Legendary Moonlight Sculptor - Lms 6.5 - Karichwi Koşuyor!

---

 

Çeviri: Şamil Çevik Düzenleme: Kharsmi

 

Cennet Krallığı'nın başkenti, Aren şehrinde bir bar.

 

Volk pasaklı bir vaziyette içeride dikiliyordu. Girişte ücretleri toplayan ve sorular soran bir çalışan vardı.

 

"Sebebi ziyaretiniz?"

"İstirahat."

"5 bakır. Konforlu bir istirahat için."

 

Buranın atmosferi sıradan bir bardan farklıydı. Başka bir barda çalışanların müşterilere kibarca muamele etmesi birincil önemdedir. Volk derme çatma ve tenha barda etrafa göz gezdirip bir yere oturdu. Standart içeceği meyve suyuydu. Diğer insanlar 5 bakırlık bir meyve suyu içen birinin bir acemi olduğunu düşünebilirdi. Ama Volk 367 seviye kadar yüksek, oldukça yüksek seviyeli bir kullanıcıydı.

 

Volk yalnız değildi.

 

Bu bardaki kullanıcıların seviyeleri ortalama 300'ün üstündeydi. Sıralamaya giren loncaların bile 300'ün üstünde pek fazla adamı yoktu, bu gerçekten nadir görülebilecek bir manzaraydı.

 

Karanlık oyuncular Birleşik Krallıklardaki bu barı özelleştirmişlerdi. Karanlık oyuncuların mola vermek için kullandığı bir bar.

 

Jjook. (bana sormayın, bir isme benziyor.)

//Parantez ingilizceye çevirenin notuydu ben gidişattan hüpleterek içtiğini farz ediyorum.

 

Volk değerli içeceğini azar azar içti.

//hemen bitmesin diye ağzını kısmış o yüzden de jjook jjook diye sesler çıkıyor içerken. çünkü o bir karanlık oyuncu. ya da tüm bunlar hayal gücüm, tek bi jjook için bu kadar uzun yorum yazmamalıydım.

 

Tatlı bir tadı vardı. Sıklıkla söylenir ki gerçek bir lezzet yorgunluğu vücudundan tamamen söküp atabilir. Eğer önüne yiyecek ve içecek konulmuşsa, azar azar yiyip içmelisin. Karanlık oyuncular kendi paralarına dikkat eden oyunculardır, bu yüzden tek bir sikkeyi bile dikkatsizce israf etmezler.

 

Karanlık Oyuncular seviyelerini yükseltirken israf etmemeye dikkat ederler. Ama, durumlarının her zaman iyi olmadığı söylenir.

"Barang süvarileri isyan ordusuna katıldı."

"Roam kasabası canavar saldırılarına karşı paralı askerler arıyor."

 

Barda Karanlık Oyuncular sık sık son havadisleri birbirleriyle paylaşırdı.

"Burada bir anlaşma var. Birine 109'uncu kanlı sunağa rehberlik edilecek, ödeme 3000 altın. Denemek ister misin?"

"Sayı?"

 

"Bu beşi 190 seviyeyi yakın zamanda geçtiler."

 

"Sana 5000 altından fazla vereceğim, bunu bir düşün."

 

Bar anlaşmaların yapıldığı yer rolünü üstleniyordu.

 

İnsanların Karanlık Oyuncularla iletişim kurmaları için özel bir yerdi. Şartlara bağlı olarak Karanlık Oyuncular anlaşmayı kabul veya reddedebilirlerdi.

 

Bu tüm Versailles kıtasını kapsayan yer altı ticaretiydi!

 

Hararetli zamanlardaydık; Kraliyet Yolu tüm dünyada keyifle oynanan bir oyun haline gelmişti. Karanlık Oyuncuların sayısı 20 milyonu aşmıştı. Kum taneleri gibi dağılmışlardı, Karanlık oyuncular yalnız paranın ve eşyaların olduğu yerde gözükürlerdi. Ayrı ama dağınık davranışlar, sadece güç bakımından bakımından herhangi bir yerle karşılaştırılabildiği kadar.

'Burası hiç değişmemiş.'

 

Volk rahat rahat dinleniyordu.

 

Bir ara güzel geçmişini hatırladı. Aşık olduğu kadını. Oyuna onun uğruna başlamıştı. Onunla sayısız savaşa girmişlerdi. Eğer ona olan sevgisini ona duyuramasaydı yaşamaya devam edemezdi.

 

Sonra nihayet o gün aşkını itiraf etmişti!

 

Rosenheim Kralıığı'nda karşılaştığı bir oymacıya onun için bir çiçek buketi yapmasını rica etmişti. Gür ahşap buket görevini yapmış; Volk ve o kadın kısa zamanda evlenmişlerdi.

 

Bu noktadan sonra güzel bir hayatı olmuştu.

Kraliyet Yolunda bir yılı aşkın zamandır o kadın tarafından etkilenmişti. Aslında bu işi gerçek hayatta yapmak istemişti ama meşguliyetten fırsat olmamıştı. Çalışırken ve yeni işiyle, dayanılmazdı!

 

Aslında ancak Kraliyet Yolu sayesinde bir çift olabilmişlerdi.

"Balım, çok para kazandım."

"Bir sürü eşya elde ettim, gel bak!"

"Sen de!"

 

Tam anlamıyla Karanlık Oyuncu çift doğmuştu.

 

Eşi rahiplerden aldığı görevleri tamamlamakla fazlasıyla meşguldü ve Volk da yalnız dolaşıp avlanıyordu.

"Affedersiniz, göreviniz ve seviyeniz ne acaba?"

 

Volk bir Karanlık Oyuncu olarak yalnız başına otururken yanına birkaç kişi geldi.

 

Gruba dahil olması için ödeme yapıyorlardı!

 

Yalnız avlanmak tehlikeli olabilirdi, bu yüzden insanlar bazen buraya gruplarına bir yoldaş aramak için de gelirlerdi. Tabii ki görev ve ganimetin paylaşımı konusunda en baştan net olmalıydınız. Bir karanlık oyuncu olarak eğer pazarlıkta söz verdiğin görevi yerine getiremezsen veya sebepsizce açgözlülük yapmaya kalkarsan, Birleşik Krallıklar'da bir raporun tutulurdu. En kötü durumda ise kovulup tüm diğer karanlık oyuncuları karşında bulabilirdin.

 

Volk yumuşak bir gülümsemeyle cevap verdi.

"Uzaklardan henüz geldim; şimdilik yalnız kalmak istiyorum."

"Oh, pekala."

 

Bir ikisi ayrılırlarken özürlerini sundular.

 

Bu bar karanlık oyuncular için tek sığınaktı. Huzur içinde dinlenebileceğin bir yer. Tabi başkalarının istirahatine engel olmamak gibi kurallar da mevcuttu.

 

RATTLE.

 

Volk bir süredir orada dinleniyordu, barın kapısı sonuna kadar açıldı. Tek bir kişiydi. Bir karanlık oyuncuydu. Yazısız bir kuraldan dolayı onları ne giydiklerine bakarak ayırt etmek mümkündü. Karanlık oyuncular için efektiflik çok önemliydi ve aynı zamanda pahalı ekipmanlar giyip dikkat çekmek istemezlerdi.

"Sebebi ziyaretiniz?"

"Gizli."

"....."

 

Bazen böyleleri de çıkardı.

 

Eğer hareketlerin her şeyi belli ediyorsa bu dünyada sırların ne anlamı var ki? Bir çok masaya uğrayıp karanlık oyuncularda fısıldaştı.(PM/whisper)

 

Bazı karanlık oyuncular derhal kafalarını salladılar. Bazıları bir şans verip dinlediler, ama birkaç kelime sonra onlar da kafalarını salladılar.

 

Reddedenlerin tavırlarında herhangi bir memnuniyetsizlik sezilmiyordu. Aslında 5 kişinin ifadelerinde genç adama saygılı gözlerle baktıklarına dair izler vardı.

'Burada ne yapıyorsun?'

 

Adam sakince gelip Volk'un masasına oturdu.

 

"A seviye bir görevle ilgilenir miydin?"

"....."

 

Volk bir süre sessiz kaldı.

 

A seviye bir görevin ortaya çıkması olabilecek en iyi şey değildi. Karanlık oyuncuların onu neden reddettiğini anlamaya başlamıştı.

 

"Ne iyi ne de kötü değil, zor olacak olmalı."

"Loncam adına buradayım. Eksik olan bazı roller için paralı asker topluyoruz."

"Hangi lonca?"

"Kızıl Kanatlar" (Crimson Wings)

 

Lonca tüm kıtada 10'uncu sıradaydı. Aynı loncanın ana kıtada 7 kalesi mevcuttu.

 

'Demek öyle, o zaman ilginç şeyler olacak demektir.'

 

Bunlar Volk'un ilgisini çekmişti.

 

Gerçekten yalnız başına avlanmaktan yorulmuştu.

"Seviye sınırı?"

"350 üstü veya öyle bir şey."

"....."

"Yalnızca kalifiye adamlar lazım, ama önce şartları konuşalım mı?"

 

"Öyle olmalı."

"Peki, bu biraz keyfini yerine getirir. Minimum ücret 20,000 altın. Eğer ölürseniz tazminatınız 50,000 altın olacak. Harabelerin keşfi için, eğer görev 20 günü aşarsa, her fazladan gün için 2,000 altın."

 

"Şartlar oldukça iyi..."

"Ancak harabelerde elde edilecek her eşya bizim hakkımız olacak. Gördüğün gibi gelişmeler ve tüm ihtiyaçlar bizim tarafımızdan karşılanacak, bu yüzden bu isteğiniz sorgulanabilir olmamalı. Aynı zamanda grubun can güvenliğinden biz sorumluyuz."

 

Yani özetlemek gerekirse, anlaşılan ölmeyi, kalmayı veya ne kadar harcadıklarını umursamıyorlar.

 

"Akrep Kral'ın harabeleri..."

 

Macera veya ödül, Volk içindeki dürtüler sonucu katılmaya karar verdi.

//Kötü haber az önce Jjook! sesi çıkararak su içmeye çalışırken anama yakalandım. Japon şeylerini izlemekten psikolojimin bozulduğunu düşünüyor :/

(D.N: :D)

 

***

 

Pale ve Maylon!

 

Ayrılmaz bir çift olmuşlardı.

 

"Hayati noktayı vur!"

 

Oklar canavarın kalbine ve ağzının üstüne aynı zamanda hedefleniyordu!

 

Okçuların hassas noktalara yaptıkları saldırıyı Irene kutsal büyüsüyle takip etti.

"Kutsal ışık, kötülüğün bu dünyada yarattığı izdihamı düzelt. Kutsal Körlük!"

 

Irene'in ellerinden çıkan parlak beyaz ışık canavarın gözlerine yansıdı. Aslında kutsal büyü vahşi bir bağımlılıktı. Canavarların görüş alanlarını parlak ışıkla blokluyordu. Ve doğal olarak kör biri doğru düzgün hareket edemezdi.

"Kueek!"

 

İki ayağının üzerinde yürüyen canavar acı çektiğinden iribaş gibi çırpınıyordu.

 

Kutsal Körlük aynı zamanda biraz hasar da veriyordu. Kontrol büyüsü olduğundan hasarı azdı ama mana ihtiyacı da düşük olduğundan hele kötü yönelimli canavarlara karşı bir hayli kullanışlıydı.

 

Bu yeteneği, 200'ü geçip mesleğini rahibe olarak değiştirdiği zaman elde etmişti.

"Tereddüt etmeden, parlak bir alev gibi yak ve geriye külden başka hiçbir şey bırakma. Alev Sahası!"

 

Romuna çok korkulasıydı. Alan etkili ateş büyüleri! Yeraltı gölünde az da olsa canavarların su element özellikleri vardı. Bu yüzden maruz kaldıkları bu büyüye karşı zayıftılar. Vücutlarında kuruyup giden su çok hasar almalarına sebep oluyordu. Ateş büyülerinde uzmanlaşmış biri olan Romuna için su özellikli canavarlarla dolu bir göl, cennet gibi bir avlanma yeriydi.

 

"Demir yumruklarımın tadına bakın!"

(D.N: Aklıma Power Rangers geldi. Onlarda böyle birbiri ardına yeteneklerini gösterirlerdi :))

 

Nihayet Surka bir keşiş olarak düşlediği gibi bir yetenek öğrenebilmişti.

 

Mananı biriktirerek güçlü yumruklar atmanı sağlayan bir yetenek!

 

Çok mana harcamasalar da okçular düşmanı uzak tutmasa iyi hasar veremezdi.

 

Zephyr, Hwaryeong ve Mapan!

 

Hepsi grupta hoş karşılanıp benimsenmişti.

 

Irene, Romune, Surka ve Maylon, hepsi öldürme gücüne sahip oyunculardı.

 

Av sırasında yeni canavarların çıkmasını beklerken dinlenmekten başka yapılacak pek bir şey yoktu.

 

Kadınların konuşmaları.

"Dün sunduğum hikaye mi?"

 

Yakın zamandaki değişiklikler.

 

Maylon'un sunduğu hikaye 3 saatini almıştı. Gerçek yayın süresi sadece 1 saatti ama hazırlık, ayarlamalar ve diğer sunucularla konuşma gibi süreçler mevcuttu.

 

Ama bu kadar değil daha başlamadık bile.

"Bunun dışında zamanımın bir kısmını gönüllü işlere ayırıyorum."

"Bizim okulda..."

 

Romuna ve Irene, ikisi de üniversite öğrencisiydiler ve kendi hikayeleri, kulüpler ve diğer konular hakkında birbirlerine bir şeyler anlatıyorlardı. Devamsızlık yüzünden ayrılmak zorunda kalana kadar ancak 1 yıl üniversitede kalabilmişlerdi ama tartışmaların sonu yoktu. Surka liseliydi ve okuma, figür biriktirme, moda gibi çeşitli hobileri vardı. Doğal olarak Hwaryeong da muhabbetlerine hemencecik uyum sağlamıştı. Dünya seyahatlerinden edindiği tecrübe sayesinde  tartışmaya yön veren kişi olmuştu; Milan, Viyana, Roma, Londra ve New York gibi şehirleri ziyaret etme imkanı bulmuştu.

 

5 kadın kendilerini yoğun sohbete kaptırırken tam bir uyum sağlamışlardı.

 

Düşmanların etrafında dans eden Hwaryeong saldırabilirdi. Sonra, Zephyr ön safta durup canavarlarla dövüşüyordu. Bir balıkçının yüksek canı savunma için çok elverişliydi. Grubu bir savaşçı gibi korumakla tank rolünü Zephyr üstlenmişti.

 

Zephyr en zor işi üstlenmişti!

 

Yüksek canıyla tüm düşmanların öfkelerini üzerine çekmek zorundaydı.

"Zephyr gerçekten güven verici."

"Balıkçıların dövüşebileceklerini hiç hayal etmezdim."

"İtiraf etmek gerekirse, balıkçıların ezik olacaklarını düşünüyordum, bu çok absürt!"

 

Yağ çekerek destek olmaya çalışan takım arkadaşları!

 

İlk başlarda hepsi böyle şeyler yapmayan dürüst çocuklardı. Ama bir kez Weed'le tanışınca hepsi değişmişti. İltifat ve yağcılık! Weed'den öğrendikleri bu teknik yine işe yarıyordu. Diğer bir deyişle, bu dünyada hayatta kalmanın yolunu öğrenmişlerdi.

(D.N: Weedizm :D)

 

Her şeyin ortasında, Mapan'ın varlığı her zaman zayıftı. Savaşlar sırasında orada olup olmadığını fark etmek güçtü. Ama bir kez savaş bitince ganimeti hesaplamak için çıkıverirdi. Geomchilerin ve arkadaşlarının ganimetlerini işletmeye başlayınca büyük bir tüccar olarak yeniden doğmuştu.

 

***

 

Karanlık Elf Kalesi.

Weed Karanlık Elfler ve Orklar üzerindeki etkinliğini yeniden sağlamalıydı.

 

Liderliği!

 

Eğer temassız kalırsanız, bir ordu üzerindeki etkinliğiniz zamanla düşerdi. Geçici olsa da Weed Ölümsüzler Ordusu'na karşı Orklar ve Elflere kumandanlık etmek zorundaydı. Bir yandan da Weed'in liderlik puanları dengi bulunamayacak kadar yüksekti.

"HEPİNİZ! DERHAL! ÇALIŞMAK! YERİNE! ETRAFTA! OYALANMAYI! KESİN!"

 

*Kükreme yeteneğini kullandınız.*

*Menzildeki birliklerin morali %200 yükseldi.*

*Sersemlik durumları temizlendi.*

*Liderlik puanınız 5 dakika için %205 arttı.*

 

"Chwiik! Hadi yapalım."

"Yapılması gereken işler var. Chiwichwiik!"

 

Bazıları önüne dönüp oyalanmaya devam etseler de birliğin tamamına yakını yerinden kalkıp taş taşıyıp duvar örmeye devam ettiler.

 

Liderlik statına ek olarak, seni ne kadar dinledikleri gibi şeyler de hafifçe de olsa genel sonuca etki ediyordu. Orklar öne çıkan kararlılığını seviyorlardı. Doğuştan kavgacı orklar hiçbir kavgadan kaçmadığı için Weed'i takip ediyorlardı. Weed'in dövüş ruhu Orkları etkilemeye yeterliydi. Ama söz konusu Karanlık Elfler olunca, onlar daha zorluydu, daha fazla ayrıntıyı önemsiyorlardı, bilgelik ve doğaya yakınlık, çekicilik ve sanat onları etkileyen temel faktörlerdi.

"Bize hükmediyor ama doğayı etkili bir yoldan anlayacak veya bilecek kadar zeki değil. Sadece bir insan."

"Düşen yaprakların hikayesini biliyor musun? Sanatçı ruhunu görebiliyorum, bu yüzden emirlerini takip edeceğim."

 

Aşçılık, bitki uzmanlığı ve doğa ile ilgili diğer şeylerde belli bir seviyenin üstünde olmak. Yüksek sanat statı sağ olsun, bunun etkisi Karanlık Elfleri kontrol etmesine müsaade ediyordu. Karanlık Elfler büyülü tuzaklar oluşturabiliyor ve büyüyle kalenin etrafında ağaçlar büyütebiliyorlardı. Tüm araziye yayılan dallar, budaklar ve iri ağaç gövdeleri. Ağaçlarla birlikte dikenli sarmaşıklar. Ağaçlar doğal bir sur daha oluşturuyorlardı. Bodur meyve ağaçları küme kümeydi. Aşırı sayıları olan Orkları doyurmak için bu meyveler iyi bir yoldu.

 

Vampir Tori aktif olarak Ölü Şövalye Van Hawk'a büyük kütükleri taşımasında yardımcı oluyordu. Bu patron sınıfı canavarlar. Kendi türüne hükmetme gücü olanlar. Tori mağlup olduğu zaman yok olan ailesini yeniden diriltmişti. Ölü Şövalye Van Hawk da ölü şövalye birliğini büyütmek için daha fazla adam toplamıştı.

 

Göze göz dişe diş!

 

Burada kendine ait ölümsüz ordusunu yönetiyordu.

 

Ölümsüzler Ordusu'na karşı olan savaş için sıkı çalışıyorlardı. Weed Orkların yığdığı taş kulenin yanına gitti. Bıçağını çıkarıp yontmaya başladı.

 

Bir Karanlık Elf!

 

Karanlık Elflerin uçuşan ruhlarından birinin şeklini oluşturmaya başladı. Aklına birden gelmiş, Orkları yakıp kül eden ateş elementiyle Karanlık Elfin etrafını sarmıştı.

 

Weed'in cesur ve kaba dokunuşları.

 

Heykel tamamlanmış ve Karanlık Elfler bir bir etrafından toplanmaya başlamışlardı.

"Yapmaya çalıştığı şey bir heykelmiş."

"İnsanların bizi sevmediğini sanırdım ama bizim için bir heykel yapmış."

 

Ttring!

--------------------------------

Bir başyapıt! Karanlık Elf Irkı Heykelini tamamladınız!

Bunu bir ustanın eseri olarak tanımlamak yetersiz kalır!

Yabanıl savaş sever Karanlık Elfler zaman zaman dış dünyayı varlıklarından haberdar ederler. Bu agresif ruhlu serserileri sıradan elflerle karşılaştır.

Sanatsal Değer: 120

Etkileri:

Karanlık Elflerin can ve mana yenilenmeleri gün boyu %3 arttı.

Hareket hızı %25 arttı.

Ek olarak Koşarken %5 daha hızlılar.

Güç %10 azaldı.

Çeviklik %20 arttı.

Zeka %10 arttı.

Bilgelik %10 arttı.

Elf gözcülerinin görüş menzilleri 1.5 kat ve yetenekleri 1 seviye arttı.

Etkileri diğer heykellerin etkileriyle birleşmez.

Şu ana kadar tamamlanan başyapıt sayısı: 7

--------------------------------

 

*Oymacılık yeteneğin gelişti.*

*Şöhret 41 arttı.*

*Dayanıklılık 1 arttı.*

*Zeka 1 arttı.*

*Sabır 3 arttı.*

 

Artık yaptığı heykeller kolayca başyapıt seviyesine çıkıyordu ama statları eskisi kadar iyi artmıyordu. Artık stat artışı için heykellerin kaliteli olması gerekiyordu. Artık bir başyapıt pek şöhret kazandırmıyordu. Eğer bir heykel yaparken sınırlarını aşıp ilgiyle üzerine düşersen statların artabilirdi. Sabır ve dayanıklılık statları günler ve geceler süren heykellerde hala büyüyordu. Ama günlük yaptığı daha basit heykeller bir artış sağlamıyordu. Yine de bir heykeltıraşın sabır ve dayanıklılığını artırabilmesi bir ayrıcalıktı.

"Kontrol et, Oymacılık yeteneği!"

 

Orta düzey 9. seviye oymacılık (%28): Oyabilmeni sağlar.

 

Güzel heykeller iyi fiyattan satılabilir. Kadınlardan bir iyilik istemek için iyi bir yoldur.

 

Oymacılığı Orta Düzey 9. seviyeye ulaşalı epey zaman olmuştu. Bir süredir görev ve savaşlara odaklanmıştı. Uzun zamandır Orklarla birlikte olduğundan heykel konusundaki üretkenliği hiçe yakındı.

 

"Tamamdır. Sanırım birkaç heykel daha yapmam gerekecek."

 

Buna ek olarak daha önce yaptığı Ork heykeli de vardı. Elinde palasıyla vahşi görünümlü Ork. O başyapıtı da onu cesaretlendirmiş ve kararlılığını artırmıştı. Başarısız olmaktan son anda kurtulmuş bir heykeldi ama yine de başarılıydı.

 

***

 

KMC Medya Müdürü Kang, hayli hüsrana uğramış gözüküyordu.

 

Şöhret Listesindeki video yayınlanalı 3 gün olmuştu!

"Bu anlaşmayı yapmamız lazım, buna ihtiyacımız var..."

 

Sadece bugün sabahtan beri videoyu yükleyen mail adresine 5 teklif kontratı göndermişti. Açıkça KMC Medya'yı temsilen göndermişti. Görevin ve gelecek savaşın yayın haklarını istiyorlardı. Ama hala bir cevap alamamışlardı.

 

"Acaba maillerimiz ulaşmadı mı? İstemiyorsan da en azından hayır diye bir cevap gönder. Lanet olsun!"

 

Yönetici Kang  öfkeli ve çökmüş haldeydi.

 

Unicorn gizlilik konusunda çok katıydı, yayın istasyonlarına iletişim veya adres bilgilerini asla vermezdi. Tek seçenek göremediğiniz bir adrese mail atmaktı.

"Kraliyet Yolunda verilen zaman... görev başladığından beri.... anlaşmayı yapmak için dört günümüz kaldı..."

 

Zaman kısıtlı olduğundan, şüphesiz Yönetici Kang'ın dinlenmeye fırsatı olmamıştı.

 

KMC Medya'nın internet sitesindeki görevin yayınlanmasını isteyen mesaj sayısı 10 milyonu aşmıştı.

 

Görevin beşinci gününde, görev tüm Güney Kore'de biliniyordu. Canlı bir yayın olmasa bile, eğer kontratı elde edemezlerse, düzenbazlığa başvurmak zorunda kalabilirlerdi.

 

***

 

Kız kardeşi okul için erkenden ayrılmış ve biraz boş zamanı kalmıştı. Lee Hyun bilgisayarı açıp internete bağlandı. İlk önce eşya alım satım sitesine girdi.

Karanlık Oyuncular seni Birleşik Krallık'a davet ediyor.

 

Karanlık oyuncuların sonu gelmeyen mesajları, katıldığını bilseler de hala mesaj göndermeye devam ediyorlardı. Lee Hyun içeriğine bakmadan direk silip item fiyatlarına göz gezdirmeye başladı.

"Nerede... fiyatlar yükselmiş mi?"

 

Issız Diyarlarda geçirdiği zaman boyunca, ağırlığı 7 veya 8'de birine kadar hafifleten efsunlu sırt çantasını doldurmaya devam ediyordu. Eşyaların çoğu satılamamıştı. Sürülmüşler köyünde elde ettiği eşyalara açık artırmada iyi teklifler gelmemiş, neredeyse kimse artırmaya değer görmemişti. Biraz nakit kazanabilmek için açık artırmaya bir sürü satılık eşya çıkarmıştı. Ama yorumlar kısmında tartışılan asıl mevzu kimsenin bu eşyaları almak için Issız Diyarlar'a gelemeyeceğiydi. Zaten bu yüzden karanlık oyuncular hep merkezi kalelere yakın avlanırlardı. Bu sayede av sırasında elde ettikleri eşyaları kolayca satabilirlerdi. Tabi bu şekilde avlananların iyi eşyalar ele geçirme olasılıkları görece daha düşüktü.

'Sanırım bir karanlık oyuncu olarak, ben müşterinin ayağına gitmeliyim.'

 

Büyük kalelere yakın zindanlar şimdiden oyuncularla dolup taşıyor ve herkese yetecek sayıda canavar bulunamıyordu. Avlanmak için biraz daha uzaklaşman gerekebilirdi. Bu yüzden karanlık oyuncuların işe yarar şeyler bulma imkanları şehrin yakınlarında azdı. Bu durumda hala satacak kadar değerli eşyalar bulabilen birinin kendiyle durur duyması gerekirdi.

 

Buralarda bulunan eşyalar kolayca yaygınlaşabilir ve kısa sürede satılamayacak kadar değersizleşebilirdi. Böyle eşyaların sıkça görülebildiği bölgelerde pahalı eşyaların ticareti neredeyse hiç yapılmazdı. Genellikle giriş seviyesi veya ortalama ekipmanların ticareti yapılır çünkü daha yüksek kalitedeki ekipmanlar için sunulan teklifler bunlara kıyasla oldukça acımasız olurdu. Kabaca bunlar karanlık oyuncuların karşılaştıkları başlıca problemlerdir.

 

Karanlık oyuncuları kalabalık bölgelerde nadiren görebilirsiniz.

 

Kraliyet Yolunda bir görevi ilk kez açığa çıkartan veya bir avlanma bölgesine ilk ayak basan kişi olursanız ekstra tecrübe ve birtakım ödüller elde edebilirsiniz.

 

Keşfedilmemiş bölgeler ve görevler. Para veya yeni düşmanlar için hayatlarını tehlikeye atanlar. Karanlık oyuncular gerçekten para ve macera kovalayan insanlardı. Değerli eşyalar toplayıp bunları açık artırmaya koymak, kolay olmasa da kazançlı bir işti. Lee Hyun Issız Diyarlar'da oyun zamanıyla birkaç ay geçirmiş ve oldukça fazla eşya toplayabilmişti. Ama yaklaşan görev sebebiyle çok meşguldü ve bunların çoğunu satışa çıkarma imkanı bulamamıştı.

"Daha sonra satarsam değeri artabilir..."

 

Eşya fiyatlarını belli bir aralığa sabitlediğinden açık artırmada yorum yazmak gereksizdi.

 

Pala: 150,000 Won

 

Ork Zırhı 50,000 - 100,000 Won

 

Elf Kıyafetleri 400,000 Wondan başlıyordu.

 

Satışa sunulmuş çok eşya vardı ama fiyatlarının iyi ayarlanmadığını söylemek abartılı olmazdı. Ününden dolayı fiyatları biraz yükseltmişti. Son işlemi 3 milyon Won'du, öyleyse Agatha Kılıcı 3.5 milyon gibi bir şey etmeliydi.

"500 Won, 501 Won, 502 Won..."

 

Teklifler bir bir yükseltildiğinden 3 milyonu zar zor geçebilmişti. Fiyat yükselmeye devam ediyordu ve 3.5 milyona yaklaşmıştı. Ama insanın talihi hep böyle gitmezdi.

"Böyle bir şey olmasaydı son fiyat 6.5 milyona çıkabilirdi."

 

Lee Hyun'un yüzünde acı bir ifade vardı.

 

Issız diyarlarda 3 ay kadar avlanıp görevi bitirene kadar ışınlanma kapısını kullanmamıştı ve bu düzensizlik eşyalarının fiyatlarının düşmesine sebep olabilirdi. Eğer eşyaların toplam fiyatı 6.5 milyon civarı ise bu pek de tatmin edici değildi.

"Aylık 2 milyon Won'un biraz üzerinde. Yeterli değil. Gelecek yıl Hye Yeon üniversiteye başlayacak..."

 

Üniversiteye girerken, harç, ders kitapları, kıyafetler ve daha aklına gelmeyen birçok şey için para gerekti.

"Hem kolay değil; para Yuroki dağlarından toplanmıyor."

 

Burada seviyesini ve şöhretini kendi yöntemleriyle artırmış olsa da önemli olan eşyalardı. Para kazanabilmek için elde ettiği eşyaları iyi fiyatlardan satmalıydı, ama işin aslı, eline geçen Ork ve Elf ekipmanları pek para edecek cinsten değildi.

 

"Bu görevi bir an önce bitirip Issız Diyarlardan defolup gitmeliyim."

 

Açık artırmalara şöyle bir göz gerdirdi. Onun Büyü Kıtası oyunundaki Weed olduğu açığa çıktığından, koyduğu her eşyanın altında binlerce yorum vardı.

 

-Hayal Kırıklığı. Nereye kayboldun? Arada bir bizi neler olduğuna dair aydınlat.

-Freya Şövalyeleri'ne bir keşfe katıldın mı, yoksa kendi başına mısın? Kuzey bölgesinde çok sayıda yeni görev olduğunu duydum.

-Bize şövalyelerden bahset. Nasıl katılabiliriz?

 

Agatha Kılıcı'nı açık artırmaya koyduğundan beri insanlar onun Freya Kilisesi'nin bir bireyi olduğunu sanıyorlardı.

"Tacı ve Kutsal Kase'yi geri aldım; Gerçi Şeref Listesine o videoyu attıktan sonra bunların bir önemi kalmadı."

 

Lee Hyun açık arttırmalardaki yorumları okurken mırıldanıyordu.

 

Görünüşe göre tüm NPClerin bahsettiği Freya'nın kutsal eşyalarının geri dönüşüyle ilgili görevi yeterince kişi duymamıştı. Mesele buysa bu görev Şeref Listesinde epey izleyici toplayacak ve iyi bir izlenim bırakacaktı.

"Para, para en iyisi. Huhuhu."

Lee Hyun'un yüzünde kasvetli bir gülümseme vardı.

 

Ork Karichwi gibi poz verirken, aşağılık kahkahalarla sarhoş olmuştu ve bencilliğe hayli aşinaydı ama henüz bozulmamıştı.

"Kuhuhuhu."

 

Paraya olan tamahkarlığı saklanamaz seviyedeydi, ekrandakilere baktıkça gülüyordu. Bir süre sonra Kraliyet Yolunun kendi internet sitesine girdi.

 

Şimdiden 15,000,000 izlenmeyi geçmişti. Yüz binlerce yorum vardı. İçerikleri görevle ilgili sorulardan karakterin seviyesi ve mesleğine kadar çeşitlilik gösteriyordu.

 

Bu ateşli tepkiler beklentisinin çok üzerindeydi. Lee Hyun için bu ek iş gibi bir şeydi, birkaç tıklanma fazla almak para getirmese bile, yine de onu tatmin ediyordu. Onun için bu sayıda izlenme almak normal değildi.

"Her şey yolunda."

 

Yine de fazla beklentiye girmiyordu. Filmin uzunluğu 19 saati geçiyordu ve izlenme sayısının çok oluşu, insanların videoyu tek seferde izleyememelerinden kaynaklanıyor olmalıydı.

 

"Her neyse, bundan ne kadar kazanacağımı bilmiyorum. Miktarı sonra göreceğiz."

 

Lee Hyun yorumlara biraz baktıktan sonra sekmeyi kapattı. Normalde mailleri kontrol ederdi ama bu sefer cüret edemedi. Gelen kutusunda on binlerce mesaj vardı. Görevle ilgili sorular soran, daha fazla bilgi yayınlamasını isteyen mesajlar. Bazen lonca veya avlanma gruplarına davetler alıyordu, hatta telefon numarasını isteyenler bile vardı. O çöplüğün içinde önemli mesajları ayıklamaya çalışmak delilikti.

 

Mailini açmayı dahi denemeden bu işi es geçti.

 

***

 

Crack! Boom! Bang!

 

Karanlık Elf kalesindeki savaş hazırlıkları son sürat devam ediyordu. Günden güne yenilikler yapılmış, kale sağlamlaştırılmıştı. Orklar 5 tane duvar örmüş, dağın eteklerinden itibaren 4 set çekmişlerdi. Görev tüm dağı verimli bir savaş alanına çevirmekti. Ayrılan bazı Orklar tüm birliklerini yanına alarak geri dönmüşlerdi.

 

Korkutucu derecede bir doğurganlık!

 

Savaş sırasında 400,000 civarı Ork ölmüş olsa da yeni katılan Orklarla birlikte 500,000'in üzerinde Ork savaşa hazırdı. Yolda Ork ihtiyarları Weed'le konuşuyordu.

 

"Chwiik. Chwiik! Orklar arasında söylenen bir deyiş var. Bizi vursan da ölmeyiz. Chwichwit! Bir ölür bin diriliriz. Bizler Orkuz!"

 

Orkların yanlarında getirdikleri yenilerle birlikte, malum günde savaş alanında hazır bekleyen 1 milyon ork vardı. Karanlık Elfler de kendi birliklerini çağırmışlardı. Yuroki dağlarında dağınık halde yaşayan bir ırk. Karanlık Elfler çoğunluğunu suikastçiler oluşturduğundan oldukça gizemli bir ırktı. Rakiplerini pusuya düşüren suikastçiler, özellikle düşük dayanıklılığa sahip rahiplere karşı kullanışlıydılar.

 

Rosenheim Krallığı'nın askerleri bir yana, ruh çağıranlar, Tori'nin emrindeki vampirler, göz ardı edilemez bir güç oluşturuyorlardı. Yine de Weed hala emin değildi.

 

Ölümsüzler Ordusu'nun gücü!

 

Öldürmek, karşındakiler ölümsüzler olunca sonu olmayan bir işti. Tamamen arındırmak ya da yeniden dirilemeyecek kadar küçük parçalara hatta küllerine parçalamak gerekirdi. Asıl mesele bu da değildi. Böyle bir savaşta kaybettiği askerleri de düşman olarak karşısına çıkacaktı. Eğer Karanlık Elflerin ve bir milyon Orkun hepsi ölümsüzler ordusuna katılsaydı, görev tam anlamıyla başarısız olurdu.

 

Eğer vaziyet kısa zamanda kötüye giderse, ölümsüzlerin büyümesini engellemek çok zor olurdu. Doğaları yüzünden ölümsüzlerin sayısını belli bir seviyenin altına düşürmek zor olacaktı.

"Rahipler, beni takip edin."

 

Weed rahiplerle birlikte dağdan aşağı inmek için kaleyi terk edince ruh çağıranlar peşinden koştular.

 

"Dearie(?) sözünü unuttun mu? Ölümsüzler ordusunu yok etmek, verdiğin söze inanmıştık."

 

Sıvışmaya çalıştığını düşünüp endişeye kapılmışlardı.

 

Bu kadar endişe ve stresin olduğu bir yerde, en baştan caymaya kalkışan birine ne kadar güvenebilirsiniz ki? Ama bu sadece pişman olmamak için yaptığı bir şeydi.

 

"Savaşa hazırlanmak için yapılacak çok iş var."

"Anlıyorum. En kısa zamanda döneceğim."

 

"Döneceğini biliyorum."

 

Ruh çağıranları yarım yamalak dinleyen Weed grubu alıp ilk sığınakları olan mağaraya gitti. Işınlanma kapısı bu mağaradaydı!

"Rahipler, geçidi çalıştırın."

"Peki."

 

İmanlarına sıkı sıkıya bağlı rahipler manalarını toplayıp ışınlanma kapısını aktif ettiler. Weed kısa sürede ışıklar içinde kayboldu.

 

***

 

"170 seviye Ozan, parti arıyorum."

"Hadi ormana maymun avlamaya gidelim!"

"Ucuza buz kristali zırh seti satılır. Sıcak yerlerde giydiğinizde sizi serin tutar."

"Bir oymacıya yer var mı? Grubunuza katılmama izin verin, lütfen biraz merhamet gösterin. Bu iyiliğinizi asla unutmam."

 

*Paaat!*

 

Somren Özgürlük Şehri.

 

Weed'in belirdiği yer insanların işleriyle meşgul oldukları şehir meydanıydı.

 

'Hala insanlarla dolu.'

 

Ama önceki seferden daha farklıydı. Çeşitli yerlerde heykeltıraşlar, ressamlar, çömlekçiler ve diğer zanaatkarlarla göze çarpıyordu. Weed'in yaptığı piramitin haberi kulaktan kulağa yayılmıştı. Bir oyuncunun böyle görkemli bir şeyler yapması herkesi heyecanlandırmıştı. Sanatçıların sayısı artmıştı. Ama hor görülen ve zorluklarla karşılaşanların çoğu çabucak pes ettiler.

 

Heykeltıraşların durumu daha iyi değildi. Öncelikle avlanmak çok zordu. Weed için azmiyle temel eğitimi tamamladığından yükselen stat ve becerileri avlanmasını kolaylaştırmıştı. Ama diğerleri için aynı şeyler geçerli değildi. Ayrıca ilk zamanlardaki zannının aksine Ayışığı oymacılığı apaçık güçlü bir meslekti.

 

Şikayetçi olduğu gibi gelişen statları dövüşle doğrudan ilişkili statlar değildi. Azar azar kuvvet ve dayanıklılığını artırmıştı. Ama tüm üretim becerileri sayesinde maharet statı fazlasıyla yüksekti. Aşçılığı orta düzey 5. seviyede, balıkçılığı orta düzey seviye 1 ve demircilikle terzilik becerileri orta düzey 2. seviyedeydi.

 

Ağır işlerin altına girecek yeterlilikte olmayan biri heykeltıraş olamazdı ve bu bir iş sayılmazdı bile. Eğer özel bir şeyler üretmek istersen, sonuç kısmen şansa dayandığından neler olacağını tam olarak kestiremezdin. Bazı nedenlerden dolayı birkaç lonca bünyesinde bir iki oymacı bulunduruyordu ama oymacı olanların çoğu sıkıntılı yollardan yürüyordu. Weed gibi bir oymacı için bir gruba girmek zor bir işti.

 

Hala genç bir delikanlıydı.

 

Çaresizlik içinde bir grup arıyordu. O sırada çocuğu gören Weed geçmişte bir zamanlar aynı sıkıntıları onun da çektiğini hatırladı.

"Bunun için çok çalışmış olmalısın."

 

Bu sözleri duyan genç kafasını kaldırıp baktı.

"Meslektaş?"

 

Weed başıyla onayladı.

 

"Heykel yapmak zor iştir ama bir gün ışığı göreceksin."

"10 günü aşkın sürede binlerce heykel yaptım. Artık ağaç dalı veya bir heykele bakmak bile yorgun hissetmeme sebep oluyor. Kurtlar ve tavşanlar, binlercesi, daha ne kadar devam etmeliyim?"

 

Weed bile, oymacılık mesleğine tam anlamıyla hakim değildi. Genç adamın bir deneme yanılma sürecinden geçmesi gerekecekti. Bu genç adam gibi olmasa da bir oymacı fazlasıyla sıkı çalışmak zorundaydı. Başı çeken oymacı olarak, Weed bildiği kadarıyla gence tavsiyelerde bulundu.

"Bir heykeli yaptığında eğer mümkünse aynı şeyi sürekli yapma. Bu 10 gün yeterince uzun bir zaman değildi. Yanlış bir şey yapmadın. Sanatta ilerlemenin yolu sabırla sıkı çalışmaktan geçer. Neşelen."

 

"Boohoo!"

 

Delikanlı dayanamayıp sonunda ağlamaya başladı.

 

"Gerçekten oymacı olmak istemiyorum."

"Neler hissettiğini anlayabiliyorum."

(D.N: Oymacıların dramı :D )

 

Weed geçmişte burada çeşitli sebeplerle bulunmuştu ve onu kimin tanıyabileceğini bilmiyordu; yüzünü örtüp sessizce Freya Tapınağı'na yöneldi.

 

Kilisenin önünde, bağış yapıp kutsama almak için bekleyenler bir sıra oluşturmuşlardı.

"Kaynak yapma!"

"Sıranın sonuna geç."

 

Tapınağa üşüşen oyuncular büyük bir kalabalığa sebep olmuşlardı. Weed içeri girmek için sessizce sıraya girdi. Ama nöbetteki mızraklı iki gardiyan yanına yaklaştı.

"Ha?"

"Büyük bir günah mı işledi acaba?"

 

Kılını kıpırdatmayan gardiyanların bir ziyaretçiyle ilgilenmesi sıra dışı bir durumdu. Gardiyanlar aceleyle Weed'in yanına gelip konuştular.

"Sen gel. Lütfen bizi takip et."

 

Freya Kilisesi'yle kurduğu yüksek seviyeli ilişkiler, artık bekçilerin onun sırada beklemesine kayıtsız kalamayacakları bir noktaya ulaşmıştı. Gardiyanların eşliğinde, Weed başrahiple görüşmeye gitti.

(D.N: Kır gerizekalının kafasını hem bu kadar zor bir görev ver hemde asker verme olacak iş değil.)