‘Hah,’ Herhangi bir şey söylemeye hakkım yoktu. Ve bu, çok uzun bir sürenin ardından ilk defa başıma gelen bir şeydi.

“Şu anda hangi aşamadasın?” Ay, önce benim ardından Balamir’in elindeki sigaraya iğrenme dolu bir bakış atıp önüne döndü.

“Sadece kullanabiliyorum,” dedim.” özümseme aşamasına henüz geçemedim.”

“Geçemedin mi,” Kafa karışıklığı beliren gözleriyle bana bakan Ay,” neden?” dedi.

 Derin bir nefes verdim, elimle bedenimi gösterdim.

“Oh,” diye şaşırmış bir ses çıkardı Ay,” haklısın, senin gibi umursamaz birisi buraya kadar gelebildiği için bile bayağı şanslı olmalı!”

Kaşlarım çatıldı,” Nelerin olup bittiğinden haberin olmadan kesin bir şekilde konuşma!” homurdandım. Adımlarımı hızlandırdım, onlara yetişip yüzlerindeki hem şaşırmış hem de sert ifadeleri görmezden gelip önlerine geçtim.

“Ne oldu, Barlas?” Balamir’in sesi arkadan geldi.

“Acele etmeliyiz!” dedim. Kafamı çevirip,” Birazdan… Sizin bile baş edemeyeceğiniz birilerini gönderebilirler! Onun için hızlanın!”

İkisinin de kaşları çatıldı, hızlanıp bana yetiştiler. Fazla vakit kaybettim, ne olacağını unutmuştum! Bombaların ardından gönderilen kişileri unuttum! Umarım… Huzursuzluk, hissedebiliyordum. Havada ağır bir baskı vardı. Bu, Ay veya Balamir yüzünden değildi. Bu…

Yerimde durdum. Aniden kafamı çevirip ağaçların ötesinde çok uzaklardan yankılanan rüzgârın seslerine kulak verdim.

Wuu! Wuu! Wuu!

Pat! Pat! Pat!

Rüzgârın taşıdığı seslerin arasından toprağa yavaşça değen adım seslerini duyabiliyordum. ‘Kahretsin! Geç kaldım!’ Kanlanmaya başlayan görüşümle Ay ve Balamir’e baktım,” KOŞUN!” çatılı kaşlarını umursamadım, kafamı çevirdiğim gibi tüm gücümle koşmaya başladım.

“Sen…”

TINN!

Ay’ın sesi kulaklarıma ulaşırken tüm varlığımla nefret ettiğim bir ses duydum. ‘Beni ilgilendirmez!’ Etraftaki kaos enerjisini bedenime çekip zamanın yavaşlamasına neden oldum. Çok uzaklardan az önceki adım seslerinin yankılandığı yerden bana doğru gelen bir şey fark ettim. ‘Kahretsin!’ Ayağımı sertçe yere gömüp ileriye atıldığımda kafamın birkaç santim üstünden geçen, etrafa kızıllık ve sonik dalgalanmalar yayan keskin kurşunu gördüm.

Gözlerimin ucuyla arkama bakıp Ay ve Balamir’in benden sadece birkaç metre uzakta olduğunu gördüğümde derin bir nefes çekmeden edemedim. ‘Bunlar…’ Ve aniden beni geçip bulanıklıklar halinde ortadan kayboldular.

“Cesur ol, asker!”

Sertçe çatılan kaşlarımla kafamı salladım, homurdanıp koşmayı kestim. Ağaçların arasından çıkan adama baktım; iki metren uzun ve iri bedenini tamamen kapatan kamuflajı, sırtına asılı keskin nişancı tüfeği ve aldığı yavaş ve sakin nefeslerle ona ölümüne saldırmamak için kendimi çok zor tuttuğum ezeli düşmanlarımdan biri!

Aramızda birkaç metrelik mesafe kalıncaya kadar ağır adımlarla yürüdü. Başka bir yere bakıyordu; az önce kaçan Ay ve Balamir’in gittikleri yöne. Beni umursamıyordu bile! Bedenime çektiğim kaos enerjisinin kontrolünü kaybetmeye başladım. Bu hem öfkem hem de ondan yayılan baskı yüzündendi. Eğer Balamir ve Ay, dönüp bana yardım etmezlerse…

“Oh,” dedi, kaba ve boğuk sesiyle. Kafasını çevirip yüzünü örten kapüşonunun ardından gözüken yeşil gözleriyle bana baktı.” burada kimler varmış, kimler? Hehehe, öldüğünü sanıyordum?”

Sertçe gülüp,” Görüşmeyeli bayağı şişmişsin!?” dedim.

“HMPH!” İleriye bir adım atan adam, daha ne olduğunu anlamadan dibimde belirdi. Bir anda boğazımda beliren eliyle beni kaldırıp yere yapıştırdı.

PAT!

“ÖHHÖÖÖ…” İç organlarımın acıyla büzüştüğünü hissettim. Beni yerden kaldırıp yüzüne yaklaştırdı. Kafasındaki kapüşonu geriye çekip yaralarla kaplı iğrenç yüzünü gösterdi.

“Görüyor musun!?” hırlayarak konuştu.” Bunu sen yapmıştın! Ama sorun yok,” Güldü,” sonuçta artık elimdesin. Yani ödeşebiliriz. Ama bunun, senin için pek rahat bir seans olmayacağından emin olabilirsin!!”

“Heh… Heh… Heh…” Aniden boğazımdaki kanlı tükürüğü toplayıp adamın yüzüne tükürdüm. Zaten iğrenç olan yüzü benim kanlı tükürüğümle çok daha beter bir duruma girdi. Gözlerini refleksle kapatmasından istifade edip yüzünün ortasına kafamı gömdüm.

BANG!

Adam sendeleyerek geri adımlarken onun tutuşundan kurtulduğum gibi yumruğumu geri çektim. Ardından kaos enerjisinden gelen parlaklıklar eşliğinde adamın karnına savurdum.

BANG!