Güneş karanlık sokakları yavaş yavaş aydınlatmaktaydı.Sabah'ın ilk saatleri olmasına rağmen Reon Şehiri çok sesliydi.

At arabalarının yoldan geçerken çıkardıkları sesler şehir kadınların sohbet ve gülüşleri kölelerin aglama sesleri etrafta çıkan seslerin yanlızca birkaçıydı.

Luke hala uyumaktaydı.
yaslanmış olduğu evin duvarı sımsıcakdı.Rahatça uyuya kalmışdı.karnının sesine bile uyanmıyordu.

sıcaklığın geldiği eski evin kapısı gıcırdayarak açıldı.içinde yaşlı ak sakalı bir adam çıktı görünümü fakir bir adama benziyordu.Adam evine yaslanarak uyuya kalan cocuğa baktı.sıkak bir cocuktu elbisesi kirli ve paramparçaydı.
belki duvar sıcak diye yasanlanmıştı.
adam iç çekerek yoluna devam  etmek üzere arkasını döndü o döner dönmez arkasındaki cocuk hafif cansız sesiyle konuşmaya başladı.

Acıkdım.

sonra zarzor ayağa kalmaya başladı.
yaşlı adam cocuğu dikkatle izledi.

Cocuk Lukedü,Luke karnının aç sesi adamın kulaklarına girdi.

yaşlı adam bu görüntüler karşısında napsan gibi düşünür gibiydi.

En iyisi eve alayım ...

Yaşlı adam Luke kalın sesiyle seslendi.
"Hey hm."agzından zorla kelimeler çıkar gibi "yemek yermisin?"
Luke şaşırmışdı.Kimse nin bu orta çagta ona acıyacağını zannetmezdi.
Robert yardım eden olurdu ama çok çok azdı.
"He?"
Yaşlı adam Luke kaş çatarak konuşmaya başladı.
"Yemek yemek istiyorsan koş bir ekmek kap gel!"
Yaşlı adam luke bir bakır sikke fırlattı.
Bunlar krallığın para birimiydi.
"Koş!"

Luke ayağa zarzor kalkarak ekmek tezhağına doğru yol aldı.hali olmasada yemek yiyeceği için bu görevi yapmalıydı.

Yaşlı adam Luke bakır sikkeyi çalmasını hiç umursamazdı.Ama çalarsa Lukele bi daha karşılasırsa görmezden gelirdi.

Yaşlı adam Luke ayağa kalkıp tezha doğru gidişini izledi.

Aç olmasına rağmen baya gidebildi.
Yaşlıadamın gözleri parlatı bir an sonra yavaşça soldu.

Yaşlı adam yavaş adımlarla evine doğru yol aldı,Luke de o sırada ekmeği alarak hemen yaşlı adama doğru yöneldi.

Yaşlı adam arkasıni dönerek Luke baktı Luke suratı ter içindeydi.Karnıda daha çok ses çıkarmaktaydı.Neyse ki ekmek sat yerler fazla uzakta değildi.Yoksa Luke yarı yolda düşer bayılırdı.

Yaşlı adam Luke içeriye davet etti.
"Geç otur bakalım"
içerisi küçük sade bir evdi nerdeyse hiç odası yoktu.

Luke yaşlı adamı dinleyerek sadalyeye oturdu.Önünde ahşap uzun bir masa vardı.

Yemekler günlük kahvaltı yemekleriydi.Baya leziz gözükmekteydi.

Luke yaşlı adama bakadı yaşlı adam kafasını sallıyordu.Belliki yemesini söylüyordu.

Luke duygulandı.ilk kez yemek yiyecebilecekdi.Önceki hayatındada hasta olmuş serumlarla hayat kalmıştı.Ellini yavaş uzattı yemek yeme başladı.

Ne kadar aç ...
Yaşlı adam Luke bakarak düşündü,cocuk daha küçükcükdü bu cocuğu napacakdı.Yemek bitince sokağa mı gödermeliydi.Yoksa ona sahip mi çıkmalıydı....

Bu adam Luke görünce kalbi ağrımışdı.Sanki eskideki bir şeyi hatırlar gibi oldu.

"Adın ne cocuk?"