Bölüm 1569: Bahanelerin Düşmesi

"Sakat... Sakatlanmış mı!?"

Doğu Harabeleri Savaş formasyonundan birçok şok çığlığı geldi.

Merkez Harabeleri Savaşı'nda saldırının arkasındaki niyetler kirli olmadıkça, katılımcıların temsilcilerine verilen yaralanma derecesi nedeniyle birbirlerine saldırmaları yasaklanırdı.

Ama Dong Xueci, Doğu Harabeleri'nin normal bir kaynak gelişimcisi değildi. O Doğu Harabeleri Veliaht Prensi ve aynı zamanda Doğu Egemeni'nin en değerli oğluydu!

Doğu Harabeleri Egemeni şu anda öfkesini bastırmak için elinden geleni yapıyordu. Açıkçası, aynı gün oğlunu ve gururunu bir Alem Kralı olarak kaybetmek istemedi.

Ama Yun Che şüphesiz bugün Doğu Harabeleri Tarikatı'nı kendine sonsuz bir düşman haline getirmişti. Şimdi intikam almak için zaman olmasa bile Doğu Harabeleri Tarikatı, Merkez Harabeleri Savaşı bittikten sonra onu dünyanın sonuna kadar kovalayacaktı!

Ancak bu hala bu savaşın en şok edici şeyi değildi. Yun Che'nin Dong Xueci'yi bir anda çıkarma yeteneğiydi... Kimse karanlıktan dolayı nasıl yaptığını görmemesine rağmen ikilinin çatışması ile Dong Xueci'nin sakat kalması arasında birkaç nefes vardı!

Belki önceki savaş, Qi Hanshan'ın çok dikkatsiz olması ve Yun Che'nin doğrudan zayıf noktasına vurma fırsatı vermesi olarak açıklanabilirdi ancak bu savaşta Dong Xueci açıkça hazırlandığı gibi iki yasayı ve şeytan kılıcını bir kerede serbest bırakmıştı. O kesinlikle onuncu seviye bir İlahi Kralı yenmek için yeterince güçlüydü öte yandan şimdiki durumu Qi Hanshan'ınkinden daha zalimdi.

Bir beşinci seviye İlahi Kral nasıl bu kadar güçlü olabilirdi!?

"O... O nasıl..." Nanhuang Jian sahneye bakarken mırıldandı. Başlangıçta o kadar sinirli ve kızgın hissetmişti ki aynı tarafta olsalar bile, Yun Che'nin aşağılanmasını istemişti.

Ama şimdi, duygularını tarif etmenin tek yolu şaşkınlık oldu.

Nanhuang Mofeng'e gelince, söyleyecek bir kelime bile bulamadı.

Yun Che yabancı bir yüz ve yabancı bir isimdi. Kimse nereden geldiğini bilmiyordu.

Ancak o onuncu seviye bir İlahi Kralı ağır yaralamış ve bir diğer onuncu seviye İlahi Kralı sakat bırakmıştı. Ve bundan daha kötüsü savaşlar yalnızca birkaç nefes süresi içinde bitmişti.

Üst yıldız alemlerinin ve kral alemlerinin en iyi dahileri bile böyle bir güce sahip olmamalıydı, değil mi??

Onur konuğu koltuklarında, Beihan Chu ve Kıdemli Üstün Lu'nun ifadeleri de tamamen değişmişti.

"Yarım adım İlahi Egemen!?" Kıdemli Üstün Lu düşük bir tonda haykırdı. Dong Xueci'yi karanlığın ortasında sakat bırakan gücün kesinlikle beşinci seviye bir İlahi Kral'ın gücüne ait olduğu doğru olsa da yoğunluğu yarım adım İlahi Egemen ile karşılaştırılabilirdi!

Yarım adım İlahi Egemen, gerçek İlahi Egemen olmaktan bir ayak uzakta oldukları için doğal olarak en yüksek İlahi Krallardan daha güçlüydü! Henüz gerçek bir İlahi Egemen olamayabilirlerdi ancak İlahi Egemen Alemi'nin altındaki herkese karşı pratikte yenilmezlerdi.

Bir yarım adım İlahi Egemen'in tam gücü bir zirve İlahi Kralı tamamen düşürebilecek net bir güce sahipti.

"Beşinci seviye bir İlahi Kral olarak nasıl olur da yarım adım İlahi Egemen gücünü serbest bırakabildi?" Beihan Chu kendi kendine mırıldandı. "İkinci Usta, bu öğrenci hala deneyimsiz. Birinin gücünü böyle bir ölçüde yükseltmesi gerçekten mümkün mü?”

Kıdemli Üstün Lu cevap vermeden önce bir an için düşündü. "Kısa süreliğine kişinin kaynak gücünü yükseltecek bazı özel şeytani sanatlar vardır. Tarikatımız bazılarını elinde tutuyor. Bununla birlikte ustanın sana bu tür sanatları öğretme planları yoktur çünkü kişinin ömrü veya yetenek kaybı gibi büyük maliyetlerle gelirler."

"Yani söylemek istediğiniz şey bu Yun Che'nin Güney Ankası'na galibiyet getirmek için bir tür şeytani özel sanatı kullandığı mıdır?"

"...Bu tek makul açıklama." Kıdemli Üstün Lu cevap verdi ama gerçek şuydu ki daha öncesinde hiç bu kadar gücü doruklarına ulaştıracak bir şeytani sanatı işitmemişti. Dahası bu gibi berserk tipi şeytani sanatların normalde mevcudiyetleri kaotikti ve bunu kullanan kaynak gelişimcilerinin kaynak meridyenlerinde oluşacak dalgalanmalar kendini belli edecek ölçüde şiddetli olurdu ama Yun Che'nin aurası bir ölü su göleti kadar sakindi.

Yine de düşünebileceği tek cevap buydu. Eğer bunu kendi gözleriyle görmemiş olsaydı, eğer birisi ona beşinci seviye bir İlahi Kralın yarım adım İlahi Egemen'in gücünü serbest bıraktığını söyleseydi, sözlerini tam bir saçmalık olarak görmezden gelirdi.

“Eğer bu doğruysa, o zaman sadece başlangıçta ve tek bir vuruşta işleri sona erdirmek için yeterli güçle saldırması şaşırtıcı değildir.” Beihan Chu anladığını belirten bir baş sallaması bıraktı.

"Yine bir şeyi unutmuş olabilir misin, Soğuk Kuzey Egemeni?" Nanhuang Chanyi sözde "nazik" diliyle Soğuk Kuzey Egemeni'ne hatırlattı.

Geçmişte, Merkez Harabeleri Savaşı'nda İlahi Güney Egemeni söz hakkına sahipti ama bugün değildi. Sadece "büyük kabahatli” Nanhuang Chanyi kontrol altında olmamakla birlikte aynı zamanda alem krallarına karşı açıkça tek bir saygı kırıntısı taşımadan saldırıyordu.

Dahası Güney Anka Egemeni ona istediğini yapma izni veriyordu.

Yun Che, Doğu Harabeleri Veliaht Prens'ini sakatladığında tüm Doğu Harabeleri Tarikatı kaos içindeydi. Savaş alanının en uzak köşesindeki insanlar bile, onlardan gelen zar zor bastırılmış öldürme niyetini hissedebilirdi. Ancak Güney Ankası bunun için özür dilemediği gibi başsağlığı dahi dilemeye çalışmadılar.

Soğuk Kuzey Egemeni, Yun Che'ye uzun ve sert bir bakış attı. Sonunda, konuştu. "Doğu Harabeleri'nden Dong Xueci kaybetti, Yun Che kazandı."

"Bir sonraki savaş..." Soğuk Kuzey Egemeni'nin gözleri odaklanmaya başladı. Batı Harabeleri'nin temsilcisi yaralandı ve Doğu Harabeleri'nın veliaht prensi sakatlandı. Şimdi Soğuk Kuzey Şehri'nin meydan okuma sırası geldi.

Ölü sessizlik Kuzey Soğuk Savaş formasyonunu doldurdu. On beş temsilcileri vardı ve aralarında beş nihai uzman vardı. Herkes onuncu seviye İlahi Kraldı.

Daha öncesinde bu tüm onuncu seviye İlahi Krallar Yun Che'ye gülmek için dahi kendilerini yormak istemeyen kimselerdi. Ona acıma, küçümseme ve üstünlük dolu bakışlarla süzmüşlerdi çünkü Güney Ankası'nın palyaçosu olduğundan emindiler. Hepsi onunla savaşmanın sadece kendilerine utanç getireceğine inanıyordu.

Ama şimdi, bu İlahi Kralların her biri kafalarını derinden eğiyordu. Kimse Soğuk Kuzey Egemeni'nin gözüne bakmaya cesaret edemedi.

Bu, Merkez Harabeleri Savaşı tarihinde ilk kez Soğuk Kuzey Şehri'nin savaş formasyonunda böyle bir şey olmuştu.

Soğuk Kuzey Egemeni'nin ifadesi, vücudundaki kan kafasına yükseldikçe karardı. Nanhuang Chanyi'nin sesi kulaklarına girdiğinde öfkesini açığa çıkarmak üzereydi. "Sorun değil. Yine de bu yılki Merkez Harabeleri Savaşı'na devam etmenin bir anlamı yok.”

Sözleri herkesi şok etti Güney Ankası savaş formasyonundaki herkes karışıklık içinde ona bakmak için döndü.

Soğuk Kuzey Egemeni ona doğru döndü ve sordu. "Bu, bu savaştan çekileceğiniz anlamına mı geliyor?"

İnsanlar şoklarını atlattıktan sonra aniden bir şey fark ettiler.

Herkes, bu Merkez Harabeleri Savaşı'nın, İlahi Güney Anka Diyarı'nın tarihsel bir onluk kayıp çizgisiyle aşağılanmasıyla sona ereceğini düşündü ama sonra Yun Che bir yerden ortaya çıktı ve üst üste iki onuncu seviye İlahi Kralı yendi. Bunlardan biri Doğu Harabeleri Veliaht Prensi'ydi. Bir rakibi ağır bir şekilde yaralayan ve diğerini sakatlayan Yun Che'nin başarısı çarpıcıydı, hayır, tanık olan herkese korkunç bir olguydu.

Ama ne kadar şaşırtıcı olursa olsun diğer üç yıldız sisteminin pek çok kaynağı varken Güney Ankası'nın yalnızca tek temsilcisiydi. Ne olursa olsun son sırada yer alacaklardı.

Dahası, Yun Che büyük olasılıkla iki rakibi üst üste yendikten sonra “koz kartını” yitirmişti.

Eğer maçtan şimdi çekilirlerse, onluk kaybetme serisinden kaçınır, onurlarını mümkün olan en yüksek dereceye kadar savunurlar ve herkesin kalbinde kalıcı bir iz bırakırlardı.

Ama Nanhuang Chanyi soğukça cevap verdi. "Çekilmek mi? Yanılıyorsun, Soğuk Kuzey Egemeni. Sadece bu Merkez Harabeleri Savaşı artık Güney Ankası'nın zamanına değmeyecektir!"

Soğuk Kuzey Egemeni küçümseme ve alaylı bir sesle sordu. "Buna değmez mi? Tam olarak ne demek istiyorsun?”

“Gerçekten anlamıyor musun?”

Nanhuang Chanyi yavaş yavaş ilerledi ve bütün gözler, sanki görünmez bir güç bakışlarını yönlendiriyormuş gibi figürüne doğru çekildi. Konuştuğunda, nazik sesinin altında gizlenen soğuk ve heybetli bir şey vardı. "Merkez Harabeleri Savaşı, Merkez Harabeleri Alemi'nin kaynaklarına karar vermek için yapılıyor. Bunun yanı sıra, aynı zamanda Dört Cehennem Harabeleri Alemleri arasında bir onur ve güç savaşı, İlahi Kralların aydınlanmaya ulaşması için bir fırsattır!”

"Güney Ankası Merkez Harabeleri Savaşı'nın tarihsel sürecinde her zaman son sıraya yerleşmiştir. Bununla birlikte hiçbir zaman ne bir maçtan çekildik ne de Merkez Harabeleri Savaşını kaçırdık çünkü çabalarımız her zaman yetersiz olsa bile, sahip olduğumuz her şeyi buna vermekten çekinmedik.”

"Ama bugünün savaşı..." Nanhuang Chanyi'nin sesi aniden daha soğuk ve daha güçlü oldu. "Üçünüz tekrar tekrar teslim oldu, sabit maçlar ve emirleri iletti, böylece Güney Ankası on karşılaşmayı da kaybedecekti. Hatta kaynak gelişimcilerimize karşılaşma sırasında verebileceğiniz en büyük hasarları bıraktınız!"

"Siz hala bunun Merkez Harabeleri Savaşı olduğunu mu tahayyül ediyorsunuz!? Bugünün saçmalığının Merkezi Harabeler Savaşı olarak adlandırılmaya layık olduğuna gerçekten inanıyor musunuz? Dokuz Işıklı Göksel Sarayı ile Güney Ankası'nı aşağılamak için üçünüz sözde bölgelerinin gururlu ve adil Alem Kralları, bugün Güney Ankası'nı devirebilmek için böylesi utanç verici bir eyleme giriştiniz. Bu yüzden biliyorum ki Güney Ankası daha fazla sizin gibilerle savaşmak için kendini düşürecek bir yer değildir!"

Merkez Harabeleri Savaş Alanı iğne düşse duyulacak kadar sessizleşti.

Herkes, Soğuk Kuzey Şehri, Doğu Harabeleri Tarikatı ve Batı Harabeleri Tarikatı'nın İlahi Güney Anka Diyarı'nı birlikte ezmeye çalıştığını görebiliyordu ama ama kimse bu gerçeği ortaya dökmeyi cesaret edemedi, çünkü Beihan Chu ve Dokuz Işıklı Göksel Saray bu utancın arkasındaydı.

İlahi Güney Anka Diyarı on savaşı kaybetse ve Merkez Harabeleri Savaşı tarihinde kalıcı bir utanç izi bıraksa bile bunu yutmak ve kabul etmek dışında yapabilecekleri başka hiçbir şey yoktu. İlahi Güney Egemeni bile bir şey yapamazdı çünkü arkasında bulundurduğu güç Dokuz Işıklı Göksel Saray'ın önünde yalnızca bir grup çöpçatan grubundan daha fazlası değildi.

Ancak Nanhuang Chanyi yine düşünülemez olanı yapmıştı!

Yalnızca üç Alem Kralını eleştirmekle kalmamış aynı zamanda Dokuz Işıklı Göksel Sarayı dahi görmezden geliyordu. Şu "Dokuz Işıklı Göksel Sarayın aşağıladığı iyiliği" sözleri, arkasındaki Nanhuang Jian'ın neredeyse dizlerinin bağını çözecekti.

"Chanyi, ne saçmalıyorsun sen!?" Nanhuang Mofeng alçaltılmış bir sesle hırladı.

Herkes onun cesur eylemleri tarafından hayrete düşmüştü ve Beihan Chu, meraklı bir gülümsemeyle dinlemeden önce gözlerini kısa bir süre daralttı. Aniden Nanhuang Chanyi'yi hiç anlamadığını hissetti... Güney Ankası Kraliyet Ailesindeki herkesin de onunla tanıştığı ilk gün olduğu gibi aptalca ona baktığını fark etmedi.

Güney Anka Egemeni kaşlarını birbirine sıkıştırdı ve ayağa kalktı... Ama sonunda hiçbir şey söylemedi. Kısa bir süre sonra, yavaş yavaş koltuğuna geri düştü.

“Heh.” Soğuk Kuzey Egemeni kıkırdadı. "Ne söylediğini biliyor musun, Güney Ankası Veliaht Prensesi? Nanhuang, görüyorum ki bu konuda sessiz kalıyorsun. Ona katıldığını söyleme? Ya da belki... Bunu yapmasını sen mi söyledin?”

Güney Anka Egemeni yanıtladı. "Chanyi, Güney Anka savaş formasyonuna liderlik etmesi için seçtiğim kişidir, bu yüzden eylemleri ve kararları Güney Ankası'nın iradesini temsil eder. Onun hareketlerini benim isteğim gibi bir uzantı olarak görmende sakınca yok.”

"Lordum, siz..." Nanhuang Mofeng aniden döndü ve Güney Egemeni'ne inanamayarak baktı.

Nanhuang Chanyi Beihan Chu'nun evlenme teklifini geri çevirdiğinde, aynı anda hem Beihan Chu hem de Soğuk Kuzey Şehri'ni rahatsız etmişti. Bu yüzden ilk etapta üç bölgenin Alem Kralları'nın tarikatları tarafından hedef alınıyorlardı. Yun Che'nin inanılmaz performansı onlara bir arşın yüz kazandırmasına rağmen onları mevcut çıkmazlarından kurtarmak için yeterli değildi.

Nanhuang Chanyi'nin daha önce yaptığı şey onlara bir mezar kazmakla aynıysa, şimdi yaptığı şey onları deliğe itmekti. Ama sadece Güney Egemeni onu durdurmakla çalışmamış aynı zamanda onu destekliyordu!

Bir şeytan hem baba hem de kızını mı ele geçirmişti!?

Soğuk Kuzey Egemeni yavaşça başını salladı. "İyi, çok iyi."

"Heh, ne şaka ama." Batı Harabeleri Egemeni alaylı bir dille söyledi. "Artık Güney Ankası dikkatimize bile değmez.”

Doğu Harabeleri Egemeni bilinçsizce Dong Xueci'yi yere düşürdü ve karanlık bir şekilde şöyle konuştu. "Sadece kaybetmeye çalıştığı açıktı çünkü Güney Ankası'nın en son sırada yer alacağını biliyor. Kim bilir, belki savaş uzarsa bu Yun Che hakkında çirkin bir şey ortaya çıkar.”

"Bu yüzden ahlaki yüksek zemini üstlendi ve bizlere, Merkez Harabeleri Savaşı'na kir attı. Burada gerçek utanmaz olan kim acaba!?"

"En sonda yer alacağımız için çekileceğimizi mi sanıyorsunuz?" Nanhuang Chanyi soğuk bir homurdanma çıkardı. "Ne şaka ama."

“Bir şaka mı?” Soğuk Kuzey Egemeni düşük bir kıkırdama çıkardı. “Eminim herkes burada gerçek şakanın kim olduğunu biliyor. Buradaki herkesin aptal olduğunu mu düşünüyorsun?”

Nanhuang Chanyi onu kesintiye uğrattığında Dokuz Işıklı Göksel Sarayı'nı rahatsız ettiği için Güney Ankası'nı eleştirmek üzereydi. "Bu durumda, neden bir bahse girmiyoruz, Soğuk Kuzey Şehri, Doğu Harabeleri Tarikatı, Batı Harabeleri Tarikatı?"

Bahis mi?

Nanhuang Chanyi üç temsilci egemene doğru konuşmaya devam etti. "Soğuk Kuzey Şehri'nin halihazırda beş, Doğu Harabeleri Tarikatı'nın iki ve Batı Harabeleri Tarikatı'nın ise üç katılımcısı var."

"Bizim Yun Che'mize karşı hepsini gönderin!"

Mücevherli peçesinin altında delici keskin parıltıdaki cesur sözleri, herkesi suskunluğun içinde hayrete düşürmeye yetti. Nanhuang Chanyi soğuk bir dille konuştu. "Bu bahsi almaya cesaretiniz var mı!?"