Çeviri: bebebiskuvisi Düzenleme: Fullbringer

Işık köprüsünde, tombul gencin gözlerinde alevlenen savaşma ruhu, metruk hayvanın gözlerinden yansıdı.

Bu testin çok faydası vardı!

Gizemli bölgede ele geçirilebilecek fırsatları geç, sadece antik gizemli bölgeyi görmek bile, kişinin ufkunu genişletip, gelişimde önemli bir yer tutabilirdi.

Ve çabucak elense bile bu faydalardan yararlanmış olurdu. Zira bahtsız Yi Yun ile aynı gruptaydı.

Bir kez elendiğinde, Yi Yun’a saldırmakta özgür olurdu. Çünkü gizemli bölgenin koruyucu etkisini kaybetmiş olurdu. Daha sonra Yi Yun elendiğinde onu öldürebilir ve Shen Tu Aşireti’nin vaat ettiği ödülleri alabilirdi.

Bu ödüller oldukça cömertti ve Shen Tu Aşireti’yle karşılaştırılamayacak Xu Aşireti’nden gelen tombul genç için, Shen Tu Nantian tarafından vaat edilen ödüller oldukça cazipti.

Tombul genç, bunu düşünürken gözlerinin köşesiyle Yi Yun’a baktı. Gözlerinde açgözlülük ve tehditkârlık parladı.

Gencin bakışlarını fark edince, Yi Yun kaşlarını çattı. Bu oldukça baş ağrıtacak bir sorundu. Öyle görünüyordu ki, Shen Tu Nantian’ın vaat ettiği ödüller, Lin Ailesi gençleri dışında, herkesin aklının bir köşesinde yer etmişti.

Doğrusu bir Metruk Gök Ustası çırağı, hem de bu kadar genç bir Metruk Gök Ustası çırağı, onların gözlerinde kolay lokmadan başka bir şey değildi. Kim ondan bir ısırık almak istemezdi ki?

“Roar!”

O anda metruk hayvan kükredi ve pençesini tombul gence doğru savurdu!

Basit bir saldırı olsa da, hayvanın pençesi bulanık bir ardıl görüntü olarak göründü!

Hızlı! Çok hızlı!

Tombul genç dikkatsiz değildi. Hemen metruk hayvanın hareketlerine odaklandı. Metruk hayvanın saldırısını görünce, şişman bedeniyle lastik bir top gibi zıpladı!

Sou!

Tombul genç hızla yana çekildi. Başkaları onun bir ivme yakalamasına gerek olmadığını hissetti. Zira bir anda maksimum hıza ulaşmıştı. Doğa yasalarını ihlal ediyormuş gibi!

“Bu, Xu Ailesi’nin hareket tekniği mirası, Dokuz Bulut İpi!”

Kalabalığın içinden biri bağırdı.

Xu Ailesi, en iyi aşiretlerden biri değildi ama ‘Dokuz Bulut İpi’, Tian Yuan Dünyası’ndaki en iyi hareket tekniklerinden biriydi. Bu hareket tekniğinde ustalaşan biri, Yuan Tesisi’ndeyken uçabilirdi. Sanki tırmanmalarına izin veren bir ip varmış gibi bulutlar arasında uçabilirlerdi. Tekniğin ismi de buradan geliyordu.

Tombul gencin bedeni iyi görünmeyebilirdi ama Dokuz Bulut İpi’yle çok hızlıydı. Işık köprüsünde durdu ve metruk hayvanın 7-8 saldırısını atlattıktan sonra köprünün diğer tarafına doğru atıldı.

Nehri geçti ve diğer tarafa ulaştı!

Bu olunca da gözleri parladı. İlk değerlendirme testi onun için çok uygundu. Savaş gücü zayıf olabilirdi ama hareket tekniğine fazlasıyla güveniyordu.

Zaferin parmaklarının ucunda olduğunu hissediyordu!

Ama tam köprüyü geçmek üzereyken hızını oldukça düşüren güçlü bir direnç hissetti!

Oh?

Tombul genç hemen alarma geçti. Köprünün diğer tarafında gizli bir bilinmezlik vardı. Metruk hayvana beş dakika dayanmaksızın köprüyü geçmek imkansız görünüyordu.

Tombul genç, arkasında bir rüzgar hissettiğinde, metruk hayvanın ona saldırısının ona ulaştığını anladı. Dönüp bir bakış bile atmadan bedeninin momentini terse çevirdi ve ters yöne uçtu.

Havada yön değişimi, ‘Zaman Farkındalığı’nın büyük başarı aşamasına özgü bir teknikti.

‘Zaman Farkındalığı’, kişinin bedeni üzerindeki kontrolüne dayanan bir hareket tekniğiydi ve içinde hiçbir yasa barındırmıyordu. Düşük dövüş sanatları becerilerine sahip olanlar için muazzam bir yetenekti ama yasaların öneminin daha fazla ortaya çıktığı daha yüksek seviyede olanlar için çok da önemli değildi.

Tian Yuan Dünyası’nda, ‘Zaman Farkındalığı’ övünülecek bir şey değildi.

Ama tombul genç havada yönünü değiştirdiğinde, arkasındaki antik metruk hayvan aniden kükredi. Alnında bir çatlak ortaya çıktı ve çatlaktan siyah hüzmeler fırladı. Antik metruk hayvanın üçüncü gözü gibiydi!

Oh? Bu...?

İnsanlar tepki verecek zaman bulamadılar. Sadece bir enerji hüzmesinin fırladığını gördüler. Metruk hayvan, tombul genci akıl almaz bir hızla takip etmeyi başardı ve pençesiyle saldırdı!

“Peng!”

Gürültülü bir çınlamanın ardından tombul gencin feryadı duyuldu. Vurulmuş lastik bir top gibiydi. Metruk hayvanın saldırısıyla geriye doğru uçarken kemiklerinin kırılma sesi net bir şekilde duyulabiliyordu.

Tombul genç sertçe yere çarptı. Sağ kolu metruk hayvan tarafından koparılmıştı!

Kolu koparılmıştı ama bunun dışında, sağ tarafındaki kaburgalar ve göğüs kafesi de tamamen parçalanmıştı. Su gibi kan fışkırıyordu!

“Ah...Ah…” Tombul genç acı içinde inledi. Tombul yüzü tamamen solmuştu ve durmaksızın titriyordu.

“Acıyor...Acıyor…”

Sonuçta on altı yaşında bir çocuktu. Daha önce birkaç kez ağır yaralanmış bir savaşçı bile kolunun koparılmasından görsel olarak etkilenirdi. İçindeki iliği gözüken beyaz kemiği görmek, sıradan bir gencin baş edebileceği bir şey değildi.

Ve bu onun kendi koluydu!

Tombul genci bu durumda görenler huşu duydular. Büyük İmparatoriçe gizemli bölgesi oldukça zalim bir yerdi. Burası, pazardan meyve seçer gibi fırsatların toplanacağı bir yer değildi! Dikkatsizlik ölüme neden olabilirdi!

Örneğin, antik metruk hayvan tombul gencin sağ koluna değil de kafasına vurmuş olsaydı çoktan ölmüş olurdu!

“Yar...Yardım edin…” Tombul genç sızlandı. Ama çevredeki insanlar bunu kayıtsızlıkla karşıladılar.

Büyük İmparatoriçe gizemli bölgesinin içinde, hepsi rakipti. Ayrıca arkalarındaki aşiretlerin de birbirleriyle gergin ilişkileri vardı. Sık sık sürtüşmeler yaşıyorlardı. Kendi aralarındaki savaşların başkalarına fırsatlar sunacağından endişe etmeselerdi, aşiretlerden birkaçı kaynaklar için savaşmaya çoktan başlamış olurdu.

Bu senaryoya göre, Büyük İmparatoriçe gizemli bölgesindeki fırsatlar için, gençlerin birbirleriyle savaşması ve birbirlerini öldürmesi fazlasıyla normaldi.

Çoğu zaman düşene vurmamak bile oldukça iyi sayılırdı.

Xu Ailesi küçük bir aşiretti. Sadece üç genç içeri girmişti. Ve onlar da farklı yaşlarda olduklarından birlikte gelmemişlerdi. Bu yüzden, bu grup içinde tombul gencin hiç arkadaşı yoktu.

Büyük İmparatoriçe gizemli bölgesinin kurallarına göre, elenen kişi, gizemli bölgeyi terk etmeden önce test bitene kadar beklemek zorundaydı.

Bu süre zarfında da hiçbir koruması olmayacaktı. Beklemekten başka elinden bir şey gelmezdi. Ama böylesine ağır yaralanmalarda acıya en azından bir saat boyunca dayanmak zorunda kalması hayal edilebilirdi.

“Ze Ze, ne kadar acınası.”

Lin Xiaodie, hâlâ görsel düzen diskiyle kayıt yapıyordu. Bu söylediklerine rağmen, hiç acıması olmadığı anlaşılıyordu. Yine de iyi bir şey yaptı ve kopartılmış kolu ona doğru tekmeledi.

Yi Yun ise, her şeyi soğukkanlılıkla izliyordu. Başarısız olursa, sonunun şişkodan daha perişan olacağını açıkça biliyordu. Vücudu bir anda parçalanabileceğinden test bitene kadar bekleme fırsatı bile bulamayabilirdi! Ve o şişko da onun bedenini parçalayanlardan biri olabilirdi!

Şişko titremeye devam ederken kopartılmış kolunu eline aldı ve bir hap yuttu. Acı ve dehşet içindeydi. Testin sona ermesi iki saati bulacağından, o vakitten sonra kolunun iyileştirilip iyileştirilemeyeceğinden emin değildi.