Hei Ye'nin yığıldığı tepenin yakınlarından bir grup geçiyordu. Üstlerinde kırmızı ve siyah cüppeleriyle gelenlerin içinde bir grup çocuk da vardı. 

Hei Ye'nin önüne geldiklerinde aralarında bazı konuşmalar geçti. Sonra kırmızı cüppeli bir genç at arabasının önünde eğildi. 

"Emredersiniz kıdemli!"

Hei Ye'yi alıp at arabasına koydular, içeride mor cüppeli bir adam vardı ve dört tane de çocuk. 

Çocuklar adam yüzünden çok korkmuş ama saygıyla doluydular bu yüzden konuşmadılar. Ama adamın derin sesi arabayı doldurdu. 

"O da sizinle birlikte bir öğrenci olacak. Dokuzuncu tepenin öğrencileri olacaksınız, birbirinizi kollayın ve ona iyi davranın."

Diğer çocuklar bunun üstüne hemen Hei Ye'yi düzgünce yatırdılar, üstündeki tozları sildiler ve yüzünü suyla temizlediler. 

Bu kıdemlinin emirleri katiydi. 

Aradan birkaç yıl geçmişti ki bu beşli Yehan Noh tarikatının dış tarikat öğrencileri olmuşlardı. Onların sadece biri gerçekten Hei Ye'ye iyi davranmıştı ki o çocuk da Zhao No' idi. 

Büyük şans da onun en yeteneklileri olmasıydı

"Küçük Kardeş Hei, üçüncü aşama beden qi 'si topladığımdan artık iç tarikat sınavlarına girecek seviyeye geldim. Artık istediğimiz kadar kuzu yiyebileceğiz!"

"Aptal mısın hala kuzu diyorsun! İç tarikata girdikten sonra beni unutma da!"

Hei Ye geçmişini unutmasa da araya bir perde çekmişti. O artık ölümsüzlük yolunda yürüyen Hei Ye'idi .

Zhao No da ayrılınca taştan odada yalnız kalmıştı, günlük görevlerini yerine getirdiğinden gelişim yapmaya başladı. 

Beden Qi alemi, bedenini kapalı bir kap gibi kullanıp içine sıkıştırabildiğin kadar Qi topladığın ve ölümsüzlüğe ilk adımı attığın alemdi. 

"Dört yıl geçti, beden Qi aleminin sadece ikinci aşaması sayılacak yere gelebildim, tarikatın verdiği kaynakların dışında elime geçen şeylerle bile bu kadar acınasıyım. . . Bir şeyler yapmak zorundayım!"

Günlerini yetişim yaparak geçiriyordu ve adeta bir karıncanın bir dağı inşa etmesi gibi yetişim merkezini geliştiriyordu. 

Beden Qi aleminin 3. aşamasının sınırına geldiğinde çoktan 6. yılındaydı. Artık 24 yaşında bir delikanlıydı ve eğer bir yıl daha iç tarikata giremezse kalıcı olarak dış tarikatta kalacaktı. Yeteneksizliği bütün dış tarikatın dilindeydi, herkes ne kadar vasat olduğunu biliyordu. 

Oysa bunlara pek takılmıyordu, kader hiç bir zaman ona iyi davranmamıştı zaten!

Tamı tamına 6 yıl 4 günün sonunda 3. aşamaya girebilmişti! Kalbi kazandığı gücün gururuyla dolmuştu. 

Beden Qi aleminde teknikler ve yetenekler önemsizdi, onları kullanmak bir yana hissedemezlerdi bile!

Tek yaptıkları bedenlerini rafine etmek, geliştirmek ve daha ileriye taşımaktı. Ruhlarını Qi ile kaynaştırıp sonraki alemlerin temelini atıyorlardı. 

Bir sonraki gün tarikatta bir ses, bütün öğrencilerin kulaklarında yankılandı.

"On gün sonra, Ron Tanrı Dünyası açılacak, bütün tarikat hazırlanmalı, atalar ve patriklerin önderliğinde Beden Qi 3. aşamanın üstündeki herkes götürülecek!"

Bu ses herkesi şaşkına çevirmişti

 Patrikler, onlar kaderin zincirlerini kırmış kişilerdi! Onlar karmayı hissedebilir ve göklerde süzülebilirlerdi. 

Kader Kırma alemi uzmanı!

Atalarsa daha da şaşırtıcıydı! Karma alemi uzmanı! Onlar kendi karmalarını bölmüşlerdi. Kendi karma ipliğini anlamakta yetersiz olanları bekleyen tek şey bölme sonundaki ölümdü!

Bütün tarikatı asıl ayağa kaldıransa Ron Tanrı Dünyası'ydı! 

Orası bütün gezegende ünlüydü, neredeyse herkes girebilirdi, şart ya da amaç yoktu.

Ron tanrıları zamanında yapıldığı tahmin edildiğinden bu adı almıştı, oraya girdiğinde bedenini geride bırakır ve tamamen yeni bir bedende uyanırdın, tanıdığın kimse olmazdı, yeni bir dünyada adeta bir parça hikayeye tanıklık eder, yaşardın. 

Kimi zaman kanlı ve vahşi bir işkenceye denk gelenler olmuştu ki akıl sağlıklarını kaybetmişlerdi. 

Kimileriyse tanrıların öğrencileri olmuş ve kadimlikle boğulmuş, ejderhalar gibi balık sürüsünden yükselen yıldızlara dönüşmüşlerdi. 

Ne zaman açıldığı, kimin yaptığı ya da kaç kişinin girdiği bu yere girmekse çok basit sayılırdı. O gün güneş doğduğunda herkes bir sesin onları çağırdığını duyacak, kabul edenler transa girecekti. 

Bedenleri dokunulmaz olacak ve Karma alemi uzmanları dışında kimse bu bedenlere zarar veremezdi!

"Ron Tanrı Dünyası, tamamen şansa bağlı. . . Kader, bu seferde elinden geleni yap! Her şeyimle savaşacağım!"

Hei Ye bunları düşündüğünde sırtında devasa bir odun yığınını tarikata taşıyordu. Köleden farksızlardı. . .

On gün geçtiğinde odasında otururken herkes sessizdi ve kadim sesi bekliyordu. 

Hei Ye zihninden gelen sesi duyduğunda irkildi. 

"Gelin! Sizi bekliyorum köpekler! O yıl yaşadığım şeyleri unutmuyorum! Gelin! Size iyi talih bahşedilecek, size sonsuz yaşam bahşedilecek! Onları öldüresiniz diye!

Geliyor musun?"

"Evet!"

Kararlı şekilde düşündüğü anda ruhunun çekildiğini hissetti Hei Ye, görüşünü tekrar kazandığında sonsuz bir karanlığın içindeydi. 

Elleri, ayakları, bütün bedenini karanlık sarmıştı ki o anda sonsuz bir acıya gömüldü. 

Zamansız, hissiz, saf acı. . .