu’nun görüşü solmaya başladı, iki esrarengiz siyah ışık Luo Feng’in önüne döndü ve orada duraksadılar. Açıkça onlar iki fırlatma bıçağıydı.

Fırlatma bıçakları böyle duraksadı ve Luo Feng’in kalçasındaki kılıflarına girdiler.

“Ah, ah!” Zhang Ze Hu’nun gözleri genişçe açılmış bir şey söylemek istiyordu fakat vücudu dondu ve bir anda, cansız bedeni yere düştü.

Ölmeden önce…

O sonunda Luo Feng’in en büyük sırrını anlamıştı--Luo Feng aslında bir ruh okuyucuydu! Ölmeden önce Zhang Ze Hu mezarlıktaki Kaplan Dişi takımı üyelerinin kabus dolu geleceğini gördü.

Sessizlik!

Sadece damlayan kandan gelen ‘ŞIP’ sesleri odanın içerisinde yankılanıyordu; başka bir ses yoktu. İki ceset öylece yerde yatıyordu ve Luo Feng bakarken sessizce duruyordu.

“Zhang Ze Hu” Luo Feng başını eğdi ve önündeki kişiye baktı.

Başlangıçtan beri Zhang Ze Hu sezonluk bir emektar olduğunu ve Luo Feng’in sadece bir çaylak olduğunu düşünüyordu. Bu yüzden Zhang Hao Bai’nin durumu hakkındaki hiçbir tartışmada başını eğmemişti. O zaman Luo Feng’in ruhsal gücü uyandı.

Bu olay sadece küçük bir davaydı.

Eğer bir sebep istiyorsan o halde Kaplan Dişi takımının tüm Ateş Çekici takımını öldürmeyi denediği zamanı suçla. Şükürler olsun ki Luo Feng herkesi eninde sonunda kurtarmıştı fakat öyle olsa bile Zhang Ke kolunu kaybetmişti.

Bu yüzden Ateş Çekici takımı dişlerini sıktı ve intikam için ant içtiler.

Kaplan Dişi takımı da düşmanlarının güçleneceğinden korktu bu yüzden onları tamamen yok etmeyi denediler! İki tarafta bir diğeri ölene kadar dinlenmeyecekti!

“Zhang Ze Hu ve Li Xiao’nun ölümüyle altı Kaplan Dişi takımı üyesinden dört kişi kaldı.” Luo Feng kapıda durdu ve kendi kendine düşündü. “Bir kez döndüklerinde ve o ikisinin öldürüldüğünü fark ettiklerinde onlar kesinlikle ihtiyatlı olacaklardır ve çeşitli imkanlar hakkında düşüneceklerdir! O halde… Bu sahneyi yeniden dekore etmeli ve onları kandırmalıyım.