PROLOG

EYLEM EKSİKLİĞİ

-Rita.

Çocuğun -Henrietta Penrose'un çocukluk arkadaşı- ona her zaman böyle hitap edeceği isimdi. Annette onun için bu takma adı ne zaman kullanmaya başladığını hatırlamıyordu. Hatırlayabildiği sürece hep vardı, tıpkı onun yanında olduğu bir zamanı hatırlayamadığı gibi. O kadar yakınlardı.

Muhtemelen daha konuşmayı öğrenirken onun adını söylemekte zorluk çekmişti ve Henrietta adını telaffuz etmenin çok zor olduğunu bulmuştu.

Annette'in kendisi, Cumhuriyet'e yabancı olan adıyla sorun yaşadı ve tam adını kullanmak yerine ona Shin takma adını verdi.

Shinei.

Onu çocukluklarından beri tanıyordu. Sık sık gülen parlak bir çocuktu. Ağabeyi onu her zaman şımartırdı, bu yüzden yaşına göre ağlak bir bebek gibiydi. Geriye dönüp baktığında, Annette tüm ailesinin onu sevgi ve şefkatle büyüttüğünü, bu da onu nazik, kaygısız bir çocuk haline getirdiğini görebiliyordu.

Yandaki evde yaşıyordu, bu yüzden Annette'le her gün oynarlardı.

Sık sık kavga etseler de her zaman ertesi gün barıştılar ve hemen oynamaya geri döndüler. İkisi o kadar yakın arkadaştı ki, büyüdüklerinde bile her şeyin böyle kalacağından belli belirsiz emindiler.

Sonra, on bir yıl önceki o kader gününde, bu dostluktan sonsuza kadar mahrum bırakıldılar.

Ya da Annette öyle sanmıştı...

Nakliye uçağından çıkarken, bir Giad askeri subayı onu karşılamayı bekliyordu. Annette ona bakarken gümüş gözlerini kıstı. San Magnolia Cumhuriyeti'nin şık Prusya mavisi ile tezat oluşturan çelik mavisi bir üniforma. Belindeki ağır otomatik tabancanın kılıfı, kıyafetiyle kusursuz bir uyum içindeydi. Bahar güneşiyle dolu podyumda çelik mavisi bir gölge gibi durdu.

Federasyon, son on bir yıldır Lejyon'un saldırısıyla yüz yüze kalmıştı ve bu subay, bu tarihin sessiz kanıtı olarak duruyordu. Vahşi bir hayvanın iyi yapılı fiziğine sahipti ve asker şapkasının altından soğuk bir bakış attı. Ama gerçekte, Annette ile aynı yaştaydı. Birinin genellikle askere gitmeden önce alacağı yüksek öğrenimi almış olan genç bir subay- sözde özel subay.

Bu, kendi vatandaşlarını hayvandan daha iyi sayan ve onları savaş alanına atan Cumhuriyet'in eleştirecek bir konumda olmamasına rağmen... cephe hattını da korur.

Annette ona bakarken, subay pratik, mükemmel bir selamla ona döndü.

"Binbaşı Henrietta Penrose, sanırım?"

"Evet."

"Seni almaya geldim."

Sesi de bakışları kadar duygusuzdu. Başka bir ülkenin üst düzey bir görevlisine ödenmesi gereken mutlak asgari saygı miktarını içeriyordu. Sesi sıcaklıktan yoksundu, San Magnolia'nın zalimlerinin hak etmediği bir şeydi bu.

On bir yıl önce yalnızca Alba vatandaşları tarafından işgal edilen Cumhuriyet'in aksine, Federasyon çok ırklı bir ulustu. Yüz hatlarını araştırarak, bir Onyx'in siyah saçını ve bir Pyrope'un kanlı gözlerini tanımlayabileceğini düşündü.

Kendini ondan uzağa bakarken buldu. Bu özellikler... tuhaf bir şekilde çocukluk arkadaşınınkilere benziyordu.

"Anlıyorum. Teşekkürler."

Orta yaşlı bir uzman çavuş hızlı adımlarla ona doğru yürüdü ve bavulunu ona emanet etti. Sonra bir bakışla subaya baktı.

Yakasına iliştirilmiş nişandaki rütbeyi onayladıktan sonra, "Kaptan, bana henüz adınızı söylemediniz," dedi.

Askeri nakliye uçakları yolcu uçaklarından farklıydı, çünkü içeride çok gürültülüydüler. Koltukların tamamı borulardan yapılmıştı, bu da onları oturmak için çok zor ve rahatsız edici hale getiriyordu. Annette bu yolculuk koşullarına birkaç saat katlanmak zorunda kalmıştı ve yorgunluk sesinin tahmin ettiğinden daha sert çıkmasına neden olmuştu.

"Özür dilerim."

Subay yine de aldırmışa benzemiyordu. Basitçe başını sallayarak, sorusunu öncekiyle aynı kayıtsız soğukkanlılıkla yanıtladı. Soğuk bir sesle, adını yabancı ordunun subayına verdi.

"Seksen Altıncı Saldırı Planı'nın bölüm komutanı ve Spearhead filosunun kaptanı Shinei Nouzen, hizmetinizdeyim Binbaşı Penrose."

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Çevirmen notu : Önceki ciltleri yabancı bir kaynaktan bir şeklide türkçe-ingilizce karışık okumuştum lakin bundan sonrası pdf şeklindeydi ve bir şekilde çevirerek ilerlemenin daha kolay olduğunu fark ettim. Arada gözümden kaçan yazım hataları olabilir ＞﹏＜vaktim oldukça düzeltmeye çalışacağım şimdilik görmezden gelirseniz sevinirim