Chikyuu Tenseisha no Koroshikata - Bölüm 30

---

30: Cenk Tosun Bölümü

 

Çevirmen:Ratelnim

Editör:Kurogane / Extacy12

 

“Bugün de … iyi değildi.”

 

Miria derin bir iç çekti ve durarak ayakta dikildi.

 

Evleri ziyaret ediyordu ve yoldaki insanlara insanlara yaklaşıp onlarla konuşuyordu, ancak hiç kimse Quira’nın öğretilerini dinlemek istemiyordu.

 

Tam 5 gündür bunu yapıyorduk ancak şimdiye kadar hiç sonuç alamamıştık.

 

“Onee-san neşelen. Daha yeni başladık. Hemen başarılı olmamız beklenmedik olurdu. Tekrar deneyelim mi?”

 

Her zamanki gibi bir çocuğa dönüşmüştüm ve onu cesaretlendiriyordum.

 

“Haklısın. Her gün bana eşlik eden bu küçük kuzuyu hayal kırıklılığına uğratmamak için her gün sıkı çalışmalıyım!”

 

Miria cesurca azmini gösterdi.

 

Elimi tuttu ve tekrar beraber yürümeye başladık.

 

Ama böyle vaaz etmenin, kabaca söylersek, hiçbir faydası yoktu.

 

Miria insanlarla uğraşmaya alışmıştı ancak bu konuda hala biraz beceriksizdi.

 

İnsanları kiliseye çekecek iletişim becerisinden yoksundu.

 

Bunu çözmek için….

 

“Söylesene onee-chan, senin için sorun olmazsa bize bunun nasıl yapılacağını öğretebilecek birinin yanına gidelim mi?”

 

“Bizi eğitecek bir koç mu? Kim olabilir ki?”

 

Miria kafasını eğdi.

 

“Bunu bana bırak, bir fikrim var! Yarın onu kiliseye getireceğim”

*****

 

“Ve bu yüzden mi, beni çağırıyorsun?”

 

Yanımda getirdiğim kişi önceki hafta tanıştığım Euva rahibesi, Rania’ydı.

 

Beyaz gömleği ve ceketiyle tam bir barmaid gibi görünüyordu ancak tam donanımlı bir rahibeydi.

 

“Kesinlikle mükemmel bir şekilde dönüşebiliyorsun, huh … gerçekten Motoki misin?”

 

Rania dönüştüğüm çocuğun yanağına dokundu.

 

“Gerçekten benim. Sana gerçek halimi gösterdim, öyle değil mi? Ama bunu Miria’dan gizli kalmak zorunda”

 

“Siz yeniden-doğanlar bir avuç garip veletsiniz … tanrım. Sizi hiç anlamıyorum.”

 

Kafasını kaşıyan Rinia’yı görmezden geldim ve kilisenin kapısını açtım. Ardından Miria’ya seslendim.

 

“Onee-san! Dün bahsettiğim koçu getirdim! Bir Euva rahibesi!”

 

Miria Quira heykelinin önünde diz çökmüş günlük duasını ediyordu. Rania’yı gördü ve şaşırdı.

 

“… Ore ore küçük kuzu, demek dün bahsettiğin koç bir Euva rahibesiydi … ah .. bu neden oluyor?”

 

“Huh? Quira kilisesiyle Euva kilisesi birbirleriyle iyi geçinmiyorlar mı?”

 

Tanrıça Quira ve Euva’nın kardeş olduğunu duymuştum, bu nedenle inananlarının da birbirleriyle iyi geçindiğini düşünmüştüm  yanılıyor muydum?

 

“Ore ore küçük kuzu … nasıl birbirimizle iyi anlaşabiliriz ki? Tanrıça Euva bizim sevgili Leydi Quira’mıza oyunlar oynar ve onu kızdırır … her zaman çok fazla soruna neden olur. Evet, onun inananlarından birinin bu kiliseye adım atmasından mutlu değilim.”

 

Miria’nın alnında bir damar sinirle atmaya başladı.

 

Bu çok kötü, kavga mı edecekler yoksa

 

Ama sonra.

 

“Uuh …”

 

Aniden Rania sendeledi. Kendini iyi hissetmiyormuş gibi gözüküyordu.

 

“İyi misin Rania?”

 

Rania’nın ayakta kalması için ona destek oldum.

 

Miria da hemen yanımıza koştu ve Rania’ya omuzuyla destek oldu.

 

Böyle bir zamanda birbirlerine karşı iyilerdi.

 

“Üzgünüm, biraz sarhoşum da … biraz oturabilir miyim? Bir bardak su alabilir miyim?”

 

“Su mu? Hemen getiriyorum!!”

 

Miria bir bardak su getirmeye gitti.

 

Rania kilisedeki oturaklardan birine oturdu ve Miria’nın su getirmesini bekledi.

 

“Fyuv …. Teşekkürler … um, Miria’ydı değil mi? Zahmet verdiğim için özür dilerim. yardım etmesen yere düşecektim,.  Quira insanları nazikler öyle değil mi?  Bu konuda sizden öğreneceğimiz çok şey var. Ah, sizler harikasınız, gerçekten.”

 

“Ore ore, hiç de bile … Ben sadece doğru olanı yapıyordum … Diğerlerini karşılıksız sevmek Quira inancının bir parçasıdır”

 

“Hayır, sen harikasın. Bu güzel bir fırsat, neden biraz sohbet etmiyoruz? Quira kilisesi ve Euva kilisemiz hakkında”

 

Ardından Miria ve Rania uzun mu uzun bir sohbete başladılar.

 

Onlara bakarken, derinden etkilenmiştim.

 

Miria benden başka biriyle tamamen normal bir şekilde konuşuyordu …!

 

Rania insanları açmak konusunda oldukça iyiydi.

 

Tek bir soru soruyordu ve ardından Miria’nın istediği kadar konuşmasına izin veriyordu.

 

Ardından dinlediğini belli eder şekilde kafasıyla onaylıyor, onu tevfik ediyordu.

 

Ve böylece saatler geçti.

 

“ Tamam, ders bitti.”

 

Rania aniden konuştu ve ayağa kalktı.

 

“Ders mi … ?”

 

Miria kafasını eğdi.

 

“Siz ikiniz benden insanlarla nasıl inanç hakkında konuşabileceğinizi öğrenmek istediniz, değil mi? Demin olan şey tam olarak buydu. Bir insanın evine bir şeyler satmaya yada din konuşmaya gittiğinizde ilk yapmanız gereken ne olursa olsun bir bahane bulup evin içine girmektir. Kimse evinin kapısında bir şey satın almak istemez”

 

Rania devam etti.

 

“Bir kez eve girdikten sonra yapacağınız sonraki şey ev sahibinden biraz içecek veya yiyecek istemek olmalı. Böylece içeceğinizi içene kadar konuşma zamanınız olmasını garantilemiş olacaksınız ve ev sahibi kendini konuşmaya daha hazır hissedecek.. Sonrasında o yada bu şekilde ev sahibini övmelisiniz ki kendilerini iyi hissetsinler. Bu durumda konuşmanın kapıları tamamen açılmış olacak, onları uzun uzun konuşturup kalplerini size açmalarını sağlayın. Bunu yaptığınızda insanları kiliseye çağırmanız ve vaaz vermeniz çok kolay olacak”

 

“Oooh …”

 

Ağzımdan takdir dolu bir ses kaçtı.

 

İnanılmazdı, barmaidden beklendiği gibi, rahibe demek istedim.

 

“……… tsk”

 

Miria hayal kırıklığı içinde dudaklarını ısırdı ve gözlerini yere indirdi.

 

Bir Euva rahibesi tarafından tamamen oyuna getirdiği ve ondan ders aldığı için oldukça utanıyor olmalı.

 

Rania ağzını kulağıma yaklaştırdı ve fısıldadı.

 

“Bana borçlandın. Kiliseye gelip ödeme yapman gerekecek”

 

“Sonra,” dedi göz kırptı ve kiliseden ayrıldı.

 

… yep, o gerçekten harika bir kızdı.

 

İlerde kesinlikle Rania ile sevişeceğim, kararım daha da güçlenmişti.

 

Ama şu anda önceliğim Miria’ydı.

 

“Onee-san, yarın öğrettiği şeyleri deneyelim!”

 

Ona seslendiğimde, Miria kafasını yerden kaldırdı.

 

“… küçük kuzu, ben … bir Euva’cıdan yardım almak beni sinirlendiriyor … ancak bugün, çok eğlendim. İnsanlarla konuşmak beni iyi hissettiriyor. Teşekkürler küçük kuzu, Rania’yı buraya getirdiğin için teşekkürler.”

 

Miria utangaçça gülümsedi.

 

“Onee-san…”

 

Bu iyi bir işaretti.

 

Yalnız Miria bir akranıyla konuşabilmişti. Miria’nın izolasyonu çözülüyordu.

 

Hikayelerde, bir kadının bir kahramanın haremine girmesinin bir nedeni de yalnızlıktan bunalmış olmasıydı.

 

Bir insan ne kadar yalnızsa güçlü bir insanın etkisine girmeye o kadar açık oluyordu.

 

İşte bu yüzden Miria’yı yalnızlığından kurtarmaya çalışıyordum.

 

Aziz kılığına girip onu kınayarak, Miria’nın doğru yaptığına dair katı inancını yumuşatmıştım.

 

Sonra daha fazla insanla iletişime geçmesi için onu inancını yaymaya zorlamıştım.

 

Sadece biraz daha, birazcık daha ve Miria normal bir kıza dönüşecek.

 

Ve son sınanmasından geçtikten sonra ….

 

Miria kesinlikle benim olacaktı.

 

//ÇN:Dört bölümlük Trabzon 3 - 4 Beşiktaş maçı serisinin ilk bölümü.

 

&&Motoki başarılı olabilecek mi?Rahibenin sınaması ne olacak?

 

&&Merak ediyorsanız Takipte kalın:)