“Ee?”

“Ne ee?”

İç çektim.

“Ablacım yapacak mısın yapmayacak mısın?”

Karşımdaki pembe saçlı kızın alnı kırıştı.

“Sen ve senin şu götlekçe konuşma stilin,” diye mırıldandı. Ben de hepsini duydum. Ama ne desem bilemedim. O kadar sinir bozucu muyum? Belki de çeviri sisteminin hatasıdır.

“Bay Pilav... Size malzemeleri bulmadığınız sürece yardımcı olmayacağımı söylediğimi sanıyordum,” dedi Lisbeth. Yüzünde zorlama bir gülümseme ve sesinde yalandan bir kibarlık vardı.

“E buldum malzemeleri. Al,” dedim. Daha sonra ise ticaret ekranını açıp teklifi yolladım.

“N- Ne!?” Diye çığlık attı kızcağız. Niye bu kadar şaşırdı anlayamadım. “Bunları bu kadar sürede nereden buldun!?”

“Ne? Pazardan aldım,” diye geçiştirdim. Sadece birkaç on milyon Cor tuttu sonuçta.

Lisbeth iç çekti.

“Ne kadar zengin olduğunu unutmuşum.”

Gülümsedim. Bu doğruydu. Berke’yle beraber Meşhur O.Ç pilavcısını almamız üzerine inanılmaz bir zenginliğe ulaşmıştık. Aincrad’ın her köşesinde insanlar Meşhur O.Ç’den bahsediyordu.

Biz bunları konuşurken dükkanın kapısı açıldı. Çalan zilin sesiyle arkamı dönüp gelen kişiye baktım.

“Uhm...”

“Pilav Abi?”

Bizim velet...

İmza siyah ceketi yerine Kan Şövalyeleri’nin beyaz kırmızı kıyafetini giyiyordu. Hikayeyi biraz fazla etkilemiş olabiliriz...

Ona Lisbeth’in yerini önermiştim. Ama veledin tam da bugün gelmesini beklemiyordum.

Arkamı dönüp selam vermeden Lisbeth’e baktım.

“Neyse. Şu yükseltmeyi tamamla da işime bakayım.”

Lisbeth iç çekti ve malzemeleri alıp arka odaya geçti. Bense bizim velede baktım. Onu süzerken gözüme, yüzük parmağına takılı olan yüzük çarptı.

“Sonunda evlendiniz ha...” Diye mırıldandım.

Utangaç bir şekilde başının arkasını kaşıdı.

“Evet...”

“Düğüne davet edilmedim?”

“Düğün yapmadık. Onun yerine balayına çıkalım dedik. Yakında gitmeyi planlıyoruz...”

“Hmm... Ha. Şu göl evini o yüzden aldınız herhalde.”

Anlamsız bir sessizlik. Normalde bu kadar erken evlenmemeleri gerekiyordu. Sanırım Berke ve benim varlığım bir şeyleri değiştirdi...

“Başardım!” Diye bir çığlık geldi dükkanın derinliklerinden. Daha sonra ise heyecanlı bir Lisbeth koşarak yanımıza geldi. “Hepsi başarılı!”

Gülümsedim. Elinden koyu mavi renkli kılıcımı alıp tarttım.

[Meşhur O.Ç’nin Kılıcı +50]

“Heh...” diye kikirdedim. Kılıcımın ismini kendim seçmem mantıklı bir hareketti.

“Neyse. Bak sana müşteri bile getirdim. Onunla ilgilenirsin artık,” dedim Lisbeth’e. Daha sonra ise arkamı dönüp dükkanı terk ettim...