Çevirmen: Mert İlbay

Editör: ÇHY                                         

"Mesele ne kadar büyük olursa olsun, sakin ol." dedi Zeng Xinlin derin bir ses tonuyla.

Lu Tao zihnini zorla sakinleştirmek için derin nefesler aldı ve, "Hong Kong'da hisselerimizin büyük parçalarının düşük fiyatlarda satıldığına ve bunun bireylerin de hisselerini satmalarına yol açtığına dair bir rapor aldım. Şu anda, daha önce hisselerini satan o aynı insanlar şimdi aynı paraya iki katından fazlasını alıyor, eğer bu devam ederse..."

Zeng Xinlin'in ifadesi bir bıçağın ucu kadar keskinleşti. Bir telefon aldı ve hemen finans departmanının müdürü Li Musheng'i aradı. Liu Musheng uzun yıllardan beri Changlin Medya'nın bir parçasıydı ve tanınmış bir borsacıydı. Changlin Medya'nın hisseleri adlı geminin çok uzun süredir kaptanıydı.

"Liu Amca, durum nedir?" Zeng Xinlin sakince sormak için elinden geleni yaptı.

Kalın ve alçak bir ses yanıtladı, "Xinlin, fonların azlığı çok fazla, çoktan insanlara satılan hisseleri geri almalarını emrettim ancak çok az sermaye var. Eğer böyle giderse, batarız!"

'Batmak mı?'

Bu haber Zeng Xinlin'in diğer eliyle yumruk yapması için yeterliydi, telefonu parçalamak istemişti.

"Peki... Olabildiğince hızlı para toplamaya çalışacağım..." diye yanıtladı Zeng Xinlin.

Zeng Xinlin telefonu kapatır kapatmaz Lu Tao'ya emir verdi, "Hemen bütün bağlı kuruluşların ana merkeze para göndermelerini sağla, bütün harcamalar bu kriz geçtikten sonra konuşulacak!"

“Tamam patron!” Lu Tao böylesine bir ölüm kalım anında zaman harcayamayacağını biliyordu, bu yüzden hemen dışarı çıktı.

Zeng Xinlin derin bir nefes aldı ve telefon görüşmesi yaptı.

"Oh, Zeng kardeşim, araman çok nadirdir, seni gerçekten özlüyorum!" Diğer taraftan gevrek bir ses duyulmuştu.

Böylesine sıcak sözler duymak Zeng Xinlin'in biraz rahatlamasını sağlamıştı, "Şef Wang, başım şu an gerçekten çok büyük dertte. Bu sabah, çok fazla medya kuruluşu bizim Changlin Medyamız hakkında olumsuz haber yaptı. RTÜK sizin elinizde, bu konuda bana yardım etmelisiniz, yayılan şeyler için çok geç ancak en azından kanamayı durdur."

"Ne? O medya kuruluşları çok yedi de kabız mı oldu… Merak etme kardeşim, senin için buna göz atacağım."

"Çok teşekkürler o zaman." Zeng Xinlin telefonu kapatıp nefes aldı. Bu doğru, hâlâ bağlantılarım ve Zeng Ailesi'nin devletteki statüsü var!

Ancak bu doğal olarak yeterli değildi, en önemli olan şey fonların yetersizliğini doldurmaktı.

Zeng Xinlin bir kez daha telefonu aldı ve bu sefer yanıtlayan bir kadındı.

"Bay Zeng, beni aramak için nasıl zamanınız oldu?" Telefondaki kadının olgun bir cazibesi vardı.

Zeng Xinlin içten içe ayartıcı bir tilki olarak ona sövdü ancak dıştan övgü yağdırdı, "Melek gibi bir banka müdürü olan siz, Patron Zhuang'ın, nasıl benim gibi önemsiz biriyle ilgilenecek zamanı var?"

"Kekekeke... Bay Zeng'in ağzından her zamanki gibi bal damlıyor. Konuşun, ne için beni aradınız?"

"Şöyle, Changlin Medya'da acil durum var, bu yüzden Patron Zhuang'ın biraz kredi çekmeme izin vereceğini umuyorum." Zeng Xinlin düşüncelerini böyle açıkça söylerken endişeliydi.

Patron Zhuang bir süreliğine sessizliğini korudu, sonra da, "Bay Zeng, cimri olduğumdan değil, geçenlerdeki banka soygunundan sizin de haberiniz var değil mi? Bankamız şu anda biraz karışık ve birçok mesele zahmetli oldu. İpotek olmadan size yüz elli milyondan fazla kredi veremeyiz, bu yeterli mi?"

"O zaman ipotekleyeceğim! Bütün bağlı kuruluşlar ve sahip olduğum mal mülk kullanılabilir!"

"İpotek koymak istiyorsanız para hemen aktarılamaz." dedi Patron Zhuang.

‘Lanet olsun! Benimle dalga mı geçiyorsunuz!’

Zeng Xinlin dişini sıkarak iç geçirdi, "Peki o zaman, yüz elli milyon!"

Bir dolar bir dolardır, Zeng Xinlin bir düzineden fazla bankayı arayıp bir milyardan fazla toplamayı başardı ancak borsa eğilimlerine bakınca bunun hâlâ yeterli olmadığını gördü. Böylesine korkunç bir saldırıyı savunması için daha fazla paraya ihtiyacı vardı!

İyi bir süre düşündükten sonra Zeng Xinlin başka bir seçeneği olmadan aramaya cesaret edemeyeceği numarayı aradı.

Telefon yalnızca biraz çaldıktan sonra açıldı ve oldukça yaşlı bir ses duyuldu, "Xinlin, durumunu çoktan biliyorum."

"Dede, çok dikkatsizdim, ancak çoktan yeteri kadar  borç aldım, tek ihtiyacım olan bir milyar daha ve işleri yoluna sokabileceğime inanıyorum! Biz bu oyunda bankacılarız ve doğal bir avantajımız var, bunu yapabileceğimize inanıyorum!" dedi Zeng Xinlin ciddiyetle.

Dede Zeng bir süre sessiz kaldı, sonra sordu, "Kaç para istemiştin?"

Zeng Xinlin zevkten dört köşe oldu, aile reisliği babasının jenerasyonuna geçse de gerçek otoritenin hâlâ toplumdan izole bir şekilde yaşayan dedesinin elinde olduğunu biliyordu. O söylediği sürece Zeng Xinlin, Zeng Ailesi'nin bütün kurumlarından fon alabilirdi.

"Bir milyar! Yalnızca bir milyara ihtiyacım var. Kriz bittiğinde, kesinlikle hepsini geri kazanacağım!" Zeng Xinlin konuşurken neredeyse boğuluyordu.

"Xinlin, vazgeç. Bir milyarın sözünü bile etme, sana beş yüz milyon bile veremem. Dahası, bildiklerime göre sana iki milyar versem bile bu krizden sağ çıkamayabilirsin." Dede Zeng iç çekerek konuştu.

Zeng Xinlin'in yüzü bembeyaz kesildi. Kabullenmeyerek sordu, "Neden... Dede, bunu yapanı kesin araştırmışsındır, Yu Lei değil mi?"

"Bu doğru, aldığım istihbarata göre Yu Lei'den Lin Ruoxi."

"O zaman bilmen gerekiyor ki Yu Lei de beş milyar yatırım yaptı. Ne kadar zengin olurlarsa olsunlar, bir beş milyar daha çıkartamazlar!" Lin Ruoxi'nin sorumlu olduğuna dair teyit alan Zeng Xinlin içten içe sinir küpü oldu.

Dede Zeng sordu, "Donghua'nın Bilim ve Teknolojisi'ni, Xu Ailesi'nin Xu Zhihong'unu eklersek peki?"

Bu haber şimşek gibi çakmıştı ve Zeng Xinlin'in telefonu tutan elinin titremesine yol açmıştı!

Xu Zhihong mu?

Üç şirketin rekabet etmek için karşısında birleştiği Xu Zhihong, Lin Ruoxi'nin müttefiki mi?

Zeng Xinlin'in aklındaki bütün sisler kalkmıştı, ancak aynı zamanda öncesinden daha fazla ürperip korkmuştu.

Bu kadın... Ne korkunç bir şey yaptı böyle!

"Xinlin, daha çok gençsin ve becerilerin ile karizmana olduğundan fazla değer biçtin. İş dünyasında, cinsiyet dezavantajı yoktur, derin ve sığ arkadaşlık yoktur. Var olan tek şey karşılıklı aldatmacadır, yarar olduğu sürece başarılı bir iş insanı hiçbir fırsatı kaçırmaz." Dede Zeng, "Bu sefer tamamen başarısız oldun çünkü Lin Ruoxi yasa dışı veya topluma zarar verecek hiçbir şey yapmadı. Güzelce kazandı. Ben bile bu kızın zeki çıkarımları ve metodlarına hayranlık duymadan edemiyorum." dedi.

"Dede... Pes edemem, Ben... Ben Changlin'in Zhonghai'de sağlam durması için büyük dertler atlattım. Dahası, çok da önemli bir anlaşmaya imza attım, nasıl... nasıl pes ederim!" Zeng Xinlin endişelerini saklayamadı.

Dede Zeng derin bir sesle yanıtladı, "Kaybettiysen kaybettin, her zaman başka fırsatlar çıkar. Eğer düşmanını alt etmek istiyorsan hiçbir zaman kaybetmekten korkma!"

Zeng Xinlin'in eli dondu, bir süre sonra, iç çekti ve, "Evet. Dede, şimdi anlıyorum." dedi.

Aynı zamanda Lin Ruoxi'nin özel resortundan, kapalı bilgisayar odasında farklı bir atmosfer vardı.

Düzinelerce bilgisayar yüksek hızda işlem yapıyordu, dokuz adet normal giyimli çalışan şimşek hızıyla yazı yazmanın tam ortasındaydı.

Büyük ekranda, Changlin Medya'nın hisseleri yükselip azalıyordu ancak bir bütün olarak azalıp ölüme doğru gidiyordu.

Lin Ruoxi sessizce arkada kolunu çapraz yapmış ifadesiz bir şekilde büyük ekrana bakıyordu.

Arkasında, Yang Chen, Mo Qianni ve Xu Zhihong yuvarlak bir masaya oturmuş onlar da Changlin Medya'nın imparatorluğunun alabora olmasını izliyorlardı.

Wu Yue sahneye çıktı, gözlüklerini yukarı itti ve Lin Ruoxi'ye rapor verdi, "Patron Lin, Changlin Medya daha fazla kendi hisselerini satın alamaz, birkaç saat içinde bütün hissedarlar hisse satın almayı bırakıp ellerindeki hisselerden kurtulmaya devam edecekler ve Changlin Medya batacak."

"Anladım, Athena Takımı durumu kontrol etmeye devam etsin. Bu iş bittiğinde, onları bir kutlama ziyafetine getireceğim." diye net bir sesle konuştu Lin Ruoxi.

Hemen hemen eşit olan rakibini tek bir hamleyle bitirmişti ancak bu kadın hiç de mutlu gözükmüyordu.

Athena Takımı'ndan bir genç kadın geldi. Ağzında lolipopuyla Avrupa'lı bir kızıl saçtı ve gülücüklerle pırıldayarak İngiliz aksanı ile Çince konuştu, "Patron, bu iş için çok çalıştık, bize tatil verir misiniz?"

Lin Ruoxi nadir görünen ufak bir gülümsemeye büründü, "Tabii, hepinize iki yüz bin bonusun yanında bir aylık tatil vereceğim."

"Evett! Tanrıçama şükürler olsun!" Birkaç yabancı erkek üye mutlu bir şekilde alkışladı.

Bu sahnenin göz önüne serildiğini gören Yang Chen somurttu ve Mo Qianni'ye sordu, "Böyle maaşlar mı veriyor?"

"Yalnızca iki yüz bin, Athena Takımı'nın her üyesinin maaşı ve primleri en az üç milyon. Becerilerin ucuz olduğunu mu zannediyorsun?" dedi Mo Qianni ona göz devirmeden önce.

Yang Chen memnuniyetsiz bir şekilde söylendi, "O zaman ben neden yalnızca yıllık yüz bin kazanıyorum? Bu adil değil, ben de bir yeteneğim."

Yanlarında oturan Xu Zhihong güldü, "Bay Yang, kendi karınızdan para istemek iyi bir şey değil."

"Yalnızca kıskanıyorsun." Yang Chen ondan sonra ona daha fazla önem vermedi ve Lin Ruoxi'ye, "Karıcım, para istemek doğru gelmiyor, daha sonra özel bir şekilde senden geçinmeyi konuşabiliriz. Bana neden bunun olduğunu söyle."

Bunca zaman izledikten sonra Yang Chen yalnızca Changlin'in battığını anlamıştı ancak bu iş birliğinin bir sorumlusu olarak bunun neden yaşandığını aklı almıyordu!