Gerçekten dönüşümüm tamamlanmıştı. İlk işim eve gitmek oldu. Sonuçta 2-3 dersi kaçırsam ölmezdim ayrıca acildi. Eve geldim.

— Yami büyükbabam nerede?

— Efendi birazdan burada olur.

— Tamam teşekkürler.

Az sonra büyükbabam geldi.

— Eren benim küçük torunum. Sen dönüşümünü tamamlamışsın. Ne kadar sevindim bilemezsin.

— Ohh... rahatladım. Bir an kötü bir şey olacak zannettim.

— Endişeye mahal yok.

— Tamam o zaman ben okula döneyim.

— Seni hemen ışınlarım istersen.

— Teşekkür ederim dede.

— Hemen yolluyorum.

Gerçekten sınıfın önündeydim. Öğretmeni gördüm geliyordu. Hemen sınıfa geçtim.

— Evet öğrenciler bugün ortağınızı çağıracaksınız.

— (bütün sınıf) OOLEEY!!!!

— Tamam herkes hazırlansın birazdan gidiyoruz.

Herkes meditasyon tarzı bir şey yapmaya başladı. Ben sallamadım. Az sonra bizi spor salonuna benzer bir yere götürdüler. Sonra bir öğretmen ne yapmamız gerektiğini anlatmaya başladı.

— Şimdi ilk olarak öğrenci konseyi başkanı.

— Tamam efendim.

Halkanın içine girdi. Elinde bir kağıt birde bıçak vardı. Parmağını azıcık kesti. Kağıda kanını damlattı. Kağıdı halkanın ortasında ki mumda yaktı. Birden alevler halkayı kapladı ve ortaya bir alicorn çıktı. Gerçekten herkes şok olmuştu.

— Tamda öğrenci konseyi başkanından beklendiği gibi.

— Evet efendim.

— Şimdi 1.sınıfların birincisi Luck yap işini.

— Evet efendim.

Luck'ta aynı ritüelleri yaptı. Bu sefer ortaya bir kaplan çıktı.

— Sınıf birincisinden ateş kaplan lordu en iyi için güzel bir seçim.

— Sayenizde efendim.

Ardından bana bunu da geçte görelim bakışı attı.

— Şimdi sıra onur öğrencisi Eren göster kendini.

— Tamam efendim.

Aynı ritüelleri yaptım. Fakat ben elimi kesmeden bütün acımı uyandırmış zincirlerimi kırmıştım. Yanan kağıt yok oldu.

— Eren galiba sende hiç büyü yo-

Birden etrafımda önce mavi sonrada siyah ateşler yandı. Nedense gerçekten öfkem artıyordu. Birini görmüştüm. Bu oydu bu Akimoto idi. Bir süre sonra buraya geleceğini gördüm fakat o ölmüştü. Bu olamazdı. Bütün büyü gücüm serbest kalıyordu.

— Çocuklar geri çekilin bir tuhaflık var.

— Tamam hocam.

Gerçekten bir tuhaflık vardı. Yıldırımlar çaktı. Sonra ateşlerden bir şey çıkmaya başladı. Bu bu bir köpekti.

— Ne-ne-ne-ne-ne bu olamaz Kerbeus mu cehennem bekçisi olan nasıl olur ?

— (herkes bir ağızdan titreyerek) KERBEUS MUUU?

Herkes çok şaşkındı. Fakat sakinleşmiştim. Sonra Kerbeus konuştu.

— Bana bak melez ben öfkeni ve diğer duygularını kontrol etmende sana yardım cı olabilirim. Yani iyi geçinelim.

— Tamam.

Herkes şaşkındı fakat devam ettiler. Sırayla kedi, kurt, unıcorn, pegasus ve de garip bir yaratık vs. vs. öyle gitti işte. Daha sonra herkes dağıldı. İki kişi hariç Luck ve Lucy.

— Efendim size tamamen boyun eğiyor ve yüceliğinizi kabul ediyorum.

— Vay be Eren çok havalıydı. Gözlerimi senden alamadım. Çok güzeldi.

— Teşekkür ederim.

— Eren galiba teklifini kabul ediyorum. Sevdiklerine verdiğin değeri bakarak bile anlayabiliyorum. Yani ...

— Yaniiii.

— Yani şey seni seviyorum.

— İşte beklediğim yanıt. Bu arada sen gidebilirsin Luck.

— Hemen efendim.

— Eren bugün buraya abim gelecek.

— Abin kim ?

— Akimoto Blood.

— Ne dedin?

— Akimoto Blood.

Olamazdı. O ölmüştü. Evet büyük ihtimalle sadece isimler gelecekti.

— Tamam o zaman onu karşılayalım nereye gelecek.

— Okulun önünde olurum demişti.

— Tamam gel bekleyelim onu.

Az sonra spor salonundan çıkıp okulun önüne geldik. Biraz bekledik. Sonra Lucy birden yanağımdan beni öptü. Ve tam o sırada abisi geldi.

— Hey sen kardeşime ne yaptığını sanıyorsun seni küçük aptal şey ölmek falan mı istiyorsun.

— (biraz rahatladım yüzü benzemiyordu.) ben bir şey yapmadım.

— Kimi kandırıyorsun sen şeytan gözüm ile bakıyorum ve pembeden gözüm acıyor. Kardeşimden uzak dur.

— Durmazsam ne olur öldürür müsün yani.

— Evet yaparım.

— Önden buyur.

Tam o anda birden önümde belirip bana bir tane yapıştırdı. Ben bahçenin ta en sonuna uçtum. Biraz kan kustum.

— Evet durmayı düşünüyor musun şimdi.

— Abi ne yaptın.

— Endişelenme en fazla ne yapabilir ki ben ölümsüz sayılan bir savaş ustasını yenemez .

Bu o böbürlenme idi. Evet tamamen eminim bu oydu.

— Lanet olsun sinirlerim zaten tepemde av sırasında yoldaşlarımızdan birini öldürdüler.

Evet şüphe yoktu. Bu oydu. Yaşıyordu. Fakat daha fazla yaşayamayacaktı. İçimden bir ses:

— Eren sakin ol çok fazla duygu akışı var lütfen artık sakinleş MELEEEZ.

— Üzgünüm Kerbeus o adam öldüğü zaman olur.

Bütün gücüm uyanmıştı. Ve bu sefer Kerbeus sayesinde fiziksel limitim de ortadan kalkmıştı.

— SENİ PİS KATİL. KARDEŞİMİ ÖLDÜRDÜN YETMEDİ Mİ BENİMKİNİDE Mİ İSTİYORSUN AMA ÖNCE BEN SENİN CANINI ALACAĞIM.

— Yoksa sen o olamazsın. Bir insanın burada ne işi var. Lucy kaç burası savaş alanına dönecek.

— EVET KAÇ LUCY YANLIŞLIKLA SENİ ÖLDÜRMEK İSTEMİYORUM.

Birbirimize doğru tüm gücümüzle atıldık. Yumruk yumruğa çarpıştık. Sadece şok dalgası bile deprem yarattı. Fakat okulda başkaları vardı o yüzden kendimi özgür bırakmalıyım. Artık intikam almalıyım.

— GEBER.HAHAHHAAHHAHAAAA...

Ona sınırlarımın çok ötesinde bir şekilde saldırdım. Daha nerede olduğumu anlamadan ona vuruyor, binlerce klonumu yaratıyordum. Çok yaralanmıştı. Yaraları iyileşemiyordu. Tam kafasını kopartıp onu un ufak edecektim ki. Kalego beni yakalayıp durdurdu.

— Beni bırak Kalego onu öldüreceğim. O benim kardeşimi öldürdü. Hayatımdan daha çok değer verdiğim kardeşimi öldürdü. Ve gelip beni bile öldüremiyorsa yaşamayı hak etmiyor.

— Sakin ol ufaklık seni anlıyorum ama şu anda onu öldürürsen daha fazla acı çekeceksin çünkü değer verdiğin başka bir incinecek seni en başından beri izliyordum. Daha fazla acı çekme. Bak senin için ne kadar endişeli.

İleride Lucy'yi gördüm. Gerçekten endişeliydi. Şeytan gözümle bakınca ne kadar endişelendiğini anladım. Gerçekten üzgündüm üzüntü duygum yoktu fakat ağlıyordum. Galiba duygularım o kadar yoğundu ki büyü bozulmuştu. Büyükbabam üzerime beni sakinleştirecek bir büyü yaptı. Sonra da beni eve götürdü. Eve gidince odama kapandım. 1 hafta okula gitmedim. Ne mi yaptım ağladım sadece ağladım. Delirmişçesine ağladım. Göz pınarlarım kuruyana kadar ağladım. İçimdeki bütün acıyı göz yaşlarımla çıkardım artık sakindim. Kendime gelmiş rahatlamıştım. Ve yarın okula gidecektim.