Yemekten sonra Oliva, annesi ile yolculuk konusunu konuşmaya başladı. 

Oliva'nın annesi, yolculuk planını istemsizce kabul etmişti ama yollarına başka bir engel çıktı.

Rayomi'ler istedikleri tarihte yola çıkamayacaklarını öğrendiler. Yolculuk için gerekli olan parayı, Rayomi'ye babasından kalan bankadaki para ile karşılayacaklardı. Aynı zamanda araba ve ev de ona kalıyordu. Rayomi'nin parayı ve evi alabilmesi için 18 yaşını doldurmuş olması gerekiyordu.

Ayrıca Rayomi 18 yaşında olmadığı için başında bir ebeveyn olmadan yaşayamazdı. Seyahatlerini 3 hafta sonraya Rayomi'nin doğum gününden sonraya ertelemek zorunda kaldılar.

Bu uzun süreyi iyi değerlendirerek antrenman yapacaklardı. Böylelikle daha fazla tehlikeye atlamadan önce kendilerini geliştirmiş olacaklardı.

Sabah erkenden cenaze işlerini halledip eve döndüler. Rayomi artık ağlamıyordu, üzülüyordu ama yas tutacak vakti yoktu. 

Rayomi bugünden sonra yeniden kendi evine dönecekti. Oliva'nın annesine daha fazla yük olmak istemiyordu.

Birkaç saat evde dinlendikten sonra 4 numara ile çalışacakları yere gittiler.

Rayomi bugün sadece silahını kontrol etme antrenmanı yapacaktı bu yüzden Oliva, 4 numara ile tek başına savaşacaktı. 

4 numara, Oliva'ya pek ilgi duymuyor gibiydi, her fırsatta Rayomi ile ilgileniyor Oliva'ya çok yükleniyordu. Oliva, 4 numaranın Rayomi'ye olan ilgisini fark etmişti.

"Bu kadın, Rayomi'den ne istiyor?"

Bu sorunun cevabını merak ediyordu ama şimdilik görmezden geldi. Antrenman boyunca bu sorularla kafasını doldurursa amacına ulaşamazdı. Ayrıca antrenman sırasında sıkıntı yaratıp Rayomi'nin gelişmesine engel olmak istemiyordu.

Zaman su gibi akıp geçti. Antrenman bittikten sonra hızla eve döndüler. 

Toplantının başlamasına çok az vakit kalmıştı. İçleri tedirginlikle dolmuştu.

"Hepiniz tekrardan hoş geldiniz." 

Bu ses meleğin sesiydi. Rayomi etrafına bakındı ve Oliva'nın numarasının yazdığı alanı bulmaya çalıştı. 

Oliva ile Rayomi'nin arasında sadece bir kişi vardı. Sıralama katılımcı numarasına göreydi ve Rayomi daha yeni anlayabilmişti. 

Melek konuşmaya devam etti.

"Kısa bir süre önce 9 numaralı katılımcımız, 2 numaralı katılımcımız tarafından öldürüldü. Sizleri de bu yüzden buraya topladım. Bundan sonra her ölen katılımcının ardından burada toplanacağız."

Rayomi, 4 numaranın gösterdiği görüntülerin sahte olmadığına en baştan beri inanıyordu ve inandığı gibi gerçek olduğu, meleğin söyledikleri ile ortaya çıkmıştı. Melek bakışlarını Rayomi'ye çevirdi ve konuşmaya devam etti.

"Bir süredir doğan canavarların bazılarının, insanlar alemindeki hareketlerini kısıtlayamıyorum. Normalde canavarlar katılımcılar dışında insanlara saldırmamalı ama son zamanlarda insanlara da saldırmaya başladılar. Nedeni henüz çözülebilmiş değil ama anladığım kadarıyla yok olmaya başladığım için Kutsal Kristali tam olarak yönlendiremiyorum. Beklediğimden daha önce yok olabilirim bu yüzden oyunun temposunu arttıracak bazı değişiklikler yapacağız."

Rayomi öfke dolu bakışlarla meleğe bakıyordu. Onun beceriksizliği yüzünden masum insanlar zarar görüyordu. Babası da buna dahildi.

Rayomi öfkesinden dolayı cümledeki ayrıntıları kaçırmış olsa da Oliva bu hataya düşmedi.

'İnsanların alemi mi? Dünya kaç farklı aleme ayrılıyor ki?'

"Her katılımcı öldükten sonra canavarların güç seviyesi artacaktır." 

"Çoğu katılımcı şehrinden ayrılmayıp kendini güvende tutuyor. Geri kalan ömrüm tahminimce 6 ay, bu süre daha kısa olabilir. Eğer ben ölmeden önce bir kazanan belirlenmezse hepiniz öleceksiniz. Bu yüzden seyahat etmeli ve diğer katılımcıları avlamalısınız."

Rayomi bu yenilikleri çok umursamamıştı, meleğin konuşmasını bitirmesini ve meleğe silahının neden sıkıntı yarattığını sorabilmeyi istiyordu. 

'Tüm katılımcıların önünde silahım bana sorun yaratıyor demem beni hedef olarak göstermez mi? Eğer böyle olursa sıkıntı yaşarız. Sorumu daha sonra birebir görüşmede mi sormalıyım?'

Rayomi bu düşüncelere dalmışken melek konuşmasına devam ediyordu.

"Sadece bir tane bulunan özel bir alet var. Bu alet diğer katılımcıların içinde bulunduğu alanı gösterir ama katılımcının kim olduğunu ve tam olarak nerede durduğunu göstermez. Kısacası bu alet, size diğer katılımcıların bulunduğu alan ile ilgili ufak ipuçları verir."

Oliva hemen konuşmaya başladı. 

"Bu aleti nerede ve nasıl bulacağız?"

"Tamamen şansınıza bağlı. Belirli bir yeri yok, rastgele bir canavarın içinden çıkacaktır."

Melek konuşmasını bitirdikten sonra iki elini birbirine vurdu. Bu hareket toplantının bittiğini işaret ediyordu. Başkalarına konuşma şansı bile verilmemişti.

Sabah olduğunda Rayomi eşyalarını topladı, Oliva ve annesine teşekkürlerini sunup kendi evine doğru yola çıktı. Eve vardığında üvey babasının eşyalarını toplayacak ve evi kendi zevkine göre düzenleyecekti.

***

3 hafta sonra (Rayomi 18 yaşına girdikten bir kaç gün sonra) Inaba okul çıkışı Rayomi ve Oliva'yı takip etme kararı aldı. 

Inaba, Rayomi ve Oliva'nın onu hep ektiğini fark etmişti. Ondan bir şey sakladıklarını düşünüyordu. Rayomi ve Oliva hangara vardıktan sonra Inaba saklanacak bir yer bulup onları izlemeye başladı. 

Antrenmandan önce Oliva, yeni öğrendiği bir büyüyü Rayomi'ye göstermek için asasını eline çağırdı. Üç haftalık yoğun antrenmanlardan sonra tekniklerini geliştirmişti.

4 numara henüz gelmemişti bu yüzden o gelene kadar vakit geçiriyorlardı. Oliva büyüsünü yaptığı sırada Inaba bu beklenmedik görüntüler karşısında şoka girdi. Şaşkınlığını gizleyemediği için istemsizce ses çıkardı.

O sırada hangarın önünden antrenman alanına yürüyen 4 numara, sesi duydu ve sesin geldiği yöne ilerledi. İstenmeyen bir misafir olduğunu anlamıştı.

Inaba karşısında duran iki elinde hançeri olan kadından korktuğu için saklandığı yerden çıkıp Rayomi'ye doğru koşmaya başladı. Bir anda karşınıza yüzünün yarısı siyah maskeyle kaplanmış, ellerinde iki hançer tutan bir kadınla karşılaşırsanız korkmama olasılığınız neredeyse sıfır.

"Rayomiii! Kurtar beni."

"Inaba? Neden buradasın?"

Rayomi şaşkınlık içinde, ona doğru koşan Inaba'ya ve Inaba'yı iki elinde hançerle kovalayan 4 numaraya bakıyordu. 

"Hey 4 numara bekle o bizim arkadaşımız." 

Inaba neredeyse korkudan altına yapacaktı. En yakın arkadaşı elinde uzun bir kılıçla, onu peşinden elinde hançerle kovalayan bir kadından kurtarmıştı. Üstelik Oliva'da büyü yapıyordu. Inaba görmemesi gereken her şeyi görmüştü.

Rayomi, Inaba'nın bu korkmuş vaziyetine daha fazla dayanamadı ve Oliva'yla başlarından geçenleri anlatmaya başladı.

Inaba olayları dinledikçe daha çok korkuyordu. Anlatılanlar, internetten illegal yollarla izlediği animelere benziyordu.

Bir süre sonra sakinleşti ve aklını düzgünce düşünmeye zorladı. Bu karmaşık durumdan kurtulmanın tek yolu akıllıca düşünmekti.

"Sen benim en yakın arkadaşımsın. Eğer yardım edebileceğim bir şeyler olursa lütfen bana söyle." 

Rayomi, Inaba'nın bu kadar çabuk kendine gelmesine şaşırmıştı, sanki her gün başına böyle şeyler geliyormuş gibi bir tavrı vardı.

Rayomi gülümseyerek Inaba'ya döndü. 

"Teşekkürler. Yakında Oliva ile şehirleri dolaşıp diğer katılımcılar ile savaşmaya başlayacağız. Burada önemli bir şeyler olursa bana haber vermeni istiyorum."

"Ne? Neden gidiyorsun? Okul ne olacak? Kendinizi neden daha fazla tehlikeye atıyorsunuz? Oliva gitsin ama Rayomi sen gidip kendini tehlikeye atma."

Oliva çıldırmamak için elinden geleni yapıyordu. 

"Hey budala! Çok konuşuyorsun." 

Rayomi ciddiyetini bozmadan Inaba'ya cevap verdi. 

"Üzgünüm Inaba ama mecburum. Okuldan da ayrılacağız ama merak etme bu oyunu kazanıp geri döneceğim." 

Rayomi yumruğunu havaya kaldırdı ve Inaba'ya doğru uzattı. 

"Bana güven, kesinlikle kazanıp geri döneceğim." 

Inaba'da yumruğunu Rayomi'nin yumruğuna doğru uzattı ve üzgün suratını gülümsemeye zorladı.

"Sana güveniyorum kanka."