Avlandım, savaştım ve zafere ulaştım.

Bu biraz karmaşık bir duygu. Bu hedefe ulaşmak için çektiğim acı ve ıstırap, önceki hayatımdan hatırlayamadığım bir şey, bu tatmini, bu zaferi de hatırlamıyorum.

Çoğunlukla uyuşmuş hissettiğimi hatırlıyorum.

[Seviye 2 Spineta Lacertos'u yendiniz]

[XP kazandınız]

[Seviye 2'ye ulaştınız, Bir beceri puanı kazandınız]

Gandalf mı? Birden çok konuşkan! İkinci seviyeye ulaşıldı ha? Harika!

Yani bu Kertenkele bir Spineta Lacertos mu? Bu da ne demek oluyor? Bu isim belli belirsiz Latince geliyor mu? Düşününce benim türüm Formika olarak mı listelenmiş? Karınca tutma hobimi hatırlayacak olursam, ağaç karıncalarının Latince adı Formica mı? Buradaki tüm yaratıkların adı Latince mi?

Bu... tuhaf görünüyor.

Şu anda birkaç kişi daha cevaplandığı için bu soruyu bir an için bir kenara koymak zorundayım. Birincisi, burada diğer yaratıkları yendiğimde seviyemi yükseltmek için deneyim kazanabileceğimi artık biliyorum, ikincisi seviye atladığımda yeni bir beceri puanı kazandığımı biliyorum ve üçüncüsü bunun diğer için de geçerli olduğunu öğrendim. yaratıklar burada. Bu yana…. Spineta olayı ikinci seviyedeydi, iki olasılık olduğunu varsayabilirim, ya ikinci seviyede doğdu ya da bir kez seviye atlamayı başardı.

Bunu daha sonra daha derinlemesine düşünmeliyim! Şimdi endişelenmem gereken iki şey daha var, birincisi, koku başka canlıları çeker diye avımı burada açıkta bırakamam ve ikincisi… Açlıktan ölüyorum! Yemek zorundayım!

Daha fazla beklemeden tuzağıma atladım ve Kertenkele'ye yaklaştım. Asidimin bir sonucu olarak yanıklar ve erimiş et, ısırıklarımın ezilmiş uzuvları ve delinme yaralarının yanında görülebilir.

Gerçekten çok acıklı görünüyor.

Üzgünüm Kertenkele, gerçekten üzgünüm, bu kaderi hak etmedin.

Ancak, işlem zaten yapıldığı için şimdi ilk yemeğimi yiyeceğim.

Karıncanın yüzünün alt tarafında bir ağzı olduğunu biliyor muydunuz? Çoğu insan mandibulaların ağız olduğunu ya da ağzın arkalarında olduğunu düşünür, ancak bu böyle değildir, mandibulalar ağız altlarındayken başa bağlı eller gibidir.

bir ısırık alıyorum.

Hmmm, bu lezzet, nasıl anlatabilirim ki?

İğrenç.

Bu ciddi anlamda iğrenç.

Çok aç olmama rağmen kabuğumun sıkıştığını hissediyorum, bu hoş bir yemek değil.

[Yeni bir Biyokütle kaynağı tükettiniz: Spineta Lacertos, bir Biyokütle kazandınız]

[Spineta Lacertos'un temel profilinin kilidi açıldı]

Gandalf'ın sesi! Yıpranmış tonlarından bir kez daha büyülendim, ey harika olan!

Bu kadar hızlı gelişme başımı döndürmeye yetiyor, yemek yerken düşünmek zorunda kalacağım. Görünüşe göre her yeni yaratık türünü avlayabildiğimde bir Biyokütle kazanacağım, ayrıca bir profilin kilidini açabildim mi? Temel bir profil mi? Buna nasıl erişirim?

Daha sonra denemem gerekecek.

Kertenkeleyi bitirebildiğim kadar çabuk bitiriyorum, kendimi oldukça dolu hissediyorum! Midemin, sırtımın eskisinden çok daha büyük şiştiğini söyleyebilirim. Bitirirken başka bir sürprizle karşılaşıyorum:

[Bir Biyokütle kazandınız]

Bir diğeri! Gerçekten de hasatım bu avdan zengin oldu!

Sonunda başarıya ulaştığıma ve böyle bir ödül aldığıma göre artık yapmam gereken tek şey yuvama çekilip bir sonraki hamlemi düşünmek.

Antenlerimi sallamaya devam ederek, havayı hissederek bir kez daha duvara tırmanıyorum, çatıya çıkıyorum ve su birikintisinin üzerinden yuvamın bulunduğu tünele doğru gizlice geri dönüyorum. Bir dizi canavar hala suyun etrafında iletişim kuruyor ama birbirlerini izlemek ve beni tespit edemeyecek kadar odaklanmış durumdalar.

Bu şekilde güvenli yerime dönüyorum.

Biraz güvenli bir yerde saklandım, şimdi durumumu değerlendirmek ve bir sonraki hareketimi planlamak için biraz zaman ayırabilirim.

Tamam, ilk iş durumumu kontrol etmek.

[Durum].

İsim: Anthony

Seviye 2

olabilir: 15

Tokluk: 12

kurnazlık: 25

Will: 18

HP: 30

MP: 0

Beceriler: Kazma seviyesi 3; Asit Atış Seviyesi 2; Kavrama Seviyesi 3; Isırık Seviyesi 3; Gizlilik Seviyesi 3;

Mutasyonlar: Gözler +1

Tür: Yavru Karınca İşçisi (Formika)

Beceri puanları: 1

Biyokütle: 2

Ha ha! İnanılmaz büyümeme bakın! Zor başlangıcıma rağmen hayatta kalmayı başardım, ilk yemeğimi garantiledim, seviye atladım ve becerilerimi geliştirdim. Bu sonuçtan çok gurur duyuyorum.

Her şeye rağmen hayatta kalacağım, bu ruhumun yanan hırsı!

Şimdi çok dikkatli bir karar vermem gerekiyor, harcamam gereken iki Biomass puanı. Seçenekleri dikkatlice değerlendirmem gerekecek ve…

Gözler! Gandalf aşkına gözlerimi +2'ye çevir!

[Gözlerinizi +2'ye yükseltmek ister misiniz? Bu iki Biyokütleye mal olacak]

iiiiiii yapın!

Anında çılgın, açgözlü kaşıntı hissi gözlerimi tüketiyor. Buna ancak pençelerimle toprak duvarları tırmalarken sırtıma çömelerek ve ileri geri yuvarlanarak dayanabilirim. Bu lanet duygudan o kadar nefret ediyorum ki!

Sonunda kaşıntı diniyor ve hemen görme yeteneğimin bir kez daha iyileştiğini söyleyebilirim. Gerçekten de, zavallı karınca görme yetisi ile baş etmek son derece sinir bozucu, insan gözüne alışmak, öyle bulanık bir görüşle başa çıkmak zorunda kalıyor ki, hareketsiz durursa hiçbir canlıyı zar zor görebiliyor.

Etrafıma bir göz attığımda, vizyonumun hala ortalama bir insan kadar iyi olmadığını söyleyebilirim ama şimdi başladığımdan çok daha üstün. Nesneler hala bulanık ama bacağımı yüzümün önünde sallayarak hareket görme yeteneğimin biraz daha iyileştiğini fark edebiliyorum.

Bu hızla gidersem, önceki hayatımda yaptığım gibi görmeden önce +4 görme yetisine sahip olacağımı düşünüyorum. Belki +5 bile. Bir sonraki yükseltme muhtemelen üç Biyokütle alacağından, bunun iki tane olması gerektiğinden, muhtemelen beşinci seviyeyi, dördüncü seviyeyi satın alabilmem uzun zaman alacak.

Bir süreliğine şu anki görme seviyemle baş etmem gerekebilir.

Ancak bu satın alımdan memnunum, bu yükseltme ile keşif ve dövüş yeteneğim geliştirildi ve hayatta kalmak için bir koloninin toplumsal yardımına ihtiyaç duymadan bağımsız bir karınca olarak çalışabilmeye daha da yaklaştım. .

Şimdi yetenek puanımı harcamam gerekiyor. Bir süredir aklımda bir beceri vardı, onu ilk gördüğümden beri. Önceliğim savaş gücünde doğrudan bir artıştan ziyade bilgi toplamak, keşif yapmak ve hayatta kalmak olduğundan, bu beceri benim için son derece önemli olacak.

Tünel duygusu.

Yön duygumu geliştirerek bilgi edinmek için yuvadan daha uzağa gidebileceğim. Ancak burada bir risk var, savaşma ve yiyecek avlama yeteneğimi arttırmayarak daha dezavantajlı bir savaşı riske atacağım. Ancak önce keşif ve araştırma politikamı sürdürmeye devam edeceğim.

Savaşma kapasitemin hala tam bir çöp, sıcak çöp, namlunun dibi pisliği olduğu unutulmamalıdır! Bir dövüş becerisine bir beceri puanı koymak, bu durumu bir anda tersine çevirmeyecek!

Hayatta kalmak birinci, ikinci ve üçüncü önceliktir! Hayatta kalabilmek için bilgi olmalı, çünkü bilgi olmadan yenebileceğim bir av bulmayı ya da olamayacaklarımdan kaçmayı umamam.

Hala bu yer hakkında hiçbir şey bilmiyorum! Garip canavarlar tarafından doldurulan, duvarlardan geçen parlak çizgilere sahip bir tür birbirine bağlı tüneller ağındayım ve inanılmaz bir nedenden dolayı, becerilere, seviye artışlarına ve bir Biyokütle mutasyon sistemine sahip bir oyun benzeri sistem var.

Bu dünya... biraz tuhaf değil mi?

Henüz tek bir kişi ya da herhangi bir kanıt görmedim. Bütün bu yerin canavarların yaşadığı mümkün mü? Yaşanabilir bir yüzey bile var mı? Yoksa bu dünya tamamen yeraltı yaşam formları tarafından mı dolduruluyor?

Hala çok fazla soru var! Bütün bu bilinmezlikler beni çok tedirgin ediyor, durumumu daha net anlamam gerekiyor. Tünel Algısı menzilimi genişletecek, daha fazla menzile girmeme izin verecek ve yine de göreceli olarak güvenli tek yer olan yuvama geri dönmeme izin verecek.

[Tünel Algısı becerisini öğrenmek ister misin? Bu bir beceri puanına mal olacak].

Evet!

Sıcak bir gıdıklama hissi, duşta saçlarımın arasından akan su gibi, daha derinlerde, kafamın içinde, üzerime geliyor. Bir beceri satın alırken aynı zamanda gözlerimi de yükselttiğim için bunu daha önce fark etmemiş olabilirim. Göz mutasyonundan çok daha hoş. Sadece o kaşıntıyı düşünmek bile omurgamdan aşağı bir ürperti  gönderiyor.

Yakında duygu kaybolur, Tunnel Sense öğrenildi. Hemen farklı bir şey hissedemiyorum, umarım etkisini keşfettikçe gösterir.

Şimdi, ilk kez tok bir mideyle biraz dinleneceğim, iyileşeceğim ve sonra cesur yeni sınırları zorlayacağım! Tabii ki gizlilik içindeyken.