Davin, Nora'nın yanına geldi ve onunla konuştu. 

Davin: Bir sorun var mı? Her şey yolunda, değil mi? 

Diye ona görevinin nasıl gittiğini sordu. 

Nora görevi üstlendiğinden beri çok meşguldü ve Davin'in onun yanına geldiğini bile fark etmemişti. 

Birden Davin'in sesini hemen yanında duyunca korktu ve bir kaç adım geriye sıçradı. 

Davin onun geriye sıçramasını ve korkmuş yüzünü görünce gülümsedi. 

Davin: Sende mi benden korkuyorsun? 

Diye biraz sinirliymiş gibi kaşlarını çatarak, onunla konuştu. 

Davin'in konuşmasını ve onun çatık kaşlarını görünce Nora, endişelenmeye başladı. Davin’e durumu açıklamak için ağzını açtı ve tam konuşacakken, Davin ondan hızlı davrandı. 

Davin: Sessiz kalmandan, cevabının "evet" olduğunu düşünüyorum. 

Nora onun baskısıyla karşı karşıya kalınca ne yapacağını bilemedi. Ona kendini açıklamak istiyordu ama biryandan da açıklamaya çalışırsa işlerin daha berbat olacağından korkuyordu. 

Ağzı durmadan açılıp, kapandı ve konuşma konusunda kararsız olduğu çok belli oluyordu. 

Davin: Tamam, bu kadar korkma. Sana şaka yapıyordum, bu kadar ekstrem tepki vermen beni şaşırttı. 

Davin onun davranışını sevimli bulmuştu ve biliyorsunuz ki, Davin'in sevimli davranan kişilere zaafı vardı. 

Onun şaka yaptığını duyunca Nora, rahat bir nefes verdi ve hemen onun önünde dizlerinin üstüne çökerek, ona boynunu eğerek saygısını gösterdi. 

Nora: Alfa. 

Onun diz çökerken bluzunun göğüs dekoltesinden belli olan yeşil renkli sutyenini görebiliyordu. 

Bu kız bütün vücudundaki her şeyi yeşil renkte mi giyiyor? 

Diye içinden meraklı bir şekilde düşündü. 

Nora altında yeşil bir mini etek ve üstünde oldukça açık bir bluz giyiyordu. Küpeleri, bilekliği ve taktığı bütün aksesuarları bile yeşil renkteydi. Davin sutyeninin de yeşil olduğunu görünce, külotunun rengini tahmin etmeye çalışmaya engel olamadı. 

Davin: Ayağa kalk. 

Nora hemen ayağa kalktı ve saygıyla Davin'e bakıyordu. 

Davin: Soruma cevap alamadım. 

Diye biraz korkutucu bir bakışla ona bakıyordu. 

Nedenini bilmesede Nora, Davin'i sinirli ve soğuk ifadelerini görünce çok korkuyordu. 

Hemen konuşmak için ağzını açtı ama onun ne sorduğunu hatırlamadığını fark etti. Tereddütle ağzını açtı ve biraz kekeleyerek, onunla konuşmaya başladı. 

Nora: Alf..a, soru neydi aca..ba? 

Davin onun sorusunu ve davranışını görünce dayanamayıp, kahkaha attı. 

Nora onun neden kahkaha attığını bilmiyordu ama Alfa'nın kahkaha atarken çok yakışıklı olduğunu düşünüyordu. 

Davin kendini sakinleştirmek için derin nefesler aldı ve Nora'ya bakıp, yüzüne düşünceli bir ifade takındı. 

Davin: Doğruyu söyle küçük kız, sevimli kızlara karşı zaafım olduğunu nereden öğrendin? 

Diye ciddi bir ses tonuyla konuştu. 

Onun sorusunu duyunca Nora, o kadar şaşırdı ki çenesi yere düştü. 

Davin onun açık ağzına bakıyor ve küçük dilini görebiliyordu. 

Davin onun bu hareketini bile sevimli buluyordu ve içinden: 

Bu kız ya gerçekten sevimli ya da biraz aptal. 

Diye düşünüyordu. 

Davin bunları düşünürken, Nora kendine gelmiş ve hızlıca ciddiyetini yeniden kazanmıştı. 

Nora: Böyle bir zaafınız olduğunu bilmiyordum Alfa. 

Diye sorusunu ciddiyetle yanıtladı. 

Davin onun gözlerine bakıp, tehditkâr bir ses tonuyla konuşmaya başladı. 

Davin: Ama artık biliyorsun değil mi, küçük kız? Ve tanımadığım kişilerin benim sırlarımı bilmesinden hiç haz etmem. 

Onun tehditkar ses tonundan korkan Nora, bugün onun lanetli günümü olduğunu düşünmeye başlıyordu. Sabahtan beri, oradan oraya koşturuyordu ve bunun için aldığı karşılık, tehdit edilmekti. Göz altları biraz kızardı ve Davin'e saygıyla bakmaya devam etti. 

Nora: Üzgünüm Alfa. 

Diye konuşurken sesinin biraz titrediği anlaşılabilirdi. 

Davin kıza biraz fazla yüklendiğini anladı. Kızcağız sabahtan beri iş yapıyordu ve gelmiş onunla dalga geçmeye başlamıştı. Saygısından ne derse kabul ediyor ve içinden ona sövüyor olabileceğini düşünüyordu. 

Davin bir iç çekti ve kızın yanına yaklaşarak, bir elini onun başına koyarak, saçlarını nazikçe okşamaya başladı. 

Davin: Üzgünüm küçük kız, bugün biraz mutsuzum ve senin sevimliliğini görünce üstüne biraz fazla gelmiş olabilirim. Benden nefret etme tamam mı? 

Kızın ipek gibi yumuşak saçlarını nazikçe okşadı ve onun yeşil gözlerinin içine bakıyordu. 

Nora, Davin'in yüzünü bu kadar yakınından görünce çok şaşırmıştı ve içinden; 

Çok yakışıklı. Nazik olduğunda ayrı bir çekiciliği oluyor. 

Diye düşünüyordu ve birden ne düşündüğünü anlayınca, çabucak aklını başına topladı. 

Nora: Önemli değil Alfa. 

Diye Davin'e yanakları kızararak bakıyor ve gözlerini kaçırmamak için çok çaba harcıyordu. 

Davin onun gözlerine bakıp, kirpiklerinin sürekli titremesini izliyordu. 

Davin: Küçük kız, sevimli olanlara zaafım olduğu konusunda yalan söylemiyordum ve emin ol şuan çok sevimli görünüyorsun. Senin iyiliğin için görünme tamam mı? 

Diye kızın yüzüne biraz daha yaklaştı ve orman yeşilinden daha yeşil olan gözlerine bakıyordu. 

Nora onu duyunca yanakları değil, artık tüm yüzü kızarmıştı ve inatla ona bakmaya devam ediyordu. Davin'in sevimli kişilere zaafının sadece şaka olduğunu düşünmüştü ve şimdi büyük tehlikede olduğunu hissediyordu. 

Sessiz kalmaya ve sadece Davin'e inatla bakmaya devam ediyordu. 

Davin gittikçe daha çok onun yüzüne yaklaşıyordu ve kızın inatçı yeşil gözleri gittikçe büyüyordu. 

Aralarında iki parmak mesafe kalana kadar yüzleri birbirlerine yaklaştı ve Davin onun nefesinin, kendi dudaklarına değdiğini hissedebiliyordu. 

Açık alandaydılar ve neyse ki onlara dikkat eden kimse yoktu. 

Davin kızın en azından biraz karşı koymasını bekliyordu yoksa geri çekilmesi için bir nedeni yoktu. Sonuçta her gün güzel bir kızı öpme fırsatı ayağına gelmiyordu. 

Biraz bu yakınlıkta bekleyip, kızın karşı koymadığını görünce cesaretini topladı ve birden kızın dudaklarına yapışıp, alt dudaklarını emmeye başlayıp, diliyle kızın dudaklarını aralamaya çalışıyordu. 

Davin'in onu açık alanda öpmeye cesaret ettiğini görünce Nora, şaşkın düşmüştü ve Davin'in dudaklarını aralayıp, dilini bulması için fırsat oluşturmuştu. 

Davin dilini kızın ağzına sokabilmiş ve dillerini birbirlerine dolayıp, kızın dilini emip, tükürüğünün tadına bakma fırsatı yakalamıştı. 

Çevrede çok kimse yoktu ve olanda onlara dikkat etmeyip, başka işlerle uğraşıyordu. 

Davin kollarını Nora'nın beline doladı ve kızına kendine çekip, onun vücudunun yumuşaklığını hissetmeye başladı. 

Nora'nın fiziği çok iyiydi ve gelişmemiş tek bir yeri yoktu. 

Davin göğsüne baskı yapan iki yumuşak topu çoktan hissediyor ve belini kavrayan kollarından, onun ne kadar yumuşak olduğunu fark ediyordu. 

Davin'in ona sarılmasıyla Nora, kendine geldi ve Davin'i iterek, onun kollarından kurtulmayı başardı. 

Nefes nefese kalmış ve Davin'e şok olmuş bir ifadeyle bakıyordu. 

Yüzü kıpkırmızı kesilmiş ve utançtan kulaklarına kadar kızarmıştı. 

Davin'in onu öpmesine ayrı şaşırmış, onu açık alanda öpmesine ayrı şaşırmış ve onu öptükten sonra sarılmaya başlamasına ayrı şaşırmıştı. 

İlk öpücüğünü böyle kaybedeceğini hiç düşünmemişti. Biraz üzgün hissediyordu. Nasıl olsa her kızın ilki önemliydi ve az önce ilklerinden birini kaybetmişti. 

Bunları düşünürken gözleri biraz yaşarmış ve ağlamaya başlayacak gibi görünüyordu. 

Davin kızın ağlayacağını görünce, içinden; 

Gerçekten aptalım değil mi? Az önce masum bir kızı, sadık bir astımı benden nefret ettirmiş olabilirim. 

Diye düşünüyor ve bir eliyle başını kaşıyordu. 

Davin: Üzgünüm, gerçekten çok güzel ve sevimli görünüyordun. Biliyorsun zaafım var, değil mi? Üzülme tamam mı? Neden sende beni öpmüyorsun, ödeşmiş oluruz? 

Diye şakayla karışık ciddi bir ifadeyle konuştu ve onu güldürmeye çalıştığı her halinden belli oluyordu. 

Nora onu duyduğunda, bilinçsizce kıkırdamış ve nedense onu çok komik bulmuş gibiydi. 

Davin onun güldüğünü görünce rahatladı. Nerdeyse kendisinden nefret eden bir astı oluyordu. 

Nora güldükten sonra kendini daha iyi hissediyordu ve derin nefesler alarak, kendini sakin tutmaya çalışıyordu. Davin'e biraz üzgün baktı ve sessizce mırıldandı. 

Nora: İlk öpücüğümdü ve ilk öpücüğümü böyle kaybedeceğimi hiç düşünmemiştim. 

Diye biraz duyulması zor bir ses düzeyinde konuştu ama Davin onu çok net duyabilmişti. 

Alfa serumu onu her yönden geliştirmiş ve duyuları bile eskisinden daha gelişmişti. 

Onu duyunca Davin, kıza dikkatle bakmaya başladı ve onun utanmış yüzünü görüp, masum ifadesiyle biraz inatçı bir şekilde ona baktığını gördü. 

Davin: Üzgünüm küçük kız, istersen sorumluluk alabilirim tamam mı? Neden benim kadınım olmuyorsun? 

Diye en azından şansını denemek istedi. Diğer kızlardan bir fayda yoktu, belki şansı burada döner ve kendine bir kadın edinirdi. 

Onu teklifini duyunca Nora, başından duman atıyor ve yüzü kızarmayı bırakıp, morarmaya başlıyordu. 

Sanki birden evlenme teklifi almış gibi hissediyordu ve kabul ederse bundan sonra Davin'in olacağını biliyordu. 

Zaten Davin'in sayılırdı. Beta serumunun etkisi sayesinde, Davin'in istediği her şeyi yapmak zorundaydı. Davin ondan bunu istememiş ama emretmiş olsaydı, tereddütsüz onun kadını olacağını biliyordu. 

Davin kibarlık gösteriyor ve hatasının bedelini ödemek için ona seçim şansı veriyordu. Nora onun bakışlarından, teklifinin kabul edileceğini düşünmediğini ama şansını denediğini anlayabiliyordu. İçinden: 

Neden kabul etmeyeceğimden bu kadar emin görünüyor? Ona bakıyorumda, yakışıklı, potansiyel gösteren ve hhm, bana sarıldığında hissettiğim kadarıyla gerçek bir adam. Kabul edersem en azından artık onun kölesi gibi olmaktan çıkıp, çetenin bayan patronu gibi olabilirim değil mi? Zaten her zaman yanındaki o üç kızı kıskanıyordum. 

Diye düşünüyor ve içinden kendini ikna ediyor gibiydi. 

Bunları düşündükten sonra kendine geldi ve Davin'in umursamaz bakışlarıyla, kendi bakışlarını buluşturdu. 

Uzun bir süre cevap vermediği için, Davin ondan umudunu çoktan kesmiş gibi görünüyordu. 

Nora bunu görünce kıkırdadı ve bakışlarını ayak uçlarına çevirerek, kısık sesle Davin'e fısıldadı. 

Nora: Gerçekten kadının olabilir miyim? 

Diye emin olmak istiyormuş gibiydi. 

Onu duyunca, Davin'in umursamaz bakışlarının yerini şaşkın bakışlar aldı. 

Davin: Elbette. 

Diye onu bekletmeden hemen sorusunu cevapladı. 

3 yıldır beklediği kızlar bile onun kadını olmak istemiyorken daha yeni tanıdığı bu kadar güzel bir kızın, kadını olmak istiyor oluşu fikrinden heyecan duyuyordu. 

Nora onu duyup, teklifinin gerçek olduğunu anlayınca bir elinin saçına uzattı ve yüzünün önüne düşen saç telleriyle oynayarak, onunla kısık bir ses düzeyinde konuştu. 

Nora: O zaman kadının olacağım ama lütfen, bana açık alanlarda dokunma tamam mı? Çok utanç verici. 

Diye Davin'in kadını kabul etmiş hatta ona kapalı alanlarda dokunabileceğinin sinyalini bile vermişti. 

Davin onun gerçekten kadını olmak istediğini duyunca, kendini çok garip hissetmişti. 

3 yıldır kızlarla birlikte zaman geçirip, onları mutlu etmek için elinden geleni yapmıştı ama onları şimdi bile kadını yapamamıştı. 

Şimdi bu kız çıkmış ve daha yeni tanıdığını birini erkeği olarak kabul ediyordu. Davin'in kızı gözlemediği kadarıyla, kızın çok masum olduğu ve bu kararı verirken çok utandığını görebiliyordu. 

Davin yavaşça ona doğru yürüdü ve kollarını kızın beline dolayıp, onu kendine doğru çekti. Bir elini uzatıp, kızın yüzünün önüne düşen saç tellerini kulağının arkasına sıkıştırdı ve eliyle çenesini destekleyerek, kızın gözleriyle kendi gözlerini buluşturdu. 

Davin: Kararından emin misin? Bir kez benim olursan, sonsuza kadar benim olursun. 

Onun kibar jestini görüp, onun gözlerinin kendisiyle benzer yeşil tonuna bakıp ve onu duyduğunda Nora, çok utanıyordu. 

Bakışlarını kaçırmamak ve kollarını uzatarak, ona boynundan sarılmak için çok çabalamıştı. 

Nora: Eminim Alfa. 

Diye kısık bir sesle konuştu ve sesinin utançtan titrediği anlaşılabiliyordu. 

Onu duyunca Davin, kahkaha attı ve asıl şimdi kızlardan büyük hayal kırıklığına uğradığını hissetmişti. 

Nora'ya sıkıca sarıldı ve onun alnına bir öpücük kondurdu. 

Davin: O zaman artık benimsin, cesur kız.

Bundan sonra bana Alfa demene gerek yok, bana nasıl istersen öyle seslen, tamam mı canım? 

Diye onun gözlerine bakarak konuştu ve kızın kibar burnuna bir öpücük kondurdu. 

Bu kızdan en başından beridir etkilenmişti ve onu böyle elde etmeyi beklemiyordu. İçinden: 

En azından şimdi bir kadınım var, değil mi? 

Diye düşündü.

_______________________________