Dimensional Sovereign - Bölüm 133: Anomalous Anka Kuşu (2)

---

 

 

Düzenleme: LordVioleGrace

 

Kang-jun aniden sordu,

 

"Bir şeyi merak ediyordum. İkiniz birbirinizle savaş halindesiniz, ama ben bunu göremiyorum.''

 

Shakan ve Keljark beklenmedik bir soruymuş gibi şaşırdılar. Shakan başını salladı ve dedi,

 

"Bir çeşit savaşta olduğumuz doğrudur. Uzun zamandır savaşıyoruz. Ancak, savaş sizin düşündüğünüzden farklı.''

 

"Farklı mı?”

 

''Kolay yoldan anlatmak zorunda kalırsam, sadece bir oyunun tadını çıkarıyoruz.''

 

“Bir oyun mu?”

 

''Üs inşa ettiğimiz ve rakibin üssünü yok ettiğimiz bir oyun. Çok fazla doğrudan kavga etmiyoruz, bu yüzden bir tür dostluğumuz var.”

 

“……!”

 

Kang-jun hayrete düştü. O zaman onlar sadece küçük dünyalar üzerine bir tür toprak oyunundan zevk  mi alıyorlardı?

 

Gerçek zamanlı bir savaş simülasyon oyunu ile aynıydı.

 

'Bu lanet insanlar! Gerçekten korkutucu çünkü hiç mantıklı değil.’

 

Aşkınlığa ulaşan bu insanlar, küçük dünyalarda yaşayanlara karşı böyle bir şaka mı yapıyorlardı?

 

Kang-jun, Aok hapishanesinden serbest bırakıldığında sevgilisi  Aquana'nın umutsuzluğunu hatırladı.

 

Bu kendini Baş Şeytan Kral ilan eden Colladikus tarafından gerçekleştirilmişti, ancak teknik olarak konuşursak, savaşın arkasında iki aşkın vardı.

 

Ruh dünyaları ve İblis dünyaları arasındaki büyük savaş!

 

Kang-jun bunun arkasında büyük bir sebep olduğunu düşünüyordu.

 

Yine de özel bir gerekçe yoktu ve iki aşkın arasındaki bir oyundan ibaretti.

 

Bu ne kadar aptalcaydı?

 

Aquana sadece birçok kurbandan biriydi.

 

Onun dışında, kaç kişi bu oyunun kurbanı olarak ortadan kaybolmuştu?

 

"Kahretsin! İkiniz de hayatta bırakılmaya değmezsiniz.”

 

Kang-jun da aşkın olmasına rağmen, onları yalnız bırakmayı düşünüyordu.

 

Nadir görülen Anomalous Anka Kuşunu elde etmişti, ancak durumu tersine çevirebilecek bir hata riskine giremezdi.

 

Aşkın olmak mutlak bir zafer anlamına gelmiyordu.

 

Şeytan Kral ve Ejderhanın aşkın olana kadar ne kadar eğitildiğini tahmin edemedi.

 

Bu aşkınları öldürmeye istekli değildi.

 

Bununla birlikte, Kang-jun, küçük dünyalarla bir oyun oynadıklarını duyduğu anda onları affedemedi.

 

Oyun binlerce yıl sürdü ve 'dostluk' kelimesini işitince onun öfkesini daha da kızıştırmıştı.

 

Arkadaşlarla yapmak için başka şeyler vardı, peki neden bir savaş?

 

Ölenleri kim serbest bırakacaktı?

 

Cevap onları öldürmekti.

 

Chu chu chu chu.

 

Kang-jun hemen çevreyi kapattı.

 

Bu yeni bir savaş alanıydı.

 

Bu arada, oluşturmak isteyip istemediğini soran bir soru ortaya çıkacaktı. Şimdi, iradesini kullanarak alanı yaratabilirdi.

 

Boyutsal bir alan!

 

Kang-jun kendisi serbest bırakmadığı sürece, kesinlikle kaçamazlardı.

 

Kang-jun'u öldürmedikleri sürece ve Kang-jun ilk önce onları öldürmeye niyetlenmediği sürece gerçekleşmezdi.

 

''Herhangi bir hayatta kalma fikrini aklınızdan çıkarsanız daha iyi olur.''

 

Gözlerinden ürkütücü bir şey çıkmak üzereydi.

 

"B-bekle bir dakika!''

 

Shakan ve Keljark aniden Kang-jun'un oluşturduğu bölgenin içinde kilitli kalınca panikledi.

 

Şimdi, onun tarafından öldürülmek veya savaşıp yine de ölmek arasında seçim yapmak zorundalardı.

 

Bununla birlikte, çoktan Kang-jun'la savaşma niyetleri yoktu. Shakan aceleyle sordu,

 

"Neden bizi öldürmek istiyorsun?”

 

Kang-jun soğukça cevap verdi,

 

"Gerçekten bilmediğin için mi soruyorsun? Bütün boyutsal sistemi herhangi bir gerekçe olmadan savaşa itmek! Ölümleriniz sebebi bu olabilir mi?”

 

Keljark, Kang-jun'a bir şeyden mutsuzmuş gibi baktı.

 

"Bir şeyi yanlış anlıyorsun. Biz asla savaşa dahil olmamıştık. Sadece savaşmak isteyenlerin arkasında kaldık. Sonuçları tahmin etmekten zevk aldığımız doğrudur.”

 

Shakan hemen başını salladı.

 

"Keljark'ın sözleri doğru. Ve onları yanımızda tutmuştuk. Aksi takdirde, daha büyük bir savaş olurdu. Biz olmadan, Pavalia İstasyonu küçük dünyalar arasındaki savaşla mahvolmuş olabilirdi.”

 

Kang-jun sadece homurdandı.

 

“Saçma sapan konuşma. Oyununuz uğruna, küçük dünyaları bir savaşa sürüklediniz, ancak büyük bir savaşı engellediniz. Buna inanmamı mı bekliyorsun?”

 

Keljark başını salladı.

 

"Buna inanmak zorundasın. Bu gerçek.”

 

"Bir bahane arıyorsan, daha makul bir şey olmalıdır. Keljark! Katliamı ve yıkımı seven bir Şeytan Kral, senin gibi, büyük bir savaşı durdurmaya mı çalıştı? Bu hiç mantıklı değil.”

 

Kejlark omuz silkti.

 

''Bir Şeytan Kral iken korkunç şeyler yapardım, ancak Aşkın olduktan sonra, katliam ve yıkım gibi saçma şeyler kayboldu. Aksine, Şeytan krallarının daha büyük kazalara neden olmasını engellemeye çalışıyorum.”

 

"Peki ya Colladikus? Dünya Hwanmong onun yüzünden bir kriz geçirdi.”

 

Keljark daha sonra utanmış gözüktü.

 

''Elimde olmayan birşeydi. Bu yaygın bir vakadır çünkü altımda sadece Colladikus değil birçok şeytan kralım var, ve açıkçası bazı şeytan krallarına göz yumdum.''

 

Temel olarak, Dünya Hwanmong'un bir Şeytan Kralı tarafından yağmalanıp ,yok edilmenin kıyısına getirilmesini umursamadı.

 

"Bu bir bahane mi?”

 

Kang-jun'un ifadesi buz gibi soğuklaştıktan sonra Keljark acı çekti,

 

"Her neyse, bu konuda söyleyecek başka bir şeyim yok. Belli ki benim kötü bir varlık olduğumu düşünüyorsun.”

 

Hemen devam etti,

 

"Ama bundan sonra, Şeytan Krallarının Dünya Hwanmong'a yaklaşmasını iyice önleyeceğim. Sana da Colladikus'u vereceğim, bu öfkeni durdurmak için yeterli mi?”

 

Shakan da konuştu,

 

''Seni tehdit ettiğim doğrudur çünkü Anomalous Anka Kuşuna üzülmüştüm, ama seni gerçekten öldürmek istemedim. Seni korkutmaya çalışıyordum. Bunun için özür dilerim, bu yüzden dövüşü burada durduralım. Açıkçası, başka bir Aşkın görünmesi bizim için çok hoş.”

 

“……”

 

Kang-jun bir süre sessizleşti.

 

Yalan söylediklerine dair bir işaret yoktu. Aşkın olarak, yalan söylemek için bir sebepleri yoktu.

 

Kang-jun onlara baktı ve dedi ki,

 

"İkiniz Savaşı engelleyebilirdiniz. Kurnazca savaş oyununa teşvik ettiniz ve sürekli bahane kullandınız.''

 

Shakan ve Keljark bir an sessiz kaldılar, sonra Shakan ağzını açtı.

 

"Yanış yaptığımı itiraf ediyorum, ama sadece hata yapmadık. Pavalia istasyonu için yaptığımızın yanında hiç kalır.”

 

Keljark Kang-jun'a baktı ve açıkladı.

 

"Shakan'ın dediği gibi. Pavalia istasyonunu uzun zamandır koruyoruz. Bunu anladığında, bizi öldürme fikrin ortadan kalkacaktır.”

 

"Onu yıkımdan mı koruyorsunuz?”

 

Bu da neydi? Keljark başını salladı.

 

"Evet, bu sadece Pavalia istasyonunun Aşkınlarının yapabileceği bir şey.”

 

“Ne?”

 

"Yıkım salonu! Oraya gidersen sözlerimizi anlayabilirsin. “

 

Yıkım salonu da neydi? Shakan, Kang-jun hala merak ederken konuştu.

 

"Lucan! Bizi öldürürsen gelecekte senin için çok zor olacak. Kendin çok zor bir görev yapmak zorunda kalacaksın.”

 

Görev de neydi?

 

Kang-jun başını sallamadan önce bir an sessizleşti. Alanı serbest bıraktı ve şunları söyledi,

 

"O zaman bana rehberlik edin.”

 

"Şimdi iletişim kuruyoruz.”

 

Keljark bir şey çağırdı.

 

Bu bir anomaloria idi!

 

Radius'un sürdüğünden çok daha parlak bir ışık yaydı.

 

"Warp hareketi ile hareket etmeliyiz, bu yüzden arkama geçin.”

 

Anomalous Anka Kuşu boyutsal dünyada en hızlısıydı, ancak warp noktasının nerede olduğunu bilmiyordu.

 

Bu nedenle, Kang-jun Keljark'ın anomaloria'sına tırmandı. Keljark döndü ve Kang-jun'a baktı.

 

''Bunun üstünde başka birinin olduğu ilk sefer. Sıkıca bana tutunduğundan emin ol, yoksa warp sırasında uçup gidebilirsin. Ölmeyeceksin ama tekrar pozisyonunu bulmak yorucu olacak.''

 

“Merak etme.”

 

Kang-jun başını salladı ve arkasından Keljark'a sarıldı. Gizemli bir aroma siyah saçlarından akıyordu, ancak bir kişi gibi hissetmiyordu.

 

Özellikle, Kang-jun hala ona karşı huysuz hissediyordu.

 

Pavalia istasyonu için gerekli görevi kontrol edecekti, ama onu henüz affetmemişti.

 

''Kalk.''

 

Bu arada, Shakan da anomaloria'sını çağırmıştı.

 

Pak!

 

İki anomaloria'nın bedenleri parladı ve ortadan kayboldular.

 

Chwaaaaah!

 

Anomaloria warp'ı uzay hareketi gibi bir yerden bir yere hareket etmiyordu.

 

Işıktan bir tünel boyunca hızlı bir şekilde hareket ediyor gibiydi.

 

Bilim kurgu filmlerindeki warp sahnelerine benziyordu, ancak ihtişam seviyesi farklıydı.

 

Chwaaaaah!

 

'Şaşırtıcı derecede muhteşem.’

 

Kang-jun farklı deneyimden etkilenmişti. Bir şeytan kralının beline sarılmak biraz gülünç hissettirmişti. Hızlandıkça, kollarındaki ağırlık arttı.

 

Chuuuot!

 

Bir süre sonra warp tüneli kayboldu ve Pavalia istasyonu'nun gizli alanlarından biri olan Yıkım salonunda göründüler.

 

Kwaaaah!

 

Kocaman, karanlık bir delik vardı. Kara deliği anımsatan ürkütücü bir görünüme sahipti.

 

'Boyutsal denizde böyle bir şey görmek benzersizdir.’

 

Kang-jun, yıkım salonundan çok tehdit eden bir enerji hissedebiliyordu.

 

Dikkatsizce yaklaşmaması gerektiğini hissettiriyordu.

 

Bilinçaltı ona bir tehlike sinyali gönderdi.

 

‘Garip. Neden karanlık delikten gelen tanıdık bir enerji hissediyorum?’

 

Tuhaf bir şey vardı ama bu nedenle, yaklaşmak için çok tehlikeli bir yerdi.

 

"Kollarını serbest bırakabilirsin, yoksa bana sarılmaya devam etmek mi istiyorsun?’

 

Kang-jun Yıkım Salonundan çok rahatsız olduğundan hala Keljark'a sarıldığını unuttu. Warp sırasında düşmemesi için kollarını sıkmıştı.

 

“Bu! Unuttum.”

 

Kang-jun hızla kollarını bıraktı, başka bir alana gitti ve Yıkım Salonuna baktı.

 

Ancak, o zaman çok garip bir şey oldu.

 

Yıkım salonu aniden dönmeye başladı.

 

Shakan ve Keljark bunu gördüklerinde gerginleştiler.

 

'Bu! Çoktan zamanı geldi mi? Buraya gelmeseydik büyük bir sorun olurdu.”

 

Shakan gümüş bir yay çıkardığı sırada homurdandı.

 

Bu arada, Keljark da her iki elinde siyah kılıç ile yıkım salonuna baktı.

 

"Bu iyi. Lucan'ın doğrudan anlamasına izin verebiliriz.”

 

Ne onları hakkında bu kadar endişelendirdi?

 

Kang-jun envanterinden bir kılıç çıkardı ve yıkım salonunu izledi.