Bölüm 246 - Kendimi İfade Edemiyorum

Vınnn! Vınnn!

Modifiye edilmiş motosikletlerin motorundan gelen ses etrafta yankılanıyordu. Farları açık üç motosiklet, tramvay durağına yaklaştı. Her sürücü siyah bir kaban ve kask giyiyordu.

İki motosikletin ön tekerlekleri havadayken sadece arka tekerleklerle yerde dönmeye başladı. Diğer motosiklet ön tekerleğini yere indirdi ve kuyruğunu sallayan bir ejderha gibi döndü. Heyecanı seven gençler orada olsaydı, kesinlikle şaşkına dönerlerdi.

Yang Chen pek ilgi göstermedi. Gözlerini Zhenxiu'nun baktığı yere çevirdi. Otoyollarda hız yaptıkları için Zhonghai'deki poliselere sayısız baş ağrısına neden olan üç kişiydi.

Zhenxiu’nun ifadesi ciddileşti. Aniden yemek pişirmek için kullandığı beyaz eldivenlerini çıkardı. "Amca, az sonra ne olursa olsun, git ve arabanın arkasına saklan. Aptalca bir şey yapmamalısın! " dedi.

“Neden? Senin için mi geldiler?” Yang Chen sordu.

"Soru sorma. Dediklerimi yapmazsan, yaralandığın zaman seni uyarmadığım için beni suçlama!" Zhenxiu hızlıca söyledi.

Zhenxiu, Yang Chen'in cevabını beklemeden yolun yanındaki üç motosikletçiye doğru ilerledi.

Motosikletlerini durdurdular ve kasklarını çıkardılar, üç genç küstah yüzleri ile ortaya çıktı. Hepsinde kulak piercingleri ve bir öncünün saç stili vardı.

Liderin uzun saçları, seyrek sakalı ve kaba birinin yakışıklı görünüşü vardı. Boynunda, insanlara şiddet hissi veren, ağzı açık siyah bir köpek balığı vardı.

Yang Chen heyecanlandı ve meraklı hissetti. Zhenxiu'nun üçüyle nasıl yüzleştiğini izlerken likörünü içti.

"Zhenxiu, seni bulmak gerçekten zor oldu," adam yüzünde kötü bir gülümsemeyle söyledi.

"Köpekbalığı, defalarca söyledim. Çoktan çıktım. Size hiçbir şekilde bağlı değilim. Neden gitmeme izin vermiyorsunuz?” Zhenxiu korkusuzca ve soğuk bir sesle karşılık verdi.

“Humph.” Gülen Köpekbalığı dedi ki, "Çıkmak mı? Xu Zhenxiu, bu yola girmek sonsuza kadar burada kalmak anlamına gelir. Bize itaat etmenin nesi bu kadar kötü? Et yemek ve bira içmek, kırık durağını çalıştırmak için bu kadar uğraşmaktan çok daha iyi olur.”

"Bu senin düşüncen. Şimdi sadece iyi bir insan olmak istiyorum,” diye yanıtladı Zhenxiu.

“Bunun için biz kardeşleri bırakmayı mı düşünüyorsun? Xu Zhenxiu, bu kadar saf olmayı bırak. Başkalarının sana inanacağını düşünüyor musun? Olisin sana inanacağını düşünüyor musun? Veya toplumdaki bir grup aptalın? Seni kim işe almak ister? Biz hariç, arkadaşın olmaya kim cesaret eder? Kim sana inanmaya cesaret eder?" Köpekbalığı küçümseyerek konuştu.

"Bu benim işim. Git başımdan ve bir daha gelip beni bulma,” dedi Zhenxiu arkasını dönmeden önce. Gözlerinde keder belirmiş ama kimsenin görmesine izin vermemişti.

Köpekbalığı, sırıtarak, “Xu Zhenxiu, benim, Köpekbalığı'nın, sahip olmak istediğim kadınlar elimden asla kaçamadılar. Sana fazlasıyla zaman verdim. Ancak, hiç anlamadığın için, sana yardım edeceğim!"

Konuşmayı bitirir bitirmez motosikletine atladı. Vınnn! Motosikletini çalıştırdı ve u dönüşü yaptı. Köpekbalığı, Zhenxiu'nun tramvay durağına doğru sürmeyi düşünüyordu!

Zhenxiu çok hızlı tepki verdi. Kısa bir süre içinde Köpekbalığı'nın yanında belirdi. İnce ve beyaz ellerini kullanarak Köpekbalığı'nın omuzlarını tuttu ve onu yana doğru çekti!

Köpekbalığı’nın sağlam vücudu Zhenxiu tarafından yere düşürüldü!

"Kardeş Köpekbalığı!" diğer iki motorcu bağırdı. Zhenxiu'ya saldırmak için anında ileri atıldılar.

Sonunda Zhenxiu'nun gözlerinde öfke belirdi. İleri atıldığı gibi ikisini yumruklamaya ve tekmelemeye başladı.

Yang Chen müdahale etmedi. Zhenxiu ve Köpekbalığı arasındaki konuşmayı duyduğunda neler olduğu hakkında kabaca bir fikri oluşmuştu. Zhenxiu onların motosiklet çetesi üyelerinden biri olmalıydı ve basit bir çete üyesi olmamalıydı. Zhenxiu şimdi bırakmak istiyordu ama bu insanlar onun gitmesine izin vermiyorlardı.

Zhenxiu’nun dövüş tekniğine bakıldığında, yalnızca bir veya iki yıllık eğitimden geçmediği görülebiliyordu. Temel dövüş tepkilerinden yola çıkarak, sayısız dövüş deneyimi yaşamış olmalıydı. Yaptığı her saldırı acımasızcaydı ve her dakika fırsatı yakalıyordu.

Ancak, Zhenxiu sonuçta bir kızdı. Gücü sıradan bir kızdan çok daha iyi olmasına rağmen, 3 adama karşı tek başına savaşmak oldukça zorlayıcıydı.

Köpekbalığı öfkeyle kalktıktan sonra, birkaç sefer Zhenxiu'ya saldırmaya çalıştı. Sonunda, sürücülerden biri tarafından dikkatsizce arkadan tekmelendi.

“Ah!” Zhenxiu acı içinde bağırdı. Yang Chen'e çarptı.

Yang Chen, onu tutmak için bir kolunu kullandı. Ağır bir şekilde yaralanmadığından emin olduktan sonra, üç sürücüye döndü ve dedi ki, "Bu kadar utanmaz olmayı bırakabilir misiniz? 1'e karşı 3'ü bir yana bırakalım, bir kızla erkek olarak dövüşmek zaten yeterince kötü. Bunun anlamı ne?"

"Sen de kimsin? Neden kendi işinle ilgilenmiyorsun?!"

"Seni bıçaklamadan önce defol!” Köpekbalığı şiddetle bağırdı.

Zhenxiu, Yang Chen'in kolu tarafından yakalandığında, utanç ve öfke yüzünden Yang Chen'den uzaklaşmak için elinden geleni yaptı ama başarılı olamadı. Belini örten, kaynar sıcaklıkta bir kol hissedebiliyordu. Hassas Zhenxiu, kendi endişeli kalp atışını duyabiliyordu.

"Amca, git buradan! Sen karışma!” Zhenxiu endişeyle bağırdı.

Yang Chen diğer elini kullanarak uzandı ve Zhenxiu'nun esnek yüzüne dokundu. "Kız olarak kavga etmek iyi değil. İyi bir insan olmaya karar verdiğine göre, iyi bir kız olmayı öğrenmelisin,” dedi.

Zhenxiu ani samimiyet karşısında şaşkına döndü. O anda, etrafında olan her şeyi unutmuş gibiydi.

Şiddet, Köpekbalığı'nın gözlerinde belirdi. "Zhenxiu, bu kendin için bulduğun yeni bir adam mı? Pek etkileyici görünmüyor," dedi Shark.

Zhenxiu kızarmış gözleriyle deli gibi mücadele etti ve sonunda Yang Chen'den uzaklaştı. Önüne geçerek konuşmaya başladı, "O benim müşterim. Bunun onunla bir ilgisi yok. Cesaretin varsa bana gel. Bugün her şeyi alacağım!”

"Humph! Karışıp karışmayacağına sen karar veremezsin. İkiniz de bugün kaçmayı aklınızdan bile geçirmeyin. Zhenxiu, bizden ayrıldıktan sonra ne kadar değersiz olduğunu sana göstereceğim... "

Köpekbalığı konuşmayı bitirdiğinde, diğer iki motorcu ileri atıldı. Üçü Zhenxiu'nun etrafını çevreledi.

Zhenxiu arkasını dönüp Yang Chen'den koşmasını istediğinde, Yang Chen'in artık arkasında olmadığını fark etti.

“Ah!”

İki kişinin bağırışları aynı anda duyulabiliyordu. Zhenxiu geri döndüğünde, bir süre önce korkusuz ve kibirli olan iki motorcu, her biri için yalnızca bir kolunu kullanan Yang Chen tarafından havaya kaldırıldıar.

Yang Chen ifadesizce Köpekbalığı'na baktı. Köpekbalığı karşılık veremeden önce onun yüzüne bir tokat attı!

Şak!

Köpekbalığı dengesini kaybetti ve yere düştü. Başının döndüğünü hissettiği ve bayıldı.

Onlar gibi üç arkadaşla karşı karşıya gelen Yang Chen, onları daha gözlerini açmadan bile kolayca öldürebilirdi.

Zhenxiu olanları sindiremedi. Nazik ve kibar amcanın kendini kaybettiğinde bu kadar güçlü olduğuna inanmamaya cesaret edemedi!

Birden polis sirenlerinin sesi yankılanmaya başladı. Devriye gezen iki polis motosikleti, ışıkları ve sirenleri açık olarak geldi.

Yakınlarda yaşayan sakinler daha önce olanları görmüş ve polisi aramış olmalıydılar.

Zhenxiu aniden solgunlaştı. Yang Chen'i endişeyle iterek dedi ki, “Amca, şimdi kaç! Polis geldi! Yakalanırsan kötü olur!”

"Neden kaçmalıyız? Bu bizim sorumluluğumuz değil,” Yang Chen gülümseyerek söyledi.

Zhenxiu'nun Yang Chen'e açıklama yapacak zamanı yoktu. Yang Chen, onun kaçamayıp tramvay durağını arkada bırakamazken ayrılmayı reddetti. Dahası, Yang Chen ona yardım ettikten sonra kaçarsa, kendini affedemezdi. Şu anda, sadece yerinde durup daha sonra olacakları bekliyordu.

Devriye gezen iki polis memuru motorlarından indiler ve hemen silahlarını çıkarıp sordular, "Neler oluyor?!"

Yang Chen ve Zhenxiu ağızlarını açmadan önce yerde yatan iki haydut yüksek sesle bağırdı, “Kardeş Polis, bu köpek çifti bizi dövdü! Çabuk onları tutuklayın!"

“Hayır! Durum bu değil! İlk önce onlar bize sataştı!" Zhenxiu açıkladı.

Polis memurları kaşlarını çatarak arkadaki üç modifiye motosiklete dönmeden önce Yang Chen ve Zhenxiu'ya baktı. Soğuk bir şekilde gülümseyerek dedi ki, “Kapa çeneni. Herkes bizi karakola kadar takip etmeli!”

Çok hızlı bir şekilde, devriye görevlileri, beş kişiyi karakola götürmek için bir servis ve nöbetçi bir servis çağırdı.

Zhenxiu'nun arabası ve üç motora polis tarafından el konuldu.

On dakika sonra, beşi polis tarafından arabaya bindirildi. Zhenxiu, Yang Chen'in de oraya getirildiğini görünce gerçekten özür diledi. Yumuşakça konuştu, "Üzgünüm."

Yang Chen sanki hiçbir şey olmamış gibi güldü. "Üzülme. Sadece yediğim yemeğin parasını ödememi isteme."

Kasvetli görünen Zhenxiu sonunda genişçe gülümsedi. "Teşekkür ederim, Amca."

Yang Chen, içten içe aslında kendini suçluyordu. Neden bir kez daha karakola geldiğini merak etti. Ülkeye döndüğünden beri kaderi özellikle polisle fazlasıyla açıktı.

Yang Chen son derece tanıdık olduğu ofise girdiğinde, birçok polis memuru ona garip bir ifadeyle baktı. Anlaşılan, hepsi bu adamın neden tekrar geldiğini merak ediyorlardı.

Üç haydut özel bir muamele gördü. Hemen sorgu odasına getirildiler ve orada profesyoneller tarafından ilgilenildiler. Daha önce kibirli olan Köpekbalığı, karakola ulaştığında aniden itaatkar birisine dönüştü. Daha önce bu yerde acı çekmiş gibiydi.

Bu sırada Cai Yan, birkaç polis memuruyla konuşurken ofise girdi. Yang Chen ve bir kızın sorgulandığını görünce kaşlarını çattı ve polis memurlarını o görevden aldı. İkisine yaklaşırken sordu, "Yang Chen, sana yine ne oldu?"

Yang Chen, Cai Yan'ı görünce biraz utandı. Hafifçe gülümsedi ve neler olduğunu anlattı.

Zhenxiu, Cai Yan'ı gördüğünde, bir kediye çarpan bir fareye benziyordu. Başını neredeyse göğsüne değecek kadar eğdi. Yang Chen'in Cai Yan ile yakın arkadaşmış gibi konuştuğunu görünce şok oldu.

Cai Yan, Yang Chen'in açıklamasını dinledikten sonra, Zhenxiu'nun omuzlarına hafifçe vurarak konuştu, "Zhenxiu, şimdiden dördüncü kez buradasın." 

Zhenxiu somurtarak Cai Yan'ın gözlerine bakmaya cesaret edemedi. Gözleri yavaşça ıslandı. Söyledi, "Şef Can, ben... Ben... Bilerek yapmadım ..." 

Dördüncü kez mi? Yang Chen şaşırdı. Bu çocuk başa çıkması kolay biri değil!

Zhenxiu, Yang Chen'in ifadesindeki değişikliği fark ettiğinde, Yang Chen'in ondan nefret etmeye başladığını düşündü. Giderek daha kasvetli hale geliyordu, başını bir kez daha indirdi ve sessiz kaldı.

Cai Yan durumu fark ettiğinde, tuhaf bir şekilde Yang Chen'e baktı. Öne doğru eğildi ve fısıldadı, "Yang Chen, bu kadar genç bir kızı bırakamaz mısın? Daha yeni 18 yaşına girdi."

20 yaşında olduğunu söylememiş miydi? Görünüşe göre yaşını yalan söylemiş gibiydi… Acı bir şekilde gülümseyen Yang Chen dedi ki, “Neden bahsediyorsun? Onunla bugün tanıştım."

Zhenxiu, Yang Chen'in onunla hiçbir şey yapmak istemediğini düşünüyordu. Kalbi ağrıyor gibi hemen Yang Chen'in isteğini yerine getirdi. "Şef Cai, amca bugün benim duraka gelen bir müşteri. Hiç alakası yok onun. Yalvarıyorum, lütfen amcayı bunun dışında bırak” dedi.

Hem Yang Chen hem de Cai Yan şok oldu. Zhenxiu'nun bu durumda Yang Chen'e yardım etmeyi düşüneceğini tahmin etmemiştiler.

Zhenxiu'nun yüzündeki endişeli ve dürüst ifadeye bakan Cai Yan, Yang Chen'in söylediklerine inanmadı. Hafifçe iç çekti ve şiddetle Yang Chen'e baktı.

Yang Chen nasıl tepki vereceğini bilmiyordu. Kendimi nasıl açıklamalıyım?!