Bölüm 404: Koca veya Patron

Yeni yılın ilk günü genellikle akrabalarını ziyaret etmek isteyen insanlar içindi. Lin Ruoxi'nin akrabalarının çoğu yurtdışına taşındığından ve bazılarının kim olduğu hakkında hiçbir fikri olmadığından, bunu her yıl atlamıştı.

Bu durum, Yang Chen için daha da basitti. Hiç akrabası yoktu.

Guo Xuehua aslen Yang Gongming'i ziyaret etmek için Yang Chen'i Pekin'e götürmek istemişti. Ancak, Yang Gongming bu fikri açıkça reddetti. Nedeni gerçekten basitti: Guo Xuehua'nın Yang Chen'le yaşamasına izin vermek Yang Pojun'un limitlerine halihazırda meydan okuyordu. İkisi birlikte Yang klanına dönecek ve bu kadar önemli bir günde diğer insanlar fark edecek olsaydı, bu konuda büyük bir kargaşaya neden olabilirlerdi.

Yang Gongming, Yang Chen'i torunu olarak görmesine rağmen oğlu Yan Pojun'a çok fazla zarar vermemek istedi. Yang Pojun'un seçilmesi neredeyse garantiydi. Babası olarak, yanında durması ve kendi oğluna yardım etmemesi hoş görülmezdi.

Dahası, Yang Chen'in Guo Xuehua'yı takip etmeye istekli olup olmadığı net değildi. İlişkileri tekrar kötüye giderse iyi olmazdı.

Öte yandan Yang Chen tamamen kayıtsızdı. Böyle şeyler üzerinde kafa yormazdı. Sadece Hui Lin ve Zhenxiu'ya ziyaret etmek için akrabaları olup olmadığını sordu ve ikisi de başlarını salladı.

Hui Lin Baş Rahibe Yun Miao'ya saygılarını sunarak gelmişti. Yun Miao'nun rehberliği dışında hiçbir şey bilmiyordu.

Zhenxiu hep yalnızdı. Annesinin yanındaki akrabalarının hepsi Kore'de yaşıyordu, hepsi annesi babasıyla birlikte evden kaçtıktan sonra temaslarını kesti. Öte yandan, babasının yanındaki akrabaların hepsi vefat etmişti ve uzak akrabalarını ziyaret edip etmediği bir fark yaratmayacaktı.

Böylece, kimsenin ziyaret etmesi için bir hasmı yoktu. Bu yüzden genellikle yaptıkları şeyi yapmaya devam ettiler—çalışmak ve çabalamak.

Yeni yılın ilk gününde, Hui Lin her zamanki gibi Lin Ruoxi ile birlikte çalışmaya gitti, Yang Chen ise daha sonra Yu Lei Eğlence Şirketine gitmek için zaman ayırdı.

Hala Çin Yeni Yılı dönemi olmasına rağmen ilgili şirketlerin çekirdek üyeleri hala daha az iş olsa da, işe gelmek zorunda kaldı. Geç saatlere kadar işe gelebilirler ve programları bitmeden erkenden evlerine gidebilirlerdi.

Yang Chen ofisine geldi ve sandalyesine oturdu. Ofis masasının üzeri kalın belge yığınları ile doluydu. Çoğunlukla, hemen yürürlüğe girecek olan yeni yetenek gösterisi ‘Yu Lei'nin Yıldızı’ ile ilgiliydiler. Yu Lei Eğlence Şirketinin üstlendiği ilk büyük projeydi. Organizatör ve yatırımcı olmak, şirketin üst düzey yöneticilerinin genel merkezleri tarafından onay alıp alamayacağı, bu projenin ne kadar iyi yürütüldüğüne bağlı olacaktı.

Yang Chen hiç endişeli değildi. Utanmadan Christen Steward'a sordu. Görünüşü Yu Lei Eğlence Şirketini ünlü yapmayı garanti edebilecek nitelikteydi.

Birkaç belgenin ayrıntılarına baktıktan sonra, Yang Chen hiçbir şeyi değiştirme ihtiyacı hissetmedi. Deneyim konusunda, Zhao Teng ve Wang Jie ondan bir kalem daha üstündü. İşe karışıp kendini utandırmasına gerek yoktu. Belgeleri sadece direktörlerine olan saygılarından teslim ettiler.  Yang Chen'den yeni fikirler veya katılması konusunda herhangi bir ısrarda bulunmadılar.

Yang Chen bilgisayarını açtı ve evde ziyaretçileri olan Yuan Ye ile temasa geçti. Adam da odasına kaçtı ve internete girdi. Sonuç olarak, ikisi birkaç Warcraft turu oynamak için bir araya geldi.

Saat neredeyse on bir olduğunda, ofisinin kapısı çalındı.

Yang Chen, Yuan Ye'ye çevrimdışı olduğunu bildirmeden önce saate baktı. Bu kişinin içeri girmesini istedi.

İçeri giren kişi, yönetimden sorumlu olan Zhao Teng idi. Garip bir yüz ifadesi vardı. Sıra dışı bir şeye tanık olmuş gibiydi. İleri yürüdü ve dedi ki, "Direktör Yang, röportaj yapmak istediğiniz sekreter şimdi dışarıda bekliyor. Onu şimdi içeri alalım mı?”

"Sekreter mi? Röportajım mı?” Yang Chen sersemledi. "Ne demek istiyorsun? Bir sekreterle görüşmek istediğimi ne zaman söyledim?”

Zhao Teng şokla ağzını genişletti. "Yani daha öncesinde hiç böyle bir şey söylemediniz mi? Ama... ama personel dairesi bana bu kişinin kısa aday listesinden sizin tarafınızdan özel olarak seçildiğini söyledi.”

"Ne zaman sekreter istediğimi söylemişim? Personel ofisinin nerede olduğunu bile bilmiyorum. Neden bahsediyorsun sen?" Yang Chen konuyu garip karşıladığı gibi kaşlarını çattı.

"Bu şimdilik önemli değil, Direktör Bey, talep edilen kişiyle görüşmenizi tavsiye ederim. Bayan... sıradan biri değil..." Zhao Teng garip bir şekilde söyledi.

Yang Chen kısa bir süre düşündü. Canavarlardan ya da şeytanlardan korkmuyordu ama kadının onun için geldiği belliydi. "Girmesine izin verin."

Zhao Teng, omuzlarından büyük bir yük kalkmış gibi kendini rahat hissetti. Daha sonra görüşülen kişiyi ofise davet etti.

"Tıss..." Yang Chen derin nefes aldı. O ülkeye geri döndüğünden beri görüşmediği An Xin'den başkası değildi!

An Xin, Yang Chen'e yaramaz bir şekilde göz kırpmadan önce kapıyı doğal bir şekilde kapattı. "Direktör Yang, ben sekreter pozisyonu için yeni başvuru adayınız, An Xin."

Yang Chen acı bir şekilde gülümsedi. "Sevgili hanımefendi, bu sefer neyin peşindesiniz?"

An Xin, ofisin çevresine bakmadan önce dilini dışarı çıkardı. Yavaş yavaş Yang Chen'in tarafına doğru yürüdü. "Bu sefer, gerçeğim. İş için geldim.”

Yang Chen yaklaşması için işaret parmağını ona doğru hareket ettirdi.

Şaşırmış An Xin aşağı doğru eğildi ve beyaz yanağını Yang Chen'e yaklaştırdı. Kabarık dudaklarına açık renkli bir ruj sürmüştü ve bu onun son derece çekici görünmesine neden oldu.

Yang Chen, An Xin'nin burnunu hafifçe sıkıştırmak için iki parmağını kullandı.

"Ah!"

An Xin acıyı hisseder hissetmez uzaklaştı. Memnuniyetsizlik içinde burnunu ovuşturarak dedi ki, "Neden beni çimdikledin? Bir metresin bile gururu vardır. Bana zorbalık yapma hakkın yok!"

"Neden bahsediyorsun? Zaten sahip olduğumdan daha fazla yük ile beni rahatsız etmek mi istiyorsun?” Yang Chen kasvetli bir şekilde sordu. “Baban artık Liu klanının varlıkları üzerinde tam kontrole sahip. Zhonghai'de, An klanı çoktan Yuan klanından sonra ikinci sıradaki klan. An klanının incisi olan, Bayan An Xin, neden bir spada keyif çıkarmıyor, yoga yapmıyor ya da Château Lafite Rothschild'in tadına bakmıyorsun?  Neden sekreterim olmaya geldin? Bir cadı olarak beni yatakta başarılı bir şekilde baştan çıkardığını tüm Zhonghai'ye duyurmaya mı çalışıyorsun?”

"Ne asetatsız... Neden sürekli 'cadı' ve 'yatak' demek zorundasın?” An Xin memnuniyetsizlik içinde ağzını şişirdi. Pembemsi yanaklarıyla başka bir şey keşfetmiş gibi görünüyordu. "Neydi şimdi bu? Kadınlara olan vahşi ve itaat ettirilemez arzun gitti mi? Yoksa yasal karından mı korkuyorsun?”

Yang Chen birkaç kez öksürdü. "Alakasız şeyler hakkında konuşmayı bırak. Dürüst ol, buraya ne için geldin?"

An Xin surat astı. "Sana iş aramaya geldiğimi söyledim. Her gün domuz gibi yiyip yiyip uyuyamam, değil mi? Her zaman bir işim olmuştur. Artık beni kendininkini yapmayı başardığına ve sana sahip olduğum her şeyi verdiğime göre, çok uzun süre yanından ayrılamam, değil mi? Yani, hostes olamayacağıma göre, yeni bir iş aramam gerekecek. An klanının başına geçmekle ilgilenmiyorum ve babamı her gördüğümde sinirleniyorum. Ayrıca ikiyüzlü insanlarla çalışmak istemiyorum, bu yüzden son çarem sendin.”

“Ama başka şirketler de var. Neden burası?" Yang Chen sordu.

An Xin tuhaf bir gülümseme çıkardı. "Tatlım, dışarıda varlıklı bir kadına yaklaşmaya çalışan kaç adam olduğunu bilmiyor musun?”

Yang Chen şaşkınlıkla ağzını genişletti. Sonunda her şeyi çözdü. Acı bir şekilde gülümseyerek dedi ki, "Yani bir şekilde şirketimin personel ofisini seninle birlikte çalışmayı ve atanmış bir sekreter olarak gelmeni ayarlamayı başardın mı?”

“Evet, aslında resmi işlemlerden geçmek zorunda kaldım. Seni daha sık görmek istiyorum. Kraliçeyi kızdırmaktan korktuğun için sekreterin olmamı istemiyorsan, benim için her işi ayarlayabilirsin. Yerleri süpürebilir, tuvaleti temizleyebilir veya camları silebilirim... her şeyi yapabilirim.”

Yang Chen An Xin'in içerlenmiş bakışına baktı.  Bu eylemi kasıtlı olarak gerçekleştirdiğinin farkında olmasına rağmen onu reddetmekte zorlandı. Ona bir kanarya gibi davranıp kafesinin içinde kalmasını bekleyemezdi.

An Xin, geçmişte bir hostes olmak için evden ayrılırken özgürlüğe sahip olmaktan zevk aldı. Zhonghai'de itaatkar bir şekilde kalmasını sağlamak zaten onun için büyük bir fedakarlıktı. Yang Chen bunu ne kadar çok düşünürse, An Xin'nin yanında çalışma teklifini reddetmek için hiçbir nedeni olmadığını anladı. Ne de olsa, onu ilk kollarına alan oydu.

"Gerçekten sekreter olabilir misin? Hiç tecrüben var mı?” Yang Chen bir süre düşündükten sonra şüpheyle sordu.

An Xin ciddi bir şekilde başını salladı. Sevinçle, cevap verdi, "Beni hafife alma. İşletmede yüksek lisansa sahip olmasam da daha öncesinde benzer işlerle uğraştım. Daha önce klandaki çeşitli vazifelerle ilgilenmekle görevlendirildim. Sadece resmi olarak hiç işe alınmadım.”

“Ama sekreterin yardım sağlaması gerekiyor, CEO olmaya çalışması gerekmiyor,” Yang Chen konuştu.

An Xin gözleri parlarken kurnaz bir gülümseme çıkardı. "Sevgili patronum, şu deyişi duymuş muydun?"

"Nedir o?"

"Sekreter işi yapar, patron ise..."

"Sekreteri yapar..."  Yang Chen, tükürüğünü sesli olarak yutmadan önce An Xin'in cümleyi tamamlamasına yardım etti. Daha sonra An Xin'in ofis kıyafetlerini inceledi. Ona dikkatlice baktığında, gerçekten mükemmel bir çekicilik ve zeka kombinasyonuna sahipti. "Sekreter An, beni başarıyla ikna ettiniz. Bence iyi anlaşacağız.”

"Yani Direktör, mülakatı geçtim mi?" An Xin kıkırdadı.

"Evet ama son bir test var," Yang Chen ciddiyetle söyledi.

An Xin gözlerini masumca kırptı. "Nedir o?"

"Mükemmel sonuçlar testlerden ortaya çıkar. Sekreter An, gelecekteki bir çalışma deneyimini simüle etmemiz gerekecek," Yang Chen, An Xin'nin yumuşak bedenini kollarına çekmeden önce söyledi.

An Xin usulca inledi. Kokulu vücudu Yang Chen'in kalçalarına böylece düştü. Uzun boylu koynunu hemen kocaman hareketli bir el kapladı, anında o kadar kızarmasına neden oldu ki, kan yanaklarından sızmakla tehdit etti.

Yang Chen, An Xin'nin omzunu kollarından biriyle tutarken, diğeriyle bereket toplarını oynuyordu. Memnun bir sesle dedi ki, “Ağzıma düşen eti yemekten kendimi alıkoymayacağım. İşimiz bittikten sonra, acıkırsan öğle yemeği yeriz.”

An Xin, Yang Chen'in yanağına zorla bir öpücük kondurmak için başını kaldırmadan önce aniden Yang Chen'in boynuna sarıldı. "O zaman size Kocacığım mı yoksa Patron mu demeliyim?

"Erm... beni Patron olarak çağırmaya devam et. Bu şekilde temaya daha çok uyuyor. "Seni de Sekreter An olarak çağıracağım," Yang Chen şeytani bir gülümseme çıkardı.

An Xin gözlerini devirdi. Alt dudağını ısırırken, başını yavaşça utangaç bir şekilde salladı.

Yang Chen An Xin'in vücudunu çevirdiğinde ve "çalışmaya" hazırlanırken masasına yatırdığında, ofisinin kapısı tekrardan tıklatıldı.

Tak!

Tak!

Tak!