Çeviren: HasıRwara

Düzenleyen: Ratel

Bir dakika sonra, siyat et parçaları zemine saçılmıştı. Zheng'in hassasiyeti kilitsiz modda inanılmazdı. Kesikler altta bulunan,etkilenmeyen etlere dokunmamıştı bile. Siyahlaşmış etlerin hepsi gittikten sonra, akan kan kırmızıya dönmeden önce  bir süre siyah renkte aktı.

"Mermi." Yinkong elini uzattı.

 Zheng'in kafası biraz karıştı, sonra ordunun filmlerde ne yaptığını hatırladı. Dezenfektanın olmadığı durumlarda, herhangi bir enfeksiyonu önlemek adına yaraları yakmak için barut kullanırlardı.

"Ancak burada alkol yok mu? Hemostaz spreyi de dezenfekte edebilir. Böyle zor bir metot kullanmak zorunda değilsin." Dedi Zheng.

Yinkong'un eli hala omuzundayken başını iki yana salladı. "Bu yara kurt adam ısırığı tarafından meydana geldi. Orada kesinlikle virüsün kalıntıları vardır. Normal alkol onu tamamıyla yok edemez... Mermiyi uzat."

Zheng onun iradesine karşı hiçbir şey yapamadığını hissetti. Bütün bu zaman boyunca ağrı yada ölümü umursamayacak kadar sakindi. Siyah eti kesip çıkarttığı zaman, o gözünü bile kırpmamıştı.  Bu sakinlik karşısında ona olan saygısı bir kat daha arttı.

Başka bir seçenek olmadığından, Zheng yüzüğünden birkaç tane mermi çıkardı. Yinkong yavaşça kapaklarını açtı ve barutu yaralarına döktü. Sonra CehennemAteşi Dişini(hançer) yakınlaştırdı.

Ateş barutla yakınlaştığı anda coşkulu bir hale gelmişti. Fakat geldiği hızda geri söndü. Kanayan omuz yakıldı. Yinkong acıdan bayıldı ve yüzü terle kaplandı, bu da Zheng'in ona acımasına neden oldu.

Nefes aldı ve alkolu onun omzuna döktü. Sıvının soğuk hissi onu uyandırdı. Sakin bir şekilde Zheng'e baktı ve devam etmesine izin verdi.

Zheng Yinkong'un omzunu sararken, o derin bir uykuya dalmıştı.  Kendi halindeki bu suikastçi kız, uykusu sırasında çok saf ve masum görünüyordu, tıpkı yan komşunun kızı gibi...

Zheng onu geri odaya taşırken diğerlerinin çogunun uyuduğunu gördü, Zero'dan başka Jie ve O'Connell uyanık olanlardı. Müzedeki savaş ve kovalamacanın ardından, herkesin yorgun hissetmesi normaldi. İyileşmenin en iyi yolu dinlenmekti.

"Bu yüzden... Huzurlu bir şekilde uyuyalım bugün, yarın hayatımız için koşuşturacağız!"

Zheng uyandığında, daha geceyarısıydı. Uyanan ilk kişi o değildi. Heng uzun bir yayı kurcalıyordu, ve bu gürültü Zheng'i uyandırdı.

Zheng'i gördü ve bir gülümsemeyle özür diledi."Uyandırdığım için üzgünüm... biraz daha uyumak istiyordun, değil mi?"

Zheng etrafa baktı ve "Zero ve Jie nerede?" Diye sordu.

"Çatıda. Zero mumya muhafızlarının dağılımına bakmak istedi. Jie'de onu korumak için onunla beraber gitti... Gerçekten biraz daha uykuya ihtiyacın yok mu?"

Zheng başını salladı ve hala uyuyan diğerlerine baktı. Çoğu aslında uyanıktı ama gözleri kapalı bir şekilde dinleniyorlardı ya da belki de çok erken kalkmak ve gerçeklikle yüzleşmek istemiyorlardı. Sonuçta, o canavar yada Hindistan takımı tarafından kovalanmadan önce biraz daha zamanları vardı. Artık hayatları kendi ellerinde değildi.

"Yay? Kendin mi yaptın?" Zheng bu genç adamla ilgilendi. Öncesinde Honglu silah istediğinde, diğer iki çaylağı umursamayarak Heng için de bir yay istemişti. Bu Zheng'in dikkatini çekmesi için yeterliydi.

Heng cılızca gülümsedi ve dedi. "Bu sert bir ahşaptan yapılmış İngiliz uzun yayı. Ben bunu çıplak ellerimle nasıl yapabilirim? O'Connell ile birlikte karaborsacıya gittiğimde bunu sanat eseri olarak satan bir tüccar gördüm, ve satın aldım. Tüccar bize ayrıca birkaç ok da verdi... Aslında ilk kez bu tür bir yay kullanıyorum. Ne kadar güçlü ve hassas olduğunu merak ediyorum."

O konuşurken Zero ve Jie kapıyı açtı. Zero şu ana kadar yürümeyi başardı ancak alnındaki tere baktığımızda, göğüs ağrısına dayanmak zordu. Jie'nin gözleri kanlanmıştı. Yürürken şakaklarına masaj yapıyordu.

Zero altımızdaki mumyaların dizilimini anlatmaya başladığında, diğer herkes gözlerini açtı ve etrafına toplandı.

"...Temel olarak bu. Meydan yürüyen cesetlerle çevrili. Mumya muhafızların çoğu Kahire ve liman girişinde. Bunların yaklaşık birkaç yüz tanesi limanda devriye geziyor.  Bu birkaç yüz mumya muhafızı ve bahsetmediğim sonsuz sayıda yürüyen cesedi geçmek zorundayız eğer limana ulaşmak istiyorsak..."

"Bekle." Dedi O'Connell aniden.

Zemine bir daire çizdi. "Bu bizim olduğumuz yer. Doğuda limanı burası... Batıda hiç muhafız bulunmamalı değil mi? Orada bir garaj var... Haha, ne demek istediğimi anladınız mı? Biz birkaç araba çalacağız sonra limana doğru süreceğiz. Korumalar yüksek hızla hareket eden arabaları durduramamalılar. Tek endişe etmemiz gereken şey Imhotep, eğer dediğiniz kadar güçlü ise..."

Zheng mırıldandı."Imhotep şimdiye kadar sadece  iki kişiyi emmiş olmalı, o zaman ... tamamen canlanmış değil. Lan ..."

Lan köşeden bir kafes çıkardı. İçinde bir siyah bir kedi vardı. Tatlı küçük kedi henüz uyanmış gibi görünüyordu ve Lan onu kafesten çıkardığında herkese dikkatle baktı.

"Hadi gidelim! Görevimiz Kahire'den Kaçış !"