Bölüm 368: Yay, Lütfen Daha Fazla Kızma

Aslında,Yang Chen Lin Ruoxi'nin uyurken kapısını kilitleme alışkanlığı olup olmadığından emin değildi. Ancak, bu tür sorular artık önemli değildi. En önemli şey, odaya kolayca girebilmesiydi.

Tıkırt!  Kulpun bükülürken çıkardığı ses o kadar azdı ki, sıradan insanlar kapının açıldığını söyleyemezdi.

Odaya girdikten sonra, bir kadın kokusu dalgası ile vuruldu. Lin Ruoxi'nin vücudunun belirsiz kokusu, Yang Chen'in tatmin edici bir şekilde birden çok kez derin nefes almasını sağlayan bir avuç yasemin kokusu gibiydi.

Yang Chen, kiralık dairesinde bu kadınla dolaştığı gece boyunca sadece yarı bilinçli olduğu gerçeğinden pişman oldu. Aklı o zamanlar berrak olsaydı, emindi ki çok daha keyifli bir deneyim olurdu.

Ancak, neyse ki, kader onların şimdi oldukları yere varmalarına izin vermişti. En azından altı ay boyunca ilişkileri gelişti. Bir kaplanın mağarası olsa bile, yine de odaya zorla girdi!

İçerideki ışıklar açık olmadığından, oda temelde zifiri karanlıktı. Bununla birlikte, Yang Chen'in keskin görme duyusu nedeniyle, odadaki çevreye kısaca bakması için sadece minimum miktarda ışığa ihtiyaç duyuyordu.

Lin Ruoxi'nin özel odası pembe, açık sarı, açık mavi, kırmızı ve beyaz lekeli sıcak renklerin bir kombinasyonuna sahipti. Battaniyesi, çarşafı ve yastıklarının hepsinde çizgi film karakterlerinin resimleri vardı… Odanın yapısı neredeyse Yang Chen'inkine benzese de tonu temelde Lin Ruoxi'nin soğuk davranışına tamamen zıt olan aşk fantezilerini seven küçük bir kızınkinden farksızdı.

Ancak, Yang Chen bu konu hakkında ne kadar düşünürse, o kadar mantıklı geldi. Sevimsiz dramaları seven bir kadındı, romantizmle uğraşmaktan zevk alması doğaldı. Bununla birlikte, genellikle sadece buzlu soğuk görüntüsünü takınırdı, bu da ona bakan erkeklerle yüz yüze geldiğinde onların kendisinden uzaklaşmasını sağladı.

Odanın süslemeleri ve tasarımları şu anda ikincildi. Yang Chen sadece yatakta kimsenin olup olmadığına dikkat etti.

Şaşırmadan önce iki adım daha yaklaştı—yatakta kimse yok muydu?!

Yang Chen, Lin Ruoxi'nin neden kendi odasında olmadığını analiz etmeden önce, merdivenden gelen ayak seslerini duydu!

Ayak izlerini dikkatlice dinledi. Odaya doğru geliyor gibi görünüyordu. Yang Chen sonunda odasına dönen Lin Ruoxi olması gerektiğini düşündü!

Şu anda, Yang Chen aptal gibi bir yere saklanamazdı ya da odadan çıkamazdı.

Bu gece karar vermişti. Meşru karısının vücudundan bir erkek olarak gururunu yeniden kazanmaya çalışmasında ne gibi bir sakınca olabilirdi?

Yang Chen kesin bir karar vermiş gibi görünüyordu. Lin Ruoxi mücadele etse bile, dişlerini sıkacak ve bu gece ona teslim olmasını sağlayacaktı. Halihazırda ilişkileri her geçen gün yavaş yavaş gelişiyordu. Bu kadar yaklaştıktan sonra, kısıltmalarını azaltmaları doğaldı.

Sonuç olarak, Yang Chen sessizce Lin Ruoxi'nin gelişini beklemeden önce kapının yanına hareketlendi. Ona unutulmaz bir kucaklama yapmayı planlıyordu... ayak sesleri yaklaştıkça, Yang Chen'in kalp atışı hızlandı. Erkekler ve kadınlar arasındaki ilişkilere o kadar alışmıştı ki, hep bu anı bekledi. Son derece deneyimli olmasına rağmen bu gece planladığı ‘onurlu başarıyı’ düşündüğü anda, ilk aşkını deneyimlemek üzere olan küçük bir çocuğun aynı heyecanını hala sürdürdü.

Tıkırt!  Sonunda kapı aralanarak açıldı.

Narin bir figür içeri girdi. Kollarından biri, ışıkları açmak için duvardaki ışık anahtarına uzandı.

Yang Chen, Lin Ruoxi'ye bunu yapma fırsatı vermedi. Ne de olsa karanlıkta her şey daha iyi olurdu!

Sonuç olarak, Lin Ruoxi'nin ışıkları açmak istediği an, Yang Chen döndü ve göz açıp kapayıncaya kadar sırtına doğru hareket etti. Her iki kolu da Lin Ruoxi'nin göğsüne ve beline sarılırken sarmaşıklar gibiydi!

"Bebeğim Ruoxi, sonunda döndün," Yang Chen Lin Ruoxi'nin kulağına bir gülümsemeyle fısıldadı.

Konuşmayı bitirdikten sonra, Yang Chen saçlarını kokladı. Kaşlarını çatarken, dedi ki, "Bu garip... farklı bir parfüm mu kullandın? Neden eskisinden farklı kokuyorsun? Ama sorun değil, hala harika kokuyorsun, bir orkide gibi…”

Yang Chen başını öne doğru eğdi, Lin Ruoxi'nin omzunu geçti ve narin yanağına doğru eğildi. Onun kulak memesini, bir kadının en hassas bölgelerinden birine bir öpücük verdi. Soğuk, yeşim benzeri cildin dokusu, Yang Chen'in derin bir nefes almasına neden oldu.

"Kar—kardeş Yang... Kardeş Yang... yapma... bunu yapma... Ben H—hui Lin… ben Hui Lin'im..." Hui Lin ağlamaklı bir ses tonuyla söyledi.

Kollarındaki ‘Lin Ruoxi’ yavaşça bu sözleri söylediği anda, Yang Chen'in vücudu sertleşti.

"Hui Lin?!”

Yang Chen şiddetle ellerini bıraktı ve kenara çekildi.

Yang Chen'in desteğini kaybettikten sonra, Hui Lin'in vücudu yumuşadı ve neredeyse yere düştü. Neyse ki, kapı çerçevesini tutmayı başardı ve diğer elini göğsüne kavramak için kullandı.

Daha fazla bir şey söylemeden, Yang Chen ışıkları açtı ve odanın aydınlanmasına neden oldu.

Daha dikkatli bir göz attı. O gerçekten de Hui Lin'di! Lin Ruoxi neredeydi?!

Hui Lin ince, beyaz pamuklu bir pijama giymişti. Gevşek pijamaların altında, narin ve zarif ama olgunlaşmamış vücudu Lin Ruoxi'inkinden tamamen farklı bir güzelliği tasvir etti.

Zavallı, korkmuş kızın gözleri kızardı ve gözyaşlarıyla doldu. Yang Chen'e bakmak için başını bile kaldıracak cesareti yoktu!

Yang Chen, sol avucuna bakmadan önce Hui Lin'e inanılmaz derecede garip bir şekilde baktı. Daha önce sıkıştırdığı yumuşaklık Hui Lin'e mi aitti?!

Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, ölçümleri doğru değildi ve kokusu Lin Ruoxi'nin odasındakinden tamamen farklıydı!

Beynime parazit bulaşmış olmalı! Neden bu kadar belirgin farklılıkları fark edemedim?!

Hui Lin'in kırgın ve haksızlığa uğramış bakışına bakan Yang Chen, kendi hayatını sona erdirmeyi bile düşündü!

O zamanlar, Baş Rahibe Yun Miao onu böyle niyetlere sahip olmakla suçladığında reddetmişti. Ancak, bugün ona sarıldı, onu hissetti ve daha da kötüsü, onu öptü!!!

Her ne kadar onu başka biri olarak kabul ettiği için olsa da bu mesele nasıl bu kadar kolay bırakılabilirdi?

Sessizlik bir süre sürdü. Yang Chen daha fazla dayanamadı. Sordu, "Erm... Hui Lin, ağlama. Bunu konuşalım... Ne-neden bu odaya geldin?"

Hui Lin alt dudağını ısırdı, yüzündeki kızarıklık hala çok görünürdü. Başını indirdikten sonra mırıldandı, "Ablam odama bir dizi Kore drama diski çıkardı ve onları benimle izlemek istediğini söyledi... Bu gece odamda uyuyup dramayı tartışıp tartışamayacağını sordu. O da benim odamda bir duş almak istediğinden, onun için pijamalarını getirmemi istedi…”

Yang Chen suskun kaldı. Daha sonra Lin Ruoxi'nin odasına tekrar baktı. Gerçekten de odasında herhangi bir multimedya eğlence cihazı yoktu.

Hui Lin'in odası bir misafir odası olduğu için, her şey orada tamdı. Lin Ruoxi'nin o odada izlemek istemesi normaldi.

"Neden gece geç saatlerde Kore dramasını izliyorsunuz?” Yang Chen acı bir şekilde gülümsedi.

Hui Lin surat astı. "Ablam, TV'deki bölümü bitirdikten sonra bu gece izlemeye devam etmek için DVD almaya gitti…”

Bu lanet TV istasyonları! Her şeyi tek bir oturumda oynatamazlar mı?! Kadınımı sabırsız hale getirdiler ve disk almak için onu evi terk etmeye zorladılar! Yang Chen zihninde azarladı.

Ayrıca, bu Kore dramaları hakkında bu kadar harika olan şey de ne? Lin Ruoxi'nin bir takım elbise almak için yürüyememesi çok mu bağımlılık yapıyor?!

Ancak, bunların hepsi şu anda asıl sorun değildi. Hui Lin için ‘aptalca’ hareketi hakkında açıklamak için bir yol bulması gerekiyordu.

"Hui Lin, lütfen bana kızma, ben sadece…”

"Biliyorum.” Hui Lin, Yang Chen'in sözlerine devam etmesine izin vermedi. "Kardeş Yang'ın beni Ablam sandığını biliyorum, sorun değil…”

Yang Chen, Hui Lin'in sözlerini dinledikten sonra daha da suçlu hissetti. Ancak, yapılan şey geri döndürülemezdi. Bir şey olmamış gibi davranacak olsaydı, bir dolandırıcıdan farksız olmaz mıydı?!

"Neden bu şekilde çözmüyoruz," Yang Chen bir süre düşündükten sonra şöyle dedi, "Hui Lin, yüzüme iki kez tokat at, "aptal" ya da "moron" ya da benzeri bir şey diyebilirsin. Bu şekilde, sana kötü bir şey yapmış gibi davranabilir ve beni dövebilirsin.”

Hui Lin'in kalbi, son derece utangaç ve haksızlığa uğradığı için yoğun bir şekilde atıyordu. Yang Chen'in önerisini dinledikten sonra, kahkaha attı. Yang Chen'e baktı ve dedi ki, "Kardeş Yang, ne kadar aptalca fikirlerle gelsen de bunu yapmayacağım. Bunun için seni gerçekten suçlamıyorum. Kasten yapmıyorsun ya.”

Aslında tam olarak bunun için kendini kötü hissetmeliydi!

Yang Chen üzgün hissetti. Neden bu kadar şanssız olmak zorundaydı? Sonunda bu gece şansını denemek için cesarete sahipti. Sadece karısının odasına öylece girmekle kalmayıp, kız kardeşine de dokunmuştu!

Daha talihsiz bir şey olmamıştı. Yang Chen Hui Lin ile konuşurken, Lin Ruoxi Hui Lin'in ihtiyaç duyduğu zamandan çok daha uzun süredir gelmediğini fark etti. Hui Lin'in pijamalarını dolapta bulamadığını ya da önemsiz bir şey olduğunu düşündü. Gösteriyi duraklattıktan sonra, sonunda televizyondan uzaklaşmaya ve durumu kendi başına ele almaya zorladı.

Lin Ruoxi'nin yaklaşan ayak sesleri Yang Chen ve Hui Lin tarafından duyuldu ancak ne yapmaları gerektiğine dair hiçbir fikirleri yoktu!

Yang Chen sırf bunun için camı kırıp aşağı atlayamazdı. Bununla birlilte Lin Ruoxi'nin odasında kendini örtmek için kullanabileceği hiçbir şey yoktu, saklanabileceği bir yer bile yoktu!

Böylece, Lin Ruoxi kapıya yaklaştığında, şüpheli görünümlü Yang Chen'in gergin ve kızaran Hui Lin'in yanında durduğunu fark etti.

Lin Ruoxi ilk başta anlamlandıramadı ama çok geçmeden Hui Lin'in olağandışı davranışını fark etti. Bir şeylerin yanlış olduğunu düşündüğünde kaşlarını çatarak Yang Chen'e sordu, "Neden buradasın?"

Yang Chen açıklamak istedi ama aklına iyi bir şey gelmedi. Lin Ruoxi'nin odasına neden gireceği konusunda aklına uygun bir açıklama gelmedi!

Lin Ruoxi ondan bir açıklama beklemiyordu. Büyüleyici gözleri kısa bir süre sonra Yang Chen'e işaret ederken bin yıllık sarkıtlara dönüştü ve duyularının uyuşmasına ve kemiklerin donmasına neden oldu.

"Ne oldu? Kendini açıklayamıyor gibi görünüyorsun," Lin Ruoxi soğuk bir sesle söyledi.

Yang Chen uzun süre sessiz kaldı. Sonra garip bir şekilde gülümsedi ve şöyle dedi, "Sonuçta biz karı kocayız. Hehe, uyumanı kontrol etmem yanlış olamaz, değil mi?"

Lin Ruoxi, Yang Chen'in evli durumlarıyla ilgili bir açıklama yapacağını biliyordu. Sordu, "O zaman Hui Lin'e ne oldu? Ona bir kez baktığın için Hui Lin'in kulaklarının kızardığını söylemeyeceksin, değil mi?”

Hui Lin başını o kadar alçalttı ki çenesi neredeyse göğsüne gömüldü. Yavaş yavaş yanında durmak için Lin Ruoxi'ye doğru ilerledi ve bir kelime konuşmaya cesaret edemedi.

Yang Chen, fikirleri tükendiğinde kafa derisi uyuştu. Kimsenin çimdikleyebileceği yumuşak bir hurma değildi. Bu yüzden dürüst olmaya karar verd. Yüksek sesle, şöyle dedi, "O zaman sana karşı dürüst olacağım. Kocan, zorla 'yayı' harekete geçirmek istedi!  Ancak, 'yay' burada değildi, bu yüzden 'yay'ı bir 'arbalet' ile karıştırdım ve birazcık dokundum! Ama endişelenme 'ok' atmadım, bu yüzden 'arbalet' hala bir arbalet, ‘yay', lütfen daha fazla kızma!”

Sıradan bir adam, Yang Chen'in ne tür saçmalıklar hakkında konuştuğu hakkında hiçbir fikre sahip olmazdı.

Bununla birlikte, Lin Ruoxi doğası gereği akıllıydı, Hui Lin'in ifadesine ve Yang Chen'in olağan davranışına ek olarak, ne olduğunu hemen anladı.

Lin Ruoxi, Yang Chen'in utanmaz ve kayıtsız görünümünü gördüğünde öfkelendi. Kabahatinin farkındaydı, bu da onu cezalandırmak için durumu daha da sinir bozucu hale getirdi.

Zorla yayı ele geçirmek mi?! Bu adamın beyni saçmalıklarla mı doluydu?!

Ona onayımı ifade etmek için inisiyatif aldım. Bu konuda benimle iletişim kurmak için daha uygun bir yol kullanamaz mısın?

Dünyadaki hangi koca, gece yarısı zorla yapmak için karısının yatağına gizlice girer?!

Aslında, Lin Ruoxi bu konuda oldukça mantıklıydı ancak genellikle Yang Chen'e uyguladığı baskıyı hesaba katmadı.

Altı aydır evliydiler. Çoğunlukla ona soğuk davrandı ve Yang Chen'e kendisine yaklaşma şansı vermedi. Yang Chen neden bıçağın keskin kenarıyla oynamaya cesaret etmişti ki?

Böylece Yang Chen, bir dizi saçma fikirle ortaya çıkmasına neden olan yoldan çıkarıldı. Lin Ruoxi'nin onunla aynı yatakta yatmayı kabul edeceğini düşünmüyordu.

Meseleyi daha da kötüleştirirken, Yang Chen'in planı Hui Lin'in görünüşü nedeniyle tamamen yanlamasına gitti.

Lin Ruoxi, Hui Lin'i kendi kız kardeşi olarak davranıyordu. Kız kardeşi ve kocasının belirsiz ama var olan bir ilişkisi olduğunu öğrendikten sonra kızması tamamen mantıklıydı.

"Çık dışarı. Gelecekte odama girmene izin verilmiyor," Lin Ruoxi öfkesini bastırmaya çalışırken buz gibi soğuk bir sesle söyledi.

Yang Chen, Lin Ruoxi'nin çok kızdığını anlayabilirdi. Ona karşı çok kaba bir şekilde konuştu. Bu gerçekten onun dürüst düşüncesi olsa bile, bunun yerine bir örtmece kullanmalıydı.

"Ruoxi..."

"Çık dışarı!!!" Lin Ruoxi, omuzları titrerken Yang Chen'e şiddetle baktı.

Yang Chen çaresiz hissetti. Tek yapabileceğinin öfkesinin dağılmasını beklemek olduğunu biliyordu. Aksi takdirde, herhangi bir girişim, kırık bir ağ ile balık yakalamaya çalışmak kadar etkisiz olacaktı.

Kasvetli bir şekilde, Yang Chen kendi odasına geri döndü ve Lin Ruoxi ve Hui Lin'i dışarıda bıraktı. İki kadın bir süre sessiz kaldı.

Sonunda, Hui Lin mırıldandı, "Abla... üzgünüm..."

Lin Ruoxi gözlerini kapattı. "Özür dilemene gerek yok. Senin hatan olmadığını biliyorum.”

“Aslında…”

"Yeter, hiçbir şeyi açıklamana gerek yok. Olanlar için seni suçlamıyorum. Şimdilik diziyi bir kenara bırakalım. Bugün erken yatmak istiyorum, en iyisi sen de öyle yap," Lin Ruoxi yatağına doğru yürümeden ve battaniyesini düzenlemeden önce söyledi.

Hui Lin şaşırdı. Lin Ruoxi'ye hala Kore dramasını izlemek isteyip istemediğini sormak istedi. Ancak, kısa bir süre sonra Lin Ruoxi'nin bunun için havasında olmayacağını düşündü.

Kalbindeki hüzün ve karmaşıklık arttı. "İyi geceler abla," Hui Lin sessizce odasına dönmeden önce söyledi.

Hui Lin ayrıldıktan sonra, Lin Ruoxi yatağına güçsüzce düştü. Tavana bakarken, mırıldandı, "Lin Ruoxi... ben bile senden nefret etmeye başladım..."