Kumo Desu ga, Nani ka? - Kumo 56: Yüz Metre Yüksekte Şiddetli Çarpışma (2)

---

 

Çeviri: Kharsmi Düzenleme: Sapphire

 

Maymunlar duvarlardan bana doğru tırmanıyor. İplik Manipülasyonumu kullanarak yapışkan ipliklerden bir çit ördüm ve onların yollarına döşedim. Bu iyi değil. Mana rezervim neredeyse kurudu. Sanırım Zehir Sentezini biraz abarttım. Manam biterse iplikleri kendim döşemem gerekebilir.

 

Başka bir taş gelirken bir kayanın gölgesine sindim. Tırmanmayıp aşağıda kalan maymunlar taş üstüne taş atıyorlar. Vurulsam bile ölümcül bir şekilde yaralanacağımı sanmıyorum ama yine de bu çok can sıkıcı.

 

\\ Bu maymunlar baya zeki bence. Eğer hepsi tırmansaydı bizimki yaklaşmalarını bekleyip aşağı ipliğiyle kayabilirdi. Her ihtimalle karşı bekliyorlar.

 

Maymunların ilki yapışkan ipliklerimle dolu alana girdi. Elbette, hemen takıldı ve daha fazla hareket edemedi. Şimdi öncüleri yakalandı, etrafından dolanmak zorundalar. Biraz zaman kazand… ım?!

 

Bu elemanlar, yakalanmış yoldaşlarını merdiven gibi kullanıyor!! Yapışkan-iplik alanımdan çıkmaları için hala baya mesafe var, ama benim düşündüğümden daha hızlı ilerliyorlar.

 

…Lanet!

 

Tereddüt etmenin zamanı değil. İlk fırlatma ağımı maymunların en yoğun noktaya doğru attım Yakalananları şimdilik görmezden gelebilirim. Çabaladıkça daha çok yapışacaklar, taki hiç hareket edemeyinceye kadar. Yeterince çoğunu yapıştırabilirsem, çok yararlı bir engel elde edebilirim.

 

Zaten duvara yapışmış maymunları görmezden gelmemde bir sakınca yok. Hiçbirinin statları, ağımdan kendi kendilerine kurtulmalarını sağlayacak kadar yüksek değil. Bu sefer, Kesen İpliği kullanarak savaşmayacağım. Şimdiye kadar kendini kanıtlamış stratejimi kullanacağım; maksimum yapışkanlıktaki ipliklerimi kullanarak düşmanımın hareket etmesini engellemek. Bir kere bunu başarırsam, bu şeyleri istediğim zaman öldürebilirim.

 

İkinci ağımı fırlattım. Bir kere daha bir sürü maymunu yakaladım. Üçüncüsünü fırlattığım gibi, aşağıdan bir taş son hız üstüme geldi, reflekslerim sayesinde atlatabildim. Lanet, bu elemanların zamanlaması gerçekten iyi.

 

Üstüne üstlük, fırlatma ağımı öğrenen maymunlar daha dikkatli olmaya başlamıştı. Artık tırmanırken aralarında mesafe bırakıyorlardı. Ne kadar uğraşırsam uğraşayım, tek seferde sadece birini ya da ikisini yakalayabiliyorum. Bu elemanlar büyük ihtimalle şimdiye kadar karşılaştığım en akıllı canavarlar!

 

Bu kadar akıllılarsa, buna değmeyeceğimin de farkında olmalılar! Benim gibi küçük bir örümceği öldürerek ne kazanmayı umuyorlar? Bu maymunlar neye mal olursa olsun bana ulaşmaya çalışıyorlar. Beni yalnız bırakııııın! Ben de tutkulu takibinizi affedeyim. Neden bu tutkuyu daha iyi bir şeye yöneltmiyorsunuz? Mesela, kendinizi s...bilirsiniz. (Bu gönüllü bir biptir.)

 

Böyle saçma şeyler düşünürken bile, iplik üretmeye devam ediyorum. Maymunlar iki tarafa dağılmış olduğundan, onları yakalayabilmek için ipliğimi her yere yaymam gerek. İplik Manipülasyonunu minimum seviyede kullanarak bu işi yapabiliyorum. Böyle bir durumda, manamı bitirmek aşırı derecede tehlikeli olabilir.

 

Yerden yüz metre yüksekte olduğumdan dolayı evimin etrafına barikat örmek bir seçenek değil. İpliğim güçlü olabilir, ama bu alt edilemez olduğu anlamına gelmiyor. Ateşe karşı dayanıksız, ve toprak ejderhası basit bir nefesle bile onu dağıtabiliyor. Çok dirençli olabilir, ama yeterince güç uygularlarsa bu direnci çözmeleri mümkün.

 

Maymunların ipliğimi parçalayabilecek kadar güçlü olduğunu sanmıyorum. Yerde olsaydım, kesinlikle kendimi saklar ve olayı bir kuşatma savaşına çevirirdim. Ama yerde değilim. Diyelim ki hepsi benim evime saldırmaya başladı. Elbette, hepsi yapışıp kalırdı, ama sonrasında evimin hepsinin vücut ağırlığını desteklemesi gerekirdi. Kaç tanesini taşıyabileceğini bilmiyorum ama bir yerden sonra evim sınırına ulaşacak ve daha fazlasını taşıyamayacak hale gelecek, bu olduğunda…

 

Evimin bir temeli yok. Duvarla tavanın arasında sadece ipliklerimin yapışkanlığı sayesinde asılı duruyor. Benim ve kayaların ağırlığı taşıyabiliyor, ama daha ne kadarını daha taşıyabilir hiçbir fikrim yok. Daha öncede evimi güçlendirmeyi ve genişletmeyi düşünmüştüm, ama bunların yerine geçici bir yer yapmaya karar verdim. Eğer genişletmiş olsaydım, evimin taşıma kapasitesi şimdikinin onlarca katı olabilirdi. Şuan uğraştığım şeyi düşünürsek bu yapılacak en iyi şey olabilirdi. Keşke daha sağlam bir şey yapmış olsaydım.

 

Neden diye mi soruyorsun? Çünkü savaşmaya başladığımızdan beri maymunların sayısı azalmadı! İlk başta zehrimle vurulan maymunların ölmemiş olabileceğini düşünmüştüm ama, hayır, duvarın dibine yığılmış bir sürü ceset var. Vurduklarımın tekrar ayağa kalkamadığı çok açık.

 

Aşağıda savaşmaya başladığımız zamandan daha fazla maymun olmasının tek bir açıklaması var. Destek birlik çağırmışlar! Ha ha… bu elemanlar bir yerlerden gelmeye devam ediyor. Başladığımızda, Sanırım elli civarı maymun vardı, ama şimdi rahat iki katı vardır. Üstelik daha fazlası da gelmeye devam ediyor! Bu korkunç; sanki bitiş çizgisi olmayan bir maratondayım.

 

\\ Olaylar ilginçleşiyor :D. Çoğu kişi bizimkinin kurtulduğunu düşünmüştür. 

 

Ne yapmalım? Cidden, ne yapmalıyım? Sadece manam hakkında endişelenmiyorum; kırmızı staminam da bitmek üzere! Bu savaş başladığından beri az ya da çok sürekli iplik ürettim. Staminam biterse, işim biter. Daha fazla iplik üretemem. Sadece bu bile, staminamın bitmesine izin vermemem için yeterli bir sebep.

 

Örümcek topuzu fırlatılmaya hazır. Hedefim: bana en yakın maymun. Fırlattım, vurdu. Güzel! Şimdi yakaladığım canavarı çekme zamanı.

 

İpliğimle çırpınan maymunu sardım, ve sonra Zehirli Dişlerimi sapladım. Bu sırada, bir taş fırlatan maymunlardan biri hedefini vurdu.

 

Ow!! Gerçi HP’m sadece 5 düştü. Düşündüğüm gibi, yüz metre aşağıdan geldiği için gücünün çoğunu kaybetmişti. Beni yaraladı, ama Acı umursamazlığı ve Acı Toleransı sağ olsun, bunu görmezden gelebiliyorum.

 

Zehrim maymunu yavaşça öldürdü. Sonra, yemeye başladım!

 

Bu zamana karşı bir yarış. Bu şeyi hemen bitirip, savaşa geri dönmeme lazım. Duvardaki maymunlar hala yapışkan ağımla mücadele ediyor. Bir çoğunun ağımdan kurtulma umudu kalmamış, ama bu lehime olan bir durum değil, bedenlerden yaptıkları köprü neredeyse bitmek üzere. Git gide bana yaklaşıyorlar. Staminamı geri kazanırsam, bir raund daha savaşabilirim, tek şansım buymuş gibi düşünmem gerek. Dolayısıyla yemeğimi hemen bitirmem lazım, boşa harcayacak bir dakikam bile yok!

 

NnngHAAA!

 

Bitti! Maymunların öldürme isteği artmış gibi hissediyorum nedense, ama artık benim sıram! Ben sizi yiyecek olanım! Sizin gibilerin beni yemesine izin vermeyeceğim!

 

\\ Geldikleri gibi yenirler -Kumoko :D

 

\\ Bu bölüm dün gelecekti. Kusura bakmayın. :( Savaş daha yeni başladı takipte kalın. :)

 

Sonraki Bölümün İsmi: Yüz Metre Yüksekte Şiddetli Çarpışma (3)