Çevirmen: Mert İlbay

Editör: ÇHY                               

Lin Ruoxi, Yang Chen'e hemen cevap vermedi. Aksine kar beyazı bileğindeki Vacheron Constantin saate baktı ve, “Kutlama ziyafeti birazdan başlayacak. Katılımcıların çoğu çalışanımız olsa da geç kalmamalıyız. Hadi gidelim.” dedi.

“Açıklamayacak mısın?” diye kasvetli bir şekilde sordu Yang Chen.

“Yolda açıklayacağım.”

Daha sonra dörtlü küçük resortu terk etti. Xu Zhihong, Kıllı Joe tarafından sürülen arabaya binerken arkadaki araba dünkü gibi Mo Qianni tarafından sürülürken Lin Ruoxi ve Yang Chen arkada oturuyordu.

Lin Ruoxi, Yang Chen'e olanların kaba bir özetini geçti ve Yang Chen sonunda anladı.

Changlin Medya'nın zorla girişi Yu Lei Uluslararası'nın işine gelmiyordu. Dahası, Zeng Ailesi'nin gücü sayesinde Changlin, Zhonghai'de büyümeye devam ederse bu şüphesiz kendileri için facia olurdu.

Bu yüzden, Zeng Xinlin, Lin Ruoxi'yi büyüğü olarak ilk ziyaret ettiğinden ve Yu lei ve Muyun'un büyük bir proje için birleşmesinden bahsettiğinden beri Lin Ruoxi bu şansı Changlin Medya'yı Zhonghai'den sürmek için kullanmayı düşünmüştü.

Planlar şekil almaya başladığında, Lin Ruoxi şirketten ve kredilerden fon toplayarak sözleşmedeki miktardan çok daha fazla hazırlamıştı.

Changlin'i alt etmek için borsayı kullanmayı en baştan beri düşünüyordu ancak her şeyin tamamen gizli kalması gerekiyordu, bu yüzden bundan haberi olmayan yalnızca Yang Chen değildi, Mo Qianni'nin bile iki gün öncesine kadar bundan haberi yoktu.

Bu planın sonuçları Changlin ve Muyun'un birleşmesini etkilemeyecekti. Bu da Changlin Medya'yı batırmış olsalar bile yeni ürünün kar payları sayesinde, Changlin yine de çok fazla kar elde etmiş olacaktı. Ancak Yu Lei'yi bununla geçmek bir hayalden daha fazlası olmazdı.

En büyük faktör Lin Ruoxi'yi şaşırtan Yang Chen'in pazarlığını yaptığı yüzde altmış beş kardı. Bu, Lin Ruoxi'nin Changlin'i indirme planında tereddütte kalmamasını sağlayan bir şeydi.

Xu Zhihong'a gelince, baştan beri birlikte komplo kuruyorlardı. Lin Ruoxi ile gizlice imzaladığı bir sözleşme yoluyla Changlin'e karşı birlikte fon yatırmışlardı.

Xu Ailesi'nin bir kaybı olmayacaktı. Aksine, yeni ürün savaşında devletle bağlantısı olan bir rakibi olacaktı, bu yüzden Xu Zhihong mutlulukla kabul etti.

Ancak tabii ki, Yu Lei, Donghua Bilim ve Teknoloji'nin yeni ürünü piyasaya çıktığında Yu Lei'nin güçlü pazarlama ağını kullanacaklarına dair bir şart koşmuştu. Bu, Xu Ailesi'nin sıkıntı çektiği piyasa zinciri için aslında Xu Zhihong'un avantajınaydı.

Yang Chen Lin Ruoxi'ye garip bir ifadeyle baktı, "Büyüğünü böylece sattın yani?"

"Yalnızca yapmam gerekeni yapıyorum." Lin Ruoxi somurttu, çünkü "satmak" kelimesini sevmiyordu.

"Ona önem verdiğini düşünürdüm, demek kullanılmış bir peçete gibi onu harcadın." Yang Chen içten içe memnundu.

Lin Ruoxi pencereden baktı ve, "O benim büyüğüm, ancak bunun meselemizle bir ilgisi yok."

"Ancak beni de kandırmana gerek yoktu değil mi? Neden en son ben öğrendim?" Yang Chen memnuniyetsiz hissetmişti.

Önde oturan Mo Qianni, dikiz aynasından Yang Chen'in sinirli ifadesine baktı ve kıkırdayarak yanıtladı, "Eğer senden saklayamazsa, nasıl diğerlerinden saklasın?"

Lin Ruoxi onaylar biçimde kafa salladı.

Yang Chen'in dili düğümlenmişti, karısına yeni bir gözle bakması gerektiğini fark etti, onu soğuk duruşu ve sessizliğiyle yargılamaması gerektiğini. İşte tam da bu halleri yüzünden insanlar onun aklındakini çözemiyordu.

Bu dolandırıcılık yeteneği zaten mükemmele yakın bir haldeydi, çünkü yalanını örtmesine gerek yoktu, yalan söyleyip söylememesi fark etmiyordu!

Yang Chen sonunda Mo Qianni'nin dün Lin Ruoxi'nin "doğal avantajı"ndan ne kastettiğini anlamıştı!

Ancak Yang Chen bunun üzerine dikkatlice düşündükten sonra bir şeyin yerinde olmadığını farketmişti. Somurtarak sordu, "Xu Zhihong'la daha önceden konuştuğunuza göre, neden yine de Hong Kong'da bizim peşimizden suikastçılar gönderdi?"

Lin Ruoxi kafasını öona doğru çevirdi ve dudaklarını özür dileyen bir şekilde büzdü, “O konuda özür dilerim, Xu Zhihong yalnızca Zeng Xinlin'i bu anlaşmaya daha kararlı kılacak bazı engellerden bahsetmişti. Gerçekten suikastçı göndereceğini bilmiyordum."

Arabayı süren Mo Qianni, Yang Chen'in alevleneceğinden korktuğundan durumu hafifletmeye çalıştı, "Yang Chen, Ruoxi gerçekten bilmiyordu. Xu Zhihong bu avantajı seni öldürmek için kullandı çünkü ona göre ölen kim olursa olsun yalnızca avantajı olabilirdi ve zararı olamazdı. Ancak hepimiz iyi değil miyiz? Xu Zhihong'u gelecekte cezalandırmak için fırsatımız olacak, Ruoxi'yi suçlama."

Yang Chen içten içe dargın hissetti. Mo Qianni neredeyse ölen şapşal bir kadındı ancak yine de ona karşı Lin Ruoxi'yi savunuyordu. Ufak bir gülümseme ile, "Umurumda değil, yaşamım öyle kırılgan değil. Ancak Xu Zhihong'un gönderdiği suikastçıların kurşunlarından biri sana isabet etseydi şuan burada olup arabayı sürebilir miydin?" dedi.

Mo Qianni ağzını açamadı. Şanslı olduğunu biliyordu.

Lin Ruoxi'nin kafası sessislikle eğilmişti. Bu, hesaplamalarında öngöremediği bir şeydi, genel durumu düşünmüştü ancak Yang Chen ve Mo Qianni'nin güvenliğini düşünmemişti.

“Bir dahaki sefere düşmanlarını alt etmeyi düşündüğünde kendi insanlarını unutma. İnsanlar galibiyetten daha önemlidir, dahası seni önemseyen ve sana yardım eden insanlar.” Yang Chen içindeki rahatsızlığın birazını dışa vurdu, “Qianni kibar olduğu için seni suçlamıyor. Bir daha böyle tehlikeli bir oyun oynayacağında iyice düşün. Xu Zhihong öyle oyun oynayabileceğin bir insan mı?”

Yang Chen'in onun için konuştuğunu gören Mo Qianni içten içe sıcak hissetti ancak dikiz aynasından Lin Ruoxi'nin modunun düştüğünü görünce üzüldü, "Peki Yang Chen, Ruoxi ölümsüz değil, nasıl her şeyi doğru tahmin etsin?"

Yang Chen somurttu ve kafasını sessizce salladı.

Lin Ruoxi kafasını kaldırdı ve doğruca Yang Chen'e baktı, "Rahat ol, Xu Zhihong yaptıklarının bedelini ödeyecek."

"Bu doğru olamaz, değil mi? Daha yeni Changlin'i devirdin ve şimdiden Xu Zhihong'u mu halletmek istiyorsun?" Yang Chen neredeyse yerinde zıplıyordu, bu kadın çok korkutucuydu.

Lin Ruoxi ona göz kırptı, "Biraz sonra anlarsın."

Onlar konuşurken, bir binanın karşısında Barok tarzında durdu. Bol yeşillikle çevrelenmişlerdi ve iyi giyimli korumalar tarafından karşılanmışlardı.

Üçlü arabadan inerken Xu Zhihong çoktan girişteki kırmızı halıda bekliyordu.

"Burası benim adıma olan bir köşk. Burada kutlama için fazla kişi yok, bu yüzden en uygun yer burası, lütfen içeri gelin!" dedi Xu Zhihong ve hoşgeldiniz anlamında bir hareket yaptı.

Hole girdiklerinde çoktan kokteyl ve şampanya taşıyan birçok insan vardı ve neşeli sohbetler duyuluyordu. Hemen hemen herkes buraya son anda çağırılmıştı veya Yu Lei Uluslararası ya da Donghua Bilim ve Teknoloji'dendi.

Karlı anlaşma veya Zhonghai'ye zorla giren Changlin Medya'nın alt edilmesinden dolayı herkesin yüzü gülüyordu. İki taraf için de kutlamaya değer bir sebep vardı.

Lin Ruoxi ve Xu Zhihong'un giriş yaptığını gören mekanda alkış tufanı koptu. Görünüşe göre Hong Kong borsasında olanların haberini çoktan almışlardı. Borsa kapanmadan önce Changlin kesinlikle batacaktı.

Lin Ruoxi ve Mo Qianni Donghua Bilim ve Teknoloji'nin yöneticileriyle sohbet ediyordu, bu yüzden Yang Chen'in yapacak bir şeyi yoktu.

Bir köşede durup kırmızı şarap alan Yang Chen birinin ona el salladığını gördü. Dikkatli bakınca onun güzel Liu Mingyu ve Zhao Hongyan'ın yanında durduğu Zhang Cai olduğunu gördü.

Liu Mingyu ile o olay gerçekleştikten sonra onda fazla bir değişiklik yoktu. Yang Chen'e bakma şekli her zamanki gibi zarifti. Onun gibi olgun bir kadın kendi duygularını kontrol etmekte iyiydi.

"Tebrikler, çok büyük katkılar sağladınız." Zhao Hongyan, Yang Chen ile kadeh tokuşturdu.

Yang Chen gülümsedi ve, "Beni şımartmanıza gerek yok, bütün hiyakeyi daha yeni öğrendim ve yalnızca habersiz bir yardımcı sayılabilirim." dedi.

Liu Mingyu kehribar rengindeki sıvıdan bir yudum aldı ve, "CEO'nun bu planı, tek kelimeyle fazla büyüleyici, böylesine korkunç bir sözleşmeyi imzaladıktan sonra hemen Changlin Medya'yı parçalarına ayırdı." dedi.

Zhang Cai ve Zhao Hongyan katılır bir şekilde kafa salladılar, Lin Ruoxi'ye hayranlıkları artık yeni bir seviyeye çıkmıştı.

Üç kadınla sohbetleştikten sonra, Liu Mingyu aniden somurttu ve girişi gösterdi, "Şuraya bakın, bu Changlin Medya'nın patronu Zeng değil mi?"

Yang Chen bakmak için kafasını çevirdi ve gerçekten de Zeng Xinlin'in olduğunu gördü. Başı ve vücudu dimdikti ve kutlama salonuna havalı bir gülümseme ile girmişti.

Bütün mekan bir anda sessizliğe büründü ve herkesin bakışları ana yıldızlara döndü.

Yang Chen şarabını içerken sessizce girişe doğru yürüdü. Zeng Xinlin'in neden burada olduğunu öğrenmek istiyordu ancak görünüşe göre Zeng Xinlin'in keyfi yerindeydi.

"Patron Lin, Patron Xu, ben, Zeng Xinlin davetsiz geldim. Umarım keyfinizi kaçırmıyorumdur?" Zeng Xinlin mesafesini korurken ikiliye doğru elini uzattı.

Xu Zhihong en yakın arkadaşlarmış gibisinden bir gülümseme ile onu karşılarken, Lin Ruoxi kafasını salladı ve sakince onunla el sıkıştı.

"Patron Zeng'in de mi buraya gelip bir şeyler içmek için zamanı vardı?" diye sordu Xu Zhihong.

Zeng Xinlin acı bir şekilde gülümsedi ve, "İçkiyi boş verin, ikinizin gerçekleştirdiği bu olağanüstü hareket beni zora soktu. Ancak siz ikinize saygı mahiyetinde ve kendi yenilgiyi kabul etme stilime göre buraya gelip sizi tebrik etmeye karar verdim. Önümüzdeki on yıl boyunca, zannediyorum ki Changlin siz ikinizin şirketine karşı bir mum bile tutamaz.”

"On yıla gerek yok, sekiz." Lin Ruoxi soğuk bir şekilde, "Changlin hâlâ kardan bir pay alacak ve hızlıca büyüyecek."

Zeng Xinlin ona el salladı, "Ruoxi, sana böyle hitap ederdim. Beni baştan aşağı kandırdın, o günlerin alt devresinin bana böyle bir oyun yapacağını aklımdan bile geçirmezdim."

"Kusura bakma, ben bir iş insanıyım." dedi Lin Ruoxi.

Bu cümle bir filmin senaryosundan gibiydi ve Lin Ruoxi'nin ağzından dökülürken çok zalimce hissettirmişti.

Zeng Xinlin'in yüzü cevap verirken sertleşmişti, "Bu doğru, iş insanları her zaman kendi çıkarlarını düşünmüştür. Hâlâ bunu senin kadar kolay aşamıyorum ancak bu dersi değerlendireceğim."

Bununla birlikte, Zeng Xinlin arkasını döndü ve Yang Chen'i gördü. Alçak bir gülümseme ile, "Bay Yang, sizi unutmayacağım.  Rekabetimiz henüz bitmedi." dedi.

"Eğer ayrılmazsan, arabanın lastiklerini patlatmak için bir bıçak alacağım." diye doğrudan yanıtladı Yang Chen.

“Rekabet mi? Dön de kendi kıçınla rekabet et, o zaten benim eşim, ancak yine de kadın kaçıran bir eşkıya kralı gibi mi davranmak istiyorsun?”

Zeng Xinlin ona derin bir bakış attı, sonra da dudak büzdü ve karizmatik bir şekilde ayrıldı.

Ancak o azılı tip ön kapıdan çıktığında Xu Zhihong, Lin Ruoxi'ye bakmak için döndü, "İyi bir rakipti ancak ne yazık ki iş dünyasındaki tecrübesi yetersizdi. Ruoxi, yeni ürünün karından bir pay almasına izin vermekte emin misin? Bu resmen kaplanı beslemek gibi."

"Kaplanlar korkutucu değildir, hayvan terbiyecisi olduğu sürece sıkıntı yok." Lin Ruoxi ifadesiz bir şekilde yanıtladı, "Sözleşmeye uygun davranacağım."

Xu Zhihong anlar bir şekilde kafa salladı, "Görünüşe göre yeni ürün piyasaya çıktığında şirketlerimiz birbirinin boğazına sarılacak."

Lin Ruoxi kafasını salladı, "Hayır, şüphesiz bizim ürünümüz piyasaya daha önce çıkacak ve sizinkinden daha hızlı olacak."

"Bu kesin değil. Muyun'un Profesör Li Guangxun'u olduğunu biliyorum ancak bizim Donghua'mızın da Profesör Yeşil'i var ve eş derecede uzmanlar." dedi Xu Zhihong özgüvenle.

Lin Ruoxi arkasını döndü ve dalga geçer bir şekilde sordu, "Gelecek haftadan itibaren Profesör Yeşil, sizin laboratuvarınızı bırakıp Hong Kong'da Profesör Li Guangxun ile birlikte çalışmaya başlayacak, o zaman kimin daha hızlı olacağını düşünüyorsunuz?"