Karamsar havanın her tarafı kapladığı geniş bir salonda kapkara kıyafetlerle tahtta oturan bir adam, önünde diz çökmüş çocuğa yüzündeki kötücül gülümsemesi ile bakıyordu.

Uzun siyah saçlarıyla acımasız bir yüze sahip genç çocuk itaatkar bir tavırla yerinden kıpırdamadan duruyordu. "Colin, dediğimi anladın mı? Tüm yeteneklerini sergile ve kalıntıdan elde edebileceğin her şeyi al. En önemli olanı ise Ersa isimli çocuğu öldürmeden dönme. Cesedini mutlaka bana getirmelisin. "

"Ustanın emirlerini canım pahasına yerine getireceğim."

Adamın yüzüne tatmine tatmin olmuş bir ifade hakimdi.

...

Alfa ve Ersa, sohbet ederken diğerlerinin gelmesini bekliyordu. Sohbet sırasında Alfa bakışlarını gökyüzüne çevirdi. Ersa da Alfa'nın nereye baktığını görmek için gökyüzüne bakınca yüzlerce insanın gökyüzünden kendilerine doğru geldiğini gördü. Bu sahneyi şaşkınlıkla izliyorken tanıdık bir yüz görüş alanına girdi. Öndekiler dışında arka kısımdakileri net göremiyordu.

Grubun başında babası ilerliyor, yanında ise altın renginde kıyafetler giymiş bir adam onunla sohbet ediyordu. Grup Ersa ve Alfa'nın olduğu yere indiler. Ersa karşısındaki insanların kim olduklarını anlamaya çalışıyordu. Aralarında olağanüstü havaya sahip insanlar vardı.

Ersa babasının yanındaki adamın siyah saçları ve mavi gözlerine baktığında çok tanıdık geldiğini hissetti. Kiral ilgi ile Ersa'ya baktı. "Ersa sen misin?"

Ersa, Kiral'in sorusu ile babasına kısa bir bakış attıktan sonra cevapladı. "Evet."

Kiral samimi bir kahkaha attı. "Çok iyi. Yüzünü babandan almış görünüyorsun. Ben babanın arkadaşıyım bana Kiral amca diyebilirsin."

Ersa hayatı boyunca amca olarak seslenecek biri olmadığı halde bir günde iki tane edinmesiyle bir şeylerin yanlış olduğunu hissetti. Bu insanları neden daha önce görmediğini merak etti. Karmela, Ersa'nın merakını gidermek için konuşmayı devraldı. "Ersa, karşında duran kişi ülkemizin imparatoru."

Karmela, Ersa’nın şaşkın ifadesiyle eğleniyordu. Ersa saygısını sunacakken Kiral araya girdi. "Karmela, neden çocuğun üzerine baskı yüklüyorsun. Ersa, beni amcan olarak gör ve ona göre davran.”

Kiral'in sözleri ile Ersa babasının tam olarak ne pozisyonda olduğunu ve gücünün ne seviyede olduğunu merak etmeden edemedi.

Tüm bu konuşmalar gerçekleşiyorken Mely arkada şaşkınlıktan göz bebekleri genişlemiş Ersa'ya inanamayan bir bakışla bakıyordu. Babasının ne dediğini tekrar tekrar düşündü. Ersa'nın babası Karmela usta mı?

Laura heyecanla Ersa'ya yaklaştı ve yüzünü yakından inceledi. "Karmela, oğlunun bu derece yakışıklı olduğunu hiç söylememiştin. Şüphesiz bu çocuk senden çok daha yakışıklı olacak."

Ersa ne demesi gerektiğini bilmiyordu. Daha karşısındaki kişilerin tam olarak kim olduğunu bile bilmiyordu. Karmela gülümsemekle yetindi.

Laura heyecanı sürerken arkasına döndü ve arka taraflarda duran Mely'i yanına getirdi. Mely şaşkın ifadesini koruyordu. Annesinin onu Ersa'nın karşısına getirmesi ile yüzü kızarmıştı. Annesinin niyetini biliyordu ve bunu Ersa için düşünüyordu. İçinde bulunduğu durumu düşününce yanaklarının kırmızılaşmasını engelleyemedi.

Ersa, Laura'nin ne yapacağını beklerken karşısına Mely'i çıkarması ile olduğu yerde donakalmıştı. Yüzündeki afallamış ifade ile Mely'e bakıyordu. Lauri, Ersa'nın ifadesinin nedeninin Mely'nin güzel olması olduğunu düşünerek gülümsedi. “Ersa, yanımdaki güzel kız benim biricik kızım Mely. Bir prensese yakışır derecede güzel değil mi?”

Ersa, prenses sözünü duyduğunda bahsedilen kişinin Mely olup olmadığını görmek için birkaç defa iyice süzdü. Ersa'nın ifadesinin nedenini bilen Alfa ve Karmela bu konuşmayı izlerken gülmemek için kendilerini zor tutuyorlardı. Karmela iki çocuğun arkadaşlığı konusunda çok iyi hissediyordu.

Laura, Ersa'nın etkilendiğini ve kızının da ifadesinin normal olmadığını görünce heyecanlanmıştı. Mely'nin soğuk kişiliğine rağmen ilk defa birine ilgi duyuyor olabileceği düşüncesiyle ikiliyi yakınlaştırmayı düşündü. “Ersa, Mely. İkiniz çevrede yürüyerek biraz sohbet edin. Antik kalıntıya girmek için hala vaktiniz var."

Laura bunları söylediğinde kızından sert bir itiraz beklerken aldığı tepki ile hayret etmişti. "Benim için sorun değil. Ersa da kabul ediyorsa."

Hatta Ersa'nın kabul edip etmediğini sorduğunda babası ve ablası bile şaşırmıştı. Gerçekten bu kişinin Mely olup olmadığını düşünmeden edemediler. Ersa, üstündeki şaşkınlığı attıktan sonra yanıtladı. "Tabi. Benim için de uygun."

Kiral de Ersa ve Mely'nin birbirini tanıdığını biliyordu, ama yakınlıklarından haberdar değildi. Bu nedenle bu sahneyi sadece Alfa ve Karmela keyifli bir ifadeyle izliyordu. Diğer herkes ise ikilinin tavrını anlayamıyordu.

Ersa ve Mely, yanlarından ayrıldıktan sonra Amisa merakını bastıramayarak sordu. "Karmela usta, Ersa'dan hiç enerji sezmiyorum. Nedenini söyleyebilir misiniz?"

Karmela'nın ifadesizliğinin aksine bu soru ile Kiral ve Alfa endişeli bir ifadeye büründü. İkisi de Ersa'nın çekirdek sorunundan haberdardı. "Ersa'nın çekirdeğinde sıkıntı var. Yetiştirme yolunda ilerleyemiyor."

Amisa ve Laura şaşırmış ve üzülmüşlerdi. Armedia da çekirdeğin önemi belirgindi. Çekirdeğe sahip olmayan bir insan hiçbir değere sahip değildi. Böyle bir sorunla karşı karşıya kalan insanlar ise genelde intihara meyilli oluyorlardı.

İkisi de yeteneklerle donatılmış Karmela'nın oğlunda böyle bir sorun olmasını beklememişti. Ersa'nın enerjisini saklamak için hazine kullandığını düşünmüşlerdi.

Ortam sessizleşince Karmela konuşma gereksinimi duydu. "Yakında diğer ülkelerde gelecekler, antik kalıntının durumuna göre burada beklememiz gereken süre ..."

Yetişkinler neler yapılması gerektiğini konuşurken iki çocuk onlardan iyice uzaklaşmıştı. Yeterince uzaklaşınca Ersa'nın adımlarını durdurması ile Mely de durdu. "İmparatorun kızı prenses Mely, sizinle arkadaş olabilir miyim?"

Ersa, Mely’nin annesinin istediği doğrultuda davranması nedeniyle biraz kızarsa da durumu bozmadan devam ettirdi. "Benim iznim gerçekten lazım mı? Karmela usta'nın oğlu Ersa, benim sizinle arkadaşlık kurmaya iznim var mı?"

Ersa, Mely'nin babasına hitap şekli ile babasının konumunun düşündüğünden de yüksek olduğunu anladı. Mely ise Ersa'ya baktığında zihninde sürekli tekrarlanan durum ile heyecanını bastıramıyordu. Ersa, Karmela ustanın oğlu!

Bu durumda Ersa güçlenmese de Ersa'dan uzak kalmak zorunda değildi. İleride ilişkilerinin kesilme ihtimali yoktu. Sürekli kendisini rahatsız eden bu tarz düşünceler için artık endişelenmesi gerekmiyordu. Kalbinden büyük bir yük kalkmıştı.

Ersa ise Mely'nin prenses çıkmasını düşünüyordu. Neden bir prensesin birinci sırada olan akademi yerine, ikinci sıradaki Mavi Bulut Akademisine geldiğini de anlamıyordu.

Mely bir sürelik duraksamanın ardından Ersa'nın kendisine kim olduğunu söylemediğinden dolayı alındığını düşündü. Böyle bir ihtimalin olması durumunda tam olarak bir açıklama veremeyeceğinden aralarının bozulmamasını umuyordu.

Ersa geniş bir gülümseme ile son kelimelerini vurgulayarak konuştu. "Arkadaşım olmana izin veriyorum, Prenses Mely."

Ersa'nın gülümsemesiyle aralarında hiçbir şeyin değişmediğini anlayan Mely de geniş bir gülümseme verdi. "Bana prenses deme iznin yok. Bana her zaman hitap ettiğin şekilde seslenmeni istiyorum. Sadece Mely."

Ersa, kalbinde her zaman Mely olarak kalacak kıza baktı ve ikisinin yaşadıklarını düşündü. "Karmela ustanın oğlu olman benim için, benim durumumdan bile daha şaşırtıcı."

Ersa kimliğinin Mely'nin prenses olmasından daha şaşırtıcı olmasının nedenini merak etti. Babasının dış dünyadaki öneminden bihaberdi.

Babasının tam olarak nasıl bir pozisyona sahip olduğunu soracakken gökyüzünden kalıntıya doğru gelen annesi ile kız kardeşini gördü. Ersa'nın gökyüzüne yönelen bakışlarına yerleşen sıcaklığı fark eden Mely de nereye baktığını görmek için döndü. "Gelen kişi annem. Tanışınca kesinlikle çok seveceksin."

Gökyüzündeki güzel kadının kimliği Mely’i cezbetmişti. İkisi de Karmela'nın olduğu yere döndüler. Karmela ciddi ifadeyle gökyüzünde başka bir yöne yöneltti bakışlarını. "İlk gelen ülke Demir Kan İmparatorluğu oldu."