Elindeki bıçakla tavana bakıyordu. Arada sırada bıçağın ucundan aşağı doğru düşen kan damlalarının sesi odayı dolduruyordu.

Ne kadar olmuştu?

Ne kadardır tavana bakıyordu?

Hareket etmeli miydi?

Birisi kapıyı sertçe çalıyordu ama o hala tavana bakıyordu. Hiçbir duygu belirtisi göstermeden.

En sonunda kapı kırıldı. İçeriye giren üç kişi gördükleri manzara karşısında şok oldular. Birisi tekrardan dışarı çıkıp kusmaya başladı.

-ELLERİNİ KALDIR! POLİS!

Polis mi dedi?

POLİS Mİ DEDİ?

Duygusuz gözleri öfkeyle doldu ve tüm siniriyle polisin üstüne elindeki bıçakla koşmaya başladı. Bıçak tam polise ulaşmak üzereydi ki çok tanıdık bir ses duydu.

-Akay! Akay! Uyan hadi gitmemiz lazım.

Uyanmasına rağmen karşısındaki kız hala onun omzunu sallıyordu.

Demek yine aynı kabusu görmüştü.

Geçmişini.