Bölüm 100: Sadece Küçük Bir Rol Almak İstiyorum

"Pencereden bakarsan beni görebilirsin." Ye Xiu güldü.

"Ne?" Su Mucheng hala battaniyesine sarılıydı. Battaniyesiyle birlikte pencereye çıktı. Dışarı baktı ve gözleriyle sokakları süpürdü. Oldukça yüksekte olmasına ve sokaklardaki insanlar oldukça küçük görünse de tanıdığı insanları fark etmesi onun için kolaydı. Ama Su Mucheng dışarıyı taradığında hiçbir şey göremedi. "Seni göremiyorum..."

"Tam karşındaki sokaktaki Mutlu İnternet Kafe." Ye Xiu söyledi.

"Ah, o internet kafeyi biliyorum." Su Mucheng yanıtladı. Sonuçta burada yaşıyordu. İnternet kafeye hiç gitmemesine rağmen orayı biliyordu. Bakışları internet kafeye doğru yöneldi ama yine de onu göremedi.

"Evet, internet kafedeyim1"

"Yine mi gececisin?" Su Mucheng, Ye Xiu'yu iyi tanıyordu.

"İş için." Ye Xiu ciddi şekilde söyledi.

"İş mi?"

"Evet, şu anda internet kafede çalışıyorum." Ye Xiu söyledi.

"Ah, bu iş sana uygun!" Su Mucheng gülümseyerek bunu söylemesine rağmen kalbi sızladı. Her açıdan, yaşamdaki bu seviyeli bir değişime adapte olmak o kadar kolay mıydı? Ye Xiu'nun ses tonu bunu hiç umursamıyormuş gibi görünüyordu. Hatta gurur izi bile vardı. Ama bu adamın ağzından çıkanları asla kalbini yansıtmazdı. Onu çok iyi tanıyan Su Mucheng bile bazen ne düşündüğünü anlayamıyordu.

"Evet, her gece çalışıyorum. Artık sorumluluğum var." Ye Xiu söyledi.

"Nerede yaşıyorsun?" Su Mucheng sordu.

"İnternet kafe yemek ve barınağı sağlıyor. Ah bak ne diyeceğim. İnternet kafenin patronu olan kadın, senin çok büyük hayranın. Bir ara bana imzanı ver. Ona verirsem kesinlikle maaşımı yükseltir." Ye Xiu söyledi.

"Gerçekten mi? O zaman seni ziyarete geleyim mi?" Su Mucheng yanıtladı.

"Bu... Beni ziyaret mi etmek istiyorsun yoksa etrafının hayranlarınla çevrilmesini mi?" Ye Xiu söyledi.

Su Mucheng çaresiz kaldı. Bunu elbette o da biliyordu. Onun gibi bir pro oyuncu için internet kafeler bir numaralı yasaklı yerlerdi. Oraya giderse kesinlikle bir kaosun içine atlamış olacaktı. Su Mucheng'in yeteneği pro arenada en üst düzey kabul edilmezdi ama popülerliği su götürmez bir gerçekti. Bu güzel kız etkisinden geliyordu. Sadece görünüşü bile reklam şirketlerini ona getiriyordu. Chen Guo'nun Su Mucheng'in en iyi kadın oyuncu olduğunu düşünmesinin en büyük etkeni, onun PR etkisiydi.

Örneğin son yıllarda Zhou Zekai medya etkisinin artmasıyla bir numaralı oyuncu haline gelmişti. Huang Shaotian veya Han Wenqing kadar üst düzey oyuncu olmayabilirdi. Ama yakışıklıydı ve tarz sahibiydi. Genç ve yaşlılara hitap ediyordu. Hem erkekler hem kadınlar ondan hoşlanıyordu. Medya onun başarılarını övüyordu. Reklam şirketleri sürekli onun üzerine düşüyordu. Zhou Zekai iş bakımından tartışmasız bir numaraydı. Ayrıca yeteneği de gerçekten iyiydi. Bu günlerde sadece Lig Şampiyonluğu kalmıştı. Yoksa bir numara tahtını çoktan almış olurdu.

"Belki daha sonra olur!" Su Mucheng acele etmedi. Ye Xiu'nun fazla uzakta olmadığını, hatta komşusu olduğunu bilmek, onu hemen rahatlattı.

"Dünkü maçını gördüm. Çok iyi oynadın!" Ye Xiu söyledi.

"Sun Xiang'ı kişilik olarak sevmiyorum ama... oldukça güçlü biri." Su Mucheng yanıtladı.

"Ama hala deneyimsiz." Ye Xiu iç çekti.

"Evet..."

"Bu günlerde yoğun musun?"

"Bunu gerçekten sormak zorunda mısın?" İkili uzun yıllardır çok yakındı. Birbirlerinin hayat tarzını ve alışkanlıklarını iyi bilirlerdi.

"Yeni sunucuya gelerek bir rekor kırmamda bana yardım et."

"Yeni sunucuda mı oynuyorsun?" Su Mucheng boş boş ona baktı.

"Evet!"

"Sen..."

"Lord Grim'i oraya taşıdım." Ye Xiu söyledi.

Su Mucheng şu anda uzun süre sessiz kaldı. Bu hesap hakkında epey bilgisi olduğu açıktı.

"Artık bu hesapta mı oynayacaksın?" Su Mucheng sordu.

"Evet."

"Seviye atlamaya kıyasla Bin Şans Şemsiyesi çok daha zorluk çıkarıyordur değil mi?"

"Aynen! Ama bir yıl fazlasıyla yeterli olur." Ye Xiu söyledi.

"Peki bir yıl sonra?"

"Geri döneceğim. Bunu söylemiştim ya." Ye Xiu söyledi.

"Anladım..." Su Mucheng birden ağlayacak gibi hissetti.

"Hangi zindan rekorunu kırmak istiyorsun?" Su Mucheng aniden bunun bir sorun olduğunu düşündü. Ye Xiu, yeni sunucuda yeni rekor kırmak istiyorsa, ona neden ihtiyacı vardı?

Ye Xiu kısa sürede ona her şeyi açıkladı. Su Mucheng bunu duyduktan sonra anladı. "Demek materyalleri toplamak için böyle çalışıyorsun. Yeni sunucuyu seçmene şaşmamalı. İşler yolunda giderse bir sene bile sürmeyebilir."

"Önemli nokta, 50 seviye. Onu nasıl 70 seviye yapacağımı bulmam gerekiyor." Ye Xiu söyledi.

"Elbette sana yardım edeceğim."

"Tamam. Bu yüzden acele ederek hesabını 25 seviyeye yükseltmen gerek. Daha sonra her an müsait olmak için seviye atlamaya devam etmen gerekiyor." Ye Xiu resmen emretti.

"Olur..." Su Mucheng gülümseyerek kabul etti.

Telefonu kapattıktan sonra ruh hali son derece iyileşti. Aslında Glory oynamakla fazla ilgilenmiyordu. Oyuna sadece küçük bir rol oynamak için başlamıştı. Tüm bu yıllardan sonra bu duruma geleceğini kim bilebilirdi? Pek çok insan ona hayrandı ama Su Mucheng içten içe sadece küçük bir rol oynamak istiyordu.

Ye Xiu emekli olmaya zorlandığında, küçük roldeki kariyerinin de son bulacağını hissetti. Ama Ye Xiu geri döneceğini söyleyince dayanmaya karar verdi.

Bir yıl! Başta bu kadar zamana ihtiyacı olacağını düşünmüştü ama Ye Xiu kısa sürede çoktan geri dönmüştü.

Evet, Ye Xiu hala Profesyonel Birlik'e dönemezdi. Ama Su Mucheng bunu hiç düşünmedi. Sadece küçük bir rol oynamak istiyordu, Profesyonel Birlik veya oyunda bu fark etmezdi.

Su Mucheng mutlu mutlu yataktan kalkarken bir şarkı mırıldandı. Tam yüzünü yıkarken telefonu tekrar çaldı. Hemen oraya bakmaya giderek telefonu açtı.

"Merhaba."

"Mucheng... Kulüp değişimi yapmak istediğini söylemiştin ama bu o kadar kolay değil! Ye Qiu'nun emekliliğinin seni çok etkilediğini biliyorum. Ama Üstün Çağ'ın böylece gitmene izin vermeyeceğini bilmelisin..."

"Sorun değil kardeş Yang, sana öylesine sormuştum." Su Mucheng gülümsedi.

"Ne? Öylesine mi?" Hattın diğer ucundaki kişi biraz şaşırdı. Bunu daha önce sorduğunda hiç de öylesine soruyor gibi değildi. Ne olursa olsun ayrılmak istiyor gibiydi.

"Evet, bu şekilde çok iyiyim. Söyleyecek başka bir şeyin var mı?" Su Mucheng sordu.

"Hayır... bu kadardı."

"O zaman kapatıyorum! Görüşürüz."

Su Mucheng bir noktada gerçekten transfer olmak istemişti. Bu aynı zamanda Ye Xiu'nun gittiği zamandı. Ama şimdi Ye Xiu'nun hala burada olduğunu bildiği için artık bu o kadar önemli değildi.

Su Mucheng her şeyi hallettikten sonra iyice hazırlandı ve dışarı çıktı. Ünlü bir kişi olarak kesinlikle teçhizatlarını almalıydı. Kulüpte kesinlikle yeni sunucu hesap kartı vardı ama Su Mucheng bir tane satın almanın daha iyi olacağını düşündü.

Su Mucheng, Mutlu İnternet Kafe'nin karşısındaki bir büfeden onuncu sunucu hesap kartı aldı. Su Mucheng yeni kartı alarak şaşkınlıkla karşıdan internet kafeye baktı ve içeri girerek bakmak istedi.

'Kendimi iyice kamufle ettim. Şu anda kimse beni tanımaz değil mi?' Su Mucheng kendi kendine düşündü. O sırada sigarasıyla sallana sallana yürüyen birini gördü. İki eli de cebindeydi. Kafasını kapıdan çıkardı ve sağına soluna baktı. Sanki bir şey söylüyormuş gibi başını çevirdi ve dışarı çıktı.

Bu adam, neden hep böyleydi? Su Mucheng uzaktan ona baktı. Nedenini bilmediği şekilde gülmek istedi. Sonunda birkaç adım attıktan sonra garip şekilde ona el salladığını gördü.

NE! 'Beni bu şekilde nasıl tanıyabildi?' Su Mucheng şaşkına döndü. Hemen onu fark eden başka biri olmadığını görmek için sağına ve soluna baktı. Üstün Çağ'ın merkezi öyle gizli değildi. Bölgedeki tüm fanlar, kulübün nerede olduğunu biliyordu. Her zaman kulübün dışında nöbet tutan ve oyuncularla fotoğraf çekinerek imza isteyenler olurdu. Özellikle burada süper gizli tanrı Ye Qiu varken. Hatta bazen paparazzi gibi pusuya yatıyorlardı.

Su Mucheng sağına soluna baktıktan sonra anormal bir şey görmedi. Ama yine de gitmemenin daha iyisi olacağını düşündü. Hesap kartını hemen cebine koydu ve aceleyle geri koştu. Hırsız gibi odasına geri döndü, kapıyı kilitledi ve oyuna girdi.

Lord Grim'e baktı. Çevrimiçiydi. "Ne? Hemen oyuna mı girmiş." Su Mucheng kendi kendine konuştu. Ye Xiu önce giderek kahvaltı yapmalıydı.

Hemen bir arkadaşlık isteği yolladı ve bu isteği hemen kabul edildi.

"Geliyorum!" Su Mucheng mesaj attı.

Cevap bir süre sonra geldi. "Ha? Onun arkadaşı mısın? Bir dakika bekleyebilir misin? Şu anda dışarıda, yani burada değil."

Su Mucheng şaşırdı. Bu hesapta Bin Şans Şemsiyesi vardı! Bu hesabı nasıl dikkatsizce bir yerde bırakabilirdi?

"Sen kimsin?" Su Mucheng sordu.

"İş yerinden arkadaşıyım. Kahvaltı almaya gitti. Yakında döner." Lord Grim'i şu anda kullanan kişi elbette Tang Rou idi.

"Anladım, teşekkür ederim."

"Rica ederim."

Tang Rou günün son zindanını yapıyordu ve kısa sürede bitirdi. Ye Xiu da kahvaltısıyla geri döndü.

"Birisi seni sordu." Tang Rou kahvaltıyı alarak bilgisayarı Ye Xiu'ya bıraktı.

"Öyle mi?" Ye Xiu ona baktı. 1 seviyeli yeni bir oyuncu. Onun kim olduğunu düşündü. İsmini gördüğünde hemen tahmin etti! Neden hep 'Mist'i kullanıyor? Kızlar bu günlerde bu kelimeyi çok mu seviyor?

"Bu isim de ne?" Ye Xiu bir mesaj attı.

"Cleansing Mist! Şiir, Song Hanedanlığı'ndaki bir şiirden geliyor!" Su Mucheng yanıtladı.

"Hep isimlerini şiirlerden seçmeyi seviyorsun. Lord Grim falan hepsi senin başyapıtın." Ye Xiu eskilere döndü.

"Beni kültürlü gösteriyor!" Su Mucheng yanıtladı.

"Peki ya benim One Autumn Leaf'im? Bir kelimeyi berbat ettin! One Autumn Leaf olsa daha iyi olmaz mıydı?" Ye Xiu söyledi.

"Hata. Bu bir hataydı." Su Mucheng yanıtladı.

"Neyse. Çabuk seviye atlamaya bak! Ne kadar hızlı o kadar iyi." Ye Xiu söyledi.

"Az önce hesabını kullanan kimdi?" Su Mucheng sordu.

"Ah. İnternet kafeden bir kızdı. Mekanik yeteneği gerçekten iyi ama oyunda yeni. Büyük potansiyeli var!" Ye Xiu söyledi.

"Yeni bir oyuncunun mekanik yeteneği nasıl iyi olabilir?" Su Mucheng bunu anlayamadı.

"El hızı yüksek." Ye Xiu söyledi.

"El hızı nasıl yüksek oluyor?"

"Ben nereden bileyim? Konuşmayı bırakır mısın? Çabuk seviye atla!" Ye Xiu söyledi.

"Emredersiniz efendim!" Su Mucheng yeni kartını alarak seviye almaya başladı. Şampiyon mu? Bireysel ihtişam mı? Bunlar iyiydi ama en çok istediği şeyler bunlar değildi. Sadece bu şekilde küçük bir rol oynamak istiyordu.