___BÖLÜM-1___

Eskimiş sıraların olduğu ve duvarlarda çatlakların bulunduğu eski bir sınıfta, başında yok denecek kadar az saçı olan yaşlı bir öğretmen yüksek bir sesle ders anlatıyordu. Ama sınıfta kimse onu dinlemiyordu. Öğrencilerin hepsi başka başka işlerle uğraşıyordu. 

Birkaçı kağıt dan uçak yapıp başkalarına atmakla meşguldü. Diğerleri ise öğretmenin duymasını önemsemeden birbirleriyle sohbet ediyordu.

Sadece sınıfın en arkasında oturan bir çocuk hiç kimseyle irtibat kurmuyordu. 

Çocuk on yedi yaşlarında gözüküyordu. Yakışıklılığı yüzlerce insan içerisinde bile belli olacak kadar fazlaydı.

Ama hali yakışıklılığına ters düşüyordu. Kıyafetleri yama ve kirler ile doluydu. Saçları sanki haftalardır yıkanmamış gibiydi. Yüzü ise yakışıklılığına zarar veren kirler ile kaplıydı.

Fakat çocuk bunları hiç önemsemiyordu. Düşüncelerine dalmıştı sadece. 

Adı Li Feng di. Aslında ailesi olan Li Ailesi, çok zengin ve meşhur bir aile idi. Ama akrabalarının açgözlülükleri ve doymak bilmez nefisleri sayesinde bu hale gelmişlerdi.

Babası da daha o iki yaşındayken annesini ve kendisini bırakıp ortadan kaybolmuştu. Ve yüzleşmekde oldukları sorunlarla onları baş başa bırakmıştı.

Bu yüzden Li Feng ondan hep nefret etmişti. Ama annesi asla babası hakkında kötü düşünmesine izin vermedi. Her zaman ona babasının önemli sebepleri olduğunu söylerdi. Fakat hangi neden bir babanın oğlunu ve karısını terk etmesine sebep olabilirdi ki?

Babası da olmayınca annesi yıllarca ona bakmıştı. Ev işleri yetmezmiş gibi birde işe gidip para kazanıyordu.  Aslında Li Feng ona yardım etmek istemişti ama annesi asla ona izin vermedi. Her zaman onun okula gitmesi gerektiğini söyledi. 

Bu yüzden Li Feng çok çalıştı ve başardı. Uzman öğretmenler her zaman onu bir dahi olarak gördü. Ama bu sevincide uzun sürmedi.

Dahi olduğu için özel bir liseye girmişti. Ama bir ay geçtikten sonra okulun müdürü onu çok saçma bir bahaneyle okuldan attı. Ardından girdiği iki, üç, dört ve beşinci okullarda da aynı şey yaşandı. İşte o zaman Li Feng ailesinin peşlerini hala bırakmadıklarını anladı.

En sonundaysa adı bile internette zor bulunan iğrenç bir okula kayıt yaptırabildi. İşte iki haftadır bu okuldaydı. Büyük ihtimalle birkaç gün sonra yine kovulacakdı. Bu yüzden dersleri pek umursamıyordu. Sonuçta ne kadar çalışırsa çalışsın asla okulda kalmayacaktı.

O anda Li Feng acı bir çığlık attı. Sınıftaki herkes ona doğru döndü. Li Feng acıyan yerini ovuşturarak tam yanında oturan ve şeytanice sırıtan yapılı çocuğa baktı.

Bu çocuğun adı Gong Shangze'ydi. Okuldaki en belalı tiplerden biriydi. Daha geleli bir hafta bile olmadan ona yapmadığını bırakmamıştı. Şimdide elinde ucunda hafif bir kan izi olan iğneyi sırıtarak sallıyordu. 

Öğretmen sinirli bir şekilde Li Feng'e baktı. Ardından tükürürmüşçesine bağırdı.  " Li Feng bir daha dersi dinlemeyip bölersen sınıfa tekrar gelmeyi unut!"

Bunları söyledikten sonra arkasına dönerek derse devam etti.

Li Feng hocanın ona fazla kızmadığına şükrederek yavaşça sırasına oturdu. 

Ama tam o anda bir çığlık bütün okulda yankılandı. Herkes korkuyla etrafına bakmaya başladı. Öğretmen de buna dahildi. Çünkü çığlık normal bir çığlık değildi. Sanki birine ölesiye işkence ediliyormuş gibiydi. 

Şaşkınlık ve panik içinde olan sınıf curcuna ya başladı. Ama başka bir çığlık sınıfı yine sessizliğe sürükledi. Ve ardından çığlıkların sayısı artmaya başladı. 

En sonunda biri daha fazla bekleyemeyiz öğretmenin yerinde kal uyarılarını dinlenmeden cama doğru gitti. Cama ulaştıktan sonra sertçe perdeleri açarak dehşet ve kaos dolu manzarayı gözler önüne serdi.

Dışarıda şehir kırmızı bir dumanla kaplanmışdı. Ve duman gittikçe yayılıyordu. Hatta şuan bulundukları okulun bahçesine bile ulaşmıştı. 

Bahçede öğrenciler korkuyla etrafa kaçırıyorlardı. Ama bazıları diğerleri kadar şanslı değildi.

Birkaç öğrenci dumana temas etti. Temas eden öğrenciler anında yere düşerek sanki derileri canlı canlı yüzülüyormuşçasına çığlık atıyorlardı.

Birkaç saniye geçtikten sonraysa vücutlarının her yerinden kanlar fışkırarak hareketsiz kalıyorlardı. Ve ardından kırmızı sisin içinde kayboldular. 

Li Feng şaşkın şaşkın dışarıya bakıyordu. Ne oluyordu böyle. Daha demin sessiz ve sıkıcı bir derstelerdi ama şimdi ölüm ve kaos ile yüz yüze gelmişlerdi. 

Sonra buna neyin sebep olabileceğini düşünmeye başladı. Acaba bir kimyasal saldırı mıydı? Ama hiç bir ülkeyle savaşta değillerdi ki. Yoksa... Yoksa bir terörist saldırı mıydı? Bu olabilirdi.

Li Feng ne olduğunu anlamaya çalışırken gözlerinin önünde birinin vahşice öldüğünü gören bazı erkek ve kız öğrenciler korkuyla çığlık atmaya başladılar. Bazılarıysa dayanamayıp sınıfın köşelerine kustular. Diğerleri ise korkuyla dışarıya bakmaya devam ediyorlardı.

O anda Li Feng korkunç bir tehlikeyi fark ederek aceleyle bağırdı. " Ne duruyorsunuz öyle. Çabuk camların kenarlarını kıyafetlerle kapatın!"

Li Feng'in bağırışını duyan erkekler hemen aynı anda cama baktılar. Sonra dehşetle gazın camın plastikle birleştiği yerlerden sızabileceğini fark ettiler. Aceleyle buldukları herşeyle camın kenarlarını kapattılar.

Kapatma işlemi bittikten sonra gaz okulun camlarına ulaştı. Ama başarılı bir barikattan dolayı içeri sızamadı. Li Feng rahatlayarak nefesini verdi. Eğer o gaz içeri sızsaydı aşağıdaki öğrencilerle aynı kaderi paylaşacaklardı.

Sınıf gazın gitmesini beklerken yarım saat boyunca oturdu. Otururken bazıları telefonlarıyla yakınlarına ulaşmaya çalışmışlardı fakat hepsinin kaderi aynı olmuştu. Sinyal yok.

Bir on beş dakika daha geçtikten sonra hoparlörden bir anons yankılandı. " Sevgili öğrenciler. Maalesef belirlenemeyen sebepler dolayısıyla kimyasal bir tehdit şehrimizi vurmuştur. Okuldaki tüm insanların okulun kapalı spor salonuna gelmesi önemle rica olunur. Merak etmeyiniz okul tamamen kapatılmış ve kimyasal hiçbir gazın içeri girmesine izin verilmemiştir. Okulda rahatça hareket edebilirsiniz. Tekrar ediyorum sevgili öğrenciler..."

Anonsun yapılmasıyla birlikte bütün sınıf sevinç içinde kapıya koşturmaya başladı. Demek ki okul güvendeydi. Bu iyi bir haberdi. Hızlıca kapıdan çıkarak spor salonuna doğru ilerlemeye başladılar.

Sınıfta bir tek Li Feng kaldı. Gözleri korkuyla büyümüştü. Camdan okulun bahçesine doğru bakıyordu. Hiçbir şey göremese de az çok şekillerin gölgeleri belli oluyordu. Ve adı üstüne yemin bile edebilirdi ki az önce sisin içinde hızla hareket eden bir gölge görmüştü.

Bölümdeki Kelime sayısı= 787 ( Yani benim saydığım. Çaktırmayın matematiğim kötüdür.)

__________________________________________________

Yazar notu=>

\____________/

Değerli okuyucularım. Eğer bu bölüm size kısa gelmişse kusuruma bakmayın. İlk kez yazıyorum. Bu sebeple hatalarım olması normal.

Ve şunu açıklamak isterim ki bu yazdığım kitapta hiçbir şey kimseden çalınmamıştır. ( Belki isimler hariç. Ama cidden hiç isim bulamadım.) 

Kitabı internette okuyacak hiç birşey kalmadığı için yazıyorum. Ama inşaallah çok fazla bölüm yazmayı düşünüyorum. Kusurları mı yazıp düzeltme mi isterseniz sevinirim. ( Yorumlara yazın.)

Bölümler kısaysa kısa yazın ki uzun yapayım. Ben sizin yorumlarınızla bileneceğim. 

Hepinize iyi okumalar :)