BÖLÜM 1

DENİZKIZININ PAZARLIĞI

En büyük leviathan yuvasını fethetme görevinde sonunda başarısız olunmasına rağmen, Filo Ülkelerinin süper taşıyıcısı binlerce kilometreye yayılan keşifler için inşa edildi. Bu nedenle, geminin altı aya varan yolculuklar için binlerce mürettebatının ihtiyaçlarını karşılayabilecek kapasitede olması gerekiyordu.

Bu, elbette, ihtiyaçları da içeriyordu - yiyecek, su, giyecek ve barınma. Ancak tesisler arasında bir kütüphane, bir şapel, bir spor salonu ve bir kantin de vardı. Bu yüz bin tonluk gemiye tüm bir üssün işlevleri yüklendi.

Ve elbette, geminin kendi tıbbi tesisi de vardı.

"Sanırım bunun Filo Ülkeleri ile ortak bir operasyon olması, buradaki tek gümüş astar."

Hasarlı süper taşıyıcının devasa gölgesi, gece limanında devasa bir leş gibi duruyordu. Dustin, bakışlarını uzaktaki karanlık siluetinden ayırarak konuşmuştu. Denize ve genişleyen liman kentine bakan küçük bir tepenin üzerine inşa edilmiş bir askeri hastanenin koridorlarında duruyordu.

Mirage Spire operasyonu sırasında en ağır şekilde yaralanan üyeler, süreç daha yeni bitmesine rağmen buraya nakledildi ve hastaneye kaldırıldı. Diğerlerinin henüz onları ziyaret etmesine izin verilmedi ve bu yüzden koridorda kaldılar.

Yaralıları teselli etmeye gelenler, onları görememenin hüznünü bastırmak zorunda kaldı.

Evet, yaralılar.

Noctiluca'yı geri çekilmeye zorlayan ve bu süreçte elini kaybeden kişi gibi—

"Stella Maris'in ameliyathanesi ve yoğun bakım ünitesi de vardı. Ve adli tabipler onu tam zamanında tedavi edebildiler, yani...” dedi Dustin.

"Ne söylemeye çalıştığını biliyorum Dustin. Ama sus." Raiden sözlerini kesti.

Sesi hayvansı bir hırlamaya yaklaşıyordu. Dustin bunu çoktan fark etmişti ama bu noktada durumu örtbas etmeye çalışmanın pek bir anlamı yoktu.

Stella Maris'in hastane kanadı teknolojik olarak gelişmiş ve iyi donanımlıydı; birkaç ameliyathanesi, yoğun bakım ünitesi ve hastaneye yatış tesisleri vardı.

Yetim Filosu, leviathanlara meydan okumak için genellikle anakaradan çok uzaklara yelken açarken, yaralı mürettebat üyelerini zamanında karaya döndürme olasılığı her zaman gerçekçi değildi. Geminin tesisleri bunun için inşa edildi.

Ve gerçekten de Theo kurtarılır kurtarılmaz ameliyathaneye gönderildi, bu nedenle kalbinden sol koluna uzanan atardamarında oluşan ciddi yaralanmaya rağmen, durumu hayati tehlike oluşturmadan tedavi edildi.

Yine de...

"Sanki...ne olmuş yani? Hala elini kaybetti, biliyor musun?” Raiden iç çekerek söyledi.

"...Afedersiniz." Dustin başını eğdi.

"Muhtemelen... sakatlığı nedeniyle taburcu edilecek, değil mi?" diye mırıldandı Michihi.

"Özel olarak terhis olmayı istemediğini varsayarsak, muhtemelen onu savaş dışı bir pozisyona yeniden atayacaklardır."

Sorusunu yanıtlayan Marcel oldu. Herkes bakışlarını ona dikti ve kimseyle göz göze gelmeden o yere baktı ve konuşmaya devam etti.

"Biz özel subaylarız ve ordu eğitimimize para yatırdı.Dürüst olmak gerekirse, etrafta dolaşacak yeterli personeli yok, bu yüzden daha sonra yüksek öğrenim görmeleri şartıyla yeni özel subaylara maaşlarını önceden ödüyorlar.Dolayısıyla bir yaralanma, birini terhis etmek için yeterince iyi bir sebep değil... Bir subay, artık savaşamayacak kadar ciddi bir yarayı sürdürse bile, ordu onların savaş dışı olarak kalmasını önerecektir.”

Özel subay akademisinde onun meslektaşı olan Shin orada değildi, bu yüzden Marcel'in yarasının farkında olan kişi, yaralanmadan önce onun bir Vánagandr pilotu olduğunu ve pozisyonları bir kontrol memuru olarak değiştirmeden önce sadece kulaktan dolma bilgilerle biliyordu.

"Ayrıca, geçimlerini sağlamak için başka bir yolları olmadığı için orduda kalan çok sayıda özel subay var, bu yüzden işler gerçekten kötüye gitmediği sürece istifa etmiyorlar. Ve, um...Seksen Altı ile, bu, uh... Subay olarak sana verdikleri eğitim ve gördüğün özel muamele arasında, ordu sana çok para harcadı... Yani bence seni bu kadar kolay serbest bırakacaklarını düşünme."

"Ama..." Anju tereddütle başladı ama sonra konuşmamaya karar verdi.

Dustin onun için "Artık bir İşlemci olamaz," dedi.

Hiçbir Seksen Altı, hatta bir İsim Taşıyıcı bile tek elle çok ayaklı bir savaş aracını çalıştıramaz. Zırhlı silah savaşı, genellikle yaşamla ölüm arasındaki farkı yaratan anlık tepkiler gerektiriyordu. Sadece bir el ile iki eli gerektiren pilot manevraları yapmak çok zordu. Özellikle yüksek hareket kabiliyetine sahip savaşlar için uzmanlaşmış Reginleif ile.

Dalgaların altında battığı için kopmuş elini yeniden takması kayıp bir nedendi. Hangisi kaldı...

“Peki ya protez...?” Raiden, sanki bu son umuda tutunmuş gibi sordu.

Bernholdt kayıtsızca, "—Bunun gelebileceğini düşündüm, bu yüzden Birleşik Krallık ve İttifak'tan bazı teknik görevlilere sordum," dedi. "Fakat hiçbir ulusun Reginleif savaşına dayanacak kadar gelişmiş yapay uzuvları yok."

Kuzeydeki ve güneydeki büyük ülkelerin her ikisi de son derece ileri teknolojiyle övünüyordu. Birleşik Krallık, Sirin teknolojisine dayalı yapay uzuvlara sahip olabilirdi ve Alliance, Stollenwurm'da kullanılan duyusal birleştirme teknolojisine sahipti.

"Birleşik Krallık'ın protezleri, ağır zırhlı BarushkaMatushka'larında kullanılmak üzere üretildi.Bir Reginleif bir yana, bir Vánagandr'da bile kullanım için yeterince duyarlı değiller. Alliance'ın protezleri daha çevik ve hassas, ancak Stollenwurm'un pilotaj sistemi sıfırdan duyusal bağlantı üzerine kurulduğundan, teknoloji Reginleif ile uyumlu değil."

Michihi, "Kaptan Olivia, teknolojinin yarattığı zihinsel baskıdan da bahsetti," diye ekledi. "İttifak vatandaşlarının çoğu askere alındı ​​ve içlerine sinir bağlantı noktaları yerleştirildi, bu yüzden doğrudan kafalarına yapay bir uzuv operasyon noktası yerleştirmekten korkmuyorlar. Ancak Federasyon'dan insanlar ve bizler gibi yabancılar için, sanki vücudumuza yabancı cisimler giriyormuş gibi geliyor ve çoğu insan bunu yapmaktan korkuyor..."

"Ve o kadar ileri gitmiş olsanız bile, Reginleif'i sinir bağlantı sistemiyle çalışacak şekilde değiştirmek, Theo'nun iyiliği için çok fazla sorun olur. Bunun her iki tarafını da çekmek çok zor olurdu. ”

"Cumhuriyet'in savaştan önce biyolojik teknolojisi ya da yarı-biyolojik teknolojisi falan yok muydu?" Marcel endişeyle sordu.

"Orijinali gibi hareket ettirebileceğiniz bir protez üretebilirler mi?"

Savaştan önce Cumhuriyet, yapay malzemelerden biyolojik doku yetiştirme ve yeniden oluşturma araştırmalarında uzmanlaştı. RAID Aygıtında kullanılan yarı sinir kristalleri bu araştırmanın bir sonucuydu.

Seksen Altı olarak Theo'nun Cumhuriyet tarafından yaratılan bir şeyi kullanmak isteyip istemediğini bir kenara bırakırsak, bu bir seçenekti. Ama onun üzerindeki bakışları hisseden Dustin hafifçe başını salladı.

"Büyük çaplı saldırıdan önce olsaydı, belki bu mümkün olabilirdi... Ama artık değil... Şimdi değil..."

Cumhuriyet teknolojilerinin arkasındaki araştırmacı ve teknisyenlerin çoğu, büyük çaplı saldırı sırasında yok edilmişti. Kayıtları tamamen kaybolmamıştı, bu yüzden bu teknolojiler sonunda toplanıp mükemmelleştirilebilirdi. Ama yakın gelecekte olmayacaktı.

“...”

Theo'ya yardım etmek için herhangi birinin yapabileceği her şey zaten yapılmıştı. Başka bir şey yoktu ama bu durumu kabullenmeyi kolaylaştırmadı.

Raiden sadece melankolik sessizliğe yerleşebildi Brisingamen filosunun on sekiz üyesi savaş sırasında ölmüş ya da kaybolmuştu.

Bazıları demiryolu tabancasının kendi kendini imha etmesine kapıldı ve diğerleri deniz kalesinin çöküşünden kaçamadı veya yanan denize düştü. Sadece bir avuç kişinin öldüğü doğrulandı ve kalıntıları toplandı. Geri kalanına gelince, birimlerinin bir parçası bile okyanustan dışarı sürüklenemedi.

Aralarından biri filonun kaptan yardımcısı Shana'ydı.

"Düşmanı öldürmek için en üst kata kadar tırmandığını ve bu yüzden kaçmayı başaramadığını söylüyorlar. Keskin nişancılıkta iyi olduğundan değil..."

Shiden zamanında kurtarılan birkaç kişiden biriydi. Lena onu ziyarete geldi ve savaş gemisi kabinlerinin sık sık yaptığı gibi küçük ve sıkışık hissettiren hastane odasının girişinde ayakta kaldı. Shiden yatağında oturuyordu, vücudunun çeşitli yerlerine bandajlar sarılıydı ve başını dizlerine gömmüştü. Kulübenin ışıkları kapalıydı ve beyaz çarşaflar uğuldayan dalgalar kadar dalgalıydı.

“...Sanırım bu bir yol.”

Cyclops okyanusa çarpmadan hemen önce, Shiden'ınShana ile Rezonansı bir daha asla bağlantı kurmamak üzere kesildi.

"'Çok soğuk' dedi. Bunlar onun son sözleriydi... Muhtemelen kan kaybından öldü."

“...Shiden,” diye mırıldandı Lena.

“Sanırım dört yıl oldu ve değişti. Onu ne zamandır tanıyorum. Başta birbirimize tahammül edemedik. Erkenden çok çatıştık.

Ama sonra tüm ekip arkadaşlarımız birer birer ölmeye başladı, bu yüzden sevsek de sevmesek de anlaşmaya başlamak zorunda kaldık. Sonunda, sadece ben ve o, takım kaptanımızı gömdük. Ve o zaman bile birbirimize bir sonraki deliği kazmamızı söyleyip, 'Sıra sizde' gibi şeyler söylüyorduk.”

Ve bu şekilde, tartışarak, kafa patlatarak ve her şeyde işbirliği yaparak, kesin ölümün olduğu o savaş alanından birlikte sağ çıktılar. Hatta geniş çaplı saldırıdan da sağ kurtuldular ve Federasyon'un yardımıyla Seksen Altıncı Bölgeden çıkmak için savaştılar.

Her şeyi birlikte atlattılar, ama yine de...

Shiden onun kırmızı, dalgalı saçlarını kavradı.

"Seksen Altıncı Bölge'de... bildiğimiz savaş alanında ölseydi, yine de ait olduğu yere gitmiş olurdu. Cennet mi cehennem mi bilmiyorum ama oraya gittiğini bilsem içim rahat ederdi. Mezarı olmasa bile geride bir ceset bırakmazdı. Kalıntılarına bir hayvan ulaşmış olsa ve sonunda dünyaya dönse bile... Bununla yaşayabilirdim. Ancak..."

Denizde ölenler, batıklar... Cesetleri asla yüzeye çıkmaz.

“Boğulanlara ne olur...? Herkesin gittiği yere mi gidiyorlar? Gitme zamanım geldiğinde orada olacak mı...? Yoksa o devler onu alıp götürdüler mi?”

O aptal, sinir bozucu... ve hayranlık uyandıran Reaper yerine mi?

Lena yavaşça gözlerini indirdi. Hayal etti. Okyanusun hiçbir ışığın ulaşamadığı karanlık derinlikleri. Shana'nın vücudunun basınçla hırpalanıp ezildiği, akıntıyla birlikte sürüklendiği ve korkunç, isimsiz yaratıkların evinde bırakıldığı görüntüsü.

Yüzeyde ölseydi, kalıntıları parçalanacak, kana susamış hayvanlar tarafından tüketilecek,  rüzgar ve yağmur tarafından süpürülecekti. Belki de o kadar da farklı değildi.

"Onunla orada buluşacağına eminim."

Lena gizlice ona baktı. Shiden'in solgun sol gözü, gölgedeki kar gibi, soluk karanlıkta parlıyor gibiydi. Shiden kısa ve kendinden emin bir şekilde başını salladığında Lena'ya baktı.

Aynı yerde ölürlerse, aynı yere giden yolu bulurlardı. Eğer bu Shiden ve Seksen Altı'nın, Tanrı'ya ve cennete olan tüm inançlarını bir yana bıraktıktan sonra inanabilecekleri bir şeyse, o zaman bu doğru olmalıydı.

"Çünkü ikiniz de Seksen Altısınız. Sen, Shana, tüm yoldaşların - dinlenmeni aynı yerde bulacaksın... Benim düşüncem bu."

“...Şimdi o zaman. Yeni Lejyon birimi Noctiluca'nın takibi ve Saldırı Birliği'nin bir sonraki operasyonuyla ilgili olarak."

Seksen Altıncı Saldırı Birliği, her bölümün komutanının kendi gruplarındaki İşlemcileri denetlediği dört zırhlı tümenden oluşuyordu. Shin, şu anda Filo Ülkelerinde konuşlanmış olan 1. Zırhlı Tümen'in komutanıydı. Şu anda Federasyon karargah üssünde eğitim görmekte olan 2. Zırhlı Tümen'e Siri komuta ediyordu.

3. Zırhlı Tümen ve komutanı şu anda üssün bağlı okulunda izinliyken, 4. Zırhlı Tümen ve komutanı Wald İttifakı'nda konuşlanmıştı.

Aralarındaki büyük mesafelere rağmen, dört kaptan iletişim hatları aracılığıyla toplandı.

Mirage Spire operasyonunda yaralananlardan sadece ağır yaralananlar askeri hastaneye kaldırılabildi. Nispeten hafif yaraları olanlar bunun yerine demirli Stella Maris'in tıbbi bloğunda gözaltına alındı.

Shin, tıbbi bloğun yataklarından birinde yatıyordu. Okyanusa düştüğünde yaralandı ve belki de kan eksikliği veya genel olarak dayanıklılığının tükenmesi nedeniyle kalkmaya çalışırken baş dönmesi nöbetleri geçirdi.

Bir nefes verdi. Siri, kendi yan masasındaki bilgi terminalinden iletilen sanal pencerede, her ne kadar onda bir kusur bulmaya niyeti olmasa da kaşını çattı.

“Bunu yapmadan önce... Nouzen, iyi misin? Tabii bir de senin sakatlığın ve Rikka'nın durumu..."

"...Evet." Shin iyi olduğunu söylemeyi düşündü ve başını salladı.

Elbette hepsi iyi değildi. Yanında Özel Keşif görevinden bile kurtulan bir yoldaş olan Theo, savaş hatlarını terk etmek zorunda kaldı. Ölümden değil de yaralanmadan kaynaklansa da... bu, kimsenin işaret etmemesine bakılmaksızın, sürekli olarak farkında oldukları bir acıydı. Dayanmaları gereken bir acı.

"Bence hepimiz bundan oldukça sarsıldık. Kulağa aşırı gelen bir şey söylersem, beni aramaktan çekinmeyin.”

"Ben nasıl hissettiğini biliyorum. Olabileceğini bilsen bile, alıştığını düşünsen bile, bir arkadaşın aktif görevden böyle ayrılması... Çok acıtıyor."

Siri ile aynı pencereyi paylaşan bir çocuk başını salladı. Esmer bir teni ve ince bir yüzü vardı. Saçları kırmızımsı kahverengiydi ve gümüş çerçeveli gözlük takıyordu. Bu, 3. Zırhlı Tümen'in komutanı ve ilk filosunun kaptanı olan CanaanNyuud'du: Longbow filosu.

Bu Longbow filosu, batı cephesinin Seksen Altıncı Bölgedeki ilk savunma birimiyle aynı ada sahipti. Bu çocuk o zamanlar onun kaptan yardımcısıydı; kaptanı geniş çaplı taarruzda öldü.

"Ve bu, uzun süredir birlikte olduğunuz bir yoldaş olduklarında daha da geçerli oluyor. Derinlerde bir yerde, her zaman her türlü sıkıntıdan kurtulacaklarını kabul ediyorsunuz... Bu duyguyu biliyorum. Bizim için de öyle."

Bu, diğer ikisinden ayrı bir sanal pencerede, uzun kızıl saçlı, örgülü bir kız tarafından söylendi.

SuiuTohkanya, 4. Zırhlı Tümen'in komutanı ve ilk filosu Balyoz filosunun kaptanı.

Seksen Altıncı Bölgenin kuzey cephesindeki ilk savunma birimi olan orijinal Balyoz filosu, büyük çaplı taarruz sırasında kaptanı dışında tamamen yok olmuştu. Böylece, Suiu ve ikinci koğuştan sorumlu olan filosu isimlerini devraldı.

"Bu yüzden bu konferanstan önce sana dinlenmen için daha fazla zaman vermek istedim." Siri içini çekti.

“Fakat böyle zamanlarda, Federasyon ordusu kibar ve sabırlı yetişkinler olma eylemini sürdüremez.”

"Bana uyar. Hem bu konferans için hem de genel olarak operasyona karar vermek için zaman konusunda baskı altında hissediyorlar.”

Saldırı Birliği, Noctiluca'nın konumunu daha bu sabah keşfetmişti. Filo Ülkelerine gönderilen telgraf hemen Federasyon ile paylaşılsa da aradan bir gün bile geçmemişti.

"Sanırım koca kafalılar o kadar panik içindeler. Raylı tüfek, Cumhuriyet'in duvarlarını parçaladı ve tek bir günde dört Federasyon üssünü yok etti ve şimdi geri döndü. Onları suçlayabileceğimizi sanmıyorum."

“Şimdilik bu olağanüstü hal hakkında bildiklerimizi karşılaştıralım ve düzeltelim… Filo Ülkeleri raporu, Noctiluca'nın ağır hasar aldığını ve su altından kaçtığını ve o zamandan beri nerede olduğunun bilinmediğini söylüyor. Süper gemi onu takip edemedi ve Filo Ülkelerinin karasularındaki sabit sonar da onu algılamadı. Muhtemelen açık denize de kaçmamıştır çünkü orası leviathanların sahasıdır. Bu, açık deniz ile biz insanlara ait olan karasuları arasındaki sınırlar boyunca hareket ettiği anlamına geliyor. Doğru?"

“Evet... Filo Ülkeleri onu aramak için Stella Maris yerine savaş gemileri gönderdi. Ama...ses imzaları savaş sırasında kaydedildi. Koşullar tam da bu şekilde sıralandığında, oldukça uzaklaşmış olsalar bile onu yakalayabilmeliler. Ama henüz bulamadılar."

Shin kaşlarını acı bir şekilde çattı.

"Keşke hareketini takip edebilseydim... Üzgünüm. Ameliyattan sonra hareket edemedim.”

Theo da dahil, diğer kurtulanların toplanıp tıbbi tedavi için getirildiğini duyduğunda, bilincini açık tutan gerilim muhtemelen tükenmişti. Her şey aniden karardı ve anıları burada sona erdi.

Onlar hakkında istihbarat toplamanın tek yolu, hareketlerini gerçek zamanlı olarak gözlemlemek dışında, bir üretim üssünün komuta çekirdeğini ele geçirmek ve üretim hatları ve diğer konular hakkında bilgi almaktı.

"Lejyon'a baskın yapacağız, böylece savunma pozisyonu almak için zamanları olmayacak, bu da sonunda Mirage Spire'da konuşlandırmak zorunda olduğumuz yeni ekipmanı kullanacağımız anlamına geliyor. ArméeFurieuse.”

ArméeFurieuse—Reginleif'in yeni silahı. Son operasyonda onu süper gemide kullanmak çok zor kabul edildi. Sonuçta, operasyonun doğası göz önüne alındığında, Mirage Spire'ın kendisine sürpriz bir baskın başlatma olasılığı sıfıra yakındı ve bu nedenle bu yeni ekipmanın uygulanması ertelendi.

Bunun da ötesinde, Filo Ülkelerindeki operasyon tamamlanana kadar sadece Shin'in 1. Zırhlı Tümeni onu kullanmak için etkin bir şekilde eğitilmişti. Bu yeni silahı Lejyon'a artık tek bir üs üzerinden göstermeyi göze alamazlardı.

Canaan, "Bu sefer Siri'nin grubu uygun eğitimi aldı ve benim 3. Zırhlı Tümenim de katılacak" dedi. “Aynı anda en az üç siteye saldırabileceğiz... Eğitimimizi bir an önce bitirdik ve deneme süremize girdik. Albay Grethe ve taktik komutanımız buna kaşlarını çattı, ama biz buna alıştık. Ne de olsa Seksen Altı'yız."

Seksen Altıncı Bölgede onlara tek bir günlük tatil verilmemişti ve buna rağmen yıllarca savaştan sağ çıktılar. Sadece savaşma hünerlerini dinlenmeden yeniden eğitebilenlerin bu ortamda hayatta kalmasına izin verildi.

Suiu, "4. Zırhlı Tümen izinli ve yedek kuvvet olarak karargahta kalacak, ancak eğitime iznimizden daha fazla öncelik vermeye hazırız," dedi. “Burada Lejyona karşıyız; ne olacağını asla tahmin edemeyiz. Bir an önce ArméeFurieuse'da ustalaşmamız gerekiyor."

“...Ve bunu sizin açmanız gerektiği için, Albay Grethe ölüm perisi gibi çığlık atıyor... Savaş bittiğinde hiçbirimizin derslerimizi tamamlamadan ve tüm zorunlu derslerimizi bitirmeden terhis olmayacağımızı söylüyor.”

Siri konuşurken gözleri uzaktı. Görünüşe göre SuiuAlliance'da görev yaptığından beri Canaan'ın yerine Suiu'yla birlikte azarlanmıştı.

"...Şey, evet..." dedi Suiu, dudaklarında ince, ironik bir gülümsemeyle. "Albayın... Federasyon'un böyle hissetmesini takdir ediyorum. Önemli olan tek şey savaş değil."

Canaan, "Dürüst olmak gerekirse, bizi okula yazdırdıkları için geride bıraktığımız tüm zorunlu dersleri bitirene kadar devam etmek istiyorum" dedi. "Uzun zaman oldu unuttum amaöğrenci olmak eğlencelidir.”

“Federasyona geldikten sonra bile savaşın gerçekten bitip bitmeyeceğinden şüphe etmek zorunda kaldım. Ama sanırım bunun sonsuza kadar sürmesi ihtimalini düşünmeye devam edemeyiz."

Son altı ayda, Grev Birliği, Federasyon cephelerine komşu ülkelere gönderildi. Aynı şekilde Shin ve 1. Zırhlı Tümen, Birleşik Krallık'taki Sirinlerle ve Filo Ülkelerindeki Açık Deniz klanlarıyla tanıştığı gibi, Siri, Canaan ve Suiu da kendi görevleri sırasında birçok deneyime sahipti.

İnsanların kötülüğü ile Lejyon ordusu arasında sıkışıp kaldıkları Seksen Altıncı Bölge'de onlar için imkansız olan birçok deneyim yaşamışlardı.

"Biz komutanların müfredatımıza yetişmemiz biraz zaman alacak," dedi Shin, zoraki bir gülümsemeyle.

"Şaka yapmıyorum..."

"Her zaman söylenecek en kötü şeyi bulursun, değil mi?"

"Şimdilik bunu bırakalım. Savaş bittikten sonra istediğimiz her şeyi tartışabiliriz."

Dört komutanın yanı sıra takım kaptanları ve teğmenlerinin özel subay müfredatlarını normal müfredatın üzerine tamamlamaları bekleniyordu ve hiçbiri birincisini gerektiği gibi bitirmemişti.

Canaan'ın gözleri, konuya geri dönmelerini önerirken gözlüklerinin ardında tuhaf bir şekilde titriyordu.

"Üçten fazla üssü ele geçirmeye hazır olduğumuz için, Federasyon birkaç birim daha göndermeyi planlıyor. Ancak Federasyon ordusunun çıkarabilecekleri yedek kuvvetleri olmadığı için, büyük soyluların özel ordularına el konulacak ve operasyona dahil edilecek. Bu, ondan az alaya denk geliyor, ama hepsini bu operasyon için getirecekler."

Bu, Shin'in ordunun en üst rütbeli subaylarının gerçekten iplerinin ucunda olduğunu fark etmesini sağladı. Federasyonun ordusu artık cepheden saldırılarla ilerleyemiyordu, bu yüzden Grev Birliği kurulmuştu. Ama şimdi ordunun dışından kuvvetler talep etmişlerdi ve onları istihbarat toplamak için tasarlanmış bir birlikle birlikte getiriyorlardı.

Bu, ordunun üst düzey komutanlarının Noctiluca tarafından - daha doğrusu Lejyon'un niyetleri tarafından büyük ölçüde tehdit edildiğini hissettiklerini gösteriyordu. Ya da belki de akıllarında başka bir amaç vardı ve bunu Noctiluca'ya karşı koyma amacının arkasına saklıyorlardı.

Özel birliklere el koymak ve onları bir askeri birimde toplamak -toplam on alaydan az olsa bile- bir gün içinde yapılabilecek bir şey değildi. Bu, önceden yapmayı planladıkları bir şey olmalıydı.

Belki de bu, Shin'inLejyon'u durdurma olasılığını ortaya çıkardığı bir ay önce başladı. Bu hedefin anahtarlarından biri gizli üsdü, bu yüzden bu üssün ele geçirilmesinde Federasyon'un eksik güçlerini artırmak için özel orduları dahil etmeyi düşünmeleri muhtemeldi.

"Anlaşıldı. Peki 1. Zırhlı Tümen hangi üsse saldıracak?”

“Doğru, Filo Ülkeleri Nouzen'den sonra ziyaret etmeniz gereken ülkede. Noiryanaruse'un Kutsal Teokrasisi."

Ulus, kıtanın uzak kuzeybatısında bulunan Aurata yerli ülkelerinin lideri olarak duruyordu. Cumhuriyetten ve diğer birkaç küçük ülkeden daha uzakta olan yabancı bir ülkeydi. Cumhuriyet veya Federasyon ile sınır paylaşmıyordu ve kültürü ve dili tamamen farklıydı.

Görünüşe göre Cumhuriyet ve uzak batıdaki küçük ülkeler Lejyon Savaşı tarafından harap edilmişti. İki ay önce Birleşik Krallık, o bölgede bazı ulusların varlığının devam ettiğini doğrulayan bir iletiyi ele geçirdi. Görünüşe göre, Lejyon Savaşı'nın başlamasından bu yana geçen on bir yıl içinde, düşman tarafından her taraftan kuşatılmış halde savaştılar. Uzak batının en kuzey ucunda yer alan Kutsal Teokrasi, boş bölge olarak bilinen bir yerde Lejyon ile şu anda hala savaşıyordu.

Boş bölge, Lejyon Savaşı başlamadan önce bile ıssız olan bir yarımadaydı. Bu amaçla, savaşın ilk aşamalarından beri orada inşaat için birkaç büyük ölçekli üretim üssü onaylandı.

Sonuç olarak, Teokrasinin savaştaki konumu oldukça belirsizdi. 1. Zırhlı Tümen'in, Filo Ülkelerine gönderilmeden önce onlara yardım etmesi gerekiyordu. Noctiluca'nın görünüşü oradaki hedeflerini biraz değiştirmişti, ama yine de aynı yere gönderiliyorlardı.

Evet.

Shin gözlerini kıstı. Kıtanın batısının en kuzey ucundaki boş bölge. Köprüde bilincini kaybetmeden önce Shin, Noctiluca'nın batıya yöneldiğini duyabiliyordu.

"1. Zırhlı Tümen'in batıya, Noctiluca'nın gitmiş olma olasılığının en yüksek olduğu yere gitmesine karar verildi... Umarım intikamını alma şansın olur."

"—Eminim bunu fark etmişsindir, ama Teokrasi'ninsevkıyatına katılmana izin veremeyiz, Vika.Sizin sevimli küçük kuşlarınız gibi, ulusal savunmamızla ilgili bilgilerin sızdırılmasına karşı dikkatli olmalıyız."

Taktik komutanı olarak Lena ve operasyon komutanı olarak Shin'in yerini alan Raiden'ın operasyonun sonucuyla meşgul olmaları gibi, Vika'nın da Birleşik Krallık prensi ve sevk edilmiş bir subay olarak kendi görevleri vardı. Mirage Spire operasyonunun ayrıntılarını bildirmiş ve Noctiluca'nın izini sürmek için yardım talebinde bulunmuştu.

Bu konudaki araştırmaları bitiren ağabeyi, Vika'nın yanıt olarak başını salladığı bu uyarıyı ekledi. Filo Ülkelerinin liman şehirlerinden birinde, konuşlandırıldıkları üssün odasındaydı.

Noiryanaruse'un Kutsal Teokrasisi. Çılgın ülke, Noiryanaruse.

"Biliyorum, Kardeş Zafar. O ülkenin değerleri bizimkilerle o kadar çok çatışıyor ki ona deli ülke diyeceğiz. Ahlaka asgari düzeyde saygı duymayan bir ülke, dost bir ulus olarak güvenebileceğimiz bir ülke değildir. Federasyon'un da Duyusal Rezonans veya Nouzen'in yeteneğiyle ilgili herhangi bir ayrıntıyı açıklamaya niyeti olmadığına inanıyorum."

“Ben de öyle düşündüm... Ah evet, seni bu konuda da uyarmalıyım. Sadece güvenli tarafta olmak için."

"Zaten biliyorum. Seksen Altı'ya Teokrasinin çılgın ülke olarak adlandırılmasının nedenini söylemeyeceğim."

Zafar, "Çok iyi" dercesine zarif bir şekilde gülümsedi.

"Bu izninizi Federasyon generalleriyle bilgi alışverişi yapmak için kullanmayı denerseniz memnun olurum. Çok yerinde bir şekilde belirttiğiniz gibi, Mirage Spire ve Noctiluca bana tuhaf geliyor. Ah bir de yayrılıktan bahsetmişken..."

Veliaht prens olan ağabeyi gelişigüzel konuştu ve bu nedenle Vika küçük ve sıradan bir şey için azarlanmayı bekledi ve tetikte değildi. Haddi zatında...

"...Grev BirliğiAlliance'dan ayrıldığından beri benden sakladığın bir şey var. Doğru?"

...bu, Vika'yı tamamen şaşırttı. O bile, tüm zekasıyla bu söz karşısında şaşırmıştı. Ama ifadesini değiştirmeden -aslında o kadar kendinden emindi ki, kaşlarını çatmaktan veya tek bir saç tutamını bile çevirmeden- yanıtladı:

"Tabii ki değil. Senden asla bir şey saklamam Zafar Kardeş."

Lejyon ikinci bir büyük çaplı saldırıya hazırlanıyor ve kendilerini değiştirmeye ve geliştirmeye çalışıyordu.

Vika, krala babasına; ve veliaht Zafar, Zelene'nin onlara verdiği tüm bilgilerin bu olduğunu söyledi. Onlara Lejyonun tamamı için kapatma yönteminden bahsetmedi çünkü gerçekçi bir şekilde kullanılamazdı ve bu bilgiyi paylaşmak, Federasyon'un kıtanın diğer ulusları arasındaki konumunu gereksiz yere etkileyecekti.

Bu bilgiyi onlarla bile paylaşmadı. Zafar'ın gülümsemesi değişmedi.

"Anlıyorum. Demek sonunda sahip olmadığın sırları benden bile saklamayı öğrendin.”

“...Kardeş Zafar.”

"Tanrıya şükür. En azından Seksen Altı'yla iyi geçiniyor gibisin."

Yine de Zafar ona son derece mutlu bir ifadeyle baktı.

"Çocukların anne babalarına ve abilerine isyan etmesi ve arkadaşlarına verdiği sözleri önceliklendirmeye başlaması bir büyüme göstergesidir... Bu durumda benden saklayacağınız hiçbir sırrınız olmadığını varsayacağım."

Bunu görmezden gelirdi - değerli küçük kardeşine olan saygısından.

“Savaş biterse, Federasyon üniversitelerinden birinde yurt dışında okumaya ne dersiniz? Ne de olsa bu savaş sırasında okula neredeyse hiç gitmedin. Sonunda bu iş bittiğinde bir öğrencinin hayatından zevk alsan iyi edersin."

Vika'nın dudaklarına hafif, acı bir gülümseme yerleşti. Sadece babasına ve en büyük ağabeyine gösterdiği bir ifadeydi...

Olgunlaştım diyorsun Zafar Kardeş, yine de bana çocukmuşum gibi davranmaya devam ediyorsun.

"Sen ve babam bunu yapmama izin verir misiniz?"

Sonunda savaş bittiğinde... Shin ve Seksen Altı'nın geri kalanı o zaman ne yapacaktı? Bu soru aklından ilgiden değil, sırf meraktan geçti. Birleşik Krallık'a ilk geldiklerinde bu soruya bir cevapları yoktu, peki ya şimdi?

Theo artık savaş alanında artık yoldaşlarıyla aynı kapasitede duramayacağına ne diyecekti?

İletimi sonlandıran Vika, terminalini kapattı ve konuşmasının bitmesini bekleyen, asla tek kelime söylemeden yüz yüze döndü.

“...Sana kaç kere dışarı çıkıp kendini üzme demem gerekiyor?”

"Utancım sınır tanımıyor..."

Sonunda yeniden aktive olan Lerche, bir kez daha vücudunun kabaca yarısını kaybetmişti. Bu sefer, yatay olarak parçalanmak yerine, çerçevesinin yaklaşık yarısı çapraz bir açıyla kayıptı. Soğutma ve güç sistemleri korkunç bir bakıma muhtaç durumdaydı. Genç bir kadının yüzünü model alan yüzünün derisinin bir kısmı soyulmuş. Balıkların avladığı boğulmuş bir ceset gibi görünüyordu.

Onu baştan aşağı süzen Vika içini çekti. Bu kadar hasarı onarmak zaman alacaktı.

"Eh, şimdi Federasyona döndüğümde ilgilenmem gereken şeyler var ve duyduğunuz gibi, bir sonraki sevkıyatta yer almayacağım, bu yüzden zamanım var.Ama çok fazla boşa harcamadığınızdan emin olun.”

"Majesteleri, Noctiluca'ya ben-den sonra ne oldu?"

“Sakatlayıcı bir darbe vurduk, ama kaçtı. Bunu bilmediğiniz için muhtemelen Nouzen'in savaştan sağ çıktığını bilmiyorsunuzdur. Hayatta kalanların ve ölenlerin listesinin de sizin tarafınızdan bilinmediğini umuyorum.”

"Ben - anlıyorum. Böylece Sör Reaper... hayatta kaldı. Bunu bilmek güzel. Peki ya Sör Yuuto? Efendim Kurtadam? Leydi Kar Cadısı? Tepegöz Prensesi... ve Sör Fox, ayakta kalan son kişi kimdi?"

Vika bir kez soğukça gözlerini kırptı. Her bir üyenin durumunu gözden geçirmek için yeterli boş zamanı yoktu ve Shin ve Lena'nın aksine o da her bir üyeyi o kadar iyi tanımıyordu.

"Şimdilik Nouzen, Shuga, Emma ve Kukumila'nın önünde Rikka'nın adını anma."

"Bu şu anlama mı geliyor...?"

"Ölmedi ama yara almadan da çıkmadı. Ayrıntıları ve diğer zayiatı bir rapor haline getirip size göndereceğim, o yüzden daha sonra kendiniz kontrol edin.”

Lerche kederli bir şekilde içini çekti. Sirinler nefes almıyordu ama Vika onların duygularını bu şekilde ifade etmelerini sağladı.

"Anlıyorum. Bu... Sör Reaper'ın büyük bir ıstırap çektiğinden eminim..."

"Bu sefer şaşırtıcı derecede çok sayıda kayıp verdik. Nouzen dahil, herkes bu konuda oldukça bölünmüş durumda.”

"Olacağı gibi... Sör Reaper, Sör Kurtadam, Leydi Kar Cadısı ve Leydi Sniper'ın önünde bu söylenmemesi gereken bir şey."

Sonra, çekingen bir tavırla, Lerche ekledi, "Majesteleri, umarım benim kurtarmama hiçbir şekilde öncelik verilmemiştir ve sonuç olarak kimsenin hayatı kaybolmamıştır...?"

Vika bu soruya tek kaşını kaldırdı. Böyle bir şey, Lerche gibi bir Sirin'i rahatsız edebilir.

“Öyle değildi, bu yüzden endişelenmene gerek yok.”