Alice gittikten sonra Davin'in yapacak bir işi kalmamıştı. Karnından bir guruldama sesi duyuldu. Davin bir eliyle karnını ovuşturdu. 

Sabahtan beri bir şey yemedim. 

Diye içinden konuştu. Odasından çıktı ve akşam yemeği yemek için kantine doğru yürüdü. Devlet onlar 18 yaşına gelene kadar tüm ihtiyaçlarıyla ilgileniyordu. Yemek, giyinmek, eğitim ve saç kesimine kadar onların ihtiyaçlarını karşılıyordu.

Davin'in yaşadığı ülke Yagor'du. Yagorun toplam nüfusu 100 milyondan fazlaydı. Yagor'un kuzey bölgesinde Judge şehrine bağlı Osprey ilçesi vardı. Bu ilçe küçük göllerle dolu bir çok doğal güzelliği içinde barındırıyordu. Turizm açısından gelişmiş ve her yıl bir çok turistlere ev sahipliği yapıyordu. İlçenin nüfusu 100 bin civarındaydı. Bu ilçenin dışında güzel bir ovada kurulmuş bir yetimhane vardı. Bu yetimhane Maria Yetimhanesiydi. Çok zengin bir kadın tarafından yaşlılıktan ölmeden önce kurdurulmuştu ve daha sonra yetimhane ilçe yönetimine geçti.

David bunları okulda öğrenmişti. Daha önce ilçeye birkaç kez gitmiş olsada genellikle yetimhanede kalmıştı. Bilgi edinmenin tek yolu kitaplardı. David bazen kitap okuyor ve gelecek için planlarını şekillendiriyordu. Yetimhaneden sonra ilk hedeflerini Osprey ilçesi olmasının nedenlerinden biride kitaplardı. Osprey ilçesi bir çetenin gelişmesi ve temellerini kurması için çok elverişliydi. Serumu bulabilir ve güvenilir astlar edinebilirse ilçede bir yer edineceğinden emindi. Davin'in diğer yetimlerden farklı olmaya çalışması sadece davranış olarak değil gelecek hedefleri içinde geçerliydi. Diğer yetimler iyi bir iş bulmak, güzel bir kadınla evlenmek ve mutlu bir yaşam sürmek isterken onun hedefi farklıydı. O bir çete kurmak ve lider olmak istiyordu.

Bunlar aklından geçerken çoktan kantine gelmişti. Eline bir tepsi aldı ve kantin sırasına girdi. Yetimler yemek istedikleri yemekleri kendileri seçiyordu. Davin sıra ona gelince yemek istediklerini seçti ve tepsisine koydu. Daha sonra boş bir masa buldu ve oraya gidip oturdu.

Yemek yemeye başlayacakken oturduğu masadan bir sandalye çekildi ve bir kız sandalyeye oturdu. Kız sadece Davin'e dik dik baktı ve sessiz kaldı. Davin sakince karşısında oturan kıza baktı ve gözleri korkutucu bir hale geldi. Kız korkmamıştı aksine ona bakarken dudakları yukarı kıvrıldı ve gülümsemeye başladı. Davin bu çılgın kızın kim olduğunu merak etti ama yemeğini yemeye devam ederken kim olduğunu sormak gibi bir düşüncesi yoktu.

Davin kıza dikkat etmeyi bıraktı ve yemeğini yemeye odaklandı. Kız Davin'in onu umursamadığını görünce sinirlenmemişti ve bu hareketi onu daha çok etkilemiş gibiydi. Davin'e baktı ve baktı. Başka hiç bir şey yapmadı. Davin yemeğini bitirmiş ve tepsisini masada öylece bırakarak gitmeye hazırlanıyordu.

Yemekin olduğu tepsiler normalde yıkanması için belirli bir yere bırakılıyordu. Bu kural Davin'in umurunda değildi. Ayağa kalktı ve kıza bir kez bile bakmadan binanın çıkışına yürüdü. Kız ayağa kalktı ve onu arkasından takip etti. Davin biraz tenha bir yere yöneldi ve kızın korkup kaçacağını düşünüyordu. Ama kız onu şaşırttı ve onu takip etmeye devam etti.

Karanlık bir hiçliğin ortasında Davin arkasını döndü ve onu takip eden kıza baktı. Kız oldukça güzeldi. Siyah saçları, siyah gözleri, ince bir beli ve dolgun bir poposu vardı. Yüzü de çok güzeldi ve yanağında bir gamzesi vardı. Davin kıza sessizce baktı ve yüzüne gülümseyen bir ifade takındı. 

Davin: Oldukça cesursun değil mi, güzellik? 

Kız Davin'in ona güzellik dediğini duyunca yüzünde bir gülümseme oluştu.

???: Güzel olduğumu mu düşünüyorsun? 

Davin rahat bir ifade takınıyordu ve umursamaz bir şekilde konuştu. 

Davin: Güzel olduğunu bilmiyor musun? Ah, o zaman çok çirkinsin. 

Kız onun alayına sadece gülümsedi. Davin'i baştan aşağıya süzdü. Davin çok yakışıklı bir gençti. Simsiyah saçları başının arkasında bir at kuyruğuna toplanmış, gözleri karanlıkta parlıyor gibi yeşil ve yuvarlak yakışıklı bir yüzü vardı. Psikopatların çoğu yakışıklı, havalı tiplerdi ve Davin bunun dışında değildi. 

???: Çok kabasın, güzel bir kıza nasıl çirkin diyebilirsin? 

Davin onun sorusuna sessiz kaldı ve ona bakmaya devem ediyordu. Yüzündeki gülümseme geri çekildi ve yerini soğuk bir görünüş aldı. 

Davin: Sana çok cesur mu demeliyim? Yoksa çok aptal mı demeliyim, bilmiyorum?

Kendini öldürtmeye çok meraklı görünüyorsun veya güzel olduğunu görünce sana tecavüzde edebilirim. Hangi seçeneği seçmek istiyorsun karar ver. 

Kızın gülümsemesi kayboldu ve yerini Davin'in ki kadar soğuk bir görünüş aldı. 

???: Kendini çok abartıyorsun, seni iki hareketle öldürebilirim. 

Davin kötü bir kahkaha attı ve kıza kışkırtıcı gözlerle baktı. Yavaşça kız doğru yürümeye başladı ve biryandan da onunla konuştu. 

Davin: Neden denemiyorsun? Hadi lütfen beni öldürsene, sana çok minnettar olurum. 

Kızınla arasında bir adım mesafe kalana kadar yürüdü ve korkutucu yeşil gözleriyle kıza baktı. Gözleri yakından birbirleri ile buluşmuş ve dikkatle birbirlerine bakıyorlardı. Davin kızın yakından daha güzel olduğunu gördü. 

Davin: Yakından daha güzelsin değil mi? Bu yetimhanede benden başka bir delinin daha olduğunu bilmiyordum, ilginç. 

Kız onun gözlerine bakıyordu ve hiç korkmamışa benziyordu. 

???: Senin gibi bir aptalın yerine, gizli kalmayı tercih ediyorum. 

David gözlerini kıstı ve ona aptal demesine kızmamışa benziyordu. 

Davin: Tercihler değişebilir. Bana beni bulmaya neden geldiğini söyle ve huh, hala beni öldürmeni bekliyorum. 

Kız hareketsiz kaldı ona saldırmaya niyeti yok gibiydi. Davin bunu görebiliyordu ve gözlerinden hayal kırıklığını uğradığı görülebiliyordu. 

???: Sadece benim işlerime karışıyorsun ve bu hiç hoşuma gitmiyor. Seni uyarmak için geldim, Alice'ten uzak durmanı istiyorum. 

Davin'in birden gözlerinde öldürme niyeti oluştu ve kıza biraz daha yaklaştı. Alınlarının birbirlerine değmesine iki parmak mesafe kalmıştı. Kızın gözlerine onu öldürmek istiyor gibi bakıyordu. 

Davin: demek sen Lucy'sin öyle mi? İlginç, ölmek için ayağıma kadar geldin ve beni çok zahmetten kurtardın. Dur tahmin edeyim, biraz dövüş sanatları çalıştın değil mi? Ve beni öldürebileceğini düşünüyorsun, doğrumu tahmin ettim. 

Davin kötü bir kahkaha attı ve kıza bakmaya devam ediyordu. Kız biraz çılgın olsada kesinlikle psikopat değildi. Kız onun sözlerini duyunca gözlerinde bir kaç saniye korku göründü ve hemen gözlerindeki korku geri çekildi. 

Lucy: Seni uyardım ve şimdi gidiyorum. 

Lucy gerçekte biraz korkmuş hissetti. Her zaman diğer kızlardan daha cesur ve korkusuz olmuştu. Bu Lucy'i daha korkusuz ve Alice'e zorbalık yapmasında daha cesaretlendirmişti. Alice'in biriyle erkek yatakhanesine girdiğini duymuş ve yatakhaneden çıkarken çok mutlu olduğunu öğrenmişti. Biraz araştırmayla kiminle olduğunu bulmuş ve onu tehdit etmeye gelmişti. Ama bu durumda düşeceğini beklemiyordu. Çok korkmuş hissediyordu ama korkmuş olduğunu belli etmemeye çalışıyordu. Davin gitmek istediğini duyunca güldü. 

Davin: Nereye gidiyorsun, henüz seçimini yapmadın? Ölmek mi istiyorsun, yoksa tecavüze uğramak mı? Sadece bu iki seçim hakkın var 3'üncü bir seçenek yok. 

Lucy artık korkusunu gizleyemiyordu. Davin'e korkuyla bakıyordu ve kaçmaya çalışacak gibi pozisyon alıyordu. Davin kaçmak için hazırlandığını görebiliyordu. 

Davin: Boşuna kaçmaya çalışma. Yetimhaneden çok uzağa geldik ve seni yakalayabileceğimden çok eminim. 

Lucy endişeyle çevresine bakındı ve onun doğruyu söylediğini fark etti. Bir dövüş duruşu aldı ve dikkatlice ona bakmaya başladı. Bir ayağını öne çıkarmış, dizlerini biraz bükmüş ve ellerini göğsünün önüne getirip yumruk yapmıştı. Davin onu merakla izliyordu ve bir alkış yaptı. 

Davin: Harika, beni dövemeye hazırsın. 

Davin, ona yaklaşıyordu ve bir anda durduğu yerden kaybolarak Lucy'nin karnına bir yumruk vurdu. Lucy boğuk bir ses çıkarı ve karnını tutarak iki dizinin üzerine çöktü. Birden ağzını açtı ve iki eliyle yerden destek alarak kusmaya başladı. Midesindeki tüm besinleri kustu ve midesinde kusacak bir şey kalmadı. Artık öğürmeye başladı ama daha fazla kusacak bir şey kalmamıştı. Davin ona başka bir şey yapmadı ve sadece ona duygusuz gözlerle bakıyordu.