Kara atların üstündeki siyah cübbeliler adeta havada süzülerek ilerlerken önlerinde ateşe verilmiş bir konvoya şahit oldular ancak hızları azalmadan ateş alanın içinden geçtiklerinde yanan tahtalar üzerinde ağlayan bir bebek en öndekinin durmasına sebep oldu.

Atının eğerini geriye çekip bebeğe doğru yavaş yavaş ilerleyerek atından inmeden bebeği kucağına aldı ve hiçbir şey olmamış gibi yollarına devam ettiler. Bebek soğuk kucağın içinde tüm acısını unuttu, karanlığı benimsedi. Sanki ait olması gereken yer burasıymış gibi.

Dikdörtgen pencerelerden oluşan koni şeklindeki tavanı yerden otuz metreyi aşan yükseklikteydi ve dolunayın tüm ışığını odanın içine akmasını sağlayabiliyordu. Yerde çapı dört metreyi bulan kor ateşin üstündeki çıplak bebek çıt bile çıkarmadan usulca gözleri kapalı yatıyor, kor ateşin başındaki kürsüde duran siyah cübbeli, alnından başına kadar üst üste konmuş, büyükten küçüğe giden kırmızı dört noktalı rahibin mırıldandığı kulağa anlamsız gelen sözcükler resmen cisme dönüşerek bebeğin kulaklarından içeriye girdiler. Her giren şekille bebeğin bedenini saran dövmeler belirmeye, beliren dövemelerse uzayarak bedenin bulunduğu tüm bölgeyi sardı. Bu zaman zarfında bebek sadece kaşlarını hafifçe çatarak başını sağa sola çevirdi, uzuvlarını hareket ettirdi, kısa tombul parmaklarıyla birer köz parçasını tutup sıktı.

Ellerinin parmak uçlarından omuzlarına, aya parmak uçlarından kalçasına kadar ıslak sargılarla sarılması yetmezmiş gibi elleri zincirlere sarılarak kilidin ağzı ellerinin üstündeydi. Daha yetişkin bir erkeğin bacağı kadar boyu olmayan çocuk sadece göğsünü ve cinsel organını örten ucu sarı, siyah ipek üniformasıyla etrafını saran taştan heykelleri her bir hareketiyle parçalıyordu. Bazı saldırıların altından geçiyor, bazılarını ise başka bir düşmana yönlendiriyordu ama asla direkt saldırıyordu.

Bacak boyuna gelmiş, siyah saçları kadar Kara gözlere sahip beyaz tenli çocuk sırtındaki bileklerindeki kalın, silindir kelepçelerle kendi vücut ağırlığında çalışırken bileklerine kadar gelen soğuk su da her saniye daha da yükseliyordu.

Tepesindeki göz kamaştıran ışık yüzünden gözlerini tam açamazken ince parmaklar göz kapaklarını tutup aynı anda ikisini de açtılar ancak ışık yüzünden etrafta siyah siyah lekeler görmesine rağmen göz bebeğine doğru inen aşıyı fark etti. Hiçbir şeye tepki vermeyen bedeni ilk defa bir şeyden kaçınmak istedi fakat kılını dahi kıpırdatamadı. Ve iğne gözüne girince uçsuz bucaksız karanlıkta ilk defa çocuğun çığlıklarıyla doldu, kanlı göz yaşlarıyla ıslandı.

İri omuz başlarına sahip, bir altmış boyunda, bileklerindeki silindir kelepçelerden kurtulmuş ancak kurutulan gözlerinin üstündeki siyah bandaja mahkum bırakılmıştı. Fakat düşük yağ oranına sahip kaslı bedeni oldukça sağlıklı ve güçlü duruyordu. Dizleri üzerine oturmuş; düz, siyah saçlı delikanlı parmak uçlarıyla ellerindeki zincirlere dokunsa da hiçbir şey hissedemiyordu.

Burnundan aldığı nefesi ağzından verip göğsüne dolaşan akımları kollarına aktırarak kilidin iç mekanizmasını enerjiyle doldurdu, doldurdu, doldurdu... Ve kulak çınlatan ani bir tiz patlamayla göğsüne ufak ufak parçalar battı lakin ellerini saran zincirler bayılarak yere serildi.

Geçen birkaç yılda boyu birkaç santim daha uzasa da zar zor bir yetmiş olabilmişti ve göğsündeki soğuk enerjiye nazaran avuç içlerindeki sıcak enerjilerin somutlaşan bir yapısı olduğunu ve bir sınırını hissedemedi. İnce bir gülümseme hayatı boyunca ilk defa yüzüne ilişince ensesinde sıcak bir nefes, tepesinde kudretli bir hırıltı ellerinin titretti. Ve aniden bir şey tarafından yutuldu. Tekrardan bilekleri ve boynu kelepçelendi, gözlerindeki bantlar açıldı. Gene o ince parmaklar göz kapaklarını açsa da bu sefer bir şey göremedi. Çocukken gözüne giren o iğnenin acısı tekrardan zihninde canlandı, o zamanki korku tekrardan yüreğini sardı ancak hiçbir duygu kalbinde taht kuramadı.

Delikanlının gözlerine bir şeyler yerleştirilip tekrardan siyah bandaja sarıldı ve kendisini yine o hiçbir şeyin olmadığı karanlık odada buldu.