Likras ufak tefek çığlıklarla açtı gözlerini. Kaburgasından ve gözlerinden gelen acı kendisini uykuya itmesini diledi ancak  başarılı olamadı. Elbette tek çığlık sesi ondan gelmiyordu, yanında onun gibi yüzlerce sedyede yatan kolları  bacakları kesik ve ya büyük yaralara maruz kalmış kişiler vardı.

Likras gözlerini yanındakilere bakmak için uğraştı ancak tek görebildiği  karanlıktı.''Acaba  karanlık bir mahzende miyim yoksa sadace gözlerim mi yok '' düşünceler içindeyken   gıcırtıya benzeyen bir ses duydu.'' Hmm kalp atışın hızlandığına göre ayılmış gibisin.''

Diğer sedyede yatanlardan  gelen sesler bu garip sesi duyduğunda suskun bir hal aldılar, yutkunmalar ve  kalp atışları fazlaca arttı. Görme organı çalışmadığı için dinleme odağı daha da artan Likras bu sayede hepsini duyamasa da ortamdaki garipliği az çok anlayabilmişti.

Ancak olayın garipliğini anlayabilmesi daha çok korkmasına yol açtı ve sadece yutkunabildi.'' Büyük ihtimal esir kampı tarzı bir yerdeyim eğer bilgi almak istiyorlarsa işkenceye uğrayacağız ancak bir rütbe 5 askerin bilgisi ne olabilir ki neden bende burdayım'' mantık yürütmeye  çalıştığı düşünceleri garip sesle kesildi

''Herkes ayıldığına göre durumunuzu anlatayım, böylece delirmeme olasılığınızı azaltalım. Siz  sakat  esirler olduğunuz için deneylere  uğrayacaksınız. Sakın korkmayın bu şekilde bana bir yarar sağlayabilirsiniz zaten başka şansınız yok çoğunuz sakat mesela sen''Likrası işaret ederek''Gözlerindeki retinaların çizildiği ve gözlerin içindeki kan sinirleri tıkandığı için bir daha göremeyeceksin ek olarak sağ kolun iç kanama geçirmiş  ve sinirlerin ezilmiş ,kaburga  gibi  yerlerinde de an az 5 6 kırık var Kısacası yaşaman bile mucize tabi benim için.''

Likras göremese de bu kişinin suratında garip bir gülümse oluştuğunu hissetti.

Devam etmeden önce herkesin psikolojik olarak durumuna göz attı 

Garip sesli adam ''Elbette hemen başlamayacağız ancak her şeyden önce size bir de umut bahşedeceğim. Eğer psikolojik zihinsel ve bedensel bir sorun yaşamazsanız size ülkenize dönme şansı ve ya para  ya da soyluluk verilmesini sağlayacağım.''

Likras duygu karmaşası içine düşmüştü, tek tesellisi bu konuda yalnız değildi.

Garip ses bilgileri sindirmelerini bekledikten sonra devam etti

''Elbette ben de size yardımcı olacağım tek ihtiyacım bana karşı dürüst olmanız, hatta kurtulma olanağı yüksek olanlara küçük eğitimlerde vereceğim.'' Konuşması bitince duygusuz bir yüzle mahzen tarzı yeri sakince terk etti .

Gittiğinden emin olduktan sonra birisi sakin konuşmaya çalışarak ''Ne  yani bizi böyle mi kandıracaklar sadece deney faresi olmamızı istiyorlar. Ne siktiri boktan iştir bu ''

Çoğu kişi sessiz durmaya çalışırken birisi daha konuşmaya başladı

''Ne yapacağız peki burada kıpırdayamıyoruz bile amına koyayım''

Konuşmalar bu şekilde küfürlü ve sinirli ses tonu ile yükselmeye başlamıştı, bir kaç kişi eğer sorumlu kişi duyar da bir şey yaparsa diye korkudan ses çıkarmasa da çoğu kişi birbiri ile bu stresi atmak için garip sesli adam ve savaşta yaşadıklarına dair yüksek sesle konuşmaya başlamışlardı

Likras kimseyi  göremese de herkesin yüzünde çaresiz bir bakış olduğundan emindi, Kimseyi umursamamaya çalışarak düşüncelere daldı 

'