Dimensional Sovereign - Bölüm 114: Son Patlama (1)

---

 

 

Düzenleme: LordVioleGrace

 

Kang-jun ve Rainkar hızla Colladikus'u yakaladı.

 

Pahat.

 

Rainkar bir anda yolunu kapattı.

 

“Şimdi, bu yorucu savaşın sona ermesinin zamanı geldi, Colladikus.”

 

Colladikus geri baktı ve kılıcını tutan Kang-jun'ı gördü. Colladikus glardı ve şöyle dedi:

 

“Keuk! Bugün bir karar verdin, ama itaatkar mı olacağımı düşünüyorsun? ”

 

Colladikus Rainkar'a doğru koştu.

 

Kwaang!  Kwa kwa kwa kwang!  Kwarururung!

 

İkisinin etrafındaki boşluk çarpıtıldı.

 

Kang-jun, sahneyi uzaktan izlediğinde korktu.

 

Yaklaşmaya cesaret edemedi.

 

Ancak, çatışan iki kişiyi çok yakından izledi.

 

Aynı zamanda, Kang-jun'un kılıcı her yanıp söndüğünde Colladikus'un sırtında bir kan çizgisi ortaya çıktı.

 

Chwack!  Chwaack!

 

“Kuaaak! Bu ne cüret!"

 

Rainkar'ı geri ittikten sonra, Colladikus Kang-jun'a doğru koştu. Kang-jun'un sırtına saldırmasından öfkelendi.

Kakang!  Kwaang!  Woorururu!  Flaş!

 

Alevler ve şimşeklerle çılgınca saldırdı, ama Kang-jun hepsini sakin bir şekilde engelledi.

 

Karşı saldırı için endişelenmek zorunda değildi, sadece savunmalıydı.

 

Rainkar arkadan dikkat çekmek istedi.

 

Chwack!  Chwaack!

 

Bu kez Rainkar, Kang-jun ve Colladikus kavga ederken açık olanı vururdu.

 

“Artık dayanılmaz bir kullanım değil. Sadece pes et, Colladikus. ”

 

Rainkar'ın ifadesi bu sefil savaşın sona ermesi düşüncesinde çok parlaktı.

 

Ancak, Colladikus bile gözlerini kırpmadı.

 

“Çok saçma piçler!”

 

Vücudu bir anlığına restore edildi.

 

Hwal hwal hwal-

 

Tüm vücudu kırmızı alevlerle kaplıydı ve boyutu beş kat arttı.

 

'Berserk!'

 

Rainkar'ın ifadesi sertleşti. Colladikus onları öldürmek için sağlığını korumaktan vazgeçmişti.

 

“Kyakyakyakyak!”

 

Her yönden çok sayıda kılıç ortaya çıktı.

 

Ateşli kılıçlar Kang-jun ve Rainkar'a doğru kuşlara uçtu.

 

Aynı zamanda, Colladikus çılgına döndü.

 

Kwaang!  Kwa kwa kwa kwang!

 

Daha önce, iki-karşı-bir düello olmuştu, fakat Colladikus'un çağırdığı çok sayıda kılıç, Kang-jun ve Rainkar'ın birçok birlikle savaştığını gösteriyordu.

 

Ancak, Rainkar'ın kılıcından ışık ışınları uzandı ve yanan kılıçları tek tek dağıttı.

 

Bu arada Kang-jun Colladikus ile yüzleşti.

 

Kwaang!  Kukwakwang!  Hwaruru!  Kwajijijik!

 

'Ugh!'

 

Her kılıçları çarpıştığında, büyük bir patlama ve şok dalgası vardı. Sağlıkları azalmaya devam etti.

 

Colladikus bir mesafeden kıkırdadı.

 

"Aptal çoçuk! En başından beri rakibim değildin! ”

 

Colladikus kılıcını kıpkırmızı çekti ve Kang-jun geriye doğru gitti.

 

Sağlığı da düştü.

 

Sağlık: 12013/25550

 

% 50'nin altına düştüğü an, Aşama 5 yeteneği, irade gücü, tetiklendi.

 

[Kaos gücü tüm saldırılarınızda olacak.]

 

[Hasarın büyük ölçüde arttı.]

 

O andan itibaren, gerçek başlangıçtı. Kang-jun'un gözleri parladı.

 

Sağlığı düştüğü için Kang-jun'un hareketleri daha da hızlı oldu. Ayrıca, kılıcı sonsuz derecede güçlüydü.

 

Berserk!

 

Doğru. Kang-jun'un İrade gücü, Colladikus'un çılgın moduna benzerdi.

 

Kwaang!  Kwa kwa kwang!  Chwack!  Chwack!

 

Kang-jun'un kılıcı Colladikus'un vücudunda bir fırtına gibi süpürüldü ve bazı vücut kısımları parçalandı.

 

“Kuaaak! Seni aptal!"

 

Colladikus titriyordu. Bu arada Rainkar, tüm davet edilen kılıçlara dikkat etti ve onlara doğru koştu.

 

"Durdurmak!"

 

Colladikus'un vücudu çok büyük bir ışıkla kaplıydı.

 

Kaaaang!

 

Ancak, Colladikus bir kılıç çağırdı ve Rainkar'ın kılıcını engelledi.

 

Kang-jun ve Rainkar'a sırasıyla iki büyük kırmızı boncuk attı.

 

Kwaang!  Kwaang!

 

“Ugh”

 

"Lanet!"

Kang-jun ve Rainkar devasa patlamayla uzaklara uçtu.

 

“Klater!”

 

Colladikus çığlık attı.

 

Kırmızı alevler yükseldi ve büyük bir kuş oluşturdu.

 

Colladikus'un her zaman sürdüğü gizemli kırmızı yaratıktı.

 

“Aradın mı, Lord?”

 

Kibar bir kadının sesi kuşun ağzından çıktı.

 

Colladikus'un ağzı bükülmüş ve bağırdı,

 

“Son yıkımını emrediyorum. Onları kendi kendini imha ile yok et. ”

 

“......!”

 

Kuşun bedeni titriyordu.

 

Sususu.

 

Sonra alevlerle çevrili bir kadına dönüştü. Kadın, Colladikus'a inanmayan bir ifadeyle baktı.

 

“Ciddi misin? Neden sen…?"

 

“Kapa çeneni ve hızlıca komutları yerine getir, Klater. Sen benim astımsın. Beni ölümünle koru. ”

 

Ateşin kadını olan Klater acı dolu bir ifadeyle titriyordu.

 

“Sadece sana bu kadar değer mi? Bir krizde tüketilebilir… ”

 

Colladikus ona bir gülümseme dolu bir gülümseme verdi.

 

“Ruh kraliçesi, Klater, bana ne zaman başvurduğunuzu bilmediğini biliyorum. Yani, sana ihanet ettiğim gibi yapma. ”

 

"Kapa çeneni. Beni sevdiğini söyledin… ”

 

“Kyakyakyakyak! Böyle bir şeye inanmak. Gerçekten çok safsın. ”

 

“O zaman bir yalan mıydı?”

 

"Tabii ki."

 

“Nasıl böyle yalan söylersin?”

 

Klater acı bir ifadeyle sordu. Colladikus sinik olarak dedi

 

“Gerçekten aptalsın. Bütün ruhlar bu kadar aptalca mı? Sana bir şey sormak istiyorum. Hala ateş ruhu klanının Aquana tarafından tahrip edildiğini düşünüyor musun? ”

 

"Sonra ne?"

 

"Saçmalık! Aquana'nın onunla hiçbir ilgisi yoktu. ”

 

Klater'ın gözleri genişledi.

 

“B-böyle bir şey! O zaman kim? ”

 

"Başka kim var? Yakından düşünün. ”

 

“D-demek istediğin?”

 

“Kukuk! Fark ettin mi? İkiniz arasında kolay bir kama sürmeyi başardı. Bana Aquana'yı verdin. ”

 

"Ah! Çok saçma bir şey… ”

 

“Bu açıdan, Aquana senden daha iyi. Bana asla inanmadı ve sonunda bile boyun eğmedi. Su ruhları senin tarafından yok edilmiş olmasına rağmen seni kandırdığın için seni suçlamadı bile. Kukuk! İkiniz de gerçekten aptalsınız. ”

 

“Ohh! Ne kadar kötü! Sen şeytansın."

 

"Şeytan!"

 

Colladikus'un yüzünde tuhaf bir gülümseme vardı. O omuz silkti ve Klater'a baktı.

 

“Bilmiyor musun? Bu benim için iltifat. ”

 

Ona şeytan demesi, bir insanı insan gibi çağırmak gibiydi. Kötülük yapan bir insanı aramak, şeytan bir insan olarak bir insanı övmek gibidir.

 

“Ruh kraliçesi, Klater, sen benim astımsın. Sözlerimi inkar edemezsin. Şimdi konuşmayı kes ve kendini havaya uçur. ”

 

“......!”

 

Klater'in vücudu titriyordu. Mutlak bir emirdi. Reddedemezdi. O gözyaşı döktü ve ağladı,

 

“Emrini takip edip onlardan kurtulacağım. Lütfen… Korkunç bir şeytansın ama lütfen sözlerimi dinle. ”

 

“Yine de ölecekken sözlerin bir şey ifade ediyor mu?”

 

“Beni biraz sevseydin, lütfen bana son bir iyilik ver.”

 

“......”

 

Colladikus'un yüzü biraz bozuk. Gerçeği söylemek gerekirse, en kötü durum olmasaydı Klater'i terk etmeye istekli olmazdı.

 

Tabii ki, aşkla aynı şey değildi.

 

Başlangıçtan beri bu hisler yoktu.

 

O sadece sahipti.

 

Aynı zamanda çok değerli bir şeyin atılmasına da benziyordu.

 

Onu sonsuza kadar tutmak isteyen Klater'dı.

 

Bu nedenle, onu evlerinden asla kurtaramazdı.

 

Soğukça bağırdı,

 

“Kukuk! Çıldırmayı bırak ve emirleri yerine getir. Seni evimden serbest bırakıyorum, ama yine de son emrimi ölümüne kadar takip etmelisin! ”

 

Daha sonra, otoritesini hanedanının herhangi bir üyesinin komutayı takip etmesi gereken bir efendi olarak kullandı.

 

Hwaruru!

 

Klater'in vücudu alevlerle kaplıydı.

 

Son düzen otomatik olarak kendini imha yeteneğini tetikledi.

 

'Ah…'

 

Klater yüzünde çaresizlik ifadesi vardı.

 

Şimdi, onun isteğinden bağımsız olarak, havaya uçurdu.

 

İstese bile durduramadı.

 

Colladikus bile artık onu durduramadı.

 

“Ben… mecbur olacak ..”

 

Klater başını salladı ve Kang-jun ve Rainkar'a doğru uçtu.

 

Sonra bir sebepten dolayı, Colladikus kaşlarını çattı.

 

'Bu yıkımın gücüdür. Klater'in güç tetikleyicilerinden önce çıkmalıyım.

 

Bu durum kasıtsızdı ama şimdi önemi yoktu.

 

Kang-jun ve Rainkar'a alaycı bir anlatımla koşan Klater'a baktı.

 

'Keuk! İstediğim gibi. Ölmeden önce çıkmalıyım.’

 

Zaten ölü kadar iyiydi, bu yüzden kalmakta hiçbir faydası yoktu. Ruh yöneticileri ölüm anında kitlesel yok oluşa sebep olacaktı.

 

Klater'in Kang-jun ve Rainkar yakınlarında kendi kendini imha ettiğini beklentisiyle izledi.

 

Chu chu chu chu. Hwarururuk!

 

Patlama hemen başladı.

 

Klater, tüm manevi gücünü, patlamayı belirli bir alana hapseden bir engel oluşturmak için tüketti, ancak Colladikus'un o daireye yakalanmayacağının garantisi yoktu.

 

O aşkın değildi.

 

O sadece ölecekti.

 

"Ölürlerse, Dünya Hwanmong'unu kolayca kazanabilirim."

 

Ancak, durum istediği gibi ortaya çıkmadı.

 

Klater'in patlamaya başladığı an, Rainkar bariyerin yarıçapından çıktı.

 

Aynı zamanda, Rainkar Colladikus'a uçtu ve dedi ki,

 

“Ne yaptığını bilmiyorum, ama bugün ölmelisin.”

 

“Ugh, kahretsin!”

 

Colladikus, çılgınca etkilerinden dolayı iyi durumda değildi.

 

Rainkar'a karşı böyle savaşırsa, yenilirdi.

 

Sanırım şu an dünya Hwanmong'u alamayacağım. Rainkar! Sadece bekle. Kesinlikle gelip seni öldüreceğim.

 

Hemen hemen boyuttan çıktı. Rainkar hemen yakalandı.

 

"Nereye gidiyorsun?"

 

Chwack!  Chwack!

 

Colladikus'un vücudundan kan patlaması. Yine de, geri savaşmadan kaçtı.

 

Rainkar'ın ifadesi sertleşti.

 

'Belki bu adam…?'

 

Colladikus'un bu Hwanmong'u terk etmek üzere olduğunu biliyordu.

 

Yani, bu anı kullanmak zorundaydı.

 

'Sadece gitmesine izin vereceğimi düşünüyor mu?'

 

Kang-jun'un tanımlanamayan bir durumda yakalandığını biliyordu.

 

Çok korkutucu bir saldırıydı.

 

Bilinçaltısı ona bir tehlike sinyali gönderdi.

 

Böylece göz açıp kapayınca çıktı ama Kang-jun yoktu.

 

Kang-jun muhtemelen çoktan ölmüştü.

 

'Bu yüzden kaçmasına izin veremem.'

 

Rainkar, Colladikus'un gitmesine izin veremezdi. Onu boyutun uzak köşesine kadar kovaladı.

 

Kaçan Colladikus aniden durdu ve ona baktı.

 

“Kukuk! Bana bu kadar eşlik ettiğin için teşekkür etmeliyim. ”

 

"Ne diyorsun?"

 

“Rainkar! O zaman sonra görüşürüz. O zaman seni gerçekten öldüreceğim. ”

 

Sözlerinin sonunda, Colladikus garip bir parıltıyla kaplıydı.

 

Kwa kwa kwa kwa!

 

O anda çok büyük bir fırtına geldi.

 

Boyutsal güçtü ve Rainkar geri çekildi. Sonra gözleri şokta genişledi.

 

Colladikus dev bir vatoz türü canavarın üstünde ortaya çıktı.

 

'Anomaloria ...! Öyle değil mi?’