Bölüm 66

R.:'M. nasıl hissediyorsun ?'

M.:'Tabii ki kötü, bu kadar hata yaptıktan sonra nasıl iyi hissedebilirim'

R.:'Umarım hatalarından ders almışsındır çünkü artık kazanmalıyız'

M.:'Evet kazanmalıyız'

(Aynı anda diğer tarafta)

Delvis:'Pemil umarım bu kez öfkene yenilmezsin'

Pemil:'Hayır bu kez değil artık farkındayım burada ki herkes oldukça güçlü burada ırkların bir önemi yok'

Delvis:'Evet aynen öyle'

(herkes yerini alır ve dövüşler başlar)

Delvis:'Güzel bir karşılaşma olmasını ümit ediyorum M.'

M.:'Bende öyle'

Delvis:'O zaman başlayalım (İleri doğru atılır ve boşluğa bir yumruk atar bunun etkisiyle alevden bir yumruk oluşup doğruca M. doğru gider)'

M.:'Böyle bir saldırı (sağ elinin tersiyle vurarak gelen alevden yumruğu dağıtır) bana işlemez'

Delvis:'(M. in üzerine doğru koşmaya başlar)'

M.:'Bende üzerine gitmeliyim (M.'de Delvisin üzerine doğru koşmaya başlar)'

İkisi de birbirlerine yaklaştıklarında sağ yumruklarını hazırlayıp bir birlerine savururlar, yumruklar birbirlerine çarpmadan ilerlerler en sonunda iki yumrukta aynı noktaya isabet eder rakibinin suratına

M.:'(Acıyor ama) ikiside aldıkları yumruğun etkisiyle birer adım geri çekilirler M. çekilmenin hemen ardından tekrar saldırmak için ilerler ve ikisi de savunma yapmadan birbirlerini yumruklamaya başlar

sağ sol iki ellerini de kullanıyorlardır'

Delvis yumrukları alevle doluydu M. yumrukları ise güçle

M.:'(Canım çok yanıyor çok sıcak ama)'

Delvis:'(Çok güçlü daha ne kadar dayanabilirim bilmiyorum ama)'

(M. - Delvis aynı an da) Bu çok eğlenceli !!!!

Hiç durmadan bir birlerine vurmaya devam ettiler en sonunda M. sağ elini haşmetle kaldırdı etrafında sarı büyü toplanmıştı.

Delvis'de sağ elini kaldırdı tamamı alevle kaplanmıştı ve son bir kez ikisi yumruklarını savurdu bu kez yumrukları birbirleri ile çarpışmıştı ikisi de kendi taraflarına doğru duvara çarpana kadar uçmuştu ve ikisi de bilinçlerini

kaybetmişti aynı zamanda ikisinin suratında da güçlü bir gülümseme vardı. Sonuç olarak berabere kalmışlardı.

Onlarla aynı an da başlayan diğer mücadele;

Pemil:'Hadi başlayalım R.'

R.:'Bugün oldukça sakinsin turnuva da herkesi gözlemliyordum ilk kez senin sakin olduğunu görüyorum'

Pemil:'Bunun bir önemi yok hadi başlayalım'

R.'nin sol elinde yüzük parmağında takılı olan sarı yüzük ışıldar

Pemil:'(O ışıkta ne öyle, tedbiri elden bırakamam onun hakkında hiçbir şey bilmiyorum önce onu izleyip neler yapabileceğini anlamalıyım)'

R.:'beni izleyip analiz mi edeceksin bence pek işine yarayacak bir plan değil'

Pemil:'(düşüncelerimi mi duyuyor?)'

R.:'Evet aynen öyle'

Pemil:'Bunu nasıl yapıyorsun?'

R.:'(sol elini kaldırıp yüzüğü gösterir) Bunun sayesinde Siyah Merasimin bir parçası Koi isminde bir yüzük'

Pemil:'peki düşüncelerimi duyabiliyorsun ama eğer tek yapabildiğin buysa nasıl kazanabilirsin ki?'

R.:'Yüzüğün şu an için tek kullanabildiğim özelliği bu ama sonuçta ben bir büyücüyüm yani asıl gücümü daha görmedin'

Pemil:'O zaman görmeme izin ver'

R.:'Zevkle (iki elini birden yavaşça havaya kaldırıyordu iki eli de sanki küçük bir top tutuyormuş gibiydi, ellerinin hareketleriyle beraber yerde ki topraktan parçalar koparak havaya kalkıyordu hepsi bir futbol topu boyutunda

kaya parçaları gibi sertlerdi havada en azından 15 parça vardı) Al bakalım!!!!!! (ellerini ileri doğru itmesiyle parçalar muazzam bir hızla Pemil'e doğru gidiyordu)'

Pemil:'Bunu kolaylıkla durdurabilirim (iki elini de göğüs hizasına kadar kaldırdı ellerinin etrafında küçük alev topları oluşmuştu her biri bir parçaya denk gelecek şekilde oluşur oluşmaz fırlatılmıştı)'

Alev topları gelen bütün saldırıyı karşılamaya yetmişti hepsini hava da parçalamışlardı bunun etkisiyle bir toz bulutu oluşmuştu.

Pemil saldırı sırasının ona geldiği düşünmüştü ama toz dumanın içinden daha küçük ama sayısı daha fazla olan toprak parçaları üzerine doğru geliyordu ve bunu karşılayacak zamanı yoktu

Kolları ile suratını koruyordu bütün parçalar vücudunun farklı noktalarına çarpıyordu. Parçaların ardı arkası kesilmiyordu

Pemil:'(Buna daha fazla dayanamam bir şey yapmalıyım)'

Pemil'in etrafını alevler kaplamaya başlamıştı ve Pemil sonunda öfkeyle haykırdığında ona yaklaşan bütün kaya parçaları sıcaktan yok olmaya başlamıştı.

R.:'Sonunda öfkelendi demek ( gülümser )'

Pemil:'Küle dönme sırası sende!! (etrafında ki alevler giderek büyüyordu yavaş adımlarla R.'nin üzerine doğru yürüyordu)'

R.'(Evet devam et sadece birkaç adım daha)'

Pemil:'(bir adım daha attığında bir tuhaflık hissetti çünkü yer içine göçmüştü ve toprak parçalanmaya başlamıştı)'

Pemil toprağın parçalanmasıyla bir çukura düşmüştü daha ne olduğunu bile anlamadan üstünün kapandığını fark etti toprak onu gömüyordu etrafı tamamen toprakla kaplanmıştı etrafında ki alev neredeyse tamamen sönmüştü

tamamen toprağın altında kaldığında alevi sönmüştü ve sonunda Pemil'de bilincini kaybetmişti.

R.:'Artık bitti onun orada çıkarmalıyım yoksa ölür ayrıca planım gayet güzel işledi bütün o fırlattığım parçalar orayı kazmak içindi ve her şey öngördüğüm gibi oldu gerçi benim öngörüm değil yüzüğün ama sonuçta ikimiz ortağız'

Vel:'Böylelikle ikinci mücadelede bitiyor Üçüncünün başlaması için biraz daha bekleyeceğiz çünkü arena biraz parçalandı onu düzeltmeliyiz'...

Devam Edecek