Öğlen 1 gibi, önümüzde ki üç yıl boyunca evim olacak yurda vardım.

Birinci katta ki resepsiyon görevlisi 401 numaralı odanın anahtarını ve kullanım kılavuzunu verdikten sonra, asansöre bindim ve kılavuzu karıştırırken, 'Çöp atma günü ve çok fazla gürültü yapmayın' diye yazılı uyarılı gördüm. Ayrıca zaman ve elektrik israfı yapmamamız isteniyordu.

"Gaz ve elektrik kullanımıyla ilgili sınırlama koymamışlar cidden, ha..."

Puanlarımızdan otomatik olarak alırlar diye düşünmüştüm.

Bu okul cidden öğrencilerinin iyiliği için çok çaba sarf etmiş.

Yurtları karma yapmalarına şaşırmıştım ama öğrenciler arası ilişkileri yasaklayan bir okula göre, karna yurtlar olağan dışı idi. Başka bir deyişle, sex yasaktı.

Evet, çok bariz bir şey.

Bu kadar kolay ve öğrencilere çok yüz verilen bir hayat, öğrencileri nasıl takdire şayan yetişkinler olarak hazırlayacak acaba? İnanması zordu ve şuan ki duruma göre de, öğrenciler onlara verilenlerin tamamını kullanıyor olmalılar.

Oda yaklaşık 8 tatami* hasırı büyüklüğündeydi. Burası bugünden itibaren benim odam. Hem de ilk kez tek başıma yaşayacağım yer. Mezun olana kadar, okul dışında kimse ile iletişim kurmadan yaşayacağım.

İstemsizce, gülümsedim.

Okulun hem çok yüksek bir iş istihdam olanağı var hem de Japonya'da ki diğer liselerin hepsinden daha çok fırsat ve kolaylık sunmasıyla biliniyor.

Benim için, çok önemli de değildi.

Ama benim bu okulu seçmek için tek ve çok önemli bir nedenim vardı. Ortaokuldayken, arkadaşlarla, akrabalar ve diğer öğrencilerle iletişim kurmam yasaktı.

İşte bu yüzden bu okulu seçtim. Özgürüm. Özgürlük...

Özgürlük, en güzel şey değil midir? Ne zaman istersem, yemek yiyebilir, uyuyabilir ve oynayabilirim. Etrafımda bana emirler yağdıran birileri olmadan, huzurlu bir şekilde mezun olabilirim.

Açık konuşmak gerekirse sınavı geçtim mi? Geçtim. Sonuçlar benim için önemli değildi.

Geçmekle geçmemek arasında ince bir fark vardı ama sonuçlar açıklandığı zaman, okula kabul edildiğim için gerçekten mutlu olmuştum.

Etrafımda ki kimse beni ne yargılayabilir ne de bana emirler verebilir artık.

Yeniden başlayabil... Hayır, yeni bir başlangıç. Yeni bir hayat.

Her neyse, şu andan itibaren eğlenceli bir lise hayatına sahip olmayı planlıyorum.

Üniformamı önemsemeden, yatağa zıpladım. Çok yorgun hissederken, kendimi sakinleştirmeye de çalıştım. İleride ki lise hayatımı dört gözle bekliyorum.