Bölüm 6: Sadece Zirve Becerileri Biliyorum

Çeviri/Düzenleme:Accora 

En iyi on ortodoks uzman birden sorunun ciddiyetini anladı. 

Bir ay önceki savaşta Ji Tiandao, Yüz Musibet Anlayışı avatarıyla on tanesiyle tek başına savaşmıştı ve başka herhangi bir güçlü hamle kullanmamıştı. Ancak bu sefer yaşlı kötü adam, sanki kazanılması imkânsız bir mücadele veriyormuş gibi nihai becerilerini kullanmaya başlamıştı.

Yine de onları daha da korkutan şey, bu kadar enerji tüketen nihai becerileri kullanırken çok rahat görünmesiydi.

Evet, gerçekten de çok rahattı.

Lu Zhou inanılması güç bir fenomen keşfetti. Zirve form kartının şifresi 'zirve' kelimesinde yatıyordu. Ne zaman biraz enerji kullansa, Enerjisi anında maksimum seviyeye sıçrardı.

Etki gerçekten ismine yakışır bir güç sağlıyordu.

Zirve Form Kartı, Harika bir karttı!

Lu Zhou, onları idareli kullanması gerektiğini biliyordu. Sonuçta, sadece üç kartı vardı.

Bu durumda... Savaşı olabildiğince çabuk bitirmesi gerekiyordu.

 Kusurlu İlahi Müdahale yüzlerce yetişimciyi katletmiş ve diğer zayıfları da korkutmuştu. Zirve formu sınırsız enerji sağladığından, Lu Zhou bu fırsatı boşa harcamayacaktı. Enerjisini tereddüt etmeden harcamaya başladı ve yakındaki yetişimcileri öldürmeye devam etti.

Kısa bir süre sonra çevreye baktı. Yakındaki tüm düşük seviyeli yetişimciler geri çekilmişti!

En iyi on uzman bile geri çekilirken başka biri burada durmaya devam etmeye nasıl cesaret edebilirdi?

 Yetişimci kalabalığı dağıldı ve hilal biçiminde kaçmaya başladılar.

Ne de olsa Lu Zhou yalnızdı ve kendini kopyalama gibi bir teknik bilmiyordu, bu yüzden hepsini yakalayamazdı. Hafifçe kaşlarını çattı ve Kalabalığa dikkat etmeyip Tüm konsantrasyonunu en iyi on Ortodoks uzmana harcadı.

“Kaçmaya mı çalışıyorsun? Ne yazık ki çok yavaşsın!” Lu Zhou bir yıldırım gibi hareket etti ve havada silik gölgeler bıraktı. Bunu gören hain öğrencileri şaşkına döndü.

Duanmu Sheng mırıldanırken korkmuş görünüyordu, “Ustanın güçlü ilahi yeteneği, Ruh Takibi!”

“Üçüncü Kıdemli Kardeş, şi-şimdi ne yapmalıyız...” Mingshi Yin zeki bir adamdı ama artık fikirleri tükeniyor, göz kapakları panikle seğiriyordu.

“Nasıl bilebilirim?”

“Neden biz de kaçmıyoruz?” Zhao Yue cesur bir öneride bulundu.

Dokuzuncu öğrenci çabucak, “Kıdemli Kardeşler ve Kızkardeşler, beni dinleyin, sadece yerinizde kalın... Usta’nın şuanki haliyle, kaçmaya çalışmanın sonu iyi olmaz” Dedi.

“…”

Kalplerinde derin bir umutsuzluk duygusu kabardı.

Ruh Takibi’nin güçlü bir ilahi yetenek olmasının nedeni, hedefi çok kısa sürede yakalayabilmesiydi. Tek zayıflığı, aşırı miktarda enerji tüketmesiydi.

Ustalarının sürekli olarak nihai beceri kullanmasına zaten şaşırmışlardı ve onun hâlâ  böyle güçlü bir ilahi yeteneği kullanabilecek enerjisinin kalmasını beklemiyorlardı.

Kötü öğrenciler, Ustalarının neden dağın eteğindeki düşmanların kendisine hakaret etmesine izin verdiğini, bu kadar güce sahipken En Büyük Kıdemli Kardeşlerinin ve diğerlerinin ona ihanet etmesine nasıl izin verdiğini anlayamamışlardı.

Tabii bunu anlayamayanlar sadece onlar değildi.

‘Samanla yaşlı kuşları yakalayamazsın. Görünüşe göre Usta rol yaptı ve bizi kandırdı!’

‘Gerçekten öyle olabilir mi... Usta eski rutininden sıkıldı ve yeni bir tarz mı deniyor?’

Üç öğrencinin zihni çeşitli varsayımlarla doluydu. Ancak doğru cevabı aramak yerine kendi tahminleriyle dehşete düşmeye devam ettiler.

Ruh Takibi kullanıldığı an, Yüz musibet anlayışı avatarı ve Lu Zhou bir anda ortadan kayboldu.

Bu sırada…

Luo Changfeng arkasını kontrol ederek gökyüzünde uçtu. Ortodoks tarikatlarının yetişimcileri, vahşi bir kurt görmüş masum koyun sürüsü gibi panik içinde dağılmışlardı.

“Eee? Bir süredir Burada seni bekliyorum. Her zaman bu kadar yavaş mıydın?”

Önünde tanıdık bir figür yüzüyordu.

Luo Changfeng aceleyle durdu ve “Yaşlı kötü adam mı? Bu nasıl bir hız…” Sırtından aşağı soğuk terler dökülmeye başladı.

‘Neden o kadar insan arasından beni seçti?’ Luo Changfeng acı acı düşündü.

Sanki düşünceleri gün gibi belliydi, Lu Zhou “Az önceki kibrin nereye gitti?” diye alay etti. 

“Sen… Beni zorlama!” Luo Changfeng panikle ona baktı.

“Seni zorlarsam ne yapabilirsin?”

“…”

Korkusuyla savaşan Luo Changfeng devam etti, “Gelişen İlahi Musibet âleminin güçlü ilahi yeteneklerini arka arkaya üç kez kullandın ve devam edersen enerjin tamamen tükenecek... Ruh Takibi’ni kullanmak tofu yemek kadar basit mi sanıyorsun? Yüz musibet anlayışı avatarı aynı zamanda çok enerji tüketen güçlü bir ilahi yetenektir…”

Lu Zhou önünde belirdiğinde söylemek istediklerinin henüz yarısındaydı. Göz açıp kapayıncaya kadar, Yüz musibet anlayışı avatarı da arkasında belirdi.

Yetişim dünyasında Yüz Musibet Anlayışı avatarına sahip sadece bir avuç yetişimci vardı. Altın bir nilüfer onun eşsiz sembolüydü ve sahip olduğu yaprak sayısı kişinin yetişim tabanına bağlıydı. Ji Tiandao, sekiz yapraklı altın nilüferi olan tek kişiydi!

Dahası, sekiz altın yaprak yeniden ayrılma belirtileri gösterdi, bu da sekiz yapraklı altın nilüferin dokuz yapraklı altın nilüfere dönüşeceği ve ardında Bin Diyar Dönen avatarının eşsiz sembolü olan on yapraklı avatara dönüşme ihtimalinin var olduğu anlamına geliyordu…

“Ben sadece zirve seviye yetenekleri biliyorum,” Lu Zhou’nun sesi yükseldi.

Luo Changfeng direnmeyi düşünemedi bile.

Avatarını zaten bir kez kullanmıştı ve şu an kendisini koruyacak kadar bile enerjisi kalmamıştı.

Yedi yapraklı ile sekiz yapraklı Yüz Musibet Anlayışı arasındaki fark muazzamdı. Ayrıca Cennetsel Kılıç Parıltısını da kullanmıştı.

Buraya kadar gelebilmek için elinden geleni yapmıştı. Öyleyse, aşırı enerji sömürmesine rağmen zirve becerileri kullanmaya devam eden yaşlı kötü adama nasıl direnebilirdi?

“Dur!” Luo Changfeng elini kaldırdı.

“Üzgünüm... Maalesef duramam.”

“Ne?”

Yüz Musibet Anlayışı büyük bir dağ gibi yere düştü.

BOOM!

Yer titredi. Karıncayı ezmek kadar basitti; herhangi bir direnç hissetmemişti. Luo Changfeng göz açıp kapayıncaya kadar ortadan kayboldu, cesedi bile kalmamıştı.

Lu Zhou kalan zamana baktı. Hâlâ biraz zaman vardı. Yine de, başkalarını takip etmesine gerek yoktu. Onlara yetişse bile en fazla birkaç kişiyi daha öldürebilirdi. Ancak, Zirve form kartının etkisi ortadan kalktığında, oldukça kötü bir durumda olacaktı.

Bu olaydan sonra Lu Zhou, Zirve form kartının değerini anladı. En umutsuz durumu bile tersine çevirebilirdi, bu yüzden onu kolayca boşa harcamayacaktı.

Kalan zamanını kullanarak, güçlü ilahi yeteneği tekrar kullandı ve Altın Saray Dağı’na döndü.

…

Ortodoks yetişimciler, kuyruklarını bacaklarının arasına sıkıştırarak dağılmış ve kaçmışlardı. Bu arada, en iyi dokuz uzman, hayatta kalma şanslarını en üst düzeye çıkarmak için dokuz farklı yöne kaçtı.

O kadar aptal değillerdi. Yüz Musibet Anlayışı avatarının ufukta tekrar belirdiğini gördüklerinde, arkadaşlarından birine bir şey olduğunu anlamışlardı.

Ondan sonra uzun bir süre özel bir şey olmadı.

…

“Ding! Ön koşul görevini tamamladınız. Liyakat puanları sıfırlandı.”

“Ana görev tetiklendi: Kötü öğrencileri disipline edin. Bana bir gün öğreten ömür boyu babamdır, Efendisine ihanet eden haindir ve köpekten aşağıdır. Öğrencilerinizi disipline edin ve sadakatlerini artırın.”

“Görev 1: Ci Yuan’er’in sadakatini %80’den fazla artırın.”

“Görev 2: Üç kötü öğrenciyi cezalandırın.”

…

“Bu sistem gerçekten çok cimri, On binlerce yetişimciyi püskürttüm ve yine de beni ödüllendirmedi. En azından bana zirve formda bir deneyim kartı vermeli. Bana nasıl bir şey vermez!”

“1. İpucu: Zirve Form kartı, ev sahibinin zayıf gücü nedeniyle sağlanan değerli bir öğedir. Lütfen dikkatli kullanın.”

“İpucu #2: Lütfen gücünüzü artırmak için elinizden gelenin en iyisini yapın.”

“Zirve Form kartının zamanı bitti.”

Bununla, Lu Zhou vücudundaki tüm enerjinin anında kaybolduğunu hissetti.,

Bu kadar heybetli olmak gerçekten iyi hissettirdi ve yetişim yaparsa aynı âleme ulaşmasının ne kadar süreceğini merak etti.

Kartlar bir dış güçtü ve onun gücünü temsil etmiyorlardı. Güç olmadan sıradan insanlar dışında kimseyi yenemezdi.

Aslında, bu yaşlı bedenle kimseyi yenemezdi.

…

Üç yaralı öğrencisini ve Küçük Yuan’er’i girişte diz çökerken görünce, Lu Zhou kendisini sakinleştirdi. Dengeli olmalı ve genç bir adam gibi telaşlı olmamalıydı. Bu çok çocukçaydı.

‘Deneyimli ve ihtiyatlı mı olmalıyım?’

Lu Zhou ellerini arkasına koydu ve yürüdü. Geçmişteki Ji Tiandao gibi davranması gerekip gerekmediğine gelince, artık umurunda değildi.

Artık sadece o vardı ve fazla düşünmenin bir anlamı yoktu.