Çeviri: Lelouch Düzenleme: Kharsmi

Yang Chen’in, Chen Bo'ya önerdiği yer Rose’un açmış olduğu Rose bar'dı. Orta dereceli bir bardı ve Rose’un bar için hırsları yoktu. Bu bar annesi tarafından bırakılmıştı bu yüzden bar işini genişletmektense onu korumak onun için daha önemliydi.

Chen Bo’nun küçük dairesine Chen Rong’un bagajlarını bıraktıktan sonra üçlü küçük bir restoranda basit bir yemek yediler ve Rose bar'a doğru yöneldiler.

Bar soğuktu ve gün içinde tenhaydı, neredeyse çalışanlar dışında kimse yoktu, bu da Yang Chen’in ağabey ve kız kardeşini getirmesine daha müsait bir durum oluşturmuştu.

Chen Bo buranın bir bar olduğunu fark ettiğinde, endişeyle sordu, “Yang Chen, bu sokak geceleri oldukça tehlikeli, bunun güvenli olduğunu hissetmiyorum.”

“Bu sorun hakkında önceden düşündüm, buranın patronunu çok iyi tanıyorum, patron burada kesinlikle küçük Rong’a gece eve eşlik edecek birilerine sahiptir.”

Chen Bo daha fazla sorgulamadı ve bara girdi. Bara girdiğinde, etrafa baktı, bu barın iç dekorasyonunun şık bir tarzı vardı, başıyla onaylamasına engel olamadı, bu tip bar daha usule uygun görünüyordu.

Barın karşı tarafında servis elbisesi giymiş bir şekilde küçük Zhao duruyordu, Yang Chen’in girdiğini gördüğünde enerjiyle doldu. Sırıttı ve sordu, “Nasıl gündüz gelecek zamanınız oldu, büyük kardeş Yang? Arkadaşlarınızı bile mi getirdiniz?”

Yang Chen barın içindeki çalışanları selamladıktan sonra konuştu, “Rose burada mı? Buraya ona personel önermeye geldim.”

“Patron öğleden sonraki şekerlemesinden yeni uyandı, şimdi onu çağırmaya gidiyorum.” Küçük Zhao bunları söyledikten sonra gayretle koştu.

Rose’un konutu herkese açık bir yer değildi, bu yüzden Yang Chen, Rose’un gelmesini beklemek için Chen kardeşlerle dışarıda kalmayı seçmişti.

Biraz zaman geçti ve Rose ay beyazı cheongsam elbise giymiş bir şekilde hafif adımlarla yürüyordu. Hiç makyaj olmadan doğal yüzü  loş ışıkların altında kıyaslanamaz bir biçimde büyüleyici görünüyordu. Onun olgun havasıyla zarif figürü daha güzel ve baştan çıkarıcı görünüyordu.

ÇN: Cheongsam= https://www.pinterest.com/pin/376191375098556496/

Chen Bo ve Chen Rong ikisi de Rose’un gülümsemeyle yürüyüşüne baktıklarında biraz sersemlemiştiler, barın sahibinin asla böyle genç ve güzel bir kadın olacağını düşünmemiştiler.

“Yang Chen, bana personel önermek için mi buradasın?" Çevresindeki yabancılara rağmen, Rose, Yang Chen’e zarif bir şekilde adıyla hitap ettiğinde sakin ve sevimli görünüyordu.

Yang Chen, Chen Rong’u ima ederek, “Bu arkadaşımın kız kardeşi, Sichuan’dan yeni geldi. Onların evlerinde bazı sorunları var, bu yüzden okulunu bırakıp Zhong Hai’e geldi, borçlarını kapatmak için bir iş bulmayı umuyor. Bu yerinin oldukça iyi olduğunu düşündüm ve bir hizmetçiyle daha az endişelenecek şeyi olurdu.”

Rose hemen Yang Chen’in neyi kastettiğini anlamıştı ve Chen Rong’u dikkatlice değerlendirdi.

Chen Rong, Rose’un nasıl olduğunu gördü, onun gülümsemesi tanrıça gibi bir hava yayıyordu. İster istemez kızarırken başını eğdi ve Rose’un gözlerinin içine doğrudan bakmaya cesaret edemedi.

“Adın ne?”  Rose vücudunu biraz öne eğdi ve kız kardeşine soran bir abla gibi sıcak bir şekilde sordu.

“Chen Rong, Lian Rong’dan Rong……..” Chen Rong dudaklarını büzerek cevapladı.

Rose kibarce gülerek konuştu, “Gergin olma, sadece beni dinle. Yang Chen’in seni önermesine rağmen, sadece yemekleri taşıma, zemini süpürme gibi en aşağı seviyeden başlamana izin veririm. Bu tür işleri yapmak seni yorgun ve kirli hale getirebilir, müşteriler sana öfkelenebilir veya seni fırçalayabilir, bunu yapmaya hazır mısın?”

“Hazırım, evde her zaman ebeveynlerimle ilgileniyorum ve böyle işleri önceden de yaptım, fast-food restoranında daha önce yarı zamanlı bir işte bile çalıştım.” Chen Rong aceleyle cevap verdi.

Rose çok derin bir gülümseme takındı ve birden Chen Rong’un yanağına elini uzattı, “Şu andan itibaren burada çalışacaksın. Küçük Zhao ve diğerleri sana işlerini gösterir, herhangi bir sorunun olursa bana söyle, utangaç olmana gerek yok, çalışanlarımın sana zorbalık yapmasına izin vermem.”

“Evet!” Chen Rogn gözyaşlarını gözlerinde tuttu ve masum bir şekilde gülümsedi.

Küçük Zhao, Chen Rong’u sözleşme imzalamak için götürürken formaliteleri konuştu ve çeşitle şeyler hakkında bilgi verdi. Rose’un önünde bir kelime söylemeye cesaret edemeyen Chen Bo aniden konuştu, “Teşekkür ederim, Yang Chen’in iyi bir insan olduğunu biliyorum, siz de Yang Chen’in arkadaşısınız, bu yüzden size güveniyorum. Lütfen kız kardeşimle ilgilenin!” bunları söyledikten sonra eğilerek reverans bile yaptı.

Rose bir eliyle onu desteklerken gülse mi ağlasa mı bilmiyordu, “Kız kardeşiniz dağdan çıkan kaynak suyu gibi taze ve saf günümüz toplumunda bu çok nadirdir. Dürüst olmak gerekirse, yardımcı olarak böyle iyi bir kıza sahip değildim. Kız kardeşiniz de isterse ben gerçekten gelecekte onu yanımda tutarak kişisel olarak ona bazı şeyleri öğretmeyi isterim. Sadece abisi olarak karşı çıkacağınızdan korkuyorum.”

Bu kelimeleri duyduğunda Yang Chen afallamıştı. Rose’a şaşırmış bir şekilde baktı, Rose’un öğrenci almak istemesini beklememişti. Chen Rong’a böyle tuhaf bakışlarla bakması hiç de şaşırtıcı değildi. Ancak masum Chen Rong’un yer altı dünyasının büyük patronu tarafından nasıl eğitileceğini düşündüğünde, Yang Chen kahkaha atacakmış gibi hissetti.

Chen Bo nasıl bilebilirdi ki Rose’un kimliğinin Zhong Hai’in yeraltı dünyasının kraliçesi olduğunu. Rose’un, Chen Rong’a nasıl iş yapacağını öğretmeyi önerdiğini düşündü, bunu nasıl geri çevirebilirdi?  Bu nedenle hemen gülümsedi ve konuştu, “Küçük Rong istediği takdirde, onun abisi olarak onun kararını destekleyeceğim, patron Rose bizim zarar görmemize neden olmaz bu yüzden endişelenmiyorum.”

“Sen, Yang Chen’e ve bana çok fazla güvenmiyor musun?” Rose başka bir soruyla döndüğünde garip bir şekilde gülümsemişti.

Chen Bo ciddiyetle başını salladı, “Ben güveniyorum, ben fakir ve işe yaramazım ancak Yang Chen beni küçümseyen insanların aksine benimle ilgilendi ve bana yardım etti. Eğer ona güvenmezsem o zaman ben gerçekten domuzlardan ve köpeklerden bile daha beterimdir! Patron Rose, Yang Chen’in arkadaşı, ben eskilerin söylemlerine inanıyorum ‘büyük alimlerin söylemlerinde, konuşmalarda sığ insanlara asla yer yoktur’. Yang Chen harika insan bu yüzden patron Rose doğal olarak inanmaya değer biri!”

Rose kıkırdamasına engel olamadı ve konuştu, “Sen, Yang Chen’den daha ilginçsin, böyle bir tarzda bile konuşabiliyorsun… bu söylediklerinle, senin onayını da alarak Chen Rong ile ilgileneceğim. Gelecekte benim iznim yoktu gibi şeyleri söyleyemezsin, tamam mı?

Chen Bo kızardı ve güldü, “Söylemeyeceğim, söylemeyeceğim, patron Rose’un bu kelimelere gücenmediğini umuyorum… Şirketimin CEO’su dışında karşılaştığım en güzel kadınsınız, nasıl sizin gibi bir insan bizim gibi küçük insanların her şeyi yapmasına izin verir…..Haha…..”

“Senin şirketinin CEO’su?” Rose’un gözleri parladı ve Yang Chen’e derinden baktı, “O kesinlikle peri gibi güzel bir insan olmalı?”

Yang Chen’in alnında soğuk ter damlacıkları vardı, Rose doğrudan bakmaya cesaret edemedi.

Chen Bo neler olduğunu nasıl bilebilirdi ki? Hürmetle konuştu, “Evet, onu ilk kez gördüğumde aptalca şaşırdım, tıpkı bugün sizinle karşılaştığım gibi, patron Rose. Ancak şirketimdeki çalışanlar ona çok fazla saygı duyuyorlar ve birçok insan onu idol olarak görüyor.”

Rose başını salladı sahte bir gülümsemeyle, Chen Bo ile biraz daha sohbet etti ve Yang Chen’e konuştu, “Yang Chen, seninle baş başa konuşmam gereken bir şey var, bu akşam için zamanın var mı?”

Yang Chen, Rose’un yüzünde bu kelimeleri açıkça gördü ‘eğer gelmezsen ölürsün’ ve katı bir gülümsemeyle konuştu, “Zamanım var, kesinlikle gelirim, hahaha……”

Chen Rong’un iş ayarlamaları halledildikten sonra, Yang Chen, Chen kardeşlerle iyi bir ruh içinde onların küçük dairesine döndüler, Chen Bo, Chen Rong’un odasını temizlemesi gerekti bu yüzden işe geri dönmemeye karar verdi.

Yang Chen’in yapacak başka bir şeyi yoktu, Rose ile olan randevusu geceydi, Lin Ruoxi’yi ziyaret ederse başkalarına toslamaktan korkuyordu ve Li Jingjing kesinlikle okulda ders görüyordur. Biraz düşündükten sonra, en iyi seçeneğin ofise geri dönüp oyun oynamak olduğu görünüyordu.

Yu Lei İnternational’a gitmek üzereyken, telefonu çaldı. Arayanın kim olduğunu ilk gördüğünde Yang Chen’in kafası karıştı sonra kaşlarını bir araya getirdi ve kim olduğunu hatırladı------------TangTang.

Çağrıya cevap verdiğinde, TangTang hemen doğruca sordu, “Amca, nerdesin?”

“Bir mesele mi var?” Yang Chen durumdan uzak olursa daha iyi olacağını hissetti, bu kız tam bir baş belasıydı?

TangTang direk cevap verdi, “Bugün sınavlarım vardı, bu yüzden öğleden sonra erken bitti, yapacak daha iyi bir şeyim yok, bu yüzden sana bir akşam yemeği ısmarlamaya karar verdim; bunu daha önce kabul etmiştin, reddetme imkanın yok.”

Yang Chen böyle bir şeyin olduğunu hatırladı, bu yüzden midesini ovuşturdu ve cevapladı, “Şuan aç değilim, biraz sonra belki,”

“Hayır yapılabilir! Amca, bir erkek olarak neden sen bu kadar adisin? Bana katılman için kesinlikle yemek ısmarlamak zorunda mıyım? Sokakta yalnızım ve çok sıkıldım, lütfen gel ve bana oynamak için katıl, iki saat sonra yemek yemeye gideriz.” TangTang yalvardı.

Yang Chen bu arıza kız karşısında hiddetlendi ve tereddütle şunu önerdi, “Eve gitmelisin, ailen seni hiç umursamıyor mu?”

“Hmph, ne umursaması? Kimsenin sevmediği benim gibi bir çocukla ilgilenecek zamanları yok, her gün aşırı meşguller.”

“Peki ya sınıf arkadaşların?"

“Onların hepsi işe yaramazlar, çok çocuksular……Amca hadi ama……” TangTang, Yang Chen’in kişiliğini kavramış gibi görünüyordu,  zorlamadan geri adım attıramıyordun TangTang bu yüzden yalvarıyordu.

Yang Chen biraz bunalmış hissetti, çok zavallı bir çocuktu, anne ve baba sevgisi almamıştı, küçükken onun gibi değil miydi ? O sadece bir Porsche kullanabildiği gerçeği ile yargılamamalı, gerçekten genç kalbinde yalnız görünüyor.

“İyi, neredesin? Seni almaya  geleceğim.” Yang Chen’in yapacak daha iyi bir şeyi yoktu bu yüzden genç bayana eşlik etmenin bir zararı yoktu,  onunla buluşmak düşündüğü gibi iyi bir şey değildi.

“Merkez 3.Cadde ve 14. Cadde arasındaki kavşakta, beni almak için acele et, pembe bir mini etek giyiyorum!”

Yüksek bir kahkaha ile TangTang telefonu kapattı.

Yang Chen çaresizce iç çekti, “Bu kız bir filmde çıplak bir şekilde soyunsa bile izlenmeye değmez.” Yüksek sesle düşünürken, gaz pedalına aşşağı doğru daha hızlı basmaya başladı.......

Bir dakikadan kısa bir süre sonra, Yang Chen, TangTang’ın yolun kenarında durduğunu fark etti. Sevimli pembe kıyafetler, bir şapka ve sevimli masum bir gülümseme takınmıştı. Bugün bu suça eğilimli kızın çok güzel görüneceğini hayal etmek çok zordu.

TangTang araca bindiğinde, Yang Chen kendine engel olamadan övdü, “Böyle çok güzel, insan ya da hayalet gibi gözükmediğin yerin öncesinden çok daha güzel gözüküyorsun.”

TangTang hoşnutsuzca surat astı, “Bu moda fakat senin hiçbir şekilde anlayabileceğini düşünmüyorum. Amca, en azından seninle her buluşmamda körpe ve saf bir küçük kız rolünü oynayabilirim.”

“Bu aramızdaki nesil farkı.” Yang Chen ‘Nereye’ diye sormadan önce fısıldadı.

“Zhong Hai Sinemasına, hadi bir film izleyelim!” TangTang pat diye söyledi.

“Bunu planladın mı?” Yang Chen bir tuzağın içine düştüğünü hissetmişti, “Benim için planladığın bazı oyunların olamaz ,değil mi?”

TangTang, kusursuz beyaz dişlerini birbirine kenetledi ve sinirli bir şekilde bir çift bilet çıkardı, “VatanSeverlik filmi için okul tarafından verilen biletler, yapılacak daha iyi bir şey olmadığı için boşa gitmemesi gerektiğini düşündüm bu yüzden izlemeye karar verdim; ama bunun senin içi zararlı olduğunu mu düşünüyorsun?”

“Bu film iyi.” Yang Chen film biletine basılan Vatan askeri fotoğrafına baktı ve gülümsemeyle konuştu, “Huaxia’nın tarihi ile ilgili filmleri izlemeyi severim.”

“Neden?” TangTang şaşkınlıkla sordu.

“Bu hikayeleri bilmediğin için.” Yang Chen emin bir şekilde konuştu, “Kendi ülkemizin tarihini bilerek ülkemizi daha çok sevebileceksin, okulunuzun yöntemleri doğru.”

TangTang dudak büzdü, “Bunlar çoktan eskimiş ve bayat. Üstelik herkes iki sinema bileti aldı fakat tüm sınıfta arkadaşı yerine sefil bir amca ile giden tek benim.”

“En kötü sinemaya girdiğimizde farklı yollardan gideriz, filmi kendi başına izlersin, ben de kendi başıma izlerim.” Yang Chen araba sürerken kayıtsızca konuştu.

“Hayır!” TangTang’ın yüzü birdenbire kızardı ve utanarak ellerini ovuşturdu. Yaşına uymayan bir çekicilik sergiledi ve yumuşakca konuştu, “Bu benim bir erkekle yanlız başıma izleyeceğim ilk film, nasıl ayrı ayrı oturabiliriz...........”

Yang Chen’in bacağı seğirdi ve afallamıştı neredeyse öndeki arabaya çarpacak kadar gaza yüklenmişti!

K.N: Bölüm ismi tam clickbait :D