Against The God - Bölüm 1460: İki Kız Evlat

---

Bölüm 1460: İki Kız Evlat

 

Editör: Extacy12

Çevirmen: Sefix

 

Bir çocuk acı çekerken ebeveynleri normalden on kat daha kötü hissederdi. Bu Yun Che'nin kendi kızı olduktan sonra anladığı bir şeydi.

 

Anlaşıldığı üzere bir İblis İmparatoru bile bu kuralın istisnası olamazdı... Aslında Jie Yuan'ın acısı şimdi çok daha korkunç bir hal almıştı.

 

Yun Che sadece duygularını anlayabilirdi. Daha doğrusu anlamaya çalışabilirdi...

 

“Mo E kıdemliyi sürgüne gönderdikten sonra Kötülük Tanrısına karşı bir meydan okumada bulundu. Bu savaş kızınız kaderine karar vermişti. İlk başta Kötülük Tanrısı Mo E'ye karşı üstünlük kuruyor gibiydi ama sonrasında Mo E Kötülük Tanrısını yenmek için Atasal Kılıcı kullandı.”

 

Yun Che, Buz Anka’sından aldığı savaşın bilgilerini paylaştı. Sadece bir spekülasyondu ama Jie Yuan sözlerinden en ufak bir şüphe duymadı.

 

Çünkü Mo E'nin karakterini herkesten daha iyi biliyordu.

 

O kesinlikle inatçı bir Tanrıydı. Kötülük Tanrısıyla birlikte olduğunuzu öğrendikten sonra alçak hilelerle birlikte Atasal Kılıcı kullanacak kadar ileriye gitmişti.

 

Çocuklarının yaşamasına asla izin vermezdi... Ya da o savaşı kaybetmesine izin vermeyecekti.

 

“Belki de Mo E kazandığı yoldan utanıyordu ve fikrini değiştirdikten sonra kızınızın yaşamasına izin verdi. Ancak şartlarından biri kızınızın İblis tarafının yok edilmesi ve tekrar arınarak Tanrı Irkına katılabilecek düzeyde bir birey haline gelmesiydi.”

 

Jie Yuan: “...”

 

“Sonunda vücudu yok edildi ve ruhu parçalandı... Ancak, Kötülük Tanrısı sonunda ruhunun İblis kısmını yok etmeye dayanamadı. Bu yüzden büyük bir risk aldı ve Mo E'yi kandırmak için İblis ruhunu bu yerde saklamak için özel bir yöntem kullandı. Onun felaketten kaçınmasının ve bugüne kadar hayatta kalmasının arkasındaki başarı da bu yüzdendir.”

 

“...” Jie Yuan, kızına uzun süre konuşmadan boş boş baktı. Yun Che'yi dinleyip dinlemediği bile belli değildi.

 

“Belki de ruhu eksik olduğu için konuşamıyor ve mimikleri ve duyguları da eksik. Ancak yine de başkaları tarafından herhangi bir zarara uğratılamaz.”

 

“Dahası parlak renkleri oldukça seviyor gibi görünüyor. Parlak ve renkli şeyleri gördüğü zaman duygularının en net olduğu safhaya çıkıyor.”

 

“Oh doğru.” Yun Che ekledi. “Orijinal adının ne olduğunu bilmiyorum bu yüzden ona bir isim verdim ve onu You'er olarak adlandırdım.”

 

“You... er...” Jie Yuan sonunda Yun Che'nin sözlerine tepki gösterdi. Adı şüphesiz ona başka bir işkence kaynağıydı.

 

Doğal olarak Yun Che'nin ona You'er demeye karar vermesinin nedeni ... Kelimenin tam anlamıyla bir hayalet olmasıydı.

 

“Onun adı Ni Jie.” Jie Yuan usulca dile getirdi. İsim yüzünden Yun Che'ye kızmadı. Ve bu dünyadaki tek şey gibi sürekli olarak You'er'e bakmaya devam etti.

 

Ni Jie, musibetlere meydan okuyan...

 

Ayrıca ismindeki “Ni”, Ni Xuan'dan ve “Jie”si “Jie Yuan'dan geliyordu. İsminin arkasında anlam, kızlarının tüm sıkıntıları aşabilmeleri ve sonsuza dek barış içinde yaşamaları umudu vardı... Sonuçta doğumunun kendisi dünyanın en büyük tabusu olmuştu.

 

Tam o anda Ölüler Diyarının Udumbara Çiçeği denizindeki kızın gözleri hafifçe açılmaya başladı.

 

Uyanmıştı çünkü Yun Che'nin varlığını hissetmişti.

 

Jie Yuan o anda tamamıyla donmuştu... Kadim İblis İmparatoru o kadar güçlüydü ki daha öncesinde önündeki tüm İlahi Ustalar pantolonlarının üstüne korkularından dolayı işemesine neden olmuştu. Ama şimdi o kadar çok panikliyordu ki kelimeler ya da eylemi tam bir kayıptı.

 

Youe'er yavaşça ayağa kalktı ve Yun Che'yi gördü. Odaklanmamış gözleri, yüzü boyunca çiçek açan küçük ama tanımlanabilir bir gülümseme olarak renkle anında parlaklaştı.

 

Küçük kız aceleyle Yun Che'ye doğru uçtu ve sıkıca ve sevgiyle ona ulaşmak için elinden geleni yaptı... Ancak o zaman Jie Yuan Yun Che'ye bakmak için döndü.

 

Ancak şaşkınlığı geçmiş olsa bile uzağa bakmadı. Şüpheleri tarif edilemez bir şekil alana kadar Jie Yuan'a boş boş bakmaya devam etti.

 

You'er'in ani yaklaşımı Jie Yuan'ın tamamen donmasına neden olmuştu. You'er'e bakarken You'er de ona baktı... Milyonlarca yıldır ayrılmış olan anne ve kız sonunda yeniden bir araya gelmişti.

 

Ancak bu birleşme çok uzaktı ve kederle doluydu.

 

“Beni... Hatırlıyor musun?...” Jie Yuan, ona boş boş bakmaya devam ederken yumuşak bir şekilde sordu.

 

Yun Che dudaklarını hareket ettiremedi... Bir ruh bölündüğünde anıları tamamen parçalanacaktı. Bu yüzden Jie Yuan'ı hala hatırlaması imkansızdı. Bu dünyadaki en yüksek varoluş olarak Jie Yuan bunu herkesten daha iyi biliyordu.

 

Bir İblis İmparatoru'nun bile bazen kendini aldatmak isteyeceğini kim düşünürdü?

 

You'er onun sorusuna cevap vermedi. Ancak aniden Jie Yuan'a dokunmak amacıyla elini kaldırdı... You'er, Jie Yuan'ın varlığını algılamaya çalışıyordu gibi görünüyordu.

 

Jie Yuan'ı ya da geçmişini hatırlamadığı doğruydu.

 

Ama o hala Jie Yuan'ın kızıydı. Ruhunun her köşesine o kadar köklü bir ilişkiydi ki, asla değiştirilemez veya silinemezdi.

 

“...” Kızının eli vücudundan geçti. Karışıklığını ve içgüdüsel samimiyet izini hissediyordu. Jie Yuan yavaş yavaş yere çömeldi ve You'er'in yanaklarına elini koymaya çalıştı ama eli sadece belli bir noktaya geçtikten sonra hareket etmeyi reddetti. Dudakları titredi ve çok uzun bir süre tek kelime edemedi.

 

Tıpkı Yun Che kızını bulduğunda olduğu gibiydi... Ama ne olursa olsun ona dokunmaya cesaret edemedi.

 

En ufak bir dokunuşla patlayacak bir rüyadan korktuğu için kanlı ellerinin mükemmelliğini lekeleyeceği ve kalbine yakın tuttuğu sonsuz pişmanlıktan korkuyordu...

 

Yun Che başını çevirdi... İnsanlar ya da İblis İmparatorları olsun, ebeveynler görünüşe göre aynıydı.

 

“You,'er,” Yun Che usulca konuştu. “Şu andan itibaren artık yalnız olmayacaksın. O senin...”

 

“Sakın ona söyleme!”

 

Jie Yuan'ın ani çığlığı Yun Che'yi durdurdu. Şok ve şaşkınlıkla ona baktı.

 

“Sakın...” Jie Yuan başını sallamadan önce You'er'e baktı. Sesi aniden yumuşadı. “Söyleme ona.”

 

“...” Yun Che başını salladı. Şu anda, Jie Yuan'ın şu anki imajını “İblis İmparatoru " unvanı ile eşleştiremedi.

 

Duyguları, kendi başına düşündüğü gibi bir an için karmakarışık büyüdü. Sonunda Yun Che kararını verdi ve dediği gibi dişlerini biraz gıcırdattı. “Kıdemli, ruhunun diğer yarısı da bugün hala hayatta.”

 

Jie Yuan aniden ona tekrar baktı. “Ne dedin sen?”

 

Yun Che başlamadan önce biraz nefes aldı. “Kızınızın ruhu ayrıldıktan sonra, Kötülük Tanrısı Kılıç Ruhu Tanrı Klanına yaşamasına izin verilen kısmı emanet etti. Sonrasında Kılıç Ruhu Tanrı Klanının patriği, vücudunu yeniden düzenlemek için kendi ruhundan fedakârlık yaptı ve onu tamamlamış bir hale döndürdü.”

 

“...?” Jie Yuan kaşlarını kaldırdı çünkü Yun Che'nin açıklaması bildiği şeyle çelişmişti. Ancak şu an için onu kesmemeyi seçti.

 

“Bundan sonra patriğin kızı olarak Kılıç Ruhu Tanrı Klanıyla yaşadı. Patrik ona kendi kızı gibi davrandı ve tüm klanı tarafından da sevildi. Bu nedenle o yıllarda hayatı muhtemelen oldukça hoştu... Şimdi bile, hala mutlu ve endişelenmeden yaşıyor.”

 

"Savaş başladıktan sonra Kılıç Ruhu Tanrı Klanı, İblis Irkı tarafından tahrip edilen ilk Tanrı Irkı oldu. Onu güvende tutmak için Kılıç Ruhu Tanrı Klanı onu... Dünyanın ve Cennetin Ruhsal Dünyası'nın içinde uzayın arasındaki bir boşluğa gönderdi. Bu yüzden o da felaketten kaçabildi.”

 

“Dünyanın ve Cennetin Ruhsal Dünyası mı? Sen az önce Dünyanın ve Cennetin Ruhsal Dünyası mı dedin?” Jie Yuan'ın tepkisi biraz daha yoğunlaştı.

 

Çünkü Jie Yuan o zamanlar hala Elementlerin Yaratıcı Tanrısı iken onun Kılıç Ruhu Tanrı Klanına Dünyanın ve Cennetin Ruhsal Dünyasını hediye ettiğini biliyordu. Evren Delen tarafından yaratılan Dünyanın ve Cennetin Ruhsal Dünyası'nın gücü ve uzay yasalarına ait esnekliği onun uzay boşluğu arasında uzun bir süre dayanmasını kesinlikle mümkün kılıyordu.

 

Bu aynı zamanda Yun Che'nin doğruyu söylediği anlamına geliyordu.

 

“Şu anda nerede o?” Jie Yuan hemen sorusuna cevap istedi.

 

Bu sırada yüzünde şaşkın bir bakışla You'er Yun Che bakıyordu. Konuşmalarını anladığını söylemek imkansızdı.

 

Yun Che sonuçlarından hala korkmasına rağmen sol kolunu uzattı. Kolundaki kılıç izi bir kez parladı ve bir vermillion ışığı zorla çıkarıldı.

 

Plop!

 

Yun Che Hong'er'i çağırdığı gibi o hala derin bir uykudaydı. Sonuç olarak zemine kıçını vurarak indikten sonra uyandı ve sarsıldı. “Mn... bu accıtttıııııııı! "Ai?”

 

Yun Che'yi kendisini karanlık bir yere ve uykusunu böldüğü için tam azarlamak üzereyken You'er'i fark etti. Sonrasında kıvrılmış kaşlarla güzel bir selamlama yaptı. “Selam, You'er! Seninle tekrar oynamaya geldim.”

 

Sonra onun vermillion gözleri hemen Jie Yuan'ın üstüne indi... Uzun bir süre şaşkın bir halde kaldı.

 

Jie Yuan'da o sırada Hong'er'e dikkatsizce bakıyordu. You'er'den farklı olarak onun önündeki kızın tam bir hayatı, bedeni ve ruhu vardı. Yüzü de her zamanki gibi aynıydı ve taşıdığı aura sonsuza dek asla unutamayacağı bir şeydi.

 

Sonuçta kızının aurasıydı.

 

Hong'er ve You'er. Her ikisi de Kötülük Tanrısının ve Cennet Cezalandıran İblis İmparatoru'nun kızlarıydı.

 

"Onların" doğuşu ve varlığı dünyanın kendisi tarafından reddedilen bir tabuydu. Anneleri doğduklarından sonra sürgün edilmiş ve babaları “ruhunu ikiye bölünmüş hale getirdikten sonra” düşmüştü. Bunlardan biri mutlu bir hayat sürmüş ancak gerçek ebeveynlerinin kim olduğunu asla bilemeyecek bir konuma itilmişti. Diğeri ise ondan çok daha farklı olarak milyonlarca yıl yalnız başına karanlığın içinde kalmıştı...

 

"Onların" kaderi, kederli ve zordu ama mucizevi bir şekilde hem Tanrı Irkını hem de İblis Irkını yok eden felaketten kaçmayı başarmıştılar.

 

“Hm sen kimsin, büyük kız kardeş?” Hong'er bir an için Jie Yuan'a boş boş baktıktan sonra net ve gerçek bir sesle sordu. Sesi özellikle karanlık dünyasında net geliyordu.

 

Büyük... Kız kardeş... Yun Che'nin ağzının köşeleri seğirdi.

 

Jie Yuan, Hong'er'in yüksek ruhunu izlerken yüzüyormuş gibi hissetti. Yıldız benzeri göz bebeklerine baktı ve bahar benzeri sesini dinledi. Aslında cevap olarak tek kelime bile edemedi.

 

"Eh?” Hong'er göz kırptı ve Jie Yuan'a uzun bir süre dikkatle baktı. Sonrasında devam etti. “Senin kim olduğunu bilmiyorum ama büyük kız kardeşin gerçekten çok güzel olduğunu söyleyebilirim.”

 

Jie Yuan'ın sadece yüzü aynı zamanda vücudunun çeşitli yerlerinde korkunç yara izleri vardı. Herkes onu şu an olduğu gibi görmekten korkardı. Bununla birlikte, Hong'er ona tereddüt etmeden güzel olduğunu ve bakışlarının ve ifadesinin, kimsenin samimiyetinden şüphe etmesinin imkânsız olduğunu söylemişti.

 

Jie Yuan'ın dudaklarının köşesi küçük bir gülümsemeye kıvrılmış gibi görünüyordu. “Benim... Benim güzel olduğumu mu düşünüyorsun?”

 

“Evet!” Hong'er ciddi bir şekilde başını salladı. "Görünüşün biraz sıra dışı ama Hong'er hala çok güzel olduğunu düşünüyor.”

 

“...” Jie Yuan dudaklarını sıkıca bastırdı ve gülümsedi. Sonrasında yine göz yaşları kontrolsüz bir şekilde yanağında bir nehir oluşturdu.

 

“Usta.” o anda Hong'er başını eğdi ve sordu. “Kim bu güzel abla? Senin yeni karın mı?”

 

““~！@#￥%...” Yun Che'nin dizleri zayıfladı ve neredeyse yere diz çökmüş bir halde yığılıyordu.

 

“...” Jie Yuan yavaş yavaş bakışlarını Yun Che'nin üzerine getirdi ve ağır bir sesle konuştu. “Usta?”