Çevirmen: Sefix

Ertesi sabah, güneş yeni yeni yükseldiğinde, Yang Chen'in telefonu titredi.

Hala kollarında Rose ile sıcak yatakta yatıyordu. Sinirlendi, telefonu yakaladı ve numaranın oldukça tanıdık olduğunu hissetmeden önce ekrana baktı.

Aramayı cevaplayan Yang Chen, ölse bile duymak istemeyeceği bir sesi duydu.

“Saat kaç oldu?! Hala uyuyor musun?!”

Bu Baş Rahibe Yun Miao idi!

Yang Chen derin bir nefes aldı ve hatta esnedi. “Baş Rahibe, saate bakabilir misin? Saat sabahın altısını geçmedi, işe gitmeden önce hala bir saatten fazla zamanım var.”

“Humph, ben senin yaşındayken, her gün beşten önce pratik yapmak için uyanırdım. Bu saatte, uzun zaman önce iki kova su taşımayı bitirdim ve tekrar tepeye tırmandım!”

“Baş Rahibe, Shaolin Tapınağı'ndaki insanlar bunu yapmıyor mu Emei'deki kadınlar da bunu yapıyor mu?” Yang Chen, toplarının ağrıdığını hissettiği gibi sordu.

“Kapa çeneni! Ciddi bir şeyden bahsediyorum!”

Yang Chen'in uykulu havası tamamen ortadan kayboldu. Kadın taocu o kadar yüksek sesle konuştu ki, şok ve sevimli bir ifade sergileyen Rose bile uyandı.

“O zaman bana ne hakkında konuşmak istediğini söyle,” Yang Chen çaresizce söyledi.

Baş Rahibe Yun Miao homurdandı. Ve devamında sordu, “Hui Lin evine alışabildi mi? Oradaki yaşam tarzında herhangi bir sorun var mı?”

“Hui Lin?” Yang Chen merakla sordu. Ortaya başka bir soru daha attı ve sordu, “Ne zaman evime geldi? Çoktan buraya geldi mi?”

Baş Rahibe Yun Miao yüksek sesle bağırdı, “Ne?! Zhonghai'ye geldiğini bilmiyor musun? Dün seninle iletişime geçmedi mi?! Treni öğleden sonra geldi!”

Gerçekten Yang Chen'in kafası karışmıştı. Geldikten sonra beni arayacağını söylemedi mi? Kimse bana bu konuda bir şey söylemedi, Taoist hanımın ulaşıp ulaşmadığını nasıl bilebilirim?

“Baş Rahibe, gerçekten bilmiyorum. Beni aramadı, doğru hatırladığına emin misin?”

“Şahsen çocuğu trenine bindirdim, nasıl yanlış hatırlayayım? Hayatında ilk defa benden bu kadar uzaklaşıyor. Kayıp olmuş olabilir mi? Bu doğru görünmüyor, ona halihazırda telefon verdim, herhangi bir sorunla karşılaşırsa seni arayabilir,” Baş Rahibe Yun Miao endişeyle söyledi. “Hemen tren istasyonuna git ve etrafına bak. Torunumu bulmalısın. Eğer ona bir şey olursa, bu hayatıma mal olsa bile değerli torunumu bana geri vermen için seni bulurum!”

Lanet olsun, bu nasıl benim hatam olabilir! Torununun ne zaman ulaştığını nereden bileceğim?! Dövüş sanatlarını öğrenen onun gibi bir yetişkine ne olabilir?!

Yang Chen sinirlendi ama sevginin neminden yoksun olan bu kısa huylu eski taocu ile tartışmaya cesaret edemedi. Aramayı bitirmek için hızla yataktan kalktı.

Meraklı Rose sordu, “Kocam, bu Baş Rahibe'yi nereden tanıyorsun?”

“Rahibe olmaya giden evli yaşlı bir kadın, onu görmezden gel,” Yang Chen hormudandı.

“O zaman torununun nesi var?” Rose, Yang Chen'e garip bir şekilde bakarken sordu.

“Ne zamandır bu kadar meşgul birisi oldun? Küçük bir rahibeye elini uzatacak birine mi benziyorum?”

“Evet,” Rose en ufak bir tereddüt izi göstermeden söyledi. Bunu söylediğinde, gülmemek için elinden geleni yaptı.

Yang Chen gerçekten suskun kaldı ve bu da onun konuşamamasına neden oldu.

Yarım saat sonra, Yang Chen Zhonghai tren istasyonuna gitti ve varış misafir salonuna koştu. Dev salonda etrafta dolaşan çok fazla insan yoktu.

Yang Chen, koltuk sıralarına ve her köşeye baktı. Hui Lin'in çoktan ayrılıp ayrılmadığını sorgulamaya başladığında, girişin yakınında oturan yalnız bir kişinin arkadan görünümü bakışlarını çekti.

Uzun, gevşek saçları iki tarafa düzgün bir şekilde yerleştirili haldeydi. Narin V şeklindeki yüzü parlak ve nemliydi, kış olduğunda bile hiç kuru görünmüyordu. Keskin yüz özellikleri her zaman olduğu gibi zarifti, sadece oldukça yorgun görünüyordu. Yüzü uykulu ve sevimli bir ifade sergiledi. Pembe dudaklarını şişirdiğinde, olağanüstü şirin bir acınasılık gösterdi.

Dövüş sanatları elbisesi giymiyordu, şehirdeki sıradan kadınların giyeceği açık kahverengi bir palto ve mükemmel eğrilerini ortaya çıkaran bir çift uzun, siyah pantolon giymişti. Ayakları üzerinde, yele ile süslenmiş bir çift yüksek siyah bot vardı.

Yang Chen, her zamanki eski moda rahibenin aksine, modern bir şehir hanımına dönüşen Hui Lin'i neredeyse tanıyamadı.

Kıza yaklaşırken, Yang Chen her an uyuyacak gibi görünen Hui Lin'e bakmadan önce yanındaki pembe bagaja baktı. Kaşlarını çatarak sordu, “Ne zaman buraya ulaştın? Neden bana haber vermedin?!”

Hui Lin aniden uyandı. Sesi duyunca o kadar korktu ki koltuğundan ayağa kalktı. Daha net bir görüş sağlamak için gözlerini ovuşturarak, Yang Chen'e oldukça gergin bir şekilde baktı ve ondan uzaklaştı. Yüzündeki acınası ifade onu zorbalığa uğramış gibi gösterdi.

“Sen... neden buraya geldin...”

“Neden mi geldim?” Yang Chen nasıl tepki vereceğini bilmiyordu. “Büyükannen beni aradı ve bana hayatı pahasına buraya geleceğini söyledi, sence bu durumda hala senden uzak durabilir miyim? Neden bütün gün burada oturdun? Dün geceden beri öylece oturuyor musun?!”

Korkmuş Hui Lin boynunu sıktı ve korkuyla başını salladı.

Yang Chen gerçekten ne diyeceğini bilmiyordu. Tren istasyonunda ısıtıcılar olmasına rağmen bütün gece yalnız başına oturan bir kadın gerçeği hala saçmalıktı. Ne de olsa evsiz ve çaresiz bir gezgin değildi.

“Neden beni aramadın?!” Yang Chen bir kez daha sordu.

Hui Lin bakışlarını geri çevirdi. Mırıldandı, “Ben... çekindim.”

Yang Chen acı bir şekilde gülümsedi. “Bu konuyla ilgili çekinilecek ya da utanılacak ne var? Ustan seninle evlenmemi istediği için seni karım olarak göreceğimi mi sanıyorsun? Gözlerimde küçük bir kız kardeş gibisin. Zhonghai'ye geldiğinden, bana uzak akraban gibi davranabilirsin. Neden utanıyorsun?”

“Ama... biz uzak akraba değiliz, değil mi?” Hui Lin usulca sordu.

Yang Chen'in naif bir zihni olan bu kızla iletişim kurmayı zor bulduğu belliydi. İç çekerek, Hui Lin'in bagajını taşıdı ve dedi ki, “Gidelim, seni kalman gereken yere götüreceğim.”

“Bana yardım etmek zorunda değilsin, kendim taşıyabilirim.” Kızaran Hui Lin hızla bagajını geri aldı.

Yang Chen ona şiddetle baktı. “Neden onu alıp götürüyorsun? Ustan buraya gelmeni istediğinden söylediklerimi dinlesen iyi olur. Sadece itaatkar bir şekilde beni takip et.”

“Oh...”

Hui Lin anında ellerini geri çekti ve Yang Chen'in arabasına girmeden önce Yang Chen'i başını indirerek park alanına kadar takip etti.

Villaya geri döndüklerinde, Yang Chen, Hui Lin'i bulmayı başardığını söylemek için Baş Rahibe Yun Miao'ya bir çağrı yaptı. Ancak, Yun Miao neden bu kadar geç geldiğini sorduğunda, Yang Chen telefonu doğrudan Hui Lin'e iletti ve kendini açıklamasını istedi.

Hui Lin, utangaç olduğu için kendisi alması için Yang Chen'i aramaya cesaret edemediğini söylediğinde, Baş Rahibe Yun Miao, Hui Lin'i azarladı ve neredeyse onu ağlattı.

Bundan sonra, Baş Rahibe Yun Miao sadece Hui Lin'in Yang Chen'in evinde kalmasını istediğini söyledi. Özellikle ne yaptığıyla ilgili olarak, Yang Chen onunla ilgilenecekti ama kesinlikle bütün gün evde kilitlenmesine izin verilmedi.

Yang Chen sonunda durumu anladı. Baş Rahibe Yun Miao ona bir eş vermiyor, onun yerine ona bir ‘kız'* göndermişti. [Baba - kız ilişkisinden bahsediliyor.] O halihazırda bir yetişkin. Onun evine ve beslenmesine bakmak zorunda olduğum gerçeğini göz ardı ederek, onun için bir iş aramalıyım!

Yang Chen başlangıçta Lin Ruoxi ile hala garip bir durumda olduğu için Hui Lin'in başka bir yerde kalmasına izin verip vermeyeceğini düşünüyordu. Ancak Hui Lin bu kadar naif olduğu için, onu dışarı çıkarmak iyi bir seçim değildi. Yun Miao'ya onunla ilgilenmesi için söz verdiğinden, günün sonunda acımasız olamazdı. Sadece cesurca onunla kalmasına izin verebilirdi.

Ejder Bahçesi'ndeki villaya geri döndüklerinde, Lin Ruoxi uzun zaman öncesinde işe gitmek için ayrılmıştı ve evde sadece yemek masasını temizleyen Wang Ma vardı.

Wang Ma, Yang Chen'in eve güzel bir bayan getirdiğini gördüğünde, merakla sordu: “Genç efendi, bu kız çok güzel…”

“Oh, o benim Zhonghai'de staj yapan uzak kuzenim. Şimdilik evimizde kalacak, daha öncesinde Ruoxi'ye söyledim,” Yang Chen konuştu.

Yang Chen'in akrabası olduğunu bilen Wang Ma, hızlı bir şekilde onun için bir misafir odası düzenlemeden önce valizini yukarı çıkarırken hemen Hui Lin'e coşkuyla hizmet etti. Evde profesyoneller tarafından düzenli olarak temizlenen çok sayıda boş oda olduğu için birisinde kalabilirdi. Çok büyük bir şey değildi.

Hui Lin odaya girdi ve getirdiği valizleri ayırmaya başladı. Hui Lin'in henüz yemediğini öğrenen Wang Ma hemen aşağı koştu ve yulaf lapası ile birkaç basit yemek yaptı. Wang Ma daha sonra Yang Chen'den daha fazla midesi acı çekmesin diye Hui Lin'i aramasını istedi.

Açıkçası, itaatkar görünümlü ve güzel olan Hui Lin, Wang Ma'nın beğenisini kolaylıkla kazandı.

Yang Chen zamanında işe gitmesinin imkansız olduğunu gördü, bu yüzden acele etmedi. Hui Lin'in odası onun yanında olduğu için, yukarı çıktı ve kapısını çaldı.

Yang Chen içeri girmeden ve şaşırmadan önce kapıyı itti. Hui Lin ayakkabılarını çıkarmadan ve kıyafetlerini değiştirmeden dev bir yatakta uyur pozisyonda göründü!

Bütün gün trende oturduktan ve tüm gece uyumadıktan sonra her zaman soğuk ve aç hissetmiş olması bir kenara bu sürede acı çektiği aşikârdı.

Gençliğinden beri uzak seyahat etmemiş, aşina olmadığı ve tanıdığı hiç kimsenin olmadığı büyük bir şehre gelmişti. Yalnız başına, bütün gece bir yabancıyla dolu bir tren istasyonunda oturdu. Yang Chen bir şey söylemedi ama kalbinde şefkatli hissetti.

Yang Chen yatağına yürüdü ve Hui Lin'i örtmeye hazırlanırken battaniyeyi çekti.

Ancak, battaniye koymak üzereyken Hui Lin aniden gözlerini açtı ve Yang Chen'e dikkatle bakmadan önce oturdu. Büyük gözleri panikle doluydu, yatağın diğer ucuna taşındı. “N-ne yapmak istiyorsun?! Sakın... sakın dikkatsizce bir şey yapma...”

Yang Chen umutsuzluğa kapıldı. “Ne yapıyorsun? Üşüteceğinden korktum, bu yüzden seni battaniyeyle örtmek istedim.”

Hui Lin sonunda Yang Chen'in elindeki battaniyeyi fark etti. Bunu yanlış anladığını fark ettiğinde, kulakları hemen kızardı. Aslında, sadece bir erkek ve bir kadın arasındaki konuyla ilgili kısa bir anlayışa sahipti. Ayrılmadan önce, Baş Rahibe Yun Miao zorla ona bir fikir vermişti, ki bunun da yarısını zar zor anlamıştı. Sadece yirmi yaşından küçük bir genç kız olduğu için, erkekler ve kadınlar arasındaki meseleye gelince kesinlikle utangaç hissetti. Bu yüzden, karşı olmadığı tek erkek olan Yang Chen'i gördüğünde, garip bir hisse sahipti.

“Ü-üzgünüm... fazla gergindim,” Hui Lin utanarak konuştu.

Yang Chen çaresizce başını salladı. Dedi ki, “Uyandığına göre, aşağı in ve kahvaltı yap. Wang Ma senin için birkaç şey hazırladı.”

“Pekala...” Hui Lin itaatkar bir şekilde kabul etti.

…

Aynı zamanda, Pekin'de bulunan ve dışarıdan en sıradan görünen gizli ve eski bir binada, Lin Zhiguo elindeki gazete manşetlerini masanın üzerine bıraktı.  Okuma gözlüklerini çıkardıktan sonra, saygıyla yanında duran Gri Cüppeli'ye sordu, “Hui'er Ruoxi'nin evine ulaştı mı?”

“Az önce bir rapor aldım. Yang Chen, Bayan Hui'yi halihazırda evine ulaştırmış. Usta şimdi rahat olabilir.”

“Ah... nasıl rahat olabilirim? Gri Cüppeli, Ruoxi'nin Hui'er ile güzel bir şekilde etkileşime girebileceğini umduğumu biliyor muydun, ama yine de birbirlerinin öz kız kardeşleri olduklarını bilselerdi, nasıl tepki vereceklerinden endişeleniyorum. Hui'er doğası gereği nazik ve naif, bu yüzden onu çok fazla dışlamayabilir ama aynı zamanda Ruoxi'nin bana karşı olan tavrını da biliyorsun. Gerçeği öğrendiğinde, bahse girerim onun için sakin olmak zor olurdu,” Lin Zhiguo kaşlarını çattı.

Gri Cüppeli sessiz kaldı. Lin Zhiguo'nun sağ kolu olarak, doğal olarak iç işlerini biliyordu.

“Oh doğru.” Lin Zhiguo bir şey düşünmüş gibi görünüyordu. Sordu, “Yang ailesi, DNA raporunu Yang Gongming'e daha önce ilettikten sonra bir şey yaptı mı?”

Gri Cüppeli eğlenceli bir gülümseme çıkardı. “Usta'nın planı gerçekten dahice. Yaşlı Li, Usta'ya anlattığı için minnettar. Torununun haberini öğrendikten sonra, ustanın Zeng klanının ustasıyla tanışması için kendini gösterdi.”

“Oh? Yang Gongming mağarasından çıktı mı?”

“Yaşlı bir adam olduğundan doğal olarak bir gün klana geri dönebilecek uzun zamandır kayıp torununun incinmesini ummuyor. Dahası, bu sefer Yang Chen'in hatası değildi, Yaşlı Li'nin doğal olarak herhangi bir psikolojik yükü olmazdı. Zeng klanının karanlıkta Yang Chen'e karşı harekete geçme planı durduruldu,” Gri Cüppeli konuştu.

“Zeng klanı güçlü olmasına rağmen kurucu büyüklerden biri olan Yang klanının çok gerisindeler. Yang Gongming'in gücünü göz ardı ederek, Yang klanı hala sadece oğlu Yang Pojun ve damadı Yuan Hewei'ye bağlı olarak parlayabilir. Eğer çok az insanı olmasaydı, Pekin'in tüm toprakları onların kontrolünde olurdu,” Lin Zhiguo gülümseyerek söyledi. “Yang Chen'in böyle bir bağlantı seviyesine ulaşmasını beklemiyordum. Ancak, Zeng klanının şimdi harekete geçmeyi bırakması, gelecekte hiçbir şey yapmayacakları anlamına gelmez. Takip ettiğimiz insanları serbest bırakamayız.”

“Evet, Usta.”