Sung Hyun, bembeyaz bir suratla yerinden fırladı.

“Ne oluyor lan?!”

Onu bu ani hareketinden ürkmüş gibi duran Changgok Mingyu birkaç adım geri çekildi. Ancak Sung Hyun’un bembeyaz kesilmiş suratını görünce alayla güldü ve elini aşağıya doğru bastırdı.

“Keugk!”

Büyük bir baskı birden üzerine çöktü ve onu oturmaya zorladı.

Ancak o zaman bir küvetin içinde uzandığını fark edebildi. Açık yeşil tonlarında, üzerinde çeşitli bitkilerin süzüldüğü tahta bir küvetti. Kaynağı meçhul fokurdama sesleri kulağına ulaşıyordu.

Sung Hyun durumu nihayet anlayınca kendini sakinleştirdi.

“Ödümü bokuma karıştırdın. Huh, az kalsın şarabı dökecektim.”

Elinde tuttuğu küçük fincanı dikkatlice ağzına götürdü ve alışılmadık küçük yudumlar aldı. Fincandan yükselen yumuşak ve ferah koku Kar Çiçeği Şarabı’nın has kokusuydu. Bu yaşlı piç, öğrencisini uçurumdan attıktan sonra şarabını zevkle yudumluyordu.

“Bir ay neredeyse dolmak üzere, bana Demir Palmiye Yolu’nu öğretecek misin?”

“Belki daha sonra. Şu an zevk almakla meşgulüm.”

“Peki… Ben biraz daha uyuyacağım öyleyse.”

Sung Hyun gözlerini kapattı ve Venom’a emirler verdi.

‘Durum nedir?’

[Changgok Mingyu isimli şahsın fiziği analiz edildi.]

Bir süre sessizliğin ardından tekrar konuştu.

[Uyarlama yaklaşık bir günden fazla sürecek ve çok sancılı bir zaman olacak. Anestezi uygulamamı ister misiniz?]

‘Evet, lütfen.’

[Dönüşümü başlatıyorum, onaylıyor musunuz?]

‘Evet.’

[Changgok Mingyu, Volkanik Çelik Zırh dönüşümü başlıyor.]

[Tahmini uyarlama süresi 24 saat 56 dakika 14 saniye.]

[Anestezi uygulanıyor.]

[Vücut geçici bir süreliğine zorunlu uyku moduna sokuluyor.]

Ve bir anda Sung Hyun’un gözleri kapandı.

*

“Neden bu kadar heyecanlısınız? Zengin olduk da benim mi haberim yok?”

Huayin Köşkünde, yirmi kadar yaşlı bir masanın etrafında toplanmış ve kapıdan dengesiz adımlarla giren yaşlı adama dönmüştü.

“Tanrım, yaşlı ayyaş, hangi dağda kurt öldü de aylık toplantıya katılır oldun?”

“Hmph! Koş bana birkaç testi Kar Çiçeği Şarabı getir, yaşlı amcık.”

Yaşlı adam, ona aşağılamayla bakan yaşlı kadına birkaç yang fırlattı.

Yaşlı kadının yüzü bir anda kıpkırmızı kesildi. Havadaki yanglar birden birkaç parçaya döndü ve eflatun kılıç ki’si yaşlı adamı ikiye bölmek için harekete geçti.

“Yeterli!”

Kılıç ki’si yaşlı adama çarpmadan önce yaşlıca bir ses köşkte yankılandı. Havadaki kılıç ki’si titredi ve yok oldu.

Herkes masanın başında oturan beyaz sakallı, erdemli gözüken yaşlı adama döndü. Uzun beyaz saçları yaşını belli ediyordu, yaşına rağmen yıldız gibi parlak gözleri ve saf aurasından onun kim olduğunu anlamak zor değildi.

“Ama lider, bu yaşlı ayyaşın buraya gelmesi-“

“Yeterli.”

Liderin sesi son derece yumuşak ancak tarif edilemez bir baskı yayıyordu. Buradaki en güçlüler arasında yer almasına rağmen yaşlı kadın üzerine bir laf söyleyemedi.

Lider, hâlâ kapıda bekleyen gözleri buğulu yaşlı adama döndü.

“Seni buraya getiren nedir, Yun Tong?”

Yun Tong isimli yaşlı adam geğirdi ve umursamazca elini salladı.

“Liderimmiş gibi davranmayı kes, yaşlı sikiklerin bekçisi. Ayrıca Yun Tong diye birisi artık yok, Hyung öldükten sonra Yun Klanı diye bir şey kalmadı.”

Lider onun laflarına alışıkmış gibi ifadesini korumayı başardı ancak diğerleri için aynı şey geçerli değildi. Üç kişi dışında diğer herkes öfkeyle ayağa kalktı ve yaşlı adama hakaretler etmeye başladı.

“Sizinle görüşmeyeli beş yıl oldu ancak hâlâ çocuk gibisiniz.”

Yaşlı adam umursamaz gözlerle lidere baktı. Diğerlerinin varlığından bile haberdar değilmiş gibiydi. Özellikle, liderden çok daha kudretli bir aura yayan iki yaşlı adamdan.

“ Yun Shin’in ölümü hepimizi derinden etkileyen bir durum. ”

Lider sakin bir tavırla konuşuyordu ancak yaşlı adam onu dinlemekle uğraşmadı.

“Tamam tamam, çok minnettarsınız, onu anladım. Neyse, buraya Dört Yıldız Mahzeni’nin anahtarını almaya geldim.”

“Dört Yıldız Mahzeni mi?”

Liderin kaşları ilgiyle kalktı.

“Evet, evet. Hadi uzatma da ver. Sizi gördüğüm her saniye kusma isteğim artıyor.”

“Mahzen de ne işin var?”

Yaşlı kadın kaşlarını çatarak sordu.

“Seni ilgilendirmez yaşlı orospu.”

“Mingyu, yeterli.”

 Yaşlı adam kafasını üç kılıç beyefendisinden en güçlüsü olan, Menekşe Çiçeği Kılıç Azizi’ne çevirdi. Yüzünü buruşturdu ve yere tükürdü.

İkili bir süre baktıktan sonra kılıç azizi gözlerini kaçırdı.

Lider atmosferin garip bir hal aldığını görünce araya girdi.

“Mahzenin anahtarını Sung Nam’dan alabilirsin. Ayrıca malzemeleri taşıman için bir ekipte isteyebilirsin.”

Yaşlı adam lidere bir bakış attıktan sonra arkasını döndü ve gitmeden önce odadaki yaşlılara seslendi. Buradaki her kişi Hua Dağı’nın mihenk taşlarındandı. Her birisi Murim’in önde gelenleri arasındaydı ve geleceğin kahramanlarının akıl hocalığını yapıyorlardı.

“Sıralama savaşlarında size bir şey hediye edeceğim. Veletlerinizi hazırlasanız iyi olur.”

Bir daha arkasına bakmadan gözden kayboldu.

O gittikten sonra ölümcül bir sessizlik hakim oldu.

“Ne demek istedi?”

Yaşlılardan birisi, Kan ve Demir Kılıcı, garip bir ifadeye sahipti.

“Yaşlı kafan da bir sorun mu var? Öğrenci almış işte.”

“Gerçekten mi? Nan Chong’a ne oldu? En son onun yanında eğitim görmüyor muydu?”

“Dört yıldır inzivada olduğundan haberin yok sanırım. Üç yıl önce, Yun Tong’un eğitimine dayanamadı ve harici sanatlardan uzaklaştı. Şu anda ise Wudang Tarikatı’nın 1. Sınıf  öğrencisi. Çoktan adını duyurmaya başladı.”

“Yazık. Gerçekten çok yazık. Bu yaşlı ayyaş olmasa Hua Dağı’na bir dahi daha kazandırabilirdik.”

Yaşlılar arasında laflamaya başlayınca lider elini masaya vurdu ve dikkatleri üzerine çekti. Herkes ona bakınca masaya yaslandı ve gözlerini hepsinin üzerinde gezdirdi.

“Laflamanız bittiyse bugünün ilk konusuna geçiyorum: Kılıç Lahiti.”

*

Ertesi günün öğle saatlerinde Sung Hyun yavaşça gözlerini açtı ve tanıdık manzarayı görünce küvetin içinden çıktı.

Bir günden biraz daha fazla süren dönüşümün ardından vücudu sonunda biraz adama benzemeye başlamıştı. Dışarıdan görülen tek fark kas kütlesinin sıkışması gibi gözükse de, vücudunun içindeki küçük evren baştan yaratılmıştı.

Kasların şekillerinden hücrelerin harcadığı enerjiye kadar bir çok şey değişmişti.

Yeniden doğduğunu söylemek yanlış olmazdı.

‘Sanırım artık üçüncü sınıf dövüş sanatçılarını çıplak elle yenebilirim. Eğer neigong biriktirdikten sonra, çeşitli tekniklerle ikinci sınıf savaşçılar bana zorluk çıkarmaz.’

Beden geliştirmenin özünde ne olursa olsun neigong kullanmamak yatıyordu. Ejder Prangaları dahil, yaptığı tüm antrenmanlar içsel enerjiden yokun olmalıydı ki fiziği gelişsin. Aksi takdirde yaptığı sıradan dövüş sanatçılarınkinden farklı kılmazdı.

‘Üçüncü sınıf dövüş sanatçısı olduktan sonra yeni bir şeyler öğrenecekmiş gibi hissediyorum.’

Küvetten çıktı ve sepetin içine bırakılmış kıyafetleri giydi ve dışarı çıktı.

Fiziği Changgok Mingyu’ya göre şekil aldığından, Ejder Prangaları’nı taşımak için tek gereken kuvvet olmuştu.  

Önceden kasları şekil aldığından çok daha zorlanıyordu. Şimdiyse basit bir antrenman aletinden farklı değildi. Asıl etkilerini görmeye başlayacaktı.

Dövüş sanatları çok sofistike bir kavramdı. Özellikle bazı tarikatlar dışında pek önem görmeyen harici sanatlar için geçerliydi. Spesifik olarak Shaolin Manastırı ve birkaç ücra tarikat Murim’de onları temsil ediyordu.

Bunun dışında pek umursanan bir şey değildi. Çünkü içsel sanatların karşısında bir etkisi yoktu. Ayrıca çok acılı bir yoldu, uğraştırıcı ve sıkıcı olması da vardı.

Gelişimden memnun olan Sung Hyun’un gülümsemesi, bahçeyi görünce buz kesti.

Yere irice kütük saplayan yaşlı adam kafasını kaldırdı ve ona baktı.

“Velet, mal mal bakmak yerine ustana yardım etmeye ne dersin?”