Çevirmen: Sefix

Wu Liangzhu'nun kötü niyetli bakışları Lin Ruoxi'nin durumu anlamasını sağladı!

Yang Chen uyku haplarına benzer bir şey tüketmişti. Önceden planlanmış bir tuzaktı!

Yang Chen ile içen Küçük Liu, Lin Ruoxi'nin çıkmasını engellemek için odanın çıkışına yürüdü ve orada nöbet tuttu.

Müdür yardımcısı ve sendika başkanı da sapkın bir görünüm sergiledi. Açgözlülükle Lin Ruoxi'nin güzel yüzüne ve göğsüne baktılar.

“Erkek kardeş, bu kız çok seksi. Hala böyle güzel bir kızla kendimizi eğlendiriyoruz. Gelecekte ayrılmak konusunda isteksiz mi olacağız?” Meng Hao dudaklarını yalamadan önce gülümseyerek sordu.

“Onu bağlayıp yanımıza getirmeliyiz!”

Lin Ruoxi dişlerini sıktı ve birkaç kişiye öfkeyle baktı. “Fabrikanın çalışanları bile değiller, değil mi?”

Sergiledikleri agresif bakışlarından, devasa bir fabrikayı yönetebilecek aydınlar olamayacakları açıktı. Meng Fan'dan hesapları sunması istendiğinde şaşılacak bir şey yokmuş gibi, tamamen habersiz görünüyordu. Sahte bir muhasebeciydi!

“Bunu yeni mi fark ettin? Biraz geç oldu.” Wu Liangzhu gururla ayağa kalktı ve bir kolunu masanın üzerinde vücudunu desteklemek için kullanırken diğerini saçını toplamak için kullandı. “Lin Ruoxi, bize kendin geldin. Birini gönderseydin uzun zaman önce kaçardım. Ancak, buraya şahsen geldiğine göre, ben de eğlenebilirim.”

Lin Ruoxi'nin kalbi titredi. Uyanmasını umarak yanındaki Yang Chen'i zorla itti. Ancak Yang Chen doğrudan yere düştü ve bilinçsiz kaldı.

“İşe yaramaz. Uyuşturucu aldı. En az bir saat kadar uyuyacak. Baygın olanın sen olması gerekiyordu ama bu salağın senin için içkiyi içeceğini kim bilebilirdi ki. Bu da harika. İkinizden birinin bayılması bizim için iyi bir şey.”

Wu Liangzhu'nun ona doğru yürüdüğünü gören Lin Ruoxi hızla ayağa kalktı ve iki adım geri gitti. Dikkatlice ona baktı ve bağırdı, “Wu Liangzhu, uygunsuz bir şey yapmaya cüret edersen, hayatının geri kalanında hapse atılmanı sağlarım!”

“Haha! Beni istiyor musun? ” Wu Liangzhu şeytani bir şekilde gülümsedi. “Seninle işim bitince hemen kardeşlerimi ülke dışına çıkaracağım. Beni yakalamak için nasıl vaktin olabilir?”

“Demek parayı sen çaldın...:” Lin Ruoxi sonunda maaşların neden dağıtılmadığını anladı, bir de bu kadar para yok olup gitmişti. Hepsi Wu Liangzhu'nun yurt dışına kaçma planının bir parçasıydı! Nereye gideceği bilinmese de, sessizce ayrılmayı başardığı sürece, onu tekrar yakalamak gerçekten zor olurdu.

Ayrıca, Wu Liangzhu'nun uzun zaman önce kaçışını planladığı açıktı. Başka bir ülkede vakıf kurmuş olabilirdi. Bu, ülkesine geri gönderilme olasılığını daha da azaltacaktı.

Wu Liangzhu küçümseyerek homurdandı. “Kaltak, sen olmasaydın, para çalıp kaçmak için bu kadar büyük bir risk almak zorunda kalmazdık. Bunların hepsi senin yüzünden. Bu karma... En azından benim elime sen kondun.”

Lin Ruoxi, Wu Liangzhu'nun düşmanca bakışlarını fark ettiğinde korktu. Genelde ne kadar sakin olursa olsun, yine de genç bir bayandı, sosyal etkinliklere nadiren katılırdı. Bu gaddar adamlardan dördüyle karşı karşıya kalan Lin Ruoxi, bacakları yumuşarken daha fazla duramadı.

“Benden bu kadar nefret etmene neden olacak ne yaptım ki...” Lin Ruoxi onun niyetini anlamadı. Neden kasıtlı olarak benim için geldi? Mantıken konuşursak, gidecek her şeyi hazır olduğundan, daha önce kaçmalıydı. Geldiğimi duyduğunda neden burada kaldı?

Wu Liangzhu'nun gözleri öfke aleviyle doldu. Kötü bir gülümseme sergileyerek sordu, “Hala bilmiyormuş gibi mi davranmak istiyorsun? Üç yıl önce ailemize nasıl davrandığını iyi düşün…”

Üç yıl önce?

Lin Ruoxi geçmişi düşündü. Kaşlarını çatarak cevap verdi, “Üç yıl önce ailenizin sahip olduğu Liangyu Giysisini satın aldım ve Yu Lei Uluslararası Halka İlişkiler'in altına girmek için onu Yuping Giysisi olarak değiştirdim. Ama benden nefret etme sebebin de bu olabilir mi?”

“Orospu! Ne biliyorsun!” Wu Liangzhu bağırdı. “Liangyu Giysisinin büyükbabam tarafından kendi kuşaklarındaki kardeşleriyle birlikte yapıldığını biliyor muydun! Çocukluğumdan beri dedem ve babamın fabrikada çok çalıştıklarına ve bu süreçte hasta olduklarına tanık oldum. Dedem fabrikada çakıl kaldırımı yapmak için çakıl taşları topladı. Fabrikada duran ağacı babam ve ben büyüttük. Bütün bunlar ailemizin sıkı çalışmasının bir sonucuydu! Dedem ölmeden önce bana bu işle düzgünce ilgilenmemi söyledi. Başına bir şey gelmesine izin vermemeliyim…”

“Bu fabrikanın gelecek nesillere geçmesi için o kadar çok çalışıyordum ki ancak o zaman son iki neslin emeklerine layık hissedecektim. ”

“Üç yıl önce, ekonomi çok iyi durumda değilken, Birkaç milyon dolarlık bir borç almak zorunda kaldım, böylece işin devam etmesine izin vermek için biraz nakit akışı elde edebildim. ”

“Ya sen? Yu Lei Uluslararası Halka İlişkiler'in onurlu CEO'su olarak, yerel yönetim ve bankalarla olan bağlantını, kredilerimize baskı yapmak, bizi Yu Lei Uluslararası Halka İlişkiler'in düşük seviyeli fabrikalarına birleştirmeye zorlamak için kullandın. Yoksa bizi rahatsız etmekten vazgeçemezdin! ”

“Eğer Yu Lei'yi geliştirmek istiyorsan neden kendi fabrikalarını kurmadın? Ailemizin alın teri ve canı üzerine kurulmuş bu işi neden yutmayı tercih ettin? Vicdanınız köpekler tarafından mı kirletildi?! Belediye başkanı ve parti komitesi sekreterinin, hükümet seninle iyi bir ilişki kurmak istediği için evimize geldiğini ve babamı sonunda fabrikayı Yu Lei Uluslararası Halka İlişkiler'e devretmeye karar vermeye zorladığını biliyor musunuz?! ”

“Aynı yıl babam hastalığından öldü. Ölmeden önce seninle uğraşmamamı söyledi çünkü seni asla yenemem... Doğru, seni kesinlikle yenemem. Bu toplumda kim zenginse o hükmeder. Yu Lei yatırım yapmak ve genişlemek istediği sürece, bırakın bölgemizden sorumlu hükümet şöyle dursun, Zhonghai'deki parti komitesi lideri bile bir dereceye kadar sana itaat etmek zorunda…”

“Peki ya durum buysa? Günün sonunda hala kemikleri etle birlikte yutan bir canavarsın!!!”

Wu Liangzhu o kadar öfkeliydi ki yüzü kızardı. Sonunda küçümseyici bir şekilde gülümsedi. “Bir hata yaptım. Senin gibi güzel bir bayan nasıl canavar olur... Son üç yılda, tüm paranın neredeyse yarısını saklamanın mümkün olan her yolunu düşündüm. Söylemeye gerek yok, bu yıl daha fazlasını aldım. Para miktarı, hayatımın geri kalanını yurtdışında rahat yaşamama izin verecek kadar yeterli. Wu ailesinin gururumuzu kaybetmesine neden oldun. Sokak köpekleri gibi ayaklarının altında çalışmak zorunda bırakılıyoruz… Sonunda ellerime düşmediniz mi?”

Hikayesini dinledikten sonra, Lin Ruoxi kendini sakinleştirdi ve gözlerinde keder belirdi.

“Düşündüğün gibi değil...” dedi Lin Ruoxi. “Babanızın ölümü için çok üzgünüm. İster inan ister inanma, ailenin fabrikasını almaya karar verdiğimde tek düşündüğüm sizinki gibi küçük bir aile işi şirketi kurmaktı, bu da başsız bir sivrisinek gibi gelişimde durgundu, Yu Lei Uluslararası Halka İlişkiler yönetimimize entegre olması daha iyi oldu. Ayrıca kendi fabrikalarımı kurmak isteseydim, sadece kaynak israf etmekle kalmaz, aynı zamanda etkisiz olurdum, kendi fabrikalarımızı kursaydık benzer bir şekilde iflas ederdik.

”Sadece rasyonel yatırım yapmak için elimden geleni yaptım… Buradaki liderlerin ve bankaların söylediğim bir cümleden dolayı size böyle davranacağını düşünmemiştim. Gerçekten niyetim bu değildi. Sizi fabrikanızı satmaya zorlamadım. Bunu yapmaları onların suçu, yaptıklarından tamamen habersizdim.”

“Of, saçmalık! Günün sonunda, eğer sen olmasaydın, neden utanmaz yetkililer ailemize bu şekilde darvansınlardı?” Wu Liangzhu öfkeyle bağırdı.

“Fakat fabrikanın son iki yıldır nasıl geliştiğini fark etmiş olmalısınız. Planladığım rotayı takip ederek çalışan sayısı beş katından fazla arttı. Fabrikanın elde ettiği kar birkaç milyondan yüz milyonlara yükseldi, Yuping Garment'ın şimdiden bölgedeki en büyük giyim üreticisi olduğundan bahsetmiyorum bile. Atalarınızın istediği de bu değil miydi?” Lin Ruoxi sordu.

Wu Liangzhu kahkahalara boğuldu. “Gerçekten aptal mısın yoksa sadece rol mü yapıyorsun? Yuping Giyim… Ben, büyükbabam ve babamın istediği şey Liangyu Giysisiydi! Liangyu Giysisi! Ailemize ait olan buydu! Paslı makinelerinizi veya işe yaramaz atölyelerinizi değil, gururumuzu istiyoruz! Bir oğul olarak, kendi babamın bir bankanın müdürünün önünde diz çöktüğüne tanık olduğumda ne hissettim biliyor musun? Soğuk kanlısın. Sadece nasıl genişleteceğini ve para kazanacağını biliyorsun. Orospu, söylediklerimi anlıyor musun?!”

Sözleri Lin Ruoxi'nin sulu gözlerini büyütmesine neden oldu. Artık tek kelime konuşamıyordu. Bu görünüşte saçma ifadeleri nasıl çürüteceğini bilmiyordu.