Çevirmen : Clumsy-nim

Weed, Haineph Dağı bölgesindeki Treipeak Kalesine ulaşmak için ışınlanma geçidini kullanmıştı.

“Şansıma ortalıkta hiç kimse yok neredeyse.”

Seyahat ettikçe Versailles Kıtası gözüne daha bir küçük geliyordu. Altın toplamak için tehlikeli yerleri gezmenin zevkine varamıyordu.

“Demir cevheri lazım.”

“İndirimli satışlaaar! Demir cevheri pazarlığında son nokta!”

Pek çok oyuncu Treipeak’te ticaret yapıyordu. Tüccar olmayanlar bile Melbourne Madeninde avlanırken topladıkları mineralleri satıyordu.

--------------------------------------------------------------

Melbourne Madeni Giriş Ücretleri

Yeraltı 1. Kat: 300 Altın

2. Kat: 850 Altın

3. Kat: 1,800 Altın

4. Kat: Yalnızca Loncaya Açık

--------------------------------------------------------------

Avlanma sahalarına erişmek için Kara Aslan Loncasına ödeme yapmak zorunda kalmaları nedeniyle topladıkları ganimetleri de satıyorlardı. Bazen değerli nesneler elde etseler de Kara Aslan Loncasına vermek zorunda oldukları pay yüzünden avlanmanın neredeyse hiçbir karı olmuyordu. Yine de maden, para kazanmaktansa seviye yükseltmeye öncelik veren oyuncular için popüler bir yerdi. Demir çıkartmak için kazı yapan madencilerin çokluğu nedeniyle onların harcadıkları vakte bağlı ayrı bir ücret ödenmesi de gerekiyordu.

Weed kafasını salladı.

“Gerçekten yönetim konusunda öğrenmeleri gereken çok şey var. Bu bir diktatörlük olsaydı yaptıkları mükemmel olurdu tabii.”

Daha yeni Arpen Krallığının kralı olmuştu. Ufacık bir krallık olsa da gelişmiş yönetim tekniklerini öğrenirse ileride acımasız bir kral olabilirdi.

“2. katta avlanacak birilerini arıyoruz. Gece geç saatlere dek avlanabilirsiniz!”

“Kara Aslan Loncası bir parti düzenliyor. Tüm öğelere el koyacaklar ama giriş ücretsiz olacak. Meslek ve seviye kısıtlaması mevcut.”

Weed, dağın zirvesinde süzülen bulutları ve insanları izleyerek kısa bir süre geçirdi. Sonra da giriş ücreti nedeniyle Kara Aslan Loncasının bir parçası olan ve kendisini dinlemeye hevesli Hegel’e fısıldadı. Oyuncular dağ sırtları boyunca dikilmiş surlarda toplaşmıştı. Rahatça yürüyebilmek için gerekli bir yapıydı.

“Bugünlerde Meslek Görevlerini tamamlayan kişiler var, değil mi?”

“Bard Ray’i mi diyorsun? Aktif olarak Hermes Loncasının desteğini alıyor.”

“Püff, Savaş Tanrısı Weed-nim arkasında bir lonca olmadan da ona denk olabiliyor.”

“Kara Şövalye Üstatlığı Görevinin ödülü ne olacak, biliyor musunuz?”

Mesleki Üstatlık Görevleri, oyuncular arasında popüler bir konu halini almıştı. Bir yetenekte uzmanlaşmayı gerektirdiği için bu görevlerin ölçeği inanılmazdı. Unicorn Şirketinin verdiği bilgilere göre bir meslekte uzmanlaşmanın özel bir ödülü vardı, haliyle zaman geçtikçe bu konu daha da çok ilgi çekiyordu. Bu da yetenek seviyelerine kayıtsız kalanların yetkinlik kazanmaya yoğunlaşması için başlı başına yeterliydi.

“İlan panolarında ve haberlerde gördüğüm kadarıyla Kara Şövalye bir sınıf görevi daha tamamlamış.”

“CTS Medyadan duyduğuma göre efsanevi bir mızrak ve zırh elde etmiş.”

“Bard Ray onları 11. görevinde kazanmış.”

“11.yi ne zaman tamamladı ki?”

“Dün başarılı oldu ve tüm gece canlı yayınlandı.”

“Vaay. Tekrarını izleyeyim o zaman.”

“Hermes Loncasıyla ekran süresi konusunda bir anlaşmaları olduğu için CTS Medyanın yayınları iyi oluyor.”

Weed’in gözlerinden kıskançlık akıyordu. O, Oymacılık Üstatlığı Görevinde tüm ırklarla olan arkadaşlığının gelişmesi ve antik harabelerin keşfi haricinde hiçbir özel ödül almamıştı.

Benzer şekilde bir üstatlık göreviyle uğraşan Bard Ray ise macerasına devam edebilmesi için en iyi ekipmanları edinmişti. Bunu düşünmek bile Weed’in karnına ağrılar girmesine yol açıyordu!

Weed bu ıstırapla boğuşurken Hegel nihayet ışınlanma geçidinde belirdi. Weed de ona el salladı.

“Ah, işte buradasın!”

“Weed hyung?”

“Evet, benim.”

Hegel kafasını bir yana eğdi.

“Eh, Hyung cüce değil miydi?”

Weed, Hegel’le son görüşmesinde bir Cücenin bedenindeydi. Bu durumu kabaca açıkladı.

“Bazı koşullar yüzünden bir görev için Cüce Krallığına girerken bir süreliğine görünüş değiştirmiştim. Onu boş ver de sen neden geciktin?”

“Lonca ofisine uğradığım için geciktim. Ah, okuldan arkadaşlarımı tanıyor muydun?”

Diyen Hegel, saygıyla eğilen iki kızı işaret etti.

“Merhaba Sunbae-nim!”

Dine ve Alice ikilisi, Kraliyet Yolunda Hegel olarak tanınan Choi Sang-jun’la aynı okula gidiyordu.

“Seni tekrar görmek harika.”

Weed kabaca bir selamla karşılık verdi.

“Hı hı, sizi de.”

“Hyung Melbourne Madenini görmek istedi… Ben de ona eşlik etmeleri için bu çocukları çağırdım. Sorun olur mu?”

“Benlik bir sorun yok.”

Weed’in umurunda olan tek şey, Melbourne Madenine bedavaya girebilmekti.

“Melbourne Madeni sıradan bir zindan değil, o yüzden biraz hazırlık yapmak gerekiyor. Beni takip edin.”

Hegel, zırhında Kara Aslan Loncası mührü olan bir üyeydi, dolayısıyla Treipeak’te bunun çok faydasını görüyordu. Ziyaret ettiği her dükkanda vergi ödemeden, düşük fiyata alışveriş yapabiliyordu. Fiyatlar Weed’i kıskandırmaya yetecek kadar düşükken kaliteleri de oldukça yüksekti.

“Ziyaretinizden memnun kalırsınız umarım, Hegel-nim.”

Askerler onu mızraklarını kaldırarak, kibarca selamlıyordu.

“O Kara Aslan Loncasından.”

“Şu harika ekipmanlara baksanıza!”

Etraftakilerin tepkileri hesaba katılınca Hegel’in kibirlenmesi çok doğaldı.

“Hegel-nim beyefendi, size iyi şanslar dilerim. Madende çok sayıda canavar var.”

“Buraya geldiğiniz için teşekkür ederiz, Hegel-nim beyefendi. İçeri girin lütfen.”

Melbourne Madeninin girişinde bile VIP muamelesi görüyordu. Bu saygı Weed’in gözünde gerçekçiydi.

Çocukken zengin evlerde yaşayan çocukları kıskanırdı. Ama bu zorlu dünyada kısıtlı bir zihniyetle başarıya ulaşma ihtimali düşüktü. Bu yüzden o da aktif olarak pohpohlamaya, yaltaklanmalara başvururdu!

“Hegel, cidden büyük adammışsın.”

“Hehe, yok canım, normal şeyler işte.”

“Anlaşılan bayağı seviye atlamışsın, ekipmanların da güzelleşmiş.”

“Bu kez loncadan en iyi ekipmanları aldım, o yüzden bu düzeydeki canavarlar pek risk teşkil etmeyecektir.”

“Kara Aslan Loncası bir harika!”

“Hyung’un katıldığı bir lonca yok mu?”

“Benim de bir loncam var.”

Yaban Gezginleri Loncası üyelerinin standartları bir hayli yüksekti. Weed ne zaman lonca sohbetini açsa hazine ya da patron canavar avlarıyla ilgili sohbetlere denk geliyordu.  

Genellikle küçük loncalarda bir patron canavarı avlamak için düzineler, hatta yüzlerce kişinin toplanması gerekirdi. Patron canavar avlamak loncanın saygınlığını arttırır, daha fazla kişinin katılma isteği duymasını ve böylelikle daha güçlü patron canavarların avlanabilmesini sağlardı.

Yaban Gezginleri Loncasıysa bir kez olsun bu sebeple üyelerini çağırmamıştı. Onlar daha münzevi tiplerdi, dolayısıyla bir patron avı olacağında hızlıca birkaç kişiyi toplayıp geçerlerdi.

“Herhangi bir zorluk çekersen bana söylemen yeterli, hyung. Kara Aslan Loncasındaki herkes bu muameleyi görür.”

“Hı hı, teşekkürler.”

***************

İnsanlar ardı ardına Trepieak ışınlanma geçidinde beliriyordu.

“Hava insanın içini ferahlatıyor cidden.”

“Burası ışınlanma ücretlerinin yüksek olduğu Tullen Krallığı, buraya gelmişken şevkle avlanmak lazım.”

Alana ulaşan oyuncular hazırlıklı şekilde etrafı inceliyordu.

Turok: Kara Aslan Loncası çok da matah değilmiş sanki.

Arkhim: Işınlanma geçidinin etrafı güvenli mi?

Turok: Evet. Grubu buraya taşıyabiliriz.

10 oyuncu, kalenin etrafına dağılarak rapor verdi. Bu oyuncuların hepsi de Hermes Loncasının bir parçasıydı. Işınlanma geçidindeki parlak ışıkların ardı arkası kesilmiyordu.

Papapat!

Bard Ray, Kraliyet Muhafızları ve suikast takımı da ışınlanma geçidini kullanarak buraya gelmişti. Evet, Hermes Loncasının karanlık hükümdarı, Haven Krallığının Kralı Bard Ray, Treipeak’teydi.

Grubu çok daha düşük seviyeli ekipmanlar kuşanarak kılık değiştirmişti. Yüzleri tanınan Bard Ray ve Kraliyet Muhafızları farklı önlemler de almıştı. Peşlerinden gelen suikast takımıysa sade kıyafetler giyip dansöz gibi yüzlerini boyamıştı.

Kasim: Melbourne Madenine varınca ayrılacağız. Kara Aslan Loncası tarafından tespit edilirsek işimiz zorlaşır.

Bard Ray, Kraliyet Muhafızları ve suikast takımı zaman geçirmek için dükkanlara uğrayıp gereksiz alışverişler yapmakla meşguldü. 500 kişi Treipeak’e taşındığı için ışınlanma geçidi normalden çok daha aktifti. Onlar da dikkat çekmemek adına iki saat boyunca farklı anlarda ışınlanmakta karar kılmışlardı. Kalenin askeri personelini ve Kara Aslan Loncası üyelerini gözlemleme göreviyle ana caddeye gözcüler de yerleştirilmişti.

Greiden: Kalede 60.000 piyade, 20.000 okçu ve 3000 şövalye bulunduğunu doğruladım. İçeride Kara Aslan Loncası üyeleri de var ama diğer bölgelerin daha önemli olduğunu düşündükleri için üyelerin çoğunu başka noktalara dağıtmışlar.

Turok: Savaş başlarsa destek kuvvetlerin ulaşması çok kısa sürecektir.

Kasim: Melbourne Madenine sağlanan gücü kesersek vaktinde yetişemezler.

Bard Ray’in görevi Kara Aslan Loncasının kontrolündeki bir bölge olan Melbourne Madeninde gerçekleşecekti. Mesleki Üstatlık Görevi çok dikkat çektiği için madende gizlenen patron canavarla savaşırken gizlenmek zorundaydı. Kara Aslan Loncasının Hermes Loncasına Melbourne Madenine birliklerini sokma izni vermesi imkansızdı. Bard Ray de iş birliği talep etmek yerine tüm gücüyle içeriye sızmaya karar vermişti.

Reikina: Gözcüler madene ulaştılar. Ben de girişi kontrol ettim ama özel bir şey görmedim. Ücreti ödeyip önden giriş yapacağım.

***************

Weed ve Hegel, Melbourne Madeninin 1. katına giriş yapmıştı.  

Kang kang kang!

Madencilik yapan oyuncuların sayısı oldukça fazlaydı. Melbourne Madeninden bol miktarda yüksek kalite demir cevheri çıkartılabiliyordu. Demir kolaylıkla paraya dönüştürülebilirken yeterince şanslı olanlar altın bile bulabiliyordu.

‘Burası bayağı kalabalıkmış.’

Weed genelde ya birkaç yoldaşıyla ya da tek başına avlanırdı. Melbourne Madeniyse popüler bir avlanma sahasıydı, dolayısıyla insanların gruplar halinde akın ettiğini söylemek abartı olmazdı. İçerisi madenciler, kayıp askerler ve topluca canavar avlayan insanlarla tıklım tıklımdı. Alice, cazibe kattığı tatlı bir sesle şöyle dedi:

“Sunbae-nim, burası nasıl bir alan?”

“150. seviye için uygun bir avlanma sahası, bol bol ganimet de düşüyor, o yüzden 250. seviyeye dek kullananlar çıkıyor. Burada Demircilerle samimiyet geliştirmek bile mümkün.”

Hegel, gençlere kibarca açıklama yapıyordu. Önden gelen gruplar düzgün avlanma noktalarını kapabilecek olsalar da Kara Aslan Loncasından bir üye gören, anında gözlerini kaçırıyordu.

“Sizin seviyeniz neydi?”

“İkimiz de 220’nin biraz üstündeyiz.”

“Öyleyse doğrudan 2. kata geçebilirsiniz.”

“Gerçekten mi? Teşekkürler Sunbae-nim.”

Hegel, kızları bir alt kata indirecekti.

“Sana da uyar mı, Hyung?”

“Fark etmez. Melbourne Madeninde ne yapılacağını benden daha iyi biliyorsun.”

Weed de hiç sitem etmeden peşlerine takıldı, çünkü safiri 3. kattan çıkartabilecekti. Ve asıl sorun 3. katta başlayacaktı, çünkü tanınmadan daha aşağı inmesi mümkün değildi. Bu yüzden Hegel’e bağlı kalacaktı.

Kara Aslan Loncası mühürlü üye, onları 2. kata indirdi. Avlanan kişi sayısı fazla olsa da boş alanlar da vardı. Hegel de grubu o boş alanlardan birine yöneltti.

“Burası yalnızca Kara Aslan Loncası üyelerinin avlanabildiği bir alan. Siz de avlanabilin diye burada olacağım.”

Dine, bir tuhaflık fark ederek şöyle dedi:

“Teşekkürler, Sunbae-nim. Bu arada, sen de avlanacak mısın?”

“Evet. Geçitten çıkabilecek olan canavarları kollayacağım. Hareket etmeniz gerekmeyeceği için avlanmak daha kolay olacaktır.”

“Ah, anladım.”

Kara Aslan Loncası tüm güzel avlanma alanlarını kapmıştı. Bu da kendine ait avlanma sahaları olan büyük bir loncaya dahil olmanın faydalarından biriydi. Sorun, bu insanların yüksek seviyelerine rağmen uzun soluklu maceralarda zayıf olmalarıydı. Bunun nedeni de bir sorunla karşılaştıklarında doğaçlama yapmaya alışkın olmamalarıydı.

“E hadi başlayalım. Çok fazla canavar çıkabilir ama telaş yapmayın.”

“Burada mı avlanacağız yani?”

“Endişelenmeyin, ben tehlikelere karşı tetikte olacağım.”

Diyen Hegel, geçidin önünü kesti. Üzerinde savaşta büyük bir güç sergileyecek olan yüksek savunmalı bir zırh vardı. En yıkıcı saldırıları bile bertaraf eden bir zırhtı. Tüm bedenini koruyan bir Uçurtma Kalkanı bile vardı ki bunlarla çoğu canavara karşı kendisini savunabilirdi. Ekipmanlarının yüksek savunma kapasitesi sayesinde ön saflarda çarpışabilirdi. Böylece kalkanını kavrayarak kendisini hazırladı.

‘Müthiş bir zırh.’

Kalbi hızla çarpıyordu. Avlanmaya başlayıp zırhıyla dikkat çekmek için can atıyordu.

“Sunbae-nim, çok havalı görünüyorsun!”

“Nasıl avlanılır göster bana. Önce seni izlemenin bana çok yardımı dokunacaktır bence.”

Kızların tezahüratları Hegel’i iyice keyiflendiriyordu.

‘O kadar da zor değil.’

Weed ise etrafta canavarlarla çarpışan grupları izliyordu. 2. kat büyük oranda Menchura denilen bir canavarla doluydu. Seviyesi 210 olduğu için Weed yumruğunu şöyle bir savursa canını alırdı! Bir anda birkaç yüz tanesi karşısına çıksa bile kılıcını körü körüne sallayışıyla hepsinin işini bitirirdi. Menchuralar bazen ortalıkta dolanan alevler yaratırlardı. O alevler de madeni ve ışıltılı mineralleri aydınlatır, etrafın daha güzel görünmesini sağlardı.

“Şimdi!”

Hamamböceğine benzeyen, uzun dokunaçlı 3 Menchura belirmişti. Üçü de Hegel’e saldırsa da yüksek defansı nedeniyle ona hatırı sayılır bir zarar vermeleri mümkün değildi. Haliyle Hegel, kılıcını bir iki kez savurarak üçünden de kolaylıkla kurtuldu.

“Sunbae-nim, çok güçlüsün!”

“Şimdilik basit düzeydeyiz. Ben onları engellerim, siz saldırmaya bakın.”

“Tamaam!”

Böylece Hegel, Dine ve Alice üçlüsü karşılarına çıkan tüm Menchunalarla çarpışmaya başladı.

Weed’in durumuysa muğlaktı. Menchuraları avlamaktan elde edeceği tecrübe sıfıra yakındı. Ama ortalığı dağıtmak onun uzmanlık alanıydı!

“3. seviye demir cevheri. Bana o lazım. Sizin de istediğiniz herhangi bir şey olursa söylemeniz yeterli.”

Hegel, ganimetleri iki kızla cömertçe paylaşıyordu.

“Sunbae-nim, o büyü şu anda işe yaramıyormuş gibi. Direnç ne düzeyde?”

“%39 kadar. Ateş bile zarar vermez desem abartmış olmam.”

Dine ve Alice’le birlikte canavar avlarken Hegel’in ekipmanları çok iş görüyordu. Kara Aslan Loncası, avlanan canavarlar konusunda oldukça bilgiliydi. Üçü uyum içerisinde avlanırken Weed’in canı sıkılıyordu.

Seviyesi 400lerdeyken ister istemez bu zindanda kendisini güvende ve rahat hissediyordu. Melbourne Madeni popüler bir avlanma sahası olduğu için de açığa çıkan tüm canavarlar başka oyuncular tarafından etkisiz hale getiriliyordu.

‘Daha tehlikeli olmalıydı. Bu şekilde canavar avlamak hiç etkili değil ki. Açık büfe yerine pirince su katıp yiyorlar resmen.’

Yine de diğerlerinin görüşlerini hesaba katınca 3. kata inmek zor görünüyordu. Weed de oturup heykel yapmakta karar kıldı. Böylece boşa zaman harcamaktansa biraz para kazanırdı.

***************

Hermes Loncası üyeleri Melbourne Madenindeki ayarlamalarla ilgileniyordu.

Turok: Tüm gözcüler madenin etrafına yerleştirildi.

Reikina: Madenin girişinde ve 1. katta olağandışı hiçbir şey yok.

Kasim: Peki ya Kara Aslan Loncasının birlikleri?

Turok: Zindan seviyesi o kadar yüksek değil galiba. 3 gün önden gönderdiğimiz bir ajanın söylediği kadarıyla dünden bu yana 300. seviyenin üzerinde yalnızca 160 kişi giriş yapmış. İçlerinden 75’i Kara Aslan Loncasındanmış.

3. kattaki canavarların seviyesi 300’ün üzerindeydi. Dolayısıyla orayı ziyaret eden oyuncuların sayısı oldukça fazlaydı. Tabii ki düzeyleri Hermes Loncasının işgalci güçlerine kıyasla bir hiçti.

Kasim: Yalnızca bu kadarsa hızlıca köklerini kazırız.

Arkhim: Bu işi uzatmamız hayrımıza olmaz. Her an farkına varabilirler, o yüzden Bard Ray ve muhafızları gelir gelmez işe koyulalım.

Kasim: Son bir kez teyit edeceğim. Yalnızca Kara Aslan Loncasıyla mı çarpışacağız?

Hermes Loncası tarafından, özel bir görevin parçası olanlara mevcut lonca sohbet kanalında ayrı bir kanal açma izni verilmişti. Bunun amacı, görevi diğer loncalardan gizli tutmaktı.

Arkhim: Amacımız Melbourne Madenindeki herkesin ölümü pahasına olsa bile Bard Ray-nim’in görevini başarıyla tamamlamasını sağlamak.

Kara Aslan Loncası prestijli loncalar arasındaydı. Söz konusu Hermes Loncası olmasa bu denli çarpıcı bir karar alınamazdı.

Arkhim: Hızlıca planı açıklayayım. Melbourne Madeni Kara Aslan Loncasına ait olsa da aynı zamanda 11 farklı mekanda daha savaş veriyorlar. Yani Kara Aslan Loncası niyetimizi çözse bile birliklerini ulaştırmaları zaman alacaktır.

Hermes Loncası dikkat dağıtma amacıyla eşzamanlı saldırılar için farklı noktalara gruplar yollamıştı. Ayrıca bir kuşatma görevi için Beden Loncası’yla bir anlaşma da yapmışlardı.

Ve tüm bu hesaplamalar Kara Aslan Loncasını tamamen allak bullak edecekti.

***************

Hege, 2. kattaki Menchuralarla çarpışırken gücüyle hava atıyordu.

“Canavarların çoğu aralıksız saldırılar karşısında hassaslaşır. Kafaları allak bullak olur, o yüzden onlara vurmayı kesmeyin.”

“Ama zor geliyor, Sunbae-nim.”

“Durun size göstereyim.”

Hegel’in amacı, kızlarla kaliteli zaman geçirmekti. Bu esnada Weed esneye esneye basit heykeller yapıyordu. Onları tamamlamak neredeyse hiç zaman almasa da abartılı fiyatlardan satarsa parayı kırabilirdi!

“Hyung da avlanmalı aslında.”

“Yo, ben iyiyim. Sonra avlanırım.”

Weed zaman zaman heykel yapmaktan kafasını kaldırıp avı izliyordu. Neticede Hegel’le 3. kata inmesi gerekiyordu. Fuzuli kurallar yüzünden Kara Aslan Loncasının saldırısına uğramadan aşağı inmesi mümkün değildi. Hegel’i pohpohlamak da bu uğurda ödemesi gereken bir bedeldi.

“Hegel, savaşırken cidden havalı görünüyorsun.”

“Yok canııım.”

“Savaşa savaşa bayağı seviye atlamışsın herhalde.”

“Ah! Hyung, artık 330’a çıktım.”

Ara ara ettiği bu iltifatlarla yolunu buluyordu.

***************

Melbourne Madeninin 4. katı!

Burada 360. seviye üzeri oyuncular, Kara Aslan Loncasının oluşturduğu gruplar halinde avlanıyordu. 4. kat, yedi kola ayrılan bir tünel şeklindeydi. Bu bölge Kara Aslan Loncasına aitti ve onlar tarafından haritaları bile çıkartılmıştı. Çok sayıda canavarın görüldüğü bu alanda avlanmak oyuncuların hoşuna gidiyordu.

“Bugün bayağı avlandık.”

“Yorulduysan çıkıp biraz temiz hava alabiliriz?”

“Sorun yok ya.”

Bir Kara Aslan Loncası grubu kaleye dönmeye hazırlanıyordu. Derken maden sarsılmaya başladı.

Kurururung!

“Sallanıyoruz!”

“Çökecek mi?”

“Bu kadar büyük bir madenin çökmesi zor.”

“Ama zemin sallanıyor… Baksanıza, tavandan da taşlar düşüyor!”

Melbourne Madeninde avlanan Kara Aslan Loncası üyeleri lonca sohbetinde heyecanla konuşuyordu. Tüm Melbourne Madenini etkileyen bir deprem gerçekleşmiş gibi görünüyordu.

Ve zeminin sarsılışıyla gizli zindan Belkain’in İni gözler önüne seriliyordu.

Bu sayede Melbourne Madeniyle bağlantılı zindana giriş yapan tüm oyuncular bir hafta boyunca iki kat tecrübe puanı ve öğe düşüşüyle ödüllendirilecekti.

Canavarı avlayan ilk kişi de en iyi öğeyi düşürecekti.

“Bu da ne? Bir anda bir zindan girişi belirdi.”

“Girsek mi ki?”

“Melbourne Madeninin 4. katıyla bağlantılı görünüyor, yani zorluk derecesi sıradan olmayacaktır. Önce loncayla irtibata mı geçsek acaba?”

Ansızın duvarda bir delik belirmiş, koca bir mağara görünmüştü. Kara Aslan Loncası kullanıcıları toplaşıp loncalarına danışıyor ve lonca sohbetinde raporlar uçuşmaya başlıyordu.

Kamaras: Zindanda çok sayıda delik açıldı. Tanımlanmış bir güç, oyuncuları öldürmek için açığa çıktı! Bir Kara Aslan Loncası üyesi onu durdurmaya çalışsa da saldırı altında can verdi. Bu grupla üstesinden gelmemiz imkânsız, desteğe ihtiyacımız var.

1 dakika geçmeden diğer oyunculardan da raporlar geldi.

Ject: Kimliği belirsiz bir grup toplu halde zindana giriş yaparak tüm oyuncuları öldürmeye başladı. Savaş çıktı, loncamız acımasızca bir saldırı altında. Düşmanın gücü hayal edilemeyecek düzeyde.

Pum: Sıradağlarda da bir savaş başladı. Güvenlik makamları ve kale ateş altında. Acilen destek talep ediyoruz!

Zindanda avlanan Kara Aslan Loncası üyeleri bir anda saldırıya uğramıştı ve her şey bundan ibaret de değildi.

Mirnak: Beden Loncasına ait çokça savaş bölüğü Kurun Kalesine yaklaşmakta. Büyücüler hesaba katılınca bir kuşatma gerçekleşmek üzereymiş gibi görünüyor!

Bir zindanda kaçan huzuru çözümlemek kolaydı. Canavarlar çıldırıp sivilleri katletmedikçe ekonomi veya güvenlik alanlarında önemli bir zarar alınmazdı.

Ama kuşatma kaybedilirse kalenin ve etrafındaki toprakların himayesi Beden Loncasına geçerdi. Kara Aslan Loncası bu uğurda çok yatırım yapmıştı, haliyle istikrar fena halde bozulurdu. Vatandaşlarından oldukları takdirde bunu telafi etmeleri de zaman alırdı.

Zaten savaşın odaklandığı Versailles merkezinde de bu sebeple nüfus, tarım alanı ve teknoloji gerilemişti. Düşmana teslim olmak bile çeşitli kayıplarla sonuçlanırdı.

Nechak: Şu anda Kurun Kalesindeyim. Gözlemlediğim kadarıyla bize meydan okuyan Beden Loncası üyelerinin sayısı bir hayli fazla. Kara Aslan Loncası tarihinde ilk defa bir acil durum toplantısı gerçekleşiyor.

Koka: Avla, görevlerle veya işle ilgilenen tüm oyuncular savaşa hazır halde emir bekliyor.

Kara Aslan Loncası acil durum moduna geçmişti. Lonca lideri hızla durumu idrak edip acilen Kurun Kalesine destek göndermişti. Kalenin ellerinden alınmasına mani olmak, şu anki öncelikleriydi.  

Ve Kara Aslan Loncası duruma uyanmakla meşgulken Hermes Loncasının Melbourne Madenindeki katliamı başlamıştı.

#Uzun zaman sonra makul uzunlukta bir bölüm gelince ikiye bölmeden çevirebildim. Bayağı da iyi bir bölüm bence. Sakin başlayıp Bard Ray’in kumpaslarıyla sonuçlandı. Ama onun bu dikkat dağıtma taktiği bizimkinin de işine yarar, gümbürtüye gitmeden görevini tamamlar diye düşünüyorum. Bakalım aynı yerde görev yapan iki düşman karşı karşıya gelecek mi ve bizi neler bekleyecek, bir sonraki bölümde görüşmek üzere!