Çevirmen : Clumsy 

――Körü körüne aramak bir yere varmalarını sağlamayacaktı.

Köyün her yerinde Lewes’i arayan ve kalbiyle solunum fonksiyonlarını ciğerleri sızlayacak raddeye dek zorlayan Subaru bu kanıya varmıştı.

[Subaru: ――Hha, ha, haa]

Dizlerini tutup omuzlarını eğerek ciğerlerine oksijen ulaşması için kendini zorluyordu.

Şu son günlerin biriktirdiği zihinsel yorgunluk da bir anda etkisini göstermiş, uzuvları kurşun enjekte edilmişçesine ağırlaşmıştı. Nefes almak bile zordu.

[Otto: Natsuki-san, iyi misin? Ama cidden çok çabuk tükendin bilesin.]

[Subaru: Ka-kapa çeneni…… Ben daha yeni hatırladım…… Tüm bu işler balşadığında tedavi sürecinden geçiyordum ve bitkinliğim de zirve yapmak üzere……]

[Otto: Tamam tamam, yenilgiyi hazmedemediğini biliyorum, hadi şurada biraz otur da dinlen. Bedenine biraz rahat ver ve düşünecek zaman kazan. Ben de su bulup geleyim.]

Subaru’nun bitkin halini gören Otto hafifçe iç çekip bir ağaç gölgesini işaret ederek uzaklaşmaya başlamıştı.

Otto’nun kendi acınasılığına sitem ederek uzaklaşışını izleyen Subaru ise ağacın altına oturarak nefesini toparlama işine girişti.

[Subaru: ――――]

Garfiel’in yanından ayrılıp Lewes Theta’yı aramaya başlamalarının üzerinden yaklaşık bir saat geçmişti.

Otto’yla gerçekleştirdikleri iki koldan yayılma taktiği henüz sonuç vermemişti. Ama Emilia ile olduğu gibi bu konuda da insanlardan yardım istemeleri mümkün değildi.

Sığınağın temsilcisi olan Lewes’in görevlerini bir kenara atıp KAÇMASI Sığınak sakinlerinin ve sığınmacıların kulaklarına gitmemeliydi. Garfiel de bir başına aramaya çıkarken aynı şeyi düşünmüş olmalıydı.

[Subaru: Emilia……]

Dürüst olmak gerekirse Subaru, Lewes’ten ziyade Emilia’nın güvenliği konusunda endişeleniyordu.

Onun fevri bir hareket gerçekleştireceğinden şüpheliydi ama ne kadar yalnız ve boşlukta hissedebileceğini düşününce onun yanına koşturup onu teselli etme arzusunun da önüne geçemiyordu.

Ama acımasız gerçekler Otto’ya söylediği gibiydi: Lewes’i bulmak daha acil bir işti. Bu konuda hassaslığa yer yoktu.

Yine de Ram’ın Emilia’yı arama konusundaki bağımsız çabalarının başarıya erişmesini umuyordu.

[Subaru: Biraz Roswaal’a ödün veriyormuşum gibi geliyor ama…]

Ram’ın Roswaal’ın grubuna dahil olduğu kesindi. Emilia’yı arama sebebi yalnızca Roswaal’ın saygınlığıydı, Subaru veya Otto’ya yardımcı olmakla bir alakası yoktu. Sadece Roswaal’a yönelik şu anki hizmetinin Subaru’nun arzusuyla örtüşmesi söz konusuydu.

Subaru ve Otto için en ideal akışsa önce Lewes’i sonra da Emilia’yı bulmaları şeklindeydi. Subaru arka arkaya ikisiyle de konuşmayı başarırsa çok iyi olurdu.

Ama ideal de idealdi. Boş sözlerden ibaretti. Yumurtalar çatlamadan tavukları saymaya çalışmak gibi nafileydi.

[Subaru: Bu hızla ikisinden birini bile bulamadan vaktimiz dolacak. Bu en kötü senaryo ve asla gerçek olmasına izin veremem.…… Bir şeyler yapmamız lazım……]

Paniklemenin yardımı dokunmayacaktı.
Öylece durup oturmaktansa Sığınağın her köşesini aramak daha güvenilir bir yaklaşım olmaz mıydı?Ama o zaman,

[Subaru: Eğer onu bu yolla bulacaksak Garfiel bizden önce davranır. Çoktan bir saat geçti bile. O herif ben ve Otto’dan iki kat hızlı hareket ediyor, yani henüz Lewes’i bulamadıysa demek ki……]

――Lewes onlardan Garfiel tarafından bile bulunamayacak şekilde sakınıyordu.

[Subaru: ――――]

Subaru bu düşünceyle zihninde bir gariplik sezdi.
Bir şeyler örtüşmüyordu. Lewes Garfiel’den sakınıyordu, o kadarı doğruydu. Ama tamamen doğru da değildi. Lewes neden Garfiel’den kaçmak istiyordu ki?

Lewes Theta’nın kaçma sebebi Subaru’yla yüzleşmekten kaçınmak değil miydi? Subaru, onun Yargılama hakkındaki sorulara yanıt vermek istemediğini ve bu yüzden sırası geçene dek saklanmaya karar verdiğini düşünmüştü.

Ama bu hiç anlamlı değildi.

Subaru’yla konuşmaktan kaçınmak istiyorsa yapması gereken tek şey bu dileği Garfiel’e iletmekti.

Garfiel net bir sebebi olduğu takdirde Subaru’yu engellemekten yana tereddüt etmezdi ve Garfiel kendisine saldırmaya karar verdiği sürece Subaru’nun da elinden hiçbir şey gelmezdi.

Theta gerçekten geçmişini gizli tutmak isteseydi Garfiel’e bunu belirtebilirdi.

Peki bunu neden yapmamıştı, neden olabilirdi――?

[Subaru: Kaçıyor… çünkü kovalanmak mı istiyor……?]

[???: Ehh, kaçmanın temel amacının yakalanmamak olduğu kesin. Neden bahsediyorsun sen?]

Subaru  çenesini tutup mırıldanırken bir başkasının müdahalesiyle karşılaştı ve kafasını kaldırdığında kendisine su uzatan Otto’yu gördü.

[Otto: Düşünecek onca şeyin varlığında biraz bunalmanı anlayabiliyorum. Sağda solda işleri ayarlamaya çalışırken dört gün art arda uyanık kaldığımda ben de son gün bayağı delirmiştim.]

[Subaru: Geçmiş zorluklarını bir başka zamana bırakırsak, ben delirmiş değilim tamam mı…… Delirmedim… Sanmıyorum.]

[Otto: Giderek daha az emin olmaya başlıyor gibisin.]

Su dolu ibriği alan ve ağzına diken Subaru suyun soğuk hissiyatının boğazından dökülüşünün verdiği rahatlıkla karmaşık sözlerini toparladı.

[Subaru: Lewes-san’ın kayboluşu hakkında fikrin ne?]

[Otto: …… Ehh, muhtemelen uygunsuz bir konuşmadan kaçmak istemiştir, öyle sanıyorum? Bugün sana rastlarsa ister istemez konuşmak durumunda kalacak…… Ama buradan ayrılamayacağını düşününce bunun sadece geçici bir tedbir olduğu gerçeğini de inkâr edemiyorum.]

[Subaru: Aynen öyle, geçici bir tedbir. Ama bu problemi kökünden çözmek istese rahatlıkla yapabilirdi, biliyorsun değil mi?]

[Otto: ―― Garfiel’i mi kastediyorsun?]

Otto Subaru’nun verdiği bir iki ipucuyla rahatlıkla bu sonuca ulaşmıştı. Bu düşünceyle kaşlarını çatıp kollarını bağlayarak devam etti.

[Otto: Doğru, bu mantıkla ilerlersek…… belki de Lewes-san Garfiel’in seninle olan anlaşmazlığını bilmesini istemiyordur?]

[Subaru: Ama Garfiel yine de bir alakamız olduğundan şüpheleniyordu. Biz gelene dek Sığınakta hiçbir terslik yaşanmadığını söylediğinde ne diyeceğimi bilemedim.]

Garfiel nokta atışı yapmıştı.

Her halükarda Lewes’in ortadan kayboluşunun dolaylı sebebini bulmuştu. Ve Lewes’in de Garfiel’in yokluğuna vereceği tepkiyi değerlendirmemiş olma ihtimali yoktu.

[Subaru: Yani akla yatkın yalnızca iki olasılık söz konusu.]

[Otto: Ya hem Natsuki-san hem de Garfiel’den kaçınıp saklanmaya karar verdi ya da…]

[Subaru: Onu arayacağımızı bilerek bulunmayı bekliyor……]

Eğer ilk olasılık doğruysa Subaru ve Otto şimdiden pes edebilirdi. Lewes minicik cüssesiyle saklanmak istediği takdirde yarım gün rahatlıkla direnebilir, o zaman onu bulma şansı olan tek kişi de keskin burunlu ve çevik Garfiel olurdu.

Ama ikinci olasılık doğruysa Subaru ve Otto’nun Garfiel karşısındaki şansı yüzde elli olurdu.

Bu durumda Lewes uygun bir ayarlama yapmış olmalıydı.

――Yani onu körü körüne aramak dışında bir yol olsa gerekti.

[Subaru: Lewes-san’la bağlantılı yerleri aramalıyız.]

[Otto: Ama evini çoktan aradık…… ve Emilia-sama’ya verdiği, onun kaybolduğu eve de baktık, oralarda yok……]

[Subaru: Evet doğru. Roswaal’ın yanına veya Deney Sahasına gideceğinden de şüpheliyim…… orası Garfiel’in ilk baktığı yerdir. Bu da demek oluyor ki……]

Theta Subaru ve Garfiel’in bulma şansının eşit olacağı ve Garfiel’in hemen koşturmayacağı bir yer seçmek zorundaydı――

――Ve eğer böyle bir yer varsa orası,

[Subaru: ……Otto, galiba buldum.]

[Otto: G-gerçekten mi? Az önceki ufak konuşmamızdan mı yakaladın? Hemen sonuca atlamadığına emin misin?]

[Subaru: Neden bana karşı bu kadar negatifsin bilmiyorum ama ihtimal bayağı yüksek. Hatta orası değilse pes etme zamanımız geldi demektir.]

Şaşkına dönen Otto’ya başıyla onay veren Subaru kalan suyu tek yudumda içti ve dudaklarını silip ayaklanarak bakışlarını aklındaki noktaya çevirdi.

Theta oradaysa kaçmıyor ve sadece konuşma için uygun bir noktada bekliyor demekti.

Subaru’yu ya da belki de Garfiel’i bekliyordu.

[Subaru: Hemen fark etme, Garfiel. ――Önce gardiyanınla konuşmama müsaade et lütfen.]

#Olaysız olmasına rağmen güzel bir bölümdü. Peki sizin Theta'nın nerede olabileceğiyle ilgili bir tahmininiz var mı? 

#Bu arada yurtdışında olacağım için bu haftaiçi bölüm atamayacağım, zaten kaynağımızla aramızda da sadece 3-4 bölüm kaldı. Haftaya pazar veya en geç pazartesi kalan bölümleri yine hızlıca atmayı düşünüyorum. Tekrar görüşmek üzere :)