Bölüm 27: Sen Yaramaz Bir Lidersin

Mingshi Yin somurtarak, "Rol yapmakta fazla ileri gitmesen iyi olur. Sen de ben de çocukluktan yetişkinliğe kadar dövüldük ve bundan daha ciddi yaralar aldık.”

Duanmu Sheng utangaç bir gülümsemeyle, "Gerçekten zekisin Küçük Kardeş," dedi.

“On gün…On gün sonra hâlâ yatakta yatıyorsan, kalkanı tamir etmeyi bırakacağım. Usta geri döndüğünde sana bir ders verilecek," dedi Mingshi Yin kollarını göğsünde kavuştururken.

"On güne ihtiyacım yok. Yedi gün fazlasıyla yeterli. Küçük Kardeş, beni şimdi bırakabilirsin. Kendimi iyileştirmem gerek. İki bekar erkeğin aynı odada kalması pek uygun değil.”

"Bah!" Mingshi Yin döndü ve kıdemli kardeşini terk etti.

Dışarıda zaten gece olmuştu ve ay gökyüzünde yüksekte asılıydı. Mingshi Yin gece gökyüzüne baktı ve kendi kendine mırıldandı, "Tam olarak ne düşünüyorsun Usta? Bekle, bu bir mektup mu?”

Gökyüzüne sıçradı ve bir taşıyıcı kuş yakaladı. Mektubu okuduktan sonra hafifçe kaşlarını çattı ve şaşkınlıkla, "Usta Üçüncü Kıdemli Birader'in yaralandığını nasıl bildi?" dedi.

Etrafına baktı ve etrafındaki yüzlerce metrelik boşluğu kapatmak için ilahi hissini yaydı. Ağaç dallarına tünemiş birkaç kuş dışında başka hiçbir canlı ya da insan hissetmiyordu.

Mingshi Yin huzursuz ve gergindi ve efendisinin onu yakındaki bir köşeden izlediğini hissediyordu. Bunun üzerine dizlerinin üzerine çöktü ve “Usta, sana kabalık etmek istemedim. İçiniz rahat olsun, kalkanı onarmak ve Altın Saray Dağı'na iyi bakmak için kesinlikle çok çalışacağım."

Etraf sessiz ve karanlıktı, bu yüzden ayağa kalktı ve rahat bir nefes aldı. 'Panik yapma. Usta’nın yolunu izlediğim sürece, iyi olacağım.'

…

"Ding! Mingshi Yin'i disipline ettin ve 100 liyakat puanı ile ödüllendirildin."

"Mingshi Yin'in sadakati %2 arttı."

Lu Zhou bir odada bağdaş kurup oturdu ve Cennet Yazısının İnsan Parşömeni'ni okuyordu. Açıklanamayan sistem istemlerine alışmıştı. Artışın sebebi ne olursa olsun, duymak sevindirici bir haberdi.

“Geleceğe bakma gücünü kazanmak için, geleceğe dair bir şey söyleyemeyeceğimizi bilmeliyiz…”

“… her şeyi duyma gücü, böylece istediğimiz zaman tüm alemlerdeki sesleri duyabiliriz…”

“…dünyayı kelimelerle değiştirebilen ve sıradan insanları acılardan kurtarabilen konuşmanın gücü…”

Lu Zhou Cennet Yazısının arayüzünü kapattı. İnsan Parşömeni'ndeki tek okunabilir içerik buydu, geri kalanı ise hala tanınmaz sembollerdi.

"İnsan Parşömeni'ni ilk okuduğumda hatırlıyorum, sadece başlık sayfası okunabiliyordu. Ama şimdi iki sayfa daha okuyabilirim. Hem ömrüm hem de gelişim tabanım iyileştiği için mi?”

Cennet Yazısı geliştirmenin amacı, Yetişim temelini geliştirmekti, ancak içeriği ancak Yetişim temeli iyileştirildikten sonra okuyabiliyordu. Arabayı atın önüne koymak gibiydi.

“Benim için bilerek işleri zorlaştırıyorsun, değil mi?”

Lu Zhou içindeki enerjiyi hissetti. Duyu Yoğunlaştırma alemine adım attığından beri avatarının yardımıyla çok fazla enerji emmişti. Ama bir İlahi  Saray uzmanı karşısında hâlâ karınca kadar zayıftı.

Gece uzundu ve okumaktan başka yapacak bir şeyi yoktu. Aklında ‘Şans Çekilişi’ kelimeleri parladı ama hemen başını salladı. "Bağımlılık yapan bir oyun ve daha fazla liyakat puanım olana kadar düşünmemeliyim."

…

Ertesi sabah, Azure Ejderha Derneği'nin Gu Nehri yakınındaki karargahında...

"Yani seni yaralayan kişi, sadece on beş-on altı yaşında gibi görünen ve ona seksenlerinde yaşlı bir adam eşlik eden küçük bir kız mı?" şef sordu.

Koridorda diz çökmüş iki adam asık suratlara büründüler ve konuşmaya cesaret edemediler.

Liu Zhengfeng ileri geri yürüdü. Bir an sonra tekrar dedi, "Erken aşama bir Mistik Aydınlatıcı yetişimcisi ve yedinci ya da sekizinci kademe Vücut Geliştirme yetişimcisi... Onlara Azure Ejderha Birliği'ni kışkırtma cesaretini veren neydi?"

"Bilmiyorum Şef. Vahşi kız aniden ortaya çıktığında ve Memur Jiang'ı yaraladığında, Anyang sokağında müritler topluyorduk. Büyükbabası bile dedi ki… dedi ki…”

"Ne dedi?"

"Bugün sizinle bizzat konuşacağını söyledi."

Liu Zhengfeng homurdandı, yüzünde şaşkın ve kayıtsız bir ifade vardı.

Onu şaşırtan şey, sadece bir Mistik Aydınlanma Yetişimcisinin onlara meydan okumaya cesaret etmesiydi. Azure Ejderha Derneği'nin böyle önemsiz bir meseleyle uğraşması gerektiğini düşünmüyordu. Ancak, bunu görmezden gelirse, nasıl tekrar öğrenci toplayacaklardı? Onurunu yeniden kazanması gerekiyordu.

"Yanınızda yirmi kardeşi getirin ve bugün Memur Jiang'ı yaralayan kızı bulun."

"Anladım!"

İki adam ayağa kalkarken bir adam salona koşarak girdi, yumruklarını kavuşturdu ve "Şef, bir kız seni görmek istiyor" dedi.

"Ona gitmesini söyle."

"Sabrının sınırlı olduğunu söyledi ve o hala büyükbabasının emrine itaat ederken... dediğini yapmanı istedi." Bitirdiğinde, adam başını kaldırıp şefe baktı.

'Dediğini yapmak', bir kıdemlinin küçüğüne söyleyeceği şeye benziyordu.

Bam!

Bam!

Dışarıdan bağrışmalar ve çığlıklar duyulurken birkaç adam kapı ve pencerelerden içeri girdi. Liu Zhengfeng zaten kötü bir ruh halindeydi ve bunu gördüğünde kafası karıştı.

"Ne oluyor?"

"Git ve bir bak."

Liu Zhengfeng adamlarını iç salondan çıkardı.

Avlunun üzerinde, Küçük Yuan'er mavi kıyafetleriyle çatıda durdu, bir parmağıyla saçlarıyla oynarken diğer parmağıyla aşağıdaki Azure Ejderha Derneği'nin yetişimcilerini işaret ederek, "Sana sabrımın sınırlı olduğunu söylemiştim. Seni dövmeyecek kadar iyi davranıyorum ama sen beni dışarıda bekletiyorsun? Bu ne cüret!"

"O… o çok güçlü."

"Yetişim temeli en azından Brahma Denizi aleminde olmalı. Ne yapmalıyız?"

“Şef burada!”

Kalabalık ayrıldı. Liu Zhengfeng, Küçük Yuan'er'e baktı ve hafifçe kaşlarını çattı.

“Şef, bu o! Memur Jiang'ı yaralayan o!"

Elleri arkasında kenetlenmiş Liu Zhengfeng, "O bir uzman. Şaşmamalı…"

Küçük Yuan'er'in gözleri Liu Zhengfeng'e kaydı ve "Bu Azure Ejderha Derneği'nin başkanı mısınız?" diye sordu.

'Ah, kafa?'

"Genç bayan, her zaman senden daha iyi biri olduğunu anlamalısın. Brahma Denizi uzmanı olduğunuz için yenilmez olduğunuzu düşünmeyin," dedi Liu Zhengfeng öfkeyle.

Küçük Yuan'er, çocukluğundan beri Altın Saray Dağı'ndan nadiren ayrılmıştı, bu yüzden başkalarıyla nasıl başa çıkılacağı hakkında fazla bir şey bilmiyordu. Alçakgönüllü olmak hakkında hiçbir şey bilmiyordu ve tek bildiği, Ustası tarafından verilen görevi çabucak tamamlamaktı.

"Neyden bahsediyorsun? Sana soruyorum, çetenin başı sen misin?” Küçük Yuan'er kaşlarını çattı.

"Ben Azure Ejderha Derneği'nin Anyang şubesinin şefi Liu Zhengfeng."

"Her şeyin sorumlusu sen misin?"

"Tabii ki de öyleyim."

"İyi! Senin için bir görevim var."

Avluda herkes ihtiyatla Küçük Yuan'er'e baktı.

Liu Zhengfeng biraz sinirlendi. Küçük kıza Azure Ejderha Derneği'ni gücendirme cesaretini neyin verdiğini bulmaya çalışıyordu ama sonunda nefesini boşa harcıyordu.

"Bu yeterli! Onu aşağı indir!” Bir elini salladı, bunun üzerine okçular Küçük Yuan'er'e ok salmaya başladılar.

"Sen yaramaz bir şefsin!" Bunu söylerken ayağını hafifçe yere vurdu.

Küçük Yuan’er’in Ayağının altından bir enerji halkası dalgalandı. Göz açıp kapayıncaya kadar her yöne enerji dalgaları yayıldı ve altındaki binalar un ufak oldu.

"Brahma Denizi aleminin sekiz meridyenini açtınız!" Liu Zhengfeng'in gözleri kocaman açıldı.