Geçmişte, Morata'nın çevresindeki köyler canavar saldırılarından dolayı harap olmuştu. Karla yığılmış sokaklarda, eğik çatılı binaların çevresinde, pek çok insan toplanıyordu. Herkesin dikkatini çeken şey, şanlı bir heykeldi! 

"Yani Morata buralarda bir yerlerde." 
"Işık Kulesi olan yer burası!" 
"İnsanlar kuzey bölgesine gelmeden önce en azından bir kez duymuşlardır." 
"Ben de avlanmak için iyi canavarların olmasını seviyorum." 

Morata'yı ziyaret eden turist sayısı her geçen gün katlanarak artıyordu. 

"Tepelerde avlanmaya niyetliyim”
"Ateş Sihirbazlarını mağaradaki böceklerden kurtarmak için gidiyorum." 
"’Lisa’nın Mendili’ adlı görev. Bu görevi bitirirseniz ödül olarak yüksek kaliteli bir mendil alabilirsiniz. " 
" Yiyecek arıyorum! Bir haftadan uzun yetecek erzak satan biri var mı?” 

Morata köyünün ortasındaki boş alanda bir kargaşa vardı. 

Kuzeyde buzun dağılmasından bu yana, merkez kıtadaki yüzbinlerce insan kuzeye taşındı. Bunlardan bir kısmı ise Morata'ya geldiler. 

Morata, kuzey kıtasının geri kalanı için coğrafi olarak konumlandırılmış en önemli yollardan biriydi.

Yine de hiç kimse bu kadar kalabalık bir gezgin topluluğunun gelmesini beklemiyordu.

Dahası Moratayı avlanmaları için bir üs olarak kullanmayı beklemiyorlardı.

Işık Kulesi her şeyi değiştirmişti, 

Harika heykeller!

Kadınlar, gelip muhteşem Işık Kulesi'ni gören ilk insanlardı. 

"Çok güzel!" 
“Buraya gelmeseydim pişman olurdum gibi hissediyorum." 

Videoyu görmüşlerdi, ama doğrudan ışık koreografisinin önündeki kayalık dağın tepesinde duran biri olmak, asla unutamayacakları bir yaşam deneyimiydi. 

Güneş ovaların üzerinde yükselene kadar ay ışığında parıldadığını görmek çok etkileyiciydi. 

"Demek bahsettikleri heykel bu.” 
"Sınıfın* saldırı gücü çok düşük olsa bile, böyle bir şey yapabilmek şaşırtıcı."
"Biliyorum. Versailles kıtasında bunun gibi birkaç parça daha var." 

*ÇN: Sınıf derken heykeltıraşçılıktan bahsediyor.

Zamanla heykeltıraşların popülaritesi artıyordu.

Kayalık dağa gelen turistlerin çoğu Işık Kulesini de ziyaret ediyordu. 

Hala çok sayıda kadın oyuncu vardı, ama bir sürü erkek de vardı. 

Her yerde çiftler var! 

Bu adamlar kadınlar tarafından ziyarete etmeye zorlanmıştı, ancak daha önemli nedenlerle ziyaret eden sınıflar da vardı. 

Ölüm-Kalım avları. 

Bununla birlikte, tüm Versailles kıtasının %10'undan azı bu şekilde avlanıyordu. 

"Sağlık, mana ve dayanıklılık yenilenmesi artışı gün boyu etkili, böylece canavarları çok fazla ara vermeden avlayabiliriz." 
"Avlanma hızının bu kadar çok artması Işık Kulesi sayesinde." 
"Elemental artış? Işık Kulesi’ni gördün mü?"
"Dün gece Işık Kulesi'ni ziyaret etmiş olan bir Rahip arıyorum!" 

Işığın dansı. 

Heykelin etkileri avcılığı hem kolaylaştırdı hem de hızlandırdı

Avlanmak istiyorlardı ama Morata köyünün çevresinden uzaklaşmak istemediler. 

Heykel Morata Köyü'nün sembolüydü! 

Heykelin avantajlarından dolayı köyün çevresinde kalmak zorundaydılar. 

Freya kilisesi de bu durumdan etkilenmişti. 

Eğer bir kişi arınmak veya kutsanmak istiyorsa Rahipler ve Paladinleri kolayca bulabilirdi.

Morata Köyü; kuzey kıtasının merkezindeki, Freya’nın Kilisesi olan tek köydü. 

Turistlerin sayısı sürekli arttıkça, heykelin etkileri görev ve avlanma yerlerinin miktarını geliştirmeye devam edecekti.

Weed uzun süre boyunca izleyemedi. 

Todeum'un Vampir Krallığı'na gitmesi için zaman yaklaşıyordu. 

"Vampir Lord Tori'yi çağır!" 
"Beni çağırdın." 

Tori siyah giysilerin yanı sıra siyah bir pelerin giymişti. 

Solgun ve yakışıklı bir yüz! 

Uzun boylu ve lütufla dolup taşan biriydi. 

Weed ona baktı. 

"Bana artık usta demediğiniz için büyüdüğünüz anlaşılıyor." 
"Demek istediğim, dört gün içinde özgür olacağım." 

Vampir Krallık Todeum! 

Oraya gitmek için sadece üç gün kalmıştı. 

Weed, Tori'ye ona efendilik ettiği son üç yılını hatırlatmayı unutmadı.

"Son üç gün, son üç yıldan daha uzun sürebilir. Son üç gün boyunca, bana bilgi vermekten ne zarar gelir sana" 
"..." 
"Hey, sana diyorum bana Todeum hakkında daha fazla şey anlat." 

Weed, Todeum hakkında daha detaylı bilgi toplamak istiyordu.

"Todeum Kutsal Topraklarımızdır. Her üç ayda bir, bir araya gelir ve kutlarız." 
"Kutlamak?" 
"Evet. Gecenin asaletiyle bir araya gelerek sonsuz yaşamlarımızı kanla kutlarız." 
"Başka?" 
“İnsan medeniyetinin kaba ve çocuksu teknolojisiyle kıyaslandığında, gecenin asaleti, köklü bir tarihe sahip şehirleri anımsatırdı.”

Tori, Todeum için muazzam bir gurur ve özsaygı duyuyordu. 

Weed eleştirdi.

'Vampir Lord Tori Todeum’da büyüdü, bu yüzden biraz abartıyor sanırım' 

Bir yere gitmek için çok fazla çaba harcıyorsanız, orada özel bir şey olmasını bekleyebilirdiniz. 

Cücelerin Prestijli Krallığı ve Elflerin Krallığı için doğruydu. 

Cücelerin krallığında, körükleme ve çekiçleme hiç bitmezdi. 

Elfler doğa ile iç içeydi, bu yüzden çok fazla ağaç ve çiçek ekiyorlardı. 

Vampirler gecenin soylularıydı, bu yüzden lüks ve modaya uygun yaşam tarzı beklerdiniz. 

‘Buna ek olarak, bu, başka kimsenin daha önce bulunmadığı yerlere ve avlanma yerlerine ulaşmak için özel bir fırsat.’

Vampir Lord Tori'ye göre Todeum, insanların geçmişte yaşadığı ancak gelecekte gidemeyeceği bir yerdi. 

Ama Weed bu konuda bir istisnaydı. 

Morata'daki görevlerin sayısı artmıştı ancak çok fazla turist vardı. Bu yüzden basit bir görev için bile çok fazla rekabet vardı. 

Avlanma yerlerinde tekel sahibi olmak zordu. Canavar avlamak için partiye insan bulmak kolaylaşmıştı. 

Moratada avlanmaya değer bir yer olsa bile, Weed'in aklından bile geçmemişti. Bir hafta boyunca avlamanın, iki katına çıkmış deneyimini ve faydalarını görmezden gelemezdi. 

Weed daha fazla bilgi istiyordu. 

"Yanına sadece birkaç kişi alabilirsin, değil mi?" 
"Duruma göre değişir." 
"Durum?"
"Evet. Benimle Todeum'a gitmek için 200.000 tane yarasaya sahip olduğumu hatırlıyorum. Bir insanı ancak 200 yarasa taşıyabilir, bu yüzden sadece 1000 kişi alabilirsin. Ama yanında eşya, yiyecek gibi malzemeler de getireceksen o zaman insan sayısını azaltmak zorunda kalırız.”
"Todeum'a gidebilecek kişi sayısının sınırı var mı?" 
"Kişi kendini ölüm için hazırlandığı sürece." 
"Ya sen ölürsen?" 
"Gecenin krallığında ölen herhangi bir kimse, erkeklerin dünyasına sürülür." 

Bu demek ki en yakın kentte yeniden doğmasına izin verilmeyecek, ayrıca krallıktan atılmayacağı için de daha ciddi bir ölüm cezası olacağı anlamına geliyordu. 

'Bu çok tehlikeli olacak.' 

Weed kaşlarını çattı.

İnsanlar bir görevin ya da avlanmanın ortasında ilk kez öldüğünde 2.kez ölmeleri alışılmamış bir durumdu.

Diğer bir deyişle, hakkında bilgi sahibi olmadığınız nadir avlanma yerleri veya görevlerde ölme riskiniz vardı.

Orada başına ne geleceğini bilmemek gergin hissettiriyordu. 

Durum tahmin edilemezdi. 

İşleri daha da kötü yapan şey ise, Wyvernler veya Geumini'yi yanında götürememesiydi. Öldükleri zaman, geri gelemeyeceklerdi ve onları hiçbir şekilde yeniden canlandırması mümkün değildi. 

'Önce güvenlik. Bilgi toplamadan avlanmak çılgınlık olur. Tek başıma görevi yapmam zor olacak. En güvenilir arkadaşlarımı yanıma almam lazım.’

Weed, Pale ve diğer üç arkadaşına fısıltı gönderdi.

* * *

Pale, Weed'in fısıltısını aldıktan sonra diğerlerine fikirlerini sordu. 

"Vampir Krallığı Todeum. Hala gizemini koruyan bir yer, bu yüzden ne kadar tehlikeli olduğunu bilmiyoruz. Weed onunla gitmesi için insanlar arıyormuş ve ben onunla gitmeye karar verdim, peki ya siz ne yapmak istiyorsunuz?" 

Şu anda Pale liderlik pozisyonundaydı ve bu maceranın ölüm olasılığı oldukça yüksekti, bu yüzden arkadaşlarının ne düşündüğünü bilmek istiyordu. 
Pale’nin söylediklerini düşündükten sonra, Maylon cevapladı. 

"Gitmek istiyorum." 

Sevgili oldukları için onunla birlikte gitmesi pekte sürpriz değildi. Buna ek olarak, Weed ne zaman bir maceraya gitse, orada fırsatlar bulunuyordu. 

‘Bu sefer oldukça yüksek bir bahis oynayacağız.’

Maylon, Weed ile birkaç kez avlanmaya gitmişti, ama asla onunla bir maceraya ya da göreve gitmemişti. 
Surka endişeyle Romuna'ya sordu. 

"Unnie, gidiyor musun?" 
"Tabi ki evet. Vampir krallığına gitmek çok güzel olmaz mı? Buna değecek gibi görünüyor. Sen ne diyorsun?”
"Seninle gitmek istiyorum. Bir rahip olarak sizin yanınızda bulunmak benim görevim." 

Romuna ve Surka vampir fanatikleriydi.

Gençken izledikleri vampir filmleri onları büyülemişti. 

Sivri dişlerini! 
Siyah pelerinleri! 

Kızlar küçük kan emici vampir yarasalara bile düşkündü.

Artık sadece Yurin, Hwaryeong ve Zephyr‘in kararlarını vermeleri gerekiyordu, Tabi ki Seechwi de daha karar vermemişti.

Ki, Zephyr gitmek için oldukça hevesliydi.

"Ben gidiyorum. Hwaryeong, sen ne yapacaksın?" 

Pale, Weed’den bahsettiği anda kararını vermişti. Daha önce Kuzey Keşfinde onunla beraber gitmek istemişti ama reddetmek zorunda kalmıştı.

"Orada olacağım." 

Şimdi parti dikkatlerini Yurin ve Seechwi'ye yöneltti. 

Bu durumda, çok zayıf olduğu için Yurin için çok tehlikeli olurdu. 

"Gideceğim." 

Yurin, Weed ile Todeum'a gitmek istiyordu.

"Chwiik, ben de gidiyorum." 

Seechwi de gitmeye karar verdi. 

Alacağı hasar çok fazla olsa bile, savaşmak Ork’un doğasında vardı.

Bir canavar için tehlikeli yerlere gitmek biçilmiş kaftandı.! 

'Ama ... bu sefer kesinlikle bir şeyler öldüreceğim'

Seechwi çoktan birkaç kez partiyle beraber savaşmıştı. Pale’nin partisi çoğunlukla gençlerden oluşuyordu, bu yüzden yaşlı bir hizmetçi gibi görünüyordu. 

Jenerasyon çatışması! 

Irene ve Surka yaşlıları sıcak bir şekilde teselli etti, ama bu üzüntüsünü daha da kötüleştirdi. 

'Seoyoon hala böyle olduğu sürece başka bir seçeneğim yok.' 

Çok uzun zaman önce, Seoyoon nihayet bir şeyler söylemeyi başarmıştı ama o zamandan beri başka bir şey demedi. Aniden daha iyi olmayacaktı, bu yüzden onu tekrar normal hale getirmek için konuşmasını tekrar kazanması zaman alacaktı. Yani Seoyoon'u kurtarmak için Weed’in varlığı önemli bir rol oynuyordu. Bu yüzden, gitmesi gerekiyordu. Weed, yakınlarında kalmak için önemli bir sebepti. 

Mapan, Orklar üzerinde ticaret yapan kurnaz bir tüccardı!

Mapan her zaman başkalarına anlatırdı.

"Weed benim için bir öğretmen gibidir." 

Müşterilerden para kazanmanın anlamıdır. 
İnsanların iliğini kurutmak için iyi bir adam gibi davranmanın üstadıdır. 
Eşya satmak için övmek şarttır. 
Para için doyumsuz bir açgözlülük! 

Weed'den ticaretin temellerini öğrenmişti. Aynaya bakıp çürümüş bir gülüşü olana kadar bile çalışmıştı. 

Mapan Vampir Krallığındaki maceraya katılacaktı. 

Yeni bir bölgeye gitmek tüccarlar için büyük bir kazanç olurdu. Satışlardan para, beceri ve şöhret elde etmek için harika bir fırsattı. Kimsenin gidemediği Vampir Krallığı Todeum, bir tüccarın hayır diyemeyeceği bir şeydi. 

"Bu macera bir fırsat olabilir." 

Mapan unutmamıştı.

Weed, Orkları ve Karanlık Elfleri Yuroki Dağları'ndaki canavarlara karşı savaşırken yönetmişti. 

Weed, savaşı etkilemek için on binlerce altın yatırmıştı. 

Mapan elinde olmadan gergin hissetmişti.

Olumsuz bir savaş durumunda bulunacak fırsatlar vardı. 

Lich Shire ve Ölümsüz Lejyonu! 

Ne zaman çok sayıda düşman çıkagelse Mapan’nın kalbi yerinden fırlayacak gibi olmuştu.

Çok fazla gerilim, heyecan ve korku vardı ve sonra bitti. 

Mapan yine böyle bir maceraya gitmek istiyordu. 

Geomchi, Geomchi2, Geomchi3, Geomchi4 ve Geomchi5. 

Pale gibi bir partide avlanmak yerine, kılıçlarıyla Yuroki Dağları'nın derininde kalmışlardı. 

Her gün, sabahtan akşama kadar kılıçlarını kullanırlardı.

"Hayatlarımızı kılıçlara adadık. Kılıcın yanı sıra, kadınlarla tanışma fırsatını da istiyorum." 

Geomchi2'nin kılıcı içinde bir aciliyet hissi vardı. 

Kılıç onun yaşam tarzıydı. 

Pişman değildi. 

Yapabilseydi, kılıç yolunda bir kez daha yürürdü. Bu, bedeni daha güçlü yapmak için değil, zihni daha güçlü yapmak ile ilgiliydi. 

Geomchi demişti. 

"Bir erkeğin evi kılıç kınındadır. Yıllar gelip geçse bile kılıç genç kalacaktır." 

Kılıcı bir kenara atmayın. 

Kılıç kullanarak bir kızla tanışacaksınız. 

Ama sadece güçlü olursanız! 

Öğretmenler kılıç yolunda, tüm hayatlarını bekar olarak geçirirlerdi. 

Dövüş sanatçısı!

Herhangi bir silahı kullanmasına olanak sağlayan bir teknikti. 

Kılıcın dayanıklılığı ne olursa olsun avlandıkça kırılacaktı. 

Sadece bir silah al ve canavara saldır. 

Çölde su bulmuşçasına yediler ve içtiler. 

"Kişi açken zihin bulanıklaşır." 

Bahsettiği zihin; Geomchi, Geomchi2 ve Geomchi3'ün zihniydi. 

Gerçek hayatta üç gün boyunca aç kalsalar bile onlar için problem değildi. 

'Bayanları, ezici bir şekilde hızlı ve güçlü olarak etkileyeceğim.' 
'Ünlü nadir öğeler! Hanımların dikkatini çekecektir.’ 
'Korumak istiyorum. Ben ilgi istiyorum. Ben bir kadın istiyorum!' 

Düşünceleri, kılıçlarını kullandıkça bencillikle doldu.

Yağmur yağıyormuş gibi bolca terliyorlardı, durmayı düşünmediler bile. 

Tamamen kılıç eğitimine dalmışlardı. 

Kılıçlarını günde 100.000 kere salladılar. 

Avlanmadıkları zamanlarda bile kılıçlarını kullandılar. 

Güç, beceri ve dayanıklılık önemliydi, bu yüzden sadece tamamen tükendiklerinde mola verdiler. 

Başka bir avlanma alanına geçme zamanı gelmişti ve partilerine üye bulmak çok zaman alıyordu. 

Başkalarıyla partilere girseler bile, av çok uzun sürmüyordu. 

Ancak Geomchiler için bir durum daha büyük bir güçlüktü. 

Kendi başlarına savaşmak! 

Kılıçlarını günde 100.000 kere salladılar. 

Hiçbir mantığa ihtiyaçları yoktu.

Bir hedef belirlerlerdi ve yapana kadar durmazlardı. 

Karmaşık hesaplarla uğraşmazlardı. 

Nefes almak zorlaşıncaya kadar ter dökmek yeterliydi. 

Bildikleri tek hayat böyleydi. 

Geomchi2 tükürüğünü açlıktan yuttu. 

"Bir kadından çok bir şey beklemiyorum. Bugün arpa ekmeği ve mısır, Yarın ise çavdar ekmeği. Her kadın benim için uygundur." 

Geomchi5 ‘in beklentisi daha düşüktü.

"Kimchi günde üç kez, Shin Ramen, sıcak suda kaynatırsa yeter." 

Standartları düşüyordu. 

"Sadece yumurta bile yeter." 

Geomchi2 üzerine bastırarak şöyle dedi. 

"Keuheu! Yumurtaların pişirilmesi gerekmiyor öyle değil mi?"
"Bu kadar şeye katlanamayacaksam bir kadınla nasıl tanışabilirim? Aşk için fedakârlık yapmalıyız." 

Geomchi2 sordu. 

Ve sonra Geomchi5 konuştu. 

"Sahyung*, sanırım etten bile vazgeçebilirim." 
"Et!" 

*ÇN: Saygı duyulan abi

Sahyunglar birbirlerinin kararlılıklarını takdir ettiler. 

Sonra neredeyse aynı anda yetenekleri seviye atladı. 

Ttiring!

İleri seviye 6! 

Bir dövüş sanatçısı olarak kılıç dahil tüm silahları öğrenebilirlerdi. 

Silah becerileri usta seviyesine daha da yaklaşıyordu. 

"Bunu devam ettirirsek, yakında hedefimize ulaşacağız!" 

Geomchi2, Geomchi3, Geomchi4 ve Geomchi5 bir bağırışta yanıt verdi. 

"Evet!" 

Silah becerisini artırmak tolere edilemeyecek kadar zordu. Normalde insanlar bütün gün kılıç sallamaktan bıkar ve yorulurlardı. Yine de kararlı bir şekilde özverililerdi. 

Uçurumun tepesinde, monoton yaşam tarzlarına devam ettiler. 

Geomchi kılıcını yere koydu. 

"Erkekler!" 
"Evet usta!" 
"Buraya gelin." 

Geomchi2, Geomchi3, Geomchi4 ve Geomchi5 hızla toplandı.

"Usta, bize ne olduğunu söyle!" 
"Ne kadar zamandır buradayız” 

Son birkaç aydır orada kaldıklarını bilmek onları dehşete düşürecekti. 

“Her seferinde, dünyaya açılarak yanan arzularımızı söndürmemiz gerektiğini düşündüğünüz olmuyor mu?” 

Geomchi öğrencilerine fikirlerini sordu. 

"Evet, bazen düşünüyorum." 

Geomchi5 gülümsemek ve bir şeyler söylemek için ağzını açtı.

Kararları ve eylemleri ayıran an. 

Geçmişte inanılmaz savaş becerilerine sahip oldukları düşünülüyordu. O zamandan beri ne kadar geliştiklerini düşünmek gerçekten heyecan vericiydi. 

Şimdi Geomchiler gerçek dövüşün tadını çıkarabilirdi. 

Geomchi5, Ustasının sözlerini körü körüne onayladı.

"Efendim, bu çok iyi bir fikir. Aklınızda bir yer var mı?" 
"Versailles Kıtası hakkında fazla bir şey bilmiyoruz. Kimsenin gitmediği bir yere gitmek istemiyor musun?" 
"İyi olur." 
"Bu sefer Weed ile birlikte gideceğiz." 
"Yani bu yer vampirlerle dolu." 
"Hadi bütün çocukları bir araya getirelim!" 

Geomchiler bireysel eğitim almak için ayrılmışlardı. 

Şimdi yeniden bir araya gelme zamanıydı. 

Geomchiler toplanın! 

Kıtanın uzak köşelerine yayılan Geomchiler, savaşçının yolunu aramak için bir araya toplandılar.

Çok çeşitli amaçlara sahiplerdi. Çoğu, meydan okumak için güçlü insanlar bulmaya gitti. Bazıları güçlü bir kılıç bulmaya çalıştı, kimisi oradan oraya sürüklendi ve birkaçı ise görev yaptı. 

Seviyelerini avlanarak, az da olsa yükselttiler 

Hatta bazıları yıkılmış Morata kasabasına yardım etmek için toplandı. 

"Kılıç becerim Gelişmiş Seviye 3'e ulaştı, şimdi çok daha güçlüyüm." 
"Görevler yaparak 10200 şöhret kazanmayı başardım." 
"Kuzey bölgesine gittim ve Buz Ejderhası ile birlikte savaştım." 

Öğrenciler başarılarından gurur duyuyordu ve bireysel olarak olgunlaşmışlardı.

Asla pes etmemeyi ve dövüşmek için her türlü hileyi yapmayı öğrendiler. 

Geomchi5, beş yüz kişilik öğrencilerin gözünde bir savaşçının ruhunu gördü.

Daha önce sessizce gülerken, şimdi ise sinsi bir şekilde gülüyordu. 

"En genç öğrenci, neredeydin sen ne yaptın?" 
"Kuhuhuhu! Ne kadar acı içinde olduğumu bilmenize gerek yok. Ama bilmeniz gerekiyorsa anlatacağım." 
"Bana ne olduğunu anlat." 
"Peki, Sahyung, kıta son zamanlarda gerçekten sıcak oldu değil mi?" 
"Evet biliyorum." 

Öğrenciler başını salladı. 

Dayanıklılık tüketimi daha da arttı ve hava daha sıcak hale geldikçe bolca terlemeye başladılar. Birçoğu, canavarların ve görevlerin fazlalığı yüzünden kıtanın merkezinde toplandı. 

Eğer bir öğrenci zihniyetinde olmasalardı, sıcağa dayanamazlardı.



"Kıta sıcaktı, bu yüzden hemen Selrun Nehri'ne gittim." 
"Nehir?" 
"Orada ne vardı?" 
"Ne tür canavarlar sana saldırdı?" 

Öğrenciler merak ediyorlardı. 

Geomchi2'den kılıcın yolunu dinliyorlardı. 

Savaş içgüdüleri güçlü canavarlarla savaşırken birçok kez artmıştı. 

Ama beş yüz Geomchi'in düşündüğü düşüncelerin ne kadar saçma olduğunu göstermek için başını iki yana salladı. 

"Demek istediğim, hiç canavar görmedim. Selrun Nehri saf ve şeffaf olmasıyla meşhurdur. Nehir çok hızlı akar, bu yüzden yüzmek için çok uygundur." 
"Yüzmek? Yüzmek için mi Selrun Nehri'ne gittin"
“Eh, çok sayıda kadın sıcak dalgasından dolayı oradaydı. Bikinili on binlerce kız vardı.” 
"Gulp.” *
"Onlarca, on binlerce!" 

*ÇN: Yutkunma sesi

Beş yüz öğrencinin gözleri parıldıyordu. 

"Bana neler olduğunu ve neden orada olduğunu ayrıntılı olarak açıkla!" 
"Sıcak yüzünden, kadınlar nehre atlayarak ve kumun üzerine uzanarak kendilerini eğlendiriyorlardı. Berrak ve şeffaf nehirde bikini giyiyorlardı... Oraya tanıştığım bir kızla gittim. " 
"Çok, çok kıskandım!" 

Eğitmenler ve öğrenciler nasıl hissettiklerini itiraf etti. 

Beş yüz beş kişinin kılıç antrenmanından daha değerli görünüyordu.

* * *

Lee Hyun, eşya ticaret sitesini günlük olarak ziyaret ediyordu. 

"Yüksek Elf Yayının satış fiyatı giderek artıyor." 

Talep arttığı ve arz az olduğu için fiyatlar artıyordu. 

Lee Hyun, eşya ticaret sitesine bir göz attı ve ardından Gururlu Karanlık Oyuncular Birliği sitesine girdi. 

Karanlık Oyuncular sitesinde, rütbenize dayalı bir bilgi dağını görebiliyordunuz. 

Halka açıklamak istemediğiniz bir şey söylemek zorunda değildiniz.

İnsanların bilgiyi tekelleştirmesi doğaldı. 

Söylemeye gerek yoktu, bilgi Karanlık Oyuncular için değerliydi. 

Karanlık Oyuncular, halkın genel olarak bilmediği bilgilere erişim sahibiydi. 

Lee Hyun'un rütbesi "C" idi.

Önemli görevler ve avlanma yerleri için gizli bilgileri göremezdi. 

Yine de birlik aracılığıyla alınabilecek oldukça fazla bilgi vardı. 

Genel olarak, internette halka açık bilgiler çok azdı. 

Burada, krallık ve kaleler, bir şehrin özellikleri, avlanma alanlarının değerlendirilmesi ve materyaller üzerindeki analizler hakkında bilgi görmek mümkündü. 

Düşük seviyeli makalelerden önemli ölçüde farklıydı. 

"Er ya da geç rütbemi arttırmak için bazı bilgiler yüklemem gerekecek." 

Karanlık Oyuncuların ikinci yasası. 

Aldığın kadar ver! 

Bu sırada, Lee Hyun ödüller uğruna, Kuzey hakkında bazı bilgiler yükledi.

Karanlık Oyuncular avlanmayı ve maceraya çıkma teklifleri almayı severdi. 

Loncalar tarafından sahiplenilmemiş bir avlanma yeri bulmak çok nadirdi ve bunun için bir ücret ödemek zorundaydınız. 

Sürekli olarak loncalara ödemek zorunda kaldıklarından para biriktirmek zordu. 

Daha zor bir yoldan gitmek daha iyiydi. 

Morata'dan Ölüm Vadisi'ne kadar elde ettiği bilgi miktarını hesapladı, sonuç olarak kurtlarla ilgili bilgileri Karanlık Oyunculara vermeye karar verdi.

Sonra Lee Hyun, Karanlık Oyuncu Birliği’ndeki görevleri kontrol etti. 

Mal satın alma, mallara eskortluk ve Karanlık oyuncular birliği için savaş görevleri

Görevleri rütbeye dayalı bir şekilde satın alabilirdiniz.

Öldürme görevleri ara sıra olurdu. Karanlık Oyuncular bu tür görevleri kişisel hisler veya adalet ile ilgili değil, sadece kazançlı bir gelir kaynağı olarak görüyordu. 

Elbette bu görevler kayıtsız şartsız kabul edilmezdi. Bir katilin çeşitli kısıtlamaları nedeniyle Royal Road'da para kazanması zordu. 

Bu nedenle insanlar paraya ihtiyaç duymadıkça genellikle öldürme görevlerini kabul etmezdi.

Öldürme görevleri, panodaki en az göz alıcı olanlardı.

Paskran'ın Mızrağı! 

Öğenin adı bile duyulmamıştı. Bilgileri açıklayan kişi hakkında söylentiler vardı. Sadece isimden benzersiz bir eşya olduğunu söyleyebilirlerdi. Bu tür eşyaların tek bir kopyası olurdu.

"Bir görev gibi görünüyor. Muhtemelen görev için Paskran'ın Mızrağının bulunması gerekiyor." 

Benzersiz öğeler. 

Elmas rütbeli bir kullanıcının görevi genellikle en az 1 milyon won ödüllü olurdu, milyonlarca won kazanma ihtimalinizde vardı. 

Lee Hyun, kafasına Paskran'ın Mızrağı ilgili bilgileri yazdı.

Karanlık Oyuncular Birliği'ndekiler, satın alınan eşyaları hatırlamaya çalıştı. Bu şekilde avlanırlarsa, o zaman 300 kırmızı kalp toplanması gerektiğini hatırlayacaklardı. Bu şekilde görev için yeterince toplayabilirlerdi. 

Para kazanmak için gerekli bir etkendi. 

Birçok Karanlık Oyuncu’nun görevi, yüzbinlerce oyuncunun ilgisini çekmiyordu. Ama bir görev Lee Hyun'un dikkatini çekti. 
Elmas Rütbe görevi! 

Bu görev için istek sayısı %0,1'e bile ulaşmamıştı.

"5 milyon won." 

Lee Hyun'un ağzı alaycı bir şekil aldı. 

Satın almaların sayısı ve kullanıcının seviyesi göz önüne alındığında, gönderen kişinin niteliğini tahmin etmek mümkündü. 

"Bu adamlar para ile her şeyi yapabileceklerini düşünüyor!" 

Lee Hyun bir süre küfür ederken monitöre baktı. 

Sonra bir posta göndermek için faresini hareket ettirdi.