Çevirmen: Mert İlbay

Editör: ÇHY                                

Yang Chen kokuşmuş ayaklarına masaj yaptırdıktan sonra yeni bir çift çorap giydi ve pamuktan terlikleriyle Di Wang Kulesi'nin en üst katına döndüğünde üç tarafın iş birliği konuşmaları çoktan bitmişti.

Ancak mekanda ki korumaların sayısı iki katına çıkmıştı. Görünüşe göre daha öncesinde yaşanan silahlı çatışma bina boyunca yayılmıştı ancak polis ablukası yüzünden konuşmayı yalnızca burada devam ettirebiliyorlardı.

Lin Ruoxi, Yang Chen'in köylü gibi kıvrılmış paçalarını ve terliğini gördüğünde, onu boğmak istemişti!

Li Muhua ve Zeng Xinlin, Yang Chen'e pis pis sırıttı.

“Bay Yang, konuşmalara dahil olmamanız ne kadar üzücü.” Li Muhua, Yang Chen yalnızca Yu Lei'nin bir çalışanı olmasına rağmen ona karşı halk içinde çok kibar konuşmuştu

Yang Chen onaylamayan bir şekilde kafa salladı, “Katılsam da bir şey anlamazdım. Konuşmalar bitti mi? Hâlâ yemek yemedim ve yemek, yemek istiyorum.”

Onca yetkilinin ortasında böyle lakayt konuşmak onun birçok insanın ona hayran kalmasına” sebep oldu.  Şansına, kimse bunu onun başına vurmadı ve o bir soytarıymışçasına gülüp geçtiler.

Zeng Xinlin, Lin Ruoxi'ye samimi bir şekilde, “Ruoxi, konuşmaları bitirdiğimize göre son sözleşme imzasına geçsek nasıl olur?” dedi.

“Bana uyar, size uyar mı Patron Li?” Lin Ruoxi, Li Muhua'ya sordu.

Li Muhua gülümseyerek, “Bir süredir buna hazırdım zaten, haha.” dedi.

Üçlü alkışladı ve yardımcıları bütün editleri tamamlanmış olan sözleşmeleri imzalatmak için masaya bıraktı. Üç şirketin çalışanları kendi CEOlarının arkasında gülücük ve bekleyiş içerisinde duruyorlardı. Sonuçta, hepsi bu anlaşmanın tahmin edilemeyecek kadar fazla kar getireceğinin farkındaydı.

Mo Qianni tanrı bilir nereden getirdiyse bir çift deri ayakkabı getirdi ve Yang Chen'e aceleyle, “Çabuk giy şunları. Burada terlik giymen hoş değil.” dedi.

“Yakında geri döneceğiz, neden ayakkabı giymekle uğraşayım?” Yang Chen kayıtsız şekilde gülümsedi. Ayakkabıları kan lekesi dolu olduğundan onları çöpe atmıştı.

Mo Qianni ona göz devirdi, “Daha bitmedi, sözleşme imzası bittiğinde bir yere daha gitmemiz gerekecek.”

Ne dediğini anlamayan Yang Chen kafasını kaşıdı, “Daha başka etkinlikler de mi var? Yemekler servis edildi, sözleşmeler imzalandı ancak yine de uyumaya gitmiyor muyuz?”

“Sana giymeni söyledim o yüzden giy, neden bu kadar boş konuşuyorsun?”

Yang Chen'in itaatkâr bir şekilde deri ayakkabıları giymekten ve Mo Qianni ile Lin Ruoxi'nin arkasında durmaktan başka şansı yoktu.

Sayfa üzerine sayfa imzaladılar ve hepsini bitirmeleri neredeyse on dakikalarını aldı. Bütün detaylar onaylanmıştı ve devasa kaynaklara ihtiyaç duyan bu sözleşme hemen etkiye geçmişti.

Şimdi, üç şirketin yetkilileri gülümseyerek birbirleriyle el sıkışıyordu, Yang Chen bile tanıyıp bilmediği insanlarla el sıkışmıştı ve tanıdığı tek insan Changlin'in şişko yardımcı CEO'su Lu Tao idi.

Lin Ruoxi de Li Muhua ve Zeng Xinlin ile el sıkıştı ve kayıtsız bir şekilde, “Sözleşmeye göre, Yu Lei Uluslararası yarın öğlene kadar İsviçre'deki ortak hesaba Huaxia para biriminde beş milyar gönderecek.”

“Changlin de beş milyar gönderecek. Patron Li'nin Muyun Şirketi'nin iki milyarı ve teknolojisi ile de yarım sene içerisinde bu yeni materyali kullanan ürünün piyasaya çıkacağına inanıyorum.” dedi Zeng Xinlin gülerek.

Li Muhua özgüvenli bir şekilde, “Sizin şirketlerinizin büyük desteği kesinlikle bizim ürünümüzün tamamlanmasını çok hızlandıracak. Bu olduğunda, Xu Ailesi'nin Yeşil Laboratuvarı fark etmeksizin bizim on iki milyarlık girişimimizle başa çıkamayacaklar.  Piyasaya ilk giriş yapanın ilk hamle avantajı da olur, lütfen içinizi ferah tutup ödülleri toplamaya hazırlanın.”

Birkaç kibarlık sonrasında üç şirketten insanlar birbirleriyle vedalaştı ve yarınki proje başlangıcına hazırlanmak için ayrıldılar.

Ev sahibi olarak Yu Lei en son çıkandı. Mo Qianni tarafından yönlendirilen Yang Chen yer altı otoparkına vardı ve biraz sonra Lin Ruoxi ile buluştu.

Lin Ruoxi biraz yorgun görünüyordu. Zarifçe yaklaştı ve beyaz teni ışıklar altında neredeyse saydam görünüyordu. Yang Chen ve Mo Qianni'yi birlikte gördükten sonra kayıtsız bir şekilde, “Hadi arabaya. Qianni, sen süreceksin.” dedi.

Bunu söyledikten sonra Lin Ruoxi kendi arabasının arka koltuğuna geçti.

Bu yolla Yang Chen, Mo Qianni'nin yanında ön koltukta oturacağına mı yoksa Lin Ruoxi'nin yanında mı oturacağına karar vermek zorunda kalmıştı.

Bu kız demek ona olan bağlılığımı ölçüyor he. Yang Chen içten içe çaresiz hissetti ve Mo Qianni'ye doğru baktı.

Mo Qianni önemsemediğini belli eden bir gülümseme ile ona göz kırptı.

Yang Chen oyalanmadı. Lin Ruoxi'nin yanına oturdu ve sordu, “Çok geç oldu, eve gitmiyorsak nereye gidiyoruz?”

Gözleri yarı açık olan Lin Ruoxi biraz dinlenmek istiyor gibiydi, “Benim resortlarımdan birine.”

“Neden durduk yere bir resorta gidiyoruz?” Yang Chen'in kafası son derece karışmıştı, bunların hepsi çok garipti.

“Uyumak için.” Lin Ruoxi bunu dedi ve daha konuşmadı.

Mo Qianni arabayı normal hızlarda sürdü. Yolda çok az trafik olsa da Lin Ruoxi'nin bahsettiği resorta ulaşması yine de kırk dakikasını aldı.

Resorta girdikten sonra, onlardan önce gelen Lin Ruoxi'nin sekreteri Wu Yue onları karşılaması için çalışanları gönderdi.

“Patron Lin, Departman Şefi Mo, odalarınız hazırlandı, istediğiniz zaman dinlenebilirsiniz.” Wu Yue'nin ifadesi her zamanki gibi sanki başka bir Lin Ruoxi'ymişçesine soğuktu.

“Yang Chen'e yemek ayarlamasında yardımcı ol ve ona da bir oda ver.” dedi Lin Ruoxi.

Wu Yue, Yang Chen'e ufak bir şaşkınlıkla baktı, Yang Chen'in neden geldiğini anlayamamıştı ancak yine de kafa salladı, “Peki.”

Yang Chen bunu daha da saçma bulmuştu, Wu Yue, Lin Ruoxi'ye resmi meselelerde yardımcı olsa da özel olarak her işi yapması için çağırılmıyordu. Wu Yue bu resorta uzun bir süre önce geldiğine göre yalnızca onlara oda ayarlamak için orada olamazdı.

Ancak Lin Ruoxi yolculuk boyunca sessiz kalsa da Yang Chen'in yemek yemediğini unutmamıştı. Bu onun Yang Chen'i umursadığını gösterirdi ki bu da Yang Chen'i memnun etti.

Düzenli ve temiz odada bir gece dinlendikten sonra Yang Chen sabah erken saatlerde resortu turladı.

Resort, Zhonghai'nin merkezine oldukça uzaktı. Yakınlarda gölün diğer tarafında küçük bir köy vardı. Resortun etrafında küçük tepeler vardı ki bunlar resorta manzara ve sükûnet katıyordu.

Yang Chen'in garip bulduğu şey resortta çok az araba ve oda olmasıydı. Gelen müşterilerin sayısı o kadar azdı ki buraya resort yerine yazlık bile denilebilirdi.

Yang Chen odasına dönmeyi planlarken arkasından bir garson ona seslendi, “Bay Yang, Patron Lin sizi kahvaltıya çağırıyor.”

Yang Chen, Lin Ruoxi ve Mo Qianni'nin bu kadar erken kalkmasını beklemiyordu. Yemek odasına vardığında iki kadın çoktan karşı karşıya oturmuş, salata yiyip sebze suyu içerken bir şeyler tartışıyorlardı. Yang Chen'in geldiğini gören iki kadın basitçe kafa salladılar.

Yang Chen bir tabak pirinç noodle kaptı ve ortalarına oturmak için bir sandalye çekti. Gülümseyerek, “Gerçekten bir tatil için burada olamazsınız değil mi?” diye sordu.

“Sen bu önemli projenin bir parçasısın ve büyük katkıların oldu, bu yüzden bir gösteriyi izlemene izin vereceğim.” dedi Lin Ruoxi.

“Ne gösterisi?”

“Bu iş birliğinin ana maddelerini biliyorsun değil mi?”

Yang Chen kafa salladı, “Yu Lei ve Changlin beşer milyar yatırım yaparken Muyun iki milyar ve araştırma tesislerinin teknolojisiyle yatırım yapacak. Bu üç taraf yeni bir materyal geliştirmek için ortak bir banka hesabı kullanacak. Belirlenen kaynaklar başka bir amaç için kullanılamayacak ve yalnızca ürünün geliştirilmesi için kullanılabilecek. Ürün piyasaya sürüldüğünde, Yu Lei pazarlamadan sorumlu olup kârın yüzde altmış beşini alırken Changlin ve Muyun da sırasıyla yüzde yirmi beş ve yirmi alacak.”

Lin Ruoxi ona donuk bir gülüş attı, "Muyun ile gizli olarak anlaşılan kârın %65’i. Böyle bir sonuca nasıl vardığını merak etsem de yine de bravo.”

“Bu bir eşin kocasını övmesi mi yoksa bir patronun çalışanını övmesi mi?” diye sordu Yang Chen gülümseyerek.

“Bir farkı var mı?” Lin Ruoxi somurttu, Yang Chen'in yine o laf yapan dilini kullanacağını hissetti.

“Tabii ki farkı var. Bir eş, kocasını övdüğünde onu öper, bir patron ise çalışanına prim verir.” dedi Yang Chen ciddi bir şekilde.

Lin Ruoxi kızardı. Mo Qianni tam karşısındaydı ve bu herif onunla flörtleşmeye başlamıştı. Boğazını temizleyerek, “Çabuk ye, Xu Zhihong birazdan gelir.” dedi.

“Hey, neden bir anda konuyu değiştirdin... Bekle, sen az önce Xu Zhihong mu dedin?” Yang Chen'in iyice kafası karışmıştı, “Xu Zhihong'un bununla ne ilgisi var?”

Yang Chen sorgulamaya devam edemeden yemek odasının girişinden samimi bir gülüş duyulmuştu.

“Haha. Bay Yang, böylesine büyüleyici bir gösteri olduğunda bu Xu bunu kesinlikle kaçıramaz.” Beyaz bir takımla kırmızı bir kravat giyen Xu Zhihong çıkageldi. Yakışıklı bir beyaz atlı prense benziyordu ve saçı kuş yuvasına benzeyen Kıllı Joe tarafından takip ediliyordu. Üçlünün yanına doğru yürüdüler.