Kumo Desu ga, Nani ka? - Kumo 48: Çatallanan bir… yol?

---

 

Çeviri: Kharsmi Düzenleme: Sapphire 

 

Düz yolda ilerlemeye devam ettim ve sonunda, nihayet ulaştım! Çatallanan bir yol! … ah, yol? 

 

Evet. İnanılmaz derecede geniş bir mağara gözlerimin önümde uzanıyordu. Burada, yol çatallanıyor… er, burada, yol genişliyor… ah, burada, yol yok oluyor…? Benden ne kadar büyük olduğunu tarif etmemi isteseniz, edemezdim, benim karanlığı zorlamadan kesen aşırı-güçlü gece görüşüm bile karşı tarafı göremiyor.

 

Uhhhh… şimdi hangi yoldan gitmeliyim? Dümdüz bir yolu izlerken kaybolmam mümkün değildi, ama bu devasa boşlukta, biraz endişeliyim. Bu biraz… kendini sana rehberlik edecek hiçbir yolun ya da işaretin olmadığı bir çölde bulmak gibi. Bununla nasıl yüzleşirim, onu bile bilmiyorum. Bu çok korkunç.

 

Sürekli yürümene rağmen manzara değişmezse, bir yerden sonra kişinin dev yaylar çizerek başladığın yere geri döndüğünü duymuştum. Elbette, ben bir örümceğim, insan değilim, dolayısıyla bu benim için doğru mu değil mi bilemiyorum. Etrafta kendime nirengi* noktası olarak alabileceğim pek bir şey yok, sadece oraya buraya serpiştirilmiş kayalar ve sütunlar var. Hiçbirinde eşsiz bir şey bulamadım, dolayısıyla hiçbirini kendime nirengi noktası alamam. Etrafta salyangoz-böcekler var, en azından açlıktan ölmeyeceğim kesin, ama eğer kaybolursam bunu fark etmemin hiçbir yolu yok.

 

D.N: Cahiller için not: Nirengi, sözlükteki anlamıyla; belli sayıda noktaların konumunu büyük bir doğrulukla ve kesinlikle saptayabilmek için, bu noktaları tepe olarak kabul edip bulundukları alanı üçgenlere bölme işlemi. (İtiraf ediyorum ben de yeni öğrendim tam anlamını :P) 

 

Pekala, en basit labirent-çözme tekniğini uygulamanın zamanı geldi: duvarı takip etmek. Duvarı hep sağ tarafımda tutarak ilerleyeceğim...

 

Ama, adamım, bu yer devasa. Sadece yatay olarak inanılmaz derecede geniş değil, aynı zamanda aşırı derecede yüksek! Tavana uzanan sütunların uzunluğu yüz metrenin üzerinde. Ne kadarda muazzam bir yükseklik. Hala zindanda sıkışıp kalmış olsam da, artık sıkışmış hissetmiyorum. Bunu nasıl söyleyebilirim… her ne kadar burada kayadan başka bir şey olmasa da, bu mağara doğa ananın görkemini hissettiriyor. Burası, bana aslında ne kadar küçük olduğumu hatırlatıyor.

 

Önceki hayatımda, dünyanın keşfedilmemiş köşelerinden bahseden bir televizyon şovu görmüştüm. Dürüst olmam gerekirse, o görüntülerin hiçbiri beni şimdiki kadar etkilememişti. Ekranda ne kadar güzel görüntüler olursa olsun, en sonunda onlar sadece benimle hiçbir ilgisi olmayan bir dış dünyanın figürleriydi. Ne heyecan ne de merak duyuyordum; sadece ilgisizlik. Açıkçası neden izlediğimi bile bilmiyordum.

 

Ama şimdi, buradayım. Bu içinde yaşadığım dünya. Bu ilgisiz değil. İlgisiz olamam! Etrafımda akıp giden bu çevre, bir insanken asla deneyimlemediğim bir şey. Evim dediğim yuvada sıkışıp kalsaydım, muhtemelen buralara hiç gelemezdim. O ateş-manyağı insana gerçekten teşekkür etmeliyim, beni dış dünyaya çıkmaya zorladığı için.

 

...ah, ama hala ne zaman aklıma gelse sinirleniyorum. Evet, doğru. Böyle bir pisliğe minnettar olmanın bir yolu varmış gibi. Bir dahaki karşılaşmamızda, onu ipliğimle iyice bir saracağım, zindanda tatmin olana kadar sürükledikten sonra Zehirli Dişlerimle işini bitireceğim. 

 

\\ Su uyur, kumo uyumaz arkadaşlar. Lütfen ayağımızı denk alalım :D

 

Hoooof. Bu kurcalamak istemediğim bir kötü anı. Hadi bunları bir kenara bırakalım, ve bir kez daha doğanın görkemine bakıp sakinleşelim.

 

|Bagragrach — SV 14 — (istatistikleri değerlendirme başarısız)

 

Dev bir canavar yavaşça belirdi. Çok yavaş ve tembel gözüküyor, hatta bir parça da aptal gibi… ama ağzı bu izlenimimi anında paramparça etti. Devasa, timsahımsı ağzı sayısız sivri dişle doluydu. Böylesine korkunç bir ağzın maymunumsu bir vücutta olması biraz dengesiz duruyor, ama kesin çok ölümcül bir kombinasyondur.

 

Bu hiç sakinleştirici değilllllll....

 

Evet, bu doğru. Burası bir zindan. Bu doğa değil; bu tehlike. Anlaşıldı mı? Evet.

 

Şimdi hemen karanlığa karışıp buradan kaçmalıyım.

 

Bir şekilde, görülmeden kaçmayı başardım. Aklıma hiç düşünmek istemediğim bir ihtimal geliyor. Ya bu devasa mağara aslında en derin katmansa?

 

Katmanların büyüklüğü hakkında hiçbir fikrim yok, ama beni buraya getiren aşırı uzun tünelin bunun için yeterli olması hiçte mantıksız değil. Öylesi uzun düz bir tünelde, küçücük bir eğim bile olsa, hiçbir şey fark etmeden aşağı ya da yukarı gidebilirim. Bu bir olasılık, değil mi...?

 

Hayır, hayır, hayır. Bu olamaz, değil mi? Bu sadece sıradan devasa bir mağara. Evet. Hatta belki de orta katmanın bir parçasıdır! Aha, bunu tuttum! Burası kesinlikle orta katman! Haha, oh adamım, derinliklerden beklediğimden daha çabuk kurtuldum!

 

|Bagragrach ― SV 8 ― (istatistikleri değerlendirme başarısız)
|Bagragrach ― SV 4 ― (istatistikleri değerlendirme başarısız)
|Bagragrach ― SV 11 ― (istatistikleri değerlendirme başarısız)

 

Adamım, bu elemanlar orta katmanda ne arıyor? Görünmez Adam gibiyim… bekle, hayır, Görünmez Örümc… ah, unut gitsin. Gölgelere daldım ve gizlenerek uzaklaştım.

 

Onlardan baya bir uzaklaştıktan sonra, türlerini daha değerlendirmediğimi hatırladım.

 

|Bagragrach: Dev, deforme bir çeneye sahip bir canavar. Sürü halinde hareket ederler, avlarına topluca saldırırlar.

 

Uh-huh… yani sadece çok güçlü değiller, aynı zamanda sürü halinde avlanıyorlar, hah… onlara karşı gerçekten de hiç şansım yok.

 

Evvvet. Burası hiç de orta katman gibi değil. Böylesi bir zorluk seviyesiyle nasıl olabilir ki zaten? Ugh. Gerçekten ama gerçekten burasının dip katman olmamasını umuyorum..

 

Sonraki Bölümün İsmi: Hey, Değerlendirme Bence Artık OP Oldun.